Historia
Tarnobrzeg jako miasto położone na prawym brzegu Wisły powstało pod koniec XVI wieku. Założone zostało przez Stanisława Tarnowskiego – Kasztelana Sandomierskiego na gruntach wsi Miechocin na mocy przywileju Króla Zygmunta III wydanego na Sejmie Warszawskim w dniu 28 maja 1593 roku. Sto lat później Król Jan II Sobieski na żądanie mieszczan zatwierdził aktem z dnia 14 kwietnia 1861 roku pierwszy przywilej fundacyjny, jednocześnie wcielając do miasteczka wieś Dzików. W czasie rozbioru Polski w 1772 roku miasto znalazło się pod zaborem austriackim. Nie sprzyjało to rozwojowi miasta, które w tym okresie zostało zniszczone kilkoma pożarami. Pewne ożywienie gospodarcze nastąpiło po przeniesieniu do miasta w roku 1855 siedziby Urzędu Powiatowego a w roku 1867 Starostwa Powiatowego.
Rodowód powstania formacji strażackiej w Tarnobrzegu sięga roku 1862, kiedy to w nocy z dnia 5 na 6 czerwca spłonęło niemal całe miasto. W wyniku pożaru spłonął min. kościół OO. Dominikanów, a także dworek Jachowiczów w Dzikowie. Kolejne pożary nawiedziły Tarnobrzeg jesienią 1884 roku i latem 1888 roku. Po tych pożarach Zarząd Miasta Tarnobrzega podjął decyzję powołania pierwszej „Straży Ogniowej” z siedzibą przy obecnej ulicy T. Kościuszki. Straż Ogniowa Ochotnicza w Tarnobrzegu została zarejestrowana w dniu 23.04.1876r. Natomiast w 1891 r. powołano w Dzikowie płatną straż pożarną zwaną wtedy Straż Ogniową, która przekształciła się się i zarejestrowała jako Ochotnicza Straż Pożarna w Dzikowie w dniu 16.01.1904r. W roku 1927 miał miejsce duży pożar pałacu hrabiego Tarnowskiego w Dzikowie, w wyniku którego spłonęły olbrzymie zbiory biblioteczne i historyczne . Z pożarem zamku walczyła miejscowa ludność oraz słabo wyposażona w tym czasie Ochotnicza Straż Pożarna z Dzikowa. W akcji gaszenia pożaru i ratowania bezcennych zbiorów historycznych zginęło 9 osób. W miarę upływu lat nastąpił rozwój miasta i przemysłu co w efekcie wymusiło zmiany organizacji systemu bezpieczeństwa pożarowego.
Po zakończeniu II wojny światowej w roku 1946 powstał Posterunek Zawodowej Straży Pożarnej – przekwalifikowany w roku 1957 na Pogotowie Zawodowej Straży Pożarnej. W tym samym roku rozpoczęto budowę nowej strażnicy dla ówczesnej straży, która została oddana do użytku w roku 1962.
W latach 50-tych problemami ochrony przeciwpożarowej miasta i powiatu tarnobrzeskiego zajmuje się Komenda Powiatowa Straży Pożarnych usytuowana w strukturach organizacyjnych Powiatowej Rady Narodowej w Tarnobrzegu. W I półroczu 1964 roku została powołana Zawodowa Straż Pożarna w Tarnobrzegu na podstawie Uchwały Nr XIV-109-63 z dnia 25 czerwca 1963 r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w sprawie zatwierdzenia planu potrzeb i realizacji sieci straży pożarnych na terenie powiatu tarnobrzeskiego. W tym okresie w jednostce ZSP zatrudnionych jest 11 strażaków. Na wyposażeniu jednostki znajdowało się wówczas 5 samochodów, 4 motopompy oraz 1.200 mb węży tłocznych. W tym okresie Komenda Powiatowa i ZSP w Tarnobrzegu chroni obszar o pow. 881 km2 na którym zamieszkiwało 99.400 osób. Ponadto operacyjne zabezpieczenie terenu stanowiły 2 jednostki Zakładowej Zawodowej Straż Pożarnej w Machowie i Jeziórku oraz 79 jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych.
W roku 1975 wprowadzona reforma administracyjna kraju, spowodowała również szereg zmian organizacyjnych w ochronie przeciwpożarowej. Komenda Powiatowa SP w Tarnobrzegu została przekształcona w Komendę Rejonową Straży Pożarnych, jednocześnie został powiększony teren chroniony do 9-ciu gmin ( Baranów Sandomierski, Grębów, Gorzyce, Majdan Królewski, Nowa Dęba, Padew Narodowa, Radomyśl, Zaleszany i miasto Tarnobrzeg). W tym okresie na terenie rejonu tarnobrzeskiego funkcjonowało 96 jednostek OSP.
W roku 1992 na podstawie Ustawy o Państwowej Straży Pożarnej z dnia 24 sierpnia 1991 roku w miejsce Komendy Rejonowej Straży Pożarnej powołana została do życia Komenda Rejonowa Państwowej Straży Pożarnej oraz Jednostka Ratowniczo – Gaśnicza w Tarnobrzegu. W tym okresie w skład rejonu wchodzi 10 gmin, powierzchnia obszaru chronionego wynosi 1.138 km2, na którym zamieszkuje 139.300 mieszkańców. W rejonie działa 87 jednostek OSP w tym 51 typu „S”.
W dniu 1 stycznia 1999 r. w wyniku wejścia w życie nowego podziału administracyjno – samorządowego kraju, Komenda Rejonowa PSP została przekształcona w Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej obejmując swoim zasięgiem działania: miasto Tarnobrzeg będące samorządową jednostką organizacyjną na prawach powiatu oraz powiat tarnobrzeski utworzony z miast/ gmin: Baranów Sandomierski, Nowa Dęba, Gorzyce i Grębów.
WYKAZ KOMENDANTÓW POWIATOWYCH STRAŻY POŻARNYCH W TARNOBRZEGU
- kpt. poż. Stanisław Czuchara – Komendant Powiatowy SP w latach 1951 – 1968
- kpt. poż. Tadeusz Preis – Komendant Powiatowy SP w latach 1968 – 1969
- kpt. poż. Bolesław Krupka – Komendant Powiatowy SP w latach 1969 – 1975
- kpt. poż. Tadeusz Preis – Komendant Rejonowy SP w latach 1975 – 1978
- chor. poż. Zdzisław Zarzycki – po. Komendant Rejonowy SP w latach 1978 – 1978
- ppor. Jan Szewczyk – Komendant Rejonowy SP w latach 1978 – 1981
- st. chor. Wiesław Woszczyna – Komendant Rejonowy SP w latach 1981 – 1991
- mł. kpt. Wiesław Woszczyna – Komendant Rejonowy PSP w latach 1991 – 1994
- st. asp. Wiesław Badura – po. Komendant Rejonowy PSP w latach 1995 – 1995
- st. kpt. Jerzy Rajtar – Komendant Rejonowy PSP w latach 1995 – 1998
- st. bryg. Jan Szewczyk – Komendant Miejski PSP w latach 1999 – 2002
- bryg. Jerzy Rajtar – Komendant Miejski PSP w latach 2002 – 2008
- st. bryg. Andrzej Babiec – Komendant Miejski PSP w latach 2008 – 2016
- bryg. Marian Róg – Komendant Miejski PSP od 1 lipca 2016 r.