Zasady bezpieczeństwa w sezonie grzewczym.
22.10.2024
W okresie jesienno-zimowym, w naszym kraju w mieszkaniach i domach jednorodzinnych wzrasta ryzyko powstania pożarów. Najczęściej dochodzi do nich w wyniku wad, albo niewłaściwej eksploatacji urządzeń grzewczych, elektrycznych i gazowych. W tym samym okresie odnotowywany jest także wzrost liczby zatruć tlenkiem węgla, zwanym "cichym zabójcą", gdyż jest niewidoczny oraz nie ma smaku, ani zapachu.
Każdego roku w naszych mieszkaniach i domach powstaje kilkadziesiąt tysięcy pożarów i kilka tysięcy zdarzeń, gdzie dochodzi do emisji tlenku węgla. Nasz dom jest miejscem,
w którym każdy z nas czuje się najbezpieczniej. Pomimo tego, to właśnie tam ginie największa liczba osób, a ofiarami pożarów są najczęściej ich sprawcy.
- Tlenek węgla to bardzo trujący gaz. Nie jest on wyczuwalny przez ludzkie zmysły. Tlenku węgla NIE usłyszysz! NIE zobaczysz! NIE poczujesz!
- W okresie grzewczym wzrasta ryzyko powstania pożarów i zatruć tlenkiem węgla w budynkach mieszkalnych. Źródłem emisji tlenku węgla są urządzenia grzewcze opalane drewnem, węglem, gazem, olejem opałowym.
- Co roku, a tym bardziej przed rozpoczęciem sezonu grzewczego należy wykonać obowiązkowe okresowe przeglądy i czyszczenie przewodów kominowych oraz sprawdzenie instalacji wentylacyjnej.
- Państwowa Straż Pożarna rekomenduje instalowanie czujek dymu i tlenku węgla.
Co jest główną przyczyną zatruć tlenkiem węgla?
Głównym źródłem zatruć w budynkach mieszkalnych jest niesprawność przewodów kominowych: wentylacyjnych i dymowych. Ich wadliwe działanie może wynikać z:
- nieszczelności,
- braku konserwacji, w tym czyszczenia,
- wad konstrukcyjnych,
- niedostosowania istniejącego systemu wentylacji do standardów szczelności stosowanych okien i drzwi, w związku z wymianą starych okien i drzwi na nowe.
Co zrobić, aby uniknąć zaczadzenia?
- Systematycznie czyść, sprawdzaj szczelność i wykonuj przeglądy techniczne przewodów kominowych.
- Użytkuj tylko sprawne techniczne urządzenia, zgodnie z instrukcją producenta.
- Nie zasłaniaj i nie przykrywaj urządzeń grzewczych.
- Nie zaklejaj i nie zasłaniaj kratek wentylacyjnych.
- W przypadku wymiany okien na nowe, sprawdź poprawność działania wentylacji, nowe okna są najczęściej o wiele bardziej szczelne w stosunku do wcześniej stosowanych w budynku i mogą pogarszać wentylację.
Nie bagatelizuj objawów takich jak: bóle i zawroty głowy, duszność, senność, osłabienie, przyspieszona czynność serca, mogą one być sygnałem, że ulegamy zatruciu tlenkiem węgla.
W takiej sytuacji natychmiast przewietrz pomieszczenie, w którym się znajdujesz i zasięgnij porady lekarskiej.
Państwowa Straż Pożarna rekomenduje instalowanie czujek dymu i tlenku węgla oraz przypomina
o obowiązku właściwego utrzymania stanu technicznego czujek dymu i tlenku węgla (m.in. wymianę baterii). Osobom starszym strażacy gotowi są pomóc w zamontowaniu danej czujki lub wymianie w nich baterii. Państwowa Straż Pożarna zwraca uwagę na fakt, że czujka tlenku węgla nie zastępuje przeglądu technicznego przewodów wentylacyjnych i kominowych.
Należy zauważyć, że w okresie grzewczym zwiększa się częstotliwość zatruć tlenkiem węgla, jak też pożarów sadzy w kominie. Najczęstszą przyczyną takich pożarów brak okresowego czyszczenia przewodu kominowego oraz jego konserwacji. Należy pamiętać, że pożar sadzy może spowodować pękniecie przewodu kominowego i rozprzestrzenienie się ognia do pomieszczeń wewnętrznych budynku. W czasie takiego pożaru z komina wylatują iskry oraz płaty palącej się sadzy co może doprowadzić do zapalenia się materiałów palnych znajdujących się w bezpośredniej odległości np. pokrycie dachu z materiałów palnych, rynny z tworzywa sztucznego. Może też dojść do zapalenia się sąsiednich budynków. Temperatura palącej się sadzy może przekraczać 1000 stopni Celsjusza. Kominy: instalację dymową, spalinową oraz wentylacyjną należy poddawać okresowej kontroli, oraz czyszczeniu przez uprawnionego kominiarza. Profesjonalna kontrola kominiarska to nie tylko formalność, lecz główna zasada bezpieczeństwa, zapobiega zaczadzeniom, pożarom, spełniając jeden z podstawowych warunków ubezpieczenia domu.
Podczas pożaru komina należy:
- Poinformować wszystkich mieszkańców budynku o zagrożeniu, w razie potrzeby zarządzić ewakuację
- Zaalarmować Straż Pożarną
- Wygasić palenisko, zamknąć dopływ powietrza do pieca
- Nadzorować przewód kominowy na całej jego długości, pod kątem pęknięć
- Nie należy gasić takiego pożaru wodą ponieważ może to doprowadzić do pęknięcia komina, taki pożar należy zgasić gaśnicą proszkową
- Po ugaszeniu pożaru komin należy wyczyścić i skontrolować jego stan techniczny – te czynności powinien wykonać kominiarz
- Nie usunięte uszkodzenia komina po pożarze i dalsza jego eksploatacja może doprowadzić do pożaru budynku oraz zatrucia tlenkiem węgla (czadem)
PRZYPOMINAMY!
Przepisy zobowiązują nas do czyszczenia kominów.
Zgodnie z § 34 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r.
w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010r. Nr 109 poz. 719 ze zm.), w obiektach w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:
- cztery razy w roku w domach opalanych paliwem stałym(np. węglem, drewnem),
- dwa razy w roku w domach opalanych paliwem ciekłym i gazowym,
- co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych.
- co najmniej raz w roku usuwamy zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych.
Z kolei art. 62 ust. 1 pkt 1 c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351) zobowiązuje właścicieli i zarządców bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli, co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).
Za brak obowiązkowego przeglądu instalacji może też ukarać mandatem w wysokości do 500 zł powiatowy inspektor nadzoru budowlanego. Najcięższą karą jest jednak pożar na skutek zapalenia się sadzy czy zatrucie czadem.