Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad

Wprowadzenie ułatwień dla pozyskiwania i ponownego wbudowywania destruktu asfaltowego ma dla GDDKiA i podatników kolosalne znaczenie. W najbliższych latach planujemy wymiany nawierzchni na odcinkach autostrad i dróg ekspresowych oddanych do użytku przed 2012 rokiem oraz budowę nowych dróg w miejscu istniejących. Zwiększamy również zakres przebudów i remontów istniejącej sieci dróg krajowych. Oszczędności zastosowania destruktu jako substytutu materiału nowego oraz oszczędności przy transporcie kruszyw mogą wynieść w przybliżeniu, w kilkuletniej perspektywie ponad 400 mln zł.

Wspólna praca środowiska drogowego, przy czynnym udziale GDDKiA, zaowocowała wejściem w życie rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 23 grudnia 2021 r. w sprawie określenia szczegółowych kryteriów stosowania warunków utraty statusu odpadów dla odpadów destruktu asfaltowego. Rozporządzenie reguluje warunki, po spełnieniu których destrukt asfaltowy przestaje być odpadem i możliwe jest jego ponowne wykorzystanie jako pełnowartościowego materiału. Podejście takie w zdecydowanym stopniu ułatwia zastosowanie w budownictwie drogowym tego materiału. Należy tylko pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa, wynikającego z jego wykorzystania. Podjęte działania, usankcjonowane wprowadzeniem uregulowań prawnych, pozwalają na dużo łatwiejsze wykorzystanie destruktu, co z kolei przełoży się na uzyskanie wymiernych korzyści zarówno ekonomicznych, jak i środowiskowych. 

O tym, w jaki sposób będzie można powtórnie wykorzystać sfrezowaną w trakcie remontu nawierzchnię, zadecydują zapisy umowy na realizację prac. Jeśli właścicielem destruktu będzie GDDKiA, możemy go:
•    nieodpłatnie przekazać do samorządów,
•    pozostawić do użytku własnego, w ilości adekwatnej do potrzeb utrzymaniowych,
•    sprzedać w trybie postępowania przetargowego.

W przypadku, gdy właścicielem pozyskanego w trakcie prac destruktu będzie wykonawca inwestycji, zagospodaruje go na warunkach opisanych w dokumentach kontraktowych. W tym celu aktualizujemy wzorcowe dokumenty kontraktowe, począwszy od specyfikacji na projektowanie przez Program funkcjonalno-użytkowy, warunki udziału w przetargu czy też wykonania i odbioru robót budowlanych. Te zmiany pozwolą szerzej niż obecnie wykorzystać destrukt na budowach.

Na etapie projektowania przebudów lub remontów dróg krajowych wykonywane będą badania, dzięki którym uzyskamy wiedzę odnośnie przydatności materiałów, jakie pozyskamy z rozbiórki istniejącej nawierzchni. Wprowadzimy obowiązek wykonania bilansu wykorzystania materiałów z rozbiórki poszczególnych warstw konstrukcyjnych istniejącej nawierzchni. Dzięki temu dostaniemy pełny obraz, w jakich sektorach robót będziemy mogli zagospodarować maksymalną ilość destruktu. 

W Programie funkcjonalno-użytkowym uszczegółowimy metody i sposób pozyskiwania oraz składowania destruktu. Wykonawcy zobligowani również zostaną do maksymalizacji zagospodarowania materiału pozostałego z rozbiórki nawierzchni. Doprecyzujemy zapisy o możliwości pozyskiwania destruktu spoza inwestycji, pod warunkiem spełnienia wymagań regulowanych rozporządzeniem oraz dokumentami wewnętrznymi GDDKiA. 

Na inwestycjach, na których założymy wystąpienie dobrej jakości destruktu asfaltowego, dodamy wymagania dotyczące sprzętu, jaki powinien posiadać wykonawca w przypadku zastosowania destruktu na gorąco w warstwach mineralno-asfaltowych. Chcemy też na etapie przetargu wprowadzić kryterium pozacenowe, premiujące potencjalnych wykonawców deklarujących maksymalne wykorzystanie destruktu pochodzącego z rozbiórki.  Dotyczy to zadań realizowanych po tzw. „starym śladzie”. 

Aktualizujemy wzorcowe warunki wykonania i odbioru robót budowlanych (WWiORB), zwiększając możliwość i zakresy wbudowywania destruktu asfaltowego. Ponadto przygotowaliśmy nowe projekty wzorcowych WWiORB na roboty związane z wykorzystaniem destruktu asfaltowego, tj. podbudowa z MCE czy pobocza z destruktu asfaltowego. Na bieżąco trwają także prace nad kolejnymi obszarami i technologiami wykorzystania destruktu pochodzącego z rozbiórki, jak choćby tzw. remixing na miejscu.