Bagdad na obrazach Andrzeja Adama Sadowskiego
28.08.2022
Fotorealistyczne dzieła artysty pokazują iracką stolicę z minionej epoki. Choć tworzone w ciągu dwóch dekad, niektóre z nich powstały już w obecnym wieku. A. A. Sadowski w 1987 roku uczestniczył w Festiwalu Babilońskim (odrodzonym w 2021 roku) oraz w Wystawie Sztuki Polskiej zorganizowanej wówczas w bagdadzkiej Galerii Rashid.
Andrzej Adam Sadowski (1946-2016), urodził się w Łodzi, studia (1964-1970) na Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Łodzi. W latach 1976-1978 stypendysta Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej Ministra Kultury i Sztuki. W roku 1978 stypendysta Fondazione Romana Marchesa J.S. Umiastowska w Rzymie. W roku 2004 stypendysta Maison d'Artiste de la Grande Vigne w Dinan we Francji.
Był profesorem malarstwa i rysunku w łódzkiej ASP, Wyższej Szkole Informatyki i Umiejętności w Łodzi, w latach 1992-2004 w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie, w latach 2002-2005 w Wyższej Szkole Kupieckiej w Łodzi.
Tworzył najczęściej obrazy akrylowe lub olejne, na płótnie albo papierze. Fotorealizm - jak wyjaśnia jego syn Łukasz Sadowski, który udostępnił bagdadzkie impresje ojca w celu niniejszej publikacji - polega na wykonywaniu przez artystę fotografii, potem z diapozytywu "rzucanej" na podłoże (płótno lub papier), odrysowywaniu zarysów; tak tworząc szkic, który później precyzyjnie wypełniał kolorem. Fotorealizm narodził się w USA w latach 1960-ch, a A. A. Sadowski był jednym z pierwszych fotorealistów w Polsce, niezwykle konsekwentnym i płodnym.
