W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Historia straży pożarnej w Bochni.

„W jedności siła”

Z tymi słowami nasi przodkowie zamieszkujący Królewsko-Górnicze Miasto Bochnia szli walczyć z „czerwonym kurem” – ogniem, strasznym żywiołem pustoszącym niekiedy całe wsie i miasta. Przez prawie półtora wieku, pokolenia bocheńskich strażaków walczyły z żywiołem, zapisując chlubną kartę w dziejach naszego miasta. Straż Ogniowa w Bochni powstała jako jedna z pierwszych na ziemiach polskich. 19 października 1869 r. pod nazwą „Straż ogniowa ochotnicza w Bochni”. Jako "Członkowie Komitetu" powołującego do życia tę pożyteczna instytucję figurują pod "Statutem" nazwiska: Józef Turek, burmistrz, G. Nahowski, zastępca burmistrza, Juljusz Pressen, sekretarz i Jan Hantschel. Najwybitniejsza postacią późniejszego okresu dziejów straży jest niewątpliwie druh Jan Kuc, sekretarz Zarządu Głównego Związku Straży Pożarnych RP, V-ce Prezesa Zarządu Wojewódzkiego Związku Straży Pożarnych woj. Krakowskiego, Naczelnika III Okręgu, nieetatowego Komendanta zawodowego Miejskiego Pogotowia Straży Pożarnej Miasta Bochni. Kolejną ważna datą jest 31 stycznia 1892 r. To moment przełomowy w powstaniu zawodowej straży pożarnej w Bochni funkcjonującej pod nazwą Pogotowie Miejskiej Straży Pożarnej. W tym dniu pompierzy złożyli przysięgę w obecności Burmistrza Miasta dr Serafińskiego. Pierwszymi miejskimi pompierami byli: Jan Chominiec, Marcin Beściak, Walenty Zawisza, Marcin Sondek, Sylwester Kurkiewicz.
Rota przysięgi brzmiała:
„........Przysięgam Panu Bogu Wszechmogącemu, w Trójcy Świętej Jedynemu że powierzoną mnie służbę ..... prowizorycznego pompiera straży ogniowej sprawować i wypełniać będę gorliwie, uczciwie, trzeźwo i pilnie, że będę posłuszny rozporządzeniom i nakazom Magistratu, mianowicie W. Pan Burmistrza i Jego Zastępcy, tudzież moich bezpośrednich przełożonych, że odebrane nakazy w tajemnicy zachowam i przez żadną żądzę od sumiennego wypełnienia moich obowiązków odwieźć się nie dam. Wszystko co mi teraz przeczytane zostało, a ja dobrze i dokładnie zrozumiałem, chcę i będę jak najgorliwiej wypełniał. Tak mi Panie Boże dopomóż. Bochnia, dnia 31 stycznia 1892 r. .. .” 

W dniu powołania, jednostka mieściła się w strażnicy znajdującej się w Magistracie Miasta Bochni (obecnie ul. Kazimierza Wielkiego). Pogotowie Miejskiej Straży Pożarnej użytkowało sprzęt Straży Ogniowej Ochotniczej w Bochni. Magistrat stopniowo doposażył Straż Ogniową w „przybory pompierskie” tj. sprzęt pożarniczy. Początkowo Pogotowie Miejskiej Straży Pożarnej w Bochni składało się z 4 „pompierów” tj. strażaków zawodowych oraz 1 „nadpompiera” tj. dowódcy.

Pierwszym dowódcą jednostki został: Jan Chominiec- nadpompier Pogotowia Miejskiej Straży Pożarnej w latach 1892-1930.
W okresie okupacji siedziba Miejskiej Zawodowej Straży Pożarnej mieściła się przy ulicy Kościuszki. Straż została podporządkowana Policji Porządkowej „Schupo”. W 1941 powołano przy straży oddział pożarniczej służby L.H.D (obrona przeciwlotnicza, likwidacja skutków ewentualnych bombardowań, ataku gazowego). Warto podkreślić, że jednym z Komendantów Zawodowej Straży Pożarnej w Bochni był porucznik Eugeniusz Kaudelko, członek ruchu oporu Armii Krajowej „Skała” aresztowany w listopadzie 1943, wieziony, torturowany w Krakowie w więzieniu Montelupich, a następnie rozstrzelany. Na temat tej wybitnej postaci udało nam się pozyskać informację od nestora polskiego pożarnictwa, nieżyjącego już płk. Władysława Pilawskiego.

Po wyzwoleniu zawodowa straż pożarna kontynuowała swoją działalność, nastąpiła jednak znaczna wymiana kadry. Przyczyny były różnorakie, m.in.: wyjazd na ziemie zachodnie (odzyskane), kontynuacja nauki, podjęcie służby w Ludowym Wojsku Polskim, kwestie polityczne.

W roku 1973 przeniesiono siedzibę z ul. Kościuszki do nowo wybudowanych koszar przy ul. Księcia Józefa Poniatowskiego 7, gdzie mieści się do dziś. Podkreślenia wymaga fakt, że od tego czasu strażacy z dużym zaangażowaniem wykonali wiele remontów utrzymujących tą nieruchomość w możliwie najlepszym stanie technicznym. Sztandar jednostce ratowniczo-gaśniczej ufundowało społeczeństwo.

W roku 1994 na Rynku bocheńskim nastąpiło uroczyste przekazanie sztandaru Jednostce Ratowniczo-Gaśniczej w Bochni. W kwietniu 1999 r. Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Bochni odznaczona została Złotym Znakiem Związku. Od roku 2004 rozpoczęto starania o rozbudowę strażnicy. W dniu 4 maja 2010 r. nadano jej najwyższy medal nadawany w strukturze Państwowej Straży Pożarnej Medal Honorowy im. Józefa Tuliszkowskiego. Prace budowlane pn. „Rozbudowa i przebudowa budynku Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Bochni” rozpoczęto jesienią 2013 roku. Zakończone je w maju 2017r.
Obecnie, posiadamy nowoczesną bazę lokalową dla pojazdów i sprzętu pożarniczego. Warunki pełnienia służby przez funkcjonariuszy i pracowników cywilnych uległy znacznej poprawie.

Logo Biuletynu Informacji Publicznej
Informacje o publikacji dokumentu
Pierwsza publikacja:
27.11.2020 13:16 inż. Waldemar Kumor
Wytwarzający/ Odpowiadający:
Sekcja ds. organizacyjno-kadrowych
Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji
Historia straży pożarnej w Bochni. 1.0 27.11.2020 13:16 inż. Waldemar Kumor

Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP

{"register":{"columns":[]}}