Przygotuj się na sezon grzewczy

Grafika przedstawia czad jako cichego zabójcę

Zbliża się sezon grzewczy, a wraz z nim obowiązek dbania o bezpieczeństwo naszych domów i mieszkań. Jednym z kluczowych aspektów, o którym nie powinniśmy zapominać, jest regularny przegląd i czyszczenie przewodów kominowych. Odpowiednie utrzymanie systemów kominowych nie tylko zapewnia komfort cieplny, ale przede wszystkim chroni zdrowie i życie domowników. Dlatego warto przypomnieć, co na temat przeglądów kominowych mówi polskie prawo i jakie konsekwencje może mieć ich zaniedbanie.

PRZYPOMINAMY!

Zgodnie z § 34 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7.06 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109 poz.719), w obiektach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych:

cztery razy w roku w domach opalanych paliwem stałym (np. węglem, drewnem),
dwa razy w roku w domach opalanych paliwem ciekłym i gazowym,
co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych,
co najmniej raz w roku usuwamy zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych.

Z kolei art. 62 ust. 1 pkt 1 c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz.1624) zobowiązuje właścicieli i zarządców bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych do okresowej kontroli, co najmniej raz w roku stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).

Dlaczego przeglądy i czyszczenie kominów są tak ważne?

Wielu właścicieli domów czy zarządców budynków może zadać sobie pytanie: "Czy naprawdę muszę przestrzegać tych przepisów?" Odpowiedź brzmi: tak! Zaniedbanie przeglądów kominowych może prowadzić do wielu poważnych zagrożeń, takich jak:

Niedrożność przewodów kominowych – nagromadzenie sadzy, smoły czy innych zanieczyszczeń może doprowadzić do nieprawidłowej pracy komina, a w skrajnych przypadkach do jego całkowitej niedrożności. Może to spowodować cofanie się spalin do wnętrza budynku, co stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia mieszkańców.
Zatrucie tlenkiem węgla – niesprawne przewody kominowe zwiększają ryzyko przedostawania się do wnętrza domu tzw. czadu, czyli tlenku węgla. Ten bezwonny i bezbarwny gaz jest niezwykle niebezpieczny i może prowadzić do śmiertelnego zatrucia.
Pożar sadzy w przewodzie kominowym – nagromadzenie sadzy wewnątrz przewodów kominowych może wywołać pożar. Temperatura spalania sadzy może sięgnąć nawet 1000°C, co w skrajnych przypadkach może doprowadzić do rozszczelnienia przewodu kominowego oraz do rozprzestrzenienia się ognia na cały budynek.

Warto pamiętać, że przepisy związane z przeglądami kominowymi to nie tylko kwestia zdrowego rozsądku, ale także obowiązek prawny. Zaniedbanie tych obowiązków może skutkować karami administracyjnymi, w tym grzywnami.

Bądź ostrożny - Czad – cichy zabójca!

Wraz z rozpoczęciem sezonu grzewczego wzrasta ryzyko pojawienia się śmiertelnych przypadków zatruć osób tlenkiem węgla (czadem) z uwagi na niewłaściwe eksploatowanie urządzeń grzewczych.

Przyczyną tragedii może być niewiedza, zaniedbanie, czy wadliwa instalacja odprowadzania spalin.

OSTRZEGAMY!

Każdego roku z powodu zatrucia tlenkiem węgla, potocznie zwanego czadem, ginie kilkadziesiąt osób.

Bardzo często nie ma to związku z powstaniem pożaru, a wynika jedynie z niewłaściwej eksploatacji budynku i znajdujących się w nich urządzeń i instalacji grzewczych.

RADZIMY!

Skąd się bierze czad i dlaczego jest tak niebezpieczny?

Tlenek węgla powstaje podczas procesu niepełnego spalania materiałów palnych, w tym paliw, które występuje przy niedostatku tlenu w otaczającej atmosferze.

Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla:

jest gazem niewyczuwalnym zmysłami człowieka (bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku),
blokuje dostęp tlenu do organizmu poprzez zajmowanie jego miejsca w czerwonych ciałkach krwi, powodując przy długotrwałym narażeniu (w większych dawkach) śmierć przez uduszenie.

W trosce o własne bezpieczeństwo, warto rozważyć zamontowanie w domu czujek dymu i gazu. Koszt zamontowania takich czujek jest niewspółmiernie niski do korzyści, jakie daje zastosowanie tego typu urządzeń (łącznie z uratowaniem najwyższej wartości, jaką jest nasze życie).

Jak pomóc przy zatruciu tlenkiem węgla?

W przypadku zatrucia tlenkiem węgla należy:

zapewnić dopływ świeżego czystego powietrza; w skrajnych przypadkach wybijając szyby w oknie,
wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, jeśli nie stanowi to zagrożenia dla zdrowia osoby ratującej; w przypadku istnienia takiego zagrożenia pozostawić przeprowadzenie akcji służbom ratowniczym,
wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe, PSP),
jak najszybciej podać tlen,
jeżeli osoba poszkodowana nie oddycha, ma zatrzymaną akcję serca, należy natychmiast zastosować sztuczne oddychanie np. metodą usta - usta oraz masaż serca,
nie wolno wpadać w panikę, kiedy znajdziemy dziecko lub dorosłego z objawami zaburzenia świadomości w kuchni, łazience lub garażu; należy jak najszybciej przystąpić do udzielania pierwszej pomocy.

Zadbaj o warunki do ewakuacji na wypadek pożaru:

nie stosuj krat w drzwiach i oknach, na klatkach schodowych i przejściach między nimi oraz wyjściach na dach - krata utrudni ewakuację podczas pożaru oraz wydłuży czas oczekiwania na pomoc strażaków; jeżeli musisz, zakładaj kraty, które można otworzyć od wewnątrz. Klucz przechowuj w miejscu, znanym wszystkim domownikom; pamiętaj, że podczas pożaru może to być jedyna droga ewakuacji,
nie zastawiaj sprzętami korytarzy i dojść do mieszkań – może to utrudnić ewakuację oraz dojście ratowników.

W zakresie posługiwania się ogniem otwartym:

dopilnuj, by dzieci nie bawiły się ogniem, materiałami pirotechnicznymi czy urządzeniami elektrycznymi, nigdy nie pozostawiaj małoletnich dzieci bez opieki,
nie pal śmieci w śmietnikach i nie dopuść do zaprószenia ognia w zsypie,
nie pal papierosów w łóżku - ludzie giną nie tylko w pożarach obejmujących całe mieszkanie; zdarza się, że zaprószenie ognia niedopałkiem papierosa po zaśnięciu, prowadzi do śmiertelnego zatrucia,
nie zapalaj świec w pobliżu materiałów łatwo zapalnych,
nie pozostawiaj włączonej kuchenki bez dozoru - odparowanie wody z garnka może doprowadzić do zwęglenia pozostałości, zapalenia ich i silnego zadymienia mieszkania, szczególnie niebezpiecznego dla śpiących osób; przypadkowe wygaszenie kuchenki podczas gotowania może również doprowadzić do ulatniania się gazu i jego wybuchu,
przestrzegaj zakazu używania wyrobów pirotechnicznych w pomieszczeniach,
przestrzegaj instrukcji obsługi wyrobów pirotechnicznych,
przestrzegaj wymagań prawa lokalnego w zakresie stosowania wyrobów pirotechnicznych,
wyposaż mieszkanie w gaśnicę proszkową, minimum 2-kilogramową; taką gaśnicą będziesz mógł bezpiecznie gasić palące się urządzenia elektryczne pod napięciem,
wyposaż mieszkanie w autonomiczną czujkę pożarową, alarmującą o powstaniu dymu (podczas każdego pożaru wydzielają się duże ilości dymu).

Gdy opuszczasz mieszkanie:

sprawdź czy zostały wyłączone wszystkie odbiorniki prądu i gazu,
przed opuszczeniem domu na dłuższy czas odłącz zasilanie prądem elektrycznym oraz zakręć zawory wody i gazu.

Gdy powstanie pożar:

zadzwoń do straży pożarnej pod numer – 112,
staraj się zejść na piętro poniżej palącego się mieszkania lub wyjść na zewnątrz budynku - pamiętaj - dym unosi się do góry, nie wolno zjeżdżać windami, nie należy otwierać drzwi, przez które wydobywa się dym, gdyż dostarczenie większej ilości tlenu może spowodować szybki rozwój pożaru i płomienie mogą nas poparzyć,
jeżeli nie możesz opuścić mieszkania, nie otwieraj drzwi prowadzących na korytarz, uszczelnij je, wzywaj krzykiem pomocy, wykonuj polecenia strażaków,
nie gaś wodą urządzeń elektrycznych, grozi to porażeniem prądem; staraj się wyciągnąć z gniazdka przewód zasilający (np. drewnianym kijem od szczotki), można wykręcić bezpieczniki by odłączyć dopływ prądu do mieszkania,
powiadom o zagrożeniu sąsiadów,
nie wdychaj dymu - zasłoń usta mokrą tkaniną; jeżeli to możliwe - zmocz swoje ubranie lub owiń ciało mokrą grubą tkaniną z naturalnych materiałów (z lnu, wełny, bawełny itp.).

Gdy poczujesz gaz: