Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna w Krakowie

Nagroda ustanowiona przez Radę Naukową Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra Jana Sehna z zamiarem wyróżniania najlepszych polskich prac z zakresu toksykologii sądowej. Jej celem jest promowanie osiągnięć naukowych, uzyskiwanych zarówno indywidualnie, jak i w większych zespołach badawczych, niosących istotny wkład w rozwój toksykologii sądowej.

REGULAMIN NAGRODY IMIENIA PROFESORÓW JANA MARKIEWICZA I TADEUSZA BORKOWSKIEGO

§ 1.
Nagroda imienia Profesorów Jana Markiewicza i Tadeusza Borkowskiego, zwana dalej nagrodą, przyznawana jest polskim badaczom za prace w dziedzinie toksykologii sądowej.
§ 2.
Nagroda przyznawana jest w trzech kategoriach:

• za najlepszą prezentację pracy podczas dorocznej konferencji toksykologów sądowych;
• za najlepszą pracę przedstawioną podczas zjazdu Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii;
• za najlepszą publikację w języku angielskim.

§ 3.
Nagroda za najlepszą prezentację jest nagrodą indywidualną, przyznawaną osobie w wieku do 40 lat, która przedstawiała pracę podczas obrad dorocznej konferencji toksykologów sądowych. Laureat wyłaniany jest w dniu zakończenia konferencji przez jej uczestników w drodze tajnego głosowania.
§ 4.
Nagroda za najlepszą pracę, przedstawioną podczas zjazdu Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, przyznawana jest autorowi lub autorom pracy wyróżnionej przez Kapitułę, którą tworzą członkowie statutowej komisji toksykologicznej Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii.
§ 5.
Nagroda za najlepszą publikację lub serię publikacji, dotyczącą danego zagadnienia badawczego, przyznawana jest autorowi lub autorom pracy, która ukazała się drukiem w języku angielskim, w jednym z trzech lat poprzedzających kolejny Triennial TIAFT Meeting. Publikacje do nagrody nominuje, w liczbie nie przekraczającej 10 prac, trzyosobowy zespół powoływany przez przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu. Nagrodzona publikacja wyłaniana jest przez Radę Naukową Instytutu spośród nominowanych prac na podstawie ocen dokonanych przez zagranicznych recenzentów wyznaczonych w tym celu przez Radę.
§ 6.
Publikacje, o których mowa w § 5 niniejszego regulaminu, mogą być zgłaszane do nominacji do końca pierwszego kwartału roku, w którym odbywa się Triennial TIAFT Meeting, na ręce przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu, przez ich autorów, kierowników placówek naukowych, badawczych i ośrodków toksykologicznych, członków statutowej komisji toksykologicznej Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii oraz członków Rady Naukowej Instytutu Ekspertyz Sądowych.
§ 7.
Każdorazowo w jednej kategorii przyznawana jest tylko jedna nagroda. Uzyskanie nagrody danej kategorii nie wyklucza otrzymania nagrody w pozostałych kategoriach. Nazwiska laureatów oraz tytuły ich prac publikowane są w Problems of Forensic Sciences oraz w Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii.
§ 8.
Nagroda za najlepszą prezentację, w postaci nagrody rzeczowej, wręczana jest podczas zakończenia dorocznej konferencji toksykologów sądowych, a nagroda za najlepszą pracę przedstawioną podczas zjazdu Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, w postaci nagrody pieniężnej w wysokości nie mniejszej niż 500 Euro na pokrycie opłaty za uczestnictwo w kongresie TIAFT, wręczana jest podczas zakończenia zjazdu. Nagroda za najlepszą publikację, w wysokości co najmniej 1000 Euro, wręczana jest w Instytucie Ekspertyz Sądowych podczas posiedzenia Rady Naukowej Instytutu.
§ 9.
Ostateczną decyzję o rodzaju nagrody rzeczowej oraz o wysokości poszczególnych nagród pieniężnych podejmuje dyrektor Instytutu w porozumieniu z przewodniczącym Rady Naukowej.
§ 10.
We wszystkich sprawach nie określonych szczegółowo przez postanowienia niniejszego regulaminu decyzje podejmuje Rada Naukowa Instytutu Ekspertyz Sądowych.
Kraków, czerwiec 2007 r.

BIOGRAFIE
Prof. Jan Markiewicz (1919-1996) – chemik i toksykolog. Studia chemiczne podjął na Tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim w 1943 roku i ukończył je w 1947 roku. Jeszcze jako student rozpoczął w 1946 roku pracę w charakterze młodszego asystenta w Zakładzie Chemii Lekarskiej UJ. W tym samym roku podjął również pracę w Instytucie Ekspertyz Sądowych, z którym był związany przez blisko 50 lat i któremu poświęcił swoje życie zawodowe. W latach 1956-1965 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu ds. naukowych, a od stycznia 1966 funkcję dyrektora Instytutu, kierując nim przez 25 lat. Od 1992 roku przewodniczył Radzie Naukowej Instytutu. Jego dorobek naukowy, ściśle związany z problematyką nauk sądowych, obejmuje ponad 200 opublikowanych prac, w tym 12 podręczników, monografii i książek. Szczególnie wiele uwagi poświęcił problematyce toksykologii alkoholu, a także truciznom nieorganicznym oraz toksykologii środowiskowej. Był aktywnym członkiem międzynarodowych towarzystw naukowych, m.in.: The International Academy of Legal Medicine and Social Medicine, The International Society for Fluoride Research, The International Association of Forensic Toxicologists (TIAFT).

Prof. Tadeusz Borkowski (1922-1998) – farmaceuta i toksykolog. Studia farmaceutyczne rozpoczął w 1944 roku na Tajnym Uniwersytecie Jagiellońskim i ukończył je w 1948 roku, podejmując w tym samym roku pracę w Zakładzie Toksykologii Instytutu Ekspertyz Sądowych. Całe swoje życie zawodowe związał z Instytutem, angażując się szczególnie w rozwój Zakładu Toksykologii. W latach 1971-1991 pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu ds. naukowych. Przez wiele lat kierował jednocześnie redakcją czasopisma "Z zagadnień kryminalistyki", a następnie "Z zagadnień nauk sądowych". Jego działalność naukowa była ściśle związana z toksykologią sądową, a zwłaszcza analityką toksykologiczną materiału biologicznego i trucizn organicznych. Był autorem i współautorem ponad 150 publikacji naukowych oraz autorem lub współautorem szeregu metod badawczych, stosowanych przez lata w wielu laboratoriach sądowych. Współpracował z licznymi krajowymi towarzystwami naukowymi. Był członkiem The International Association of Forensic Toxicologists (TIAFT), którego działalność, podobnie jak prof. Jan Markiewicz, starał się popularyzować wśród polskich toksykologów.

<powrót