Stosowanie tachografów inteligentnych w międzynarodowym przewozie rzeczy
27.03.2025
Obowiązek wymiany tachografów, o którym mowa w art. 3 ust. 4 i 4a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lutego 2014 r. (UE) nr 165/2014, dotyczy wyłącznie tych pojazdów, którymi wykonywane są międzynarodowe przewozy drogowe objęte przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. (WE) nr 561/2006.
O tym, czy do danego międzynarodowego przewozu drogowego stosuje się przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. (WE) nr 561/2006, a w konsekwencji rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lutego 2014 r. (UE) nr 165/2014 oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji z dnia 18 marca 2016 r. (UE) 2016/799, czy też przepisy Umowy europejskskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), w tym suplementu 1B, decyduje skąd i dokąd jest realizowany taki przewóz, w tym przez terytoria jakich państw przebiega trasa przejazdu.
Jeżeli międzynarodowy przewóz drogowy będzie odbywać się wyłącznie na terytorium Wspólnoty oraz pomiędzy Wspólnotą, Szwajcarią i państwami będącymi stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, to zastosowanie znajdą ww. przepisy unijne, w tym obowiązek stosowania tachografów inteligentnych wersji drugiej.
Natomiast w przypadku przewozów, które rozpoczynają lub kończą swój bieg w państwie trzecim, stronie Umowy AETR lub przebiegają tranzytem przez terytorium państwa trzeciego strony Umowy AETR, zastosowanie będzie mieć Umowa AETR, w tym suplement 1B, na całej trasie przejazdu. Konsekwentnie do tych przewozów nie wymaga się stosowania tachografów inteligentnych.