Historia
Pierwsze wzmianki o zalążkach ochrony przeciwpożarowej na terenie Siemiatycz pochodzą z drugiej połowy osiemnastego wieku, kiedy to Siemiatycze były w posiadaniu Księżnej Anny Jabłonowskiej. Wprowadziła ona w swoich dobrach, przede wszystkim zaś w Siemiatyczach, zorganizowany system zapobiegania i gaszenia pożarów. Obowiązki przeciwpożarowe wykonywali wyznaczony kominiarz i murarz, dokonując kontroli kominów i czystości strychów. Ponadto swoimi zarządzeniami zobowiązywała wszystkich właścicieli budynków do posiadania sprzętu przeciwpożarowego takiego jak: drabina, łopata, taczka, a na każde pięć domów – beczki z wodą, bosaka, siekiery, miotły i dwóch wiader z wodą. Do zwalczania pożarów powołane było pogotowie przeciwpożarowe, a wszyscy mieszkańcy Siemiatycz mieli obowiązek uczestniczenia podczas gaszenia pożaru. Pierwsi trzej, którzy przybyli na ratunek, byli nagradzani.
W dziewiętnastym wieku wraz z zahamowaniem rozwoju Siemiatycz, słabnie działalność ochrony przeciwpożarowej. Jednakże w początkach dwudziestego wieku ranga Siemiatycz, jako miasta przemysłowego rośnie. Rośnie też zapotrzebowanie na organizację, która potrafiłaby skutecznie stawić czoła zagrożeniom pożarowym. Odpowiedzią na tą potrzebę było powołanie do życia Ochotniczej Straży Pożarnej rekrutującej się spośród ludności żydowskiej. Według różnych źródeł działała ona już w latach 1903-1905. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w roku 1920 zorganizowano Ochotniczą Straż Pożarną już spośród ludności polskiej. Pierwszą motopompę marki “Unia” OSP otrzymała w 1927 roku, natomiast pierwszy samochód “Fiat” w roku 1928. Straż nie przerwała swego działania nawet podczas Drugiej Wojny Światowej, mimo, że zmuszona była do działania pod dyktando okupantów. Po wyzwoleniu Siemiatycz w 1944 roku członkowie OSP przystąpili do porządkowania sprzętu. Podjęli też starania o pozyskanie nowych urządzeń i samochodu. Ich starania zostały uwieńczone sukcesem w 1947 roku, kiedy to zakupiono ze sk³adek spo³ecznych pierwszy nowy samochód poæarniczy marki “Ford”. Na ½ etatu zosta³ zatrudniony w OSP kierowca.
W lipcu 1952 roku, z chwilą powołania powiatu w Siemiatyczach została utworzona Komenda Powiatowa Straży Pożarnych. Komendantami Powiatowymi w Siemiatyczach byli między innymi st. ogn. Tadeusz Sielicki, pełniący tą funkcję w latach 1956-57, w latach 1959-63 – por. poż. Bolesław Dawidziuk, w latach 1965 – 1970 – kpt. Henryk Puchalski, późniejszy zastępca Komendanta Wojewódzkiego Straży Pożarnych oraz kpt. Alfred Pełszyński.
W roku 1953 w ramach czynu społecznego przystąpiono do budowy strażnicy przy ul. Grodzieńskiej, uzyskując materiały z rozbiórki budynków przy ul. Ks. Ściegiennego i ul. Świerczewskiego. Po oddaniu od użytku strażnicy w roku 1955 siemiatycka straż otrzymała samochód pożarniczy GM Star 20, natomiast samochód “Ford” przekazano dla OSP w Drohiczynie.
Początkowo Komenda Powiatowa Straży Pożarnych zatrudniała dwóch kierowców, później, wraz z poprawą stanu ilościowego samochodów, przy OSP zatrudnieni byli trzej kierowcy. Z czasem utworzono posterunek zawodowy, w którym stały dyżur pełniło sześciu kierowców. Obsady wozów nadal składały się ze strażaków-ochotników.
W związku z systematycznym rozwojem miasta, a tym samym zwiększania się zagrożenia pożarowego, Wojewoda Białostocki powołał z dniem 16 października 1976 roku Zawodową Straż Pożarną w składzie 1 sekcji na zmianie.
Całością przygotowań do utworzenia zawodowej straży pożarnej kierował ówczesny Komendant kpt. Alfred Pełszyński. Później Komendantami Zawodowej Straży Pożarnej byli: st. ogn. Stanisław Zaroń w roku 1978, kpt. Piotr Byszczuk w latach 1978-1980, w latach 1980-1981 mł. chor. Marian Koc i w roku 1981 obecny Podlaski Komendant Wojewódzki PSP – st. bryg. Edward Stachurski.
Strażacy, zatrudniani w straży zawodowej w początkach jej funkcjonowania, rekrutowali się głównie z szeregów ochotniczych, dzięki czemu nowa załoga posiadała niezbędne doświadczenie, pozwalające na udział w akcjach gaśniczych. Z trzech samochodów, stanowiących wyposażenie OSP, dwa zostały przekazane straży zawodowej.
Strażnica, która znajdowała się przy ul. Grodzieńskiej wymagała kapitalnego remontu, nie zapewnienia warunków do prawidłowego funkcjonowania straży zawodowej, dlatego władze miejskie przydzieliły Komendzie Zawodowej Straży Pożarnej pomieszczenia po byłym PKS, które też tylko w minimalnym stopniu odpowiadały potrzebom Zawodowej Straży.
W związku z ciężkimi warunkami lokalowymi Zawodowej Straży Pożarnej w Siemiatyczach, a zwłaszcza całkowitym brakiem zaplecza magazynowo-warsztatowego Zarząd OSP w porozumieniu z Naczelnikiem Miasta i Gminy w Siemiatyczach i Komendantem Wojewódzkim Straży Pożarnych postanowił rozpocząć budowę nowej strażnicy.
Prace budowlane rozpoczęły się w czwartym kwartale 1980 roku. Pod koniec 1984 roku ukończono budowę budynku garażowo-koszarowego. Od 1981 roku komendantem siemiatyckiej straży był porucznik Roman Sorokosz. Mimo braku centralnego ogrzewania, ze względu na fatalne warunki lokalowe, załoga Zawodowej Straży Pożarnej przeniosła się ze swej dotychczasowej siedziby do nowego budynku. W 1985 roku przystąpiono do rozbiórki starych budynków i wznoszenia budynku magazynowo-warsztatowego. W tym samym roku do nowego budynku przenosi się też biuro Komendy. Zakończenie budowy całości budynków i częściowego zagospodarowania placu nastąpiło w roku 1987, w tym samym roku ukończono też wykonanie wjazdów garażowych od ulicy Armii Czerwonej. Ostateczne zakończenie robót i zagospodarowanie placu na zapleczu, z ustawieniem wiaty nad stacją paliw włącznie wykonano w roku 1988.
W 1991 roku przy Komendzie Rejonowej powstaje Sekcja Ratownictwa Wodnego. Wykonująca początkowo zadania na terenie swojego działania, z czasem zostaje użyta do udziału w akcjach powodziowych na terenie kraju. Podczas lipcowej powodzi w 1997r. sekcja została zadysponowana na teren Wrocławia i okolicznych miejscowości. W roku 2001r. strażacy z Siemiatycz ponownie brali udział w akcji przeciwpowodziowej: najpierw w lipcu na terenie Gdańska a później – na przełomie lipca i sierpnia – na terenie województw świętkorzyskiego i lubelskiego.
Powstanie Państwowej Straży Pożarnej w 1992 roku i reorganizacja struktur pożarniczych w Polsce spowodowała likwidację Komendy Rejonowej z pozostawieniem jedynie Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej podległej Komendzie Rejonowej PSP w Bielsku Podlaskim, której Komendantem był kpt. Jan Bartoszuk.
Po siedmiu latach, w wyniku reformy administracyjnej kraju, do Siemiatycz powraca Komenda – tym razem Powiatowa – Państwowej Straży Pożarnej. Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza wchodzi w jej skład jako jej integralna komórka. Z dniem 1 stycznia 1999 roku Komenda rozpoczyna swoją działalność, powoli uzupełniając stan osobowy całej jednostki. W lutym, staraniem Podlaskiego Komendanta Wojewódzkiego PSP starszego brygadiera Edwarda Stachurskiego, Komenda otrzymała w pełni nowoczesny samochód gaśniczy GBA Jelcz 2/20 na podwoziu Mercedesa.
Już w początkach działalności jednostka stawia czoła dużemu zadaniu – staje się gospodarzem przeciwpożarowego zabezpieczenia wizyty Papieża Jana Pawła II w Drohiczynie w dniu 10 czerwca 1999r. Siemiatyccy strażacy zapewniali zabezpieczenie logistyczne dla przybywających na teren Drohiczyna jednostek, brali udział w pracach sztabu, stanowili obsadę samochodu zadysponowanego do bezpośredniej ochrony ołtarza papieskiego, jako łącznicy byli przydzieleni do innych wozów gaśniczych i ratowniczych.