Komenda Powiatowa
Państwowej Straży Pożarnej
w Sztumie

Nocą z 21 na 22 stycznia 1945 r. nastąpiła przymusowa ewakuacja mieszkańców Sztumu przed zbliżającym się frontem, 24 stycznia opuściły miasto władze niemieckie.  25 stycznia 1945 roku do niebronionego miasta wkroczyła Armia Czerwona, gdzie rozpoczęły się podpalenia i pożary. Budynki otaczające Rynek zostały spalone przez wkraczające do miasta wojska Armii Czerwonej. Po wyzwoleniu Sztumu w styczniu 1945 r. rozpoczął się niezwykle burzliwy okres rządów sowieckich władz wojskowych.
Pierwszym powojennym starostą powiatu sztumskiego został Romuald Marmurowicz, który rozpoczął działalność 20 kwietnia 1945 r., wicestarostą został Franciszek Rocławski, a burmistrzem Sztumu- Franciszek Wojciechowski. Pierwszymi powojennymi inwestycjami były: otwarcie Zakładu Energetycznego (1946 r.) i Banku Rolnego (1949 r.). W 1950 r. powołano filię NBP,  a w 1956 r. uroczyście inaugurowano rok szkolny w sztumskim Liceum Ogólnokształcącym. Szpital powiatowy otwarto w roku 1959, a w 1960 obchodzono pierwsze Dni Sztumu. 
Zmiany terytorium Polski po II wojnie światowej wymusiły reorganizację podziału administracyjnego kraju. Na podstawie Dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej (Dz. U. nr 2 poz. 8) przywrócono przedwojenny podział administracyjny Polski. Uchwałą Rady Ministrów Rządu Tymczasowego Rzeczypospolitej Polskiej z 14 marca 1945 r. dokonano wstępnego podziału administracyjnego północnych i zachodnich ziem niemieckich włączonych do Polski, tzw. Ziem Odzyskanych. Utworzono 4 okręgi administracyjne nie posiadające statusu województw, w których władze sprawowali pełnomocnicy Rządu RP o uprawnieniach wojewodów. Sztum znalazł się na terenie Okręgu Mazurskiego(IV). 

Na mocy dekretu z dnia 30 marca 1945 r. o utworzeniu województwa gdańskiego (Dz.U. nr 11 poz. 576), z dniem 7 kwietnia 1945 r. utworzono województwo gdańskie, w którego skład wszedł obszar Wolnego Miasta Gdańska oraz 6 powiatów wyłączonych z ówczesnego woj. pomorskiego: gdyński, kartuski, morski, starogardzki, kościerski i tczewski. W tym czasie stolicę województwa pomorskiego przeniesiono z Torunia do Bydgoszczy.

Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 maja 1946 r. w sprawie tymczasowego podziału administracyjnego Ziem Odzyskanych (Dz. U. nr 28 poz. 177) z dniem ogłoszenia tj. 28 czerwca 1946 r., z obszaru Ziem Odzyskanych włączono do obszaru województwa gdańskiego powiaty: elbląski z m. Elbląg, kwidzyński, lęborski, malborski i sztumski. 

W roku 1946 utworzono Wojewódzki Inspektorat Pożarnictwa w Gdańsku, który obejmuje kierownictwo pożarnictwem województwa. Inspektorat wykonywał zadania z dziedziny obrony przeciwpożarowej wynikające z ustawy z dnia 13 marca 1934 r. o ochronie przed pożarami i innymi klęskami (Dz. U. nr 41 poz.365), rozporządzeń wykonawczych oraz wytycznych ministerstwa. Powyższa sytuacja trwała do końca lat pięćdziesiątych. 

Ochroną przeciwpożarową do 1950 r. zajmował się Zarząd Powiatowy Związku Straży Pożarnych. Jego prezesem w Sztumie był Czesław Jankowski. Do Zarządu Związku oprócz niego wchodzili: Florian Domański, Andrzej Belczyk, Franciszek Jarzębowski oraz Teodor Górski. Ochotnicza Straż Pożarna w Sztumie została zorganizowana jesienią 1946r. przez Czesława Jankowskiego. W roku założenia posiadała pompę ręczną o zaprzęgu konnym oraz kilka węży. Dopiero w roku 1947 pozyskano stary, zdekompletowany samochód marki  Fordzon, który po wyremontowaniu służył do 1954 r. 

W 1947r. naczelnikiem OSP był Włodzimierz Bobczyk, a prezesem Maksymilian Kitowski. Powiatowa Komenda Straży Pożarnych została zorganizowana w 1950r. Poprzednio działał tu Zarząd Powiatowego Związku Straży Pożarnych reprezentowany przez instruktora powiatowego przy starostwie. W 1955r. ochotnicza straż pożarna w Sztumie uzyskała samochód strażacki na podwoziu „Star”. Od 1953 do 1960 r. powiatowym komendantem straży był chorąży pożarnictwa Jan Chyła, a następnie komendę straży objął porucznik pożarnictwa Ryszard Szkolnicki. Straż Pożarna jak i Komenda Powiatowa mieściła się w starym budynku, gdzie przed wojną znajdowała się magistracka stajnia.

Dnia 06.02 1961r. wybuchł groźny pożar w miejscowości Bukowo, straty wyniosły  91.710 zł. Spaleniu uległa stodoła oraz maszyny rolnicze należące do Kółka Rolniczego w Bukowie. Dzięki właściwie prowadzonej akcji uratowano magazyn Centrali Nasiennej o wartości ponad 1,5 mln zł.

Dnia 10.06.1961r. odbyła się uroczysta akademia z okazji tygodnia „Ochrony Przeciwpożarowej”, w której udział wzięli aktywiści z powiatu, Przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej oraz Komendant Powiatowy- asp. poż. R. Szkolnicki, który odczytał rozkaz Ministra Spraw Wewnętrznych z tej okazji. Po uroczystej akademii strażacy przemaszerowali ulicami miasta Sztumu i złożyli wieńce w miejscach pamięci.
W roku 1962 powiat sztumski nawiedziła groźna powódź. Przez 3 tygodnie jednostki ochotniczych straży pożarnych brały udział w jej zwalczaniu.

W 1962r. przeprowadzono powiatowe zawody straży pożarnych w miejscowości Dzierzgoń w ramach dni ochrony przeciwpożarowej. Obok władz miejscowych udział wziął Komendant  Wojewódzki Straży Pożarnych w Gdańsku kpt. poż. Jan Trojanowski.

W 1963r. odbyło się Walne Zebranie w sztumskiej OSP, w którym udział wzięli zaproszeni goście. Prezesem został wybrany Wł. Bobczyk, a naczelnikiem W. Zaremba. 

Strażacy z powiatu sztumskiego jako pierwsi w województwie gdańskim wystąpili z inicjatywą utworzenia „Banku krwi”. W dniu 11.05.1963r. oddano 7 litrów krwi.

W roku 1963 tabor pojazdów pożarniczych w Sztumie stanowił:                                                    
Samochód Star 25 GBM.                                                                                                                         
Samochód Star 20 GM.                                                                                                                                
Samochód Warszawa Pick-up.                                                                                                                       
Motocykl marki Junak 350.                                                                                                                       
Motocykl SHL-175.
Obsadę etatową Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Sztumie stanowili:
Komendant  Powiatowy- asp. poż. R. Szkolnicki,
oficer Komendy- asp. poż. S.Jędrzejewski
instruktor terenowy- R. Markowicz 
pracownik administracyjny- H. Wańkowicz
kierowca- W. Dynowski
kierowca- A. Grec
kierowca- A. Sienkiewicz
kierowca- E. Czechowski.
Z inicjatywy Komendy Powiatowej Straży Pożarnej w Sztumie, Inspektoraty Państwowych Gospodarstw Rolnych w Sztumie, Czerninie i Dzierzgoniu zorganizowały w pomieszczeniach Zarządu Powiatowego, który mieścił się na terenie sztumskich łazienek pierwszy kurs dla referentów ochrony przeciwpożarowej 26-29.05.1964r. Kierownikiem kursu był Janusz Dawidziak, wykładowcami byli: Roman Markowicz i Sławomir Jędrzejewski.
W 1965 roku nad jeziorem Kaniewskim został zorganizowany obóz szkoleniowy pod namiotami dla dowódców sekcji i naczelników OSP. Ogółem wyszkolenie uzyskały 52 osoby. Obóz zorganizowany był w oparciu o własna kuchnię polową, której szefem był Jan Jabłoński- etatowy kierowca Komendy Straży w Sztumie. Szkolenie zakończyło się egzaminem końcowym. W rozdaniu świadectw uczestniczył Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych w Gdańsku ppłk. Jan Trojanowski, Kierownik służby szkoleniowej KWSP w Gdańsku- Cz. Kozłowski oraz Komendant Miasta i Powiatu w Tczewie mjr. poż. E. Kierski.

Do roku 1965 na terenie powiatu sztumskiego działało już osiem straży pożarnych, które były wyposażone w samochody gaśnicze.  

Do roku 1965 pomieszczenia Komendy stanowiły 2 pokoje, w których działał Powiatowy Punkt Alarmowo-Dyspozycyjny /PPAD/. Po zakończeniu pracy Komendy pomieszczenie biurowe służyło jako sypialnia dla kierowców. Z inicjatywy Komendanta Powiatowego, który był jednocześnie V-ce Przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej por. poż. R. Szkolnickiego, władze miejskie przydzieliły do dyspozycji Komendy budynek składający się z trzech pokoi przy ul. Baczyńskiego 2. Z chwilą udostępnienia pomieszczenia biurowego rozpoczęto organizować PPAD. Wykonano samodzielnie tablicę gotowości bojowej, a z przydziału KWSP w Gdańsku otrzymano 1 radiostację samochodową oraz stacyjną. W związku z tym, ze został utworzony PPAD oraz uzyskano radiostację, Komenda otrzymała etaty dyspozytorów. Na stanowisko dyspozytora zatrudnieni zostali:                                                                    
Józef  Bortkiewicz.
Tadeusz Kukurudz.
Zygmunt Wiktoruk.

Po zakończeniu pełnienia funkcji Komendanta Powiatowego w Sztumie przez por. poż. R. Szkolnickiego, który został przeniesiony na stanowisko kierownika Wojewódzkiego Ośrodka Szkoleniowego w Gdyni, funkcję Komendanta Powiatowego w Sztumie objął kpt. poż. Bogdan Staniewski. Z tej okazji została zorganizowana uroczystość, w której udział wzięli pracownicy.

W miesiącu czerwcu 1966 r. został zorganizowany kurs z zakresu obsługi motopomp dla OSP powiatu sztumskiego. Kierownikiem kursu był  por. poż. R. Szkolnicki- Kierownik Wojewódzkiego Ośrodka Szkoleniowego w Gdyni, który z dniem 31 maja 1966r. objął tę funkcję. Wykładowcami byli:                                                                                                                            
kpt. poż. B. Staniewski,
mł. ogn. R. Markowicz,
mł. ogn. W. Giecewicz.

W październiku 1968 roku Komendant Powiatowy Straży Pożarnych w Sztumie kpt. poż. B. Staniewski został przeniesiony służbowo na Komendanta Powiatowego Straży Pożarnych w Malborku, a funkcję Komendanta Powiatowego Straży Pożarnych w Sztumie przejął por. poż. Stefan Terek.

Po długich staraniach zapadła decyzja budowy nowej strażnicy w Sztumie. Po wywłaszczeniu działki od rolnika Redmera przystąpiono do prac wstępnych. W celu ustalenia struktury gruntu zaszła konieczność wykonania wykopów. Wykonawstwo generalne budowy przydzielono Przedsiębiorstwu Budownictwa Rolniczego w Sztumie. Inspektorem nadzoru był mgr inż. Paudyna. Zakończenie budowy i odbiór końcowy zaplanowano w grudniu 1970 roku. Inicjatorem budowy strażnicy był Komendant Powiatowy kpt. Ryszard Szkolnicki, który funkcję Komendanta pełnił w latach 1960-1966. 

W roku 1970 następuje dynamiczna realizacja budowy strażnicy w Sztumie w celu poprawienia  warunków lokalowych i socjalnych.  Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sztumie znając występujące zagrożenie pożarowe, jakie występuje na terenie miasta i powiatu sztumskiego zabiega o spowodowanie powołania Zawodowej Straży Pożarnej kat. IV w mieście Sztumie od stycznia 1971 roku.  W tym celu PPRN poprzez KWSP w Gdańsku występuje z pismem nr WSW.VI.RO-I/2a/553-68/70 z dnia 29.IX.1970r. do Przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku o jej powołanie. Odpowiedź na wystąpienie jest pozytywna, od stycznia 1971 roku zostaje powołana Zawodowa Straż Pożarna, która została zlokalizowana w nowo wybudowanym budynku przy ulicy Sienkiewicza 27 w Sztumie, której przydzielono 32 etaty.

W maju 1970 roku następuje moment uroczystego przekazania- otwarcia obiektu dla Straży Pożarnej. Przecięcia wstęgi i otwarcia nowej strażnicy dokonał v-ce Przewodniczący Prezydium Powiatowej Rady Narodowej K. Chyliński oraz Prezes Zarządu Oddziału Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych E. Bień. Z tej okazji odbyła się defilada pododdziałów do amfiteatru, gdzie zorganizowano Akademię Powiatową, w czasie której wyróżniający się działacze zostali odznaczeni i wyróżnieni.

Z końcem grudnia 1969r. kończy służbę por. poż. S. Terek, który podejmuje służbę w KWSP w Gdańsku, natomiast funkcję Komendanta Powiatowego przekazuje st. ogn. Romanowi Markowiczowi, który zostaje decyzją władz powiatowych powołany jako pełniący obowiązki Komendanta. Dnia 1 sierpnia 1970 roku na stanowisko Komendanta Powiatowego władze powołują por. poż. Stanisława Domurata.  

W lipcu 1973 roku por. poż. Stanisław Domurat zostaje przeniesiony do służby w Komendzie Miejskiej Straży Pożarnych w Elblągu. Na Komendanta Powiatowego w Sztumie został powołany ppor. poż. Zenon Kapiszka, który pełnił tę funkcję do sierpnia 1976 roku.
W czerwcu 1975 roku została utworzona w Sztumie Komenda Rejonowa Straży Pożarnych, która podlegała nowo utworzonej Komendzie Wojewódzkiej Straży Pożarnych w Elblągu. 

Następuje dynamiczny rozwój ochrony przeciwpożarowej na terenie rejonu sztumskiego, ponieważ Komenda Wojewódzka Straży Pożarnych w Elblągu przydzieliła duże ilości sprzętu pożarniczego oraz taboru samochodowego. Zawodowa Straż Pożarna otrzymuje samochód GCBA 6/32 na podwoziu Jelcza, wysięgnik hydrauliczny SH- 18 na podwoziu Stara 266. W tym czasie Komenda Rejonowa Straży Pożarnych działała na terenie miasta i gmin Sztum i Dzierzgoń oraz gminy Ryjewo, Mikołajki Pomorskie, Stary Dzierzgoń, Stary Targ oraz Szropy do czasu włączenia jej do Starego Targu.
W grudniu 1976 roku miał miejsce groźny pożar magazynu zbożowego w Dzierzgoniu.

Z dniem 1 stycznia 1977 r. na stanowisko Komendanta został mianowany mł. chor. poż. Roman Markowicz, który pełnił tę funkcje do 30 czerwca 1992 roku. W tym czasie zostały rozbudowane i odbudowane pomieszczenia biurowe oraz garażowe strażnicy, które zostały oddane do użytku na uroczystości wręczenia sztandaru w dniu 16 maja 1987 roku.                                                                        
W grudniu 1980 roku wybucha groźny pożar szybu odwiertniczego w miejscowości Karlino w województwie koszalińskim. Pożar wybuchł na skutek erupcji ropy naftowej. Zaszła potrzeba dostarczenia środków gaśniczych z województwa elbląskiego. Pożar gaszony był sposobem „unoszenie płomienia”. 

W styczniu 1987 roku zawiązał się Społeczny Komitet fundacji sztandaru dla Zawodowej Straży Pożarnej w Sztumie. Przewodniczącym Komitetu został wybrany I sekretarz Miejsko-Gminnego Komitetu tow. Bolesław Grabowski. W skład komitetu weszli przedstawiciele władz administracyjno-gospodarczych oraz aktyw społecznej ochrony przeciwpożarowej. Na pierwszym posiedzeniu opracowano apel do społeczeństwa ziemi sztumskiej o wsparcie finansowe społecznej inicjatywy. Ustalono, że nadanie sztandaru odbędzie się w „Dniu Strażaka” 1987 roku. Na apel odpowiedziały wsparciem finansowym liczne zakłady pracy ziemi sztumskiej. W fundacji sztandaru szczególny wkład wniosły: ZBR Mleczewo, PBRol Sztum, ZR Cygusy, OSP Szropy, ZPO „Jantar” w Sztumie, TTP Czernin, GFM Sztum, Komisariat MO Sztum, Przedsiębiorstwo Obróbki Metali „POMET” w Sztumie oraz Zakład Karny w Sztumie. W dniu 16 maja 1987 roku o godz. 11.00 na ulicy Mickiewicza  w Sztumie odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru. W imieniu Ministra Spraw  Wewnętrznych sztandar wręczył płk. poż. Krzysztof Wargenau. Od Komendanta Rejonowego sztandar przejął poczet w składzie: mł. chor. poż. Piotr Jaszkowski, kpr. poż. Dariusz Borowski i plut. poż. Marek Wesołowski. Po tej uroczystości odbyła się Wojewódzka Akademia z okazji „Dnia Strażaka” w Sali kina „Powiśle”. W uroczystościach tych uczestniczyły władze wojewódzkie: płk. Urliński- Wojewoda Elbląski, Komendant Wojewódzki Straży Pożarnych płk. poż. Eugeniusz Kierski, Prokurator Wojewódzki- Antoni Dykowski, Szef WUSW w Elblągu- płk. Kania i Szef RUSW w Malborku- kpt. Stanisław Górniak. Na akademii podsumowany został dorobek sztumskiej ochrony przeciwpożarowej, a zasłużonym wręczono odznaczenia i wyróżnienia. 

Wiosną 1988 roku wizytował Województwo Elbląskie Komendant Główny Straży Pożarnych płk. poż. Andrzej Stefanowski. Wizyta rozpoczęła się alarmem podziału bojowego oraz złożeniem meldunku o stanie osobowym zmiany służbowej dokonanym przez instruktora ds. operacyjno-szkoleniowych mł. chor. poż. R. Łazara. W toku wizyty Komendant Główny zapoznał się ze schematem organizacyjnym Komendy, z warunkami służby oraz ze stanem posiadanego sprzętu silnikowego. Efektem rozmowy płk. A. Stefanowskiego z Komendantem Rejonowym było przeznaczenie z puli Komendanta Głównego, samochodu operacyjnego marki Fiat 125p na użytek Komendy w dowód uznania zasług na rzecz ochrony przeciwpożarowej.
 

W dniu 24 sierpnia 1991 r. Sejm uchwalił dwie ustawy: ustawę o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. nr 81 poz. 351) oraz ustawę o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. nr 88 poz. 400).

W dniu 1 lipca 1992 r. zaczęła funkcjonować Państwowa Straż Pożarna. Przyjęła ona hierarchiczną strukturę, którą tworzyły: komenda główna, komendy wojewódzkie, komendy rejonowe, jednostki ratowniczo-gaśnicze, szkoły pożarnicze oraz Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej. Rozpoczęło się jednocześnie wdrażanie przyjętych unormowań i realizacja licznych zadań z dziedziny ratownictwa. W procesie tworzenia struktur organizacyjnych PSP dużą uwagę poświęcono wszechstronnej edukacji pożarniczej i poprawie warunków służby. Znacząco zmieniło się wyposażenie techniczne, formy i metody czynności kontrolno-rozpoznawczych.

Z dniem utworzenia struktur Państwowej Straży Pożarnej rozwiązane lub utrzymane (przekształcone) zostały jednostki organizacyjne dotychczasowej ochrony przeciwpożarowej oraz zniesione tzw. dekretowe stanowiska służbowe.

Uchwalone w sierpniu 1991 r. ustawy wniosły rozszerzony zakres działalności straży pożarnej, oprócz gaszenia pożarów doszły zadania z zakresu ratownictwa technicznego, chemicznego, a od 1997 r. doszło również ratownictwo ekologiczne oraz medyczne.
W strukturze organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej wyodrębniona została Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza. Siedziby Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych na terenie poszczególnych województw, a także tryb ich tworzenia określone zostały przez Komendanta Głównego PSP. JR-G dzieliły się na kategorie, w zależności od liczby etatów:
kategoria „A” − 85 etatów, w tym 4 etaty dowództwa,
kategoria „B” − 64 etaty, w tym 4 etaty dowództwa,
kategoria „C” − 42 etaty, w tym 3 etaty dowództwa,
kategoria „D” − 33 etaty, w tym 3 etaty dowództwa.

Na terenie województwa elbląskiego utworzonych zostało 8 Jednostek Ratowniczo-Gaśniczych PSP.
Źródło: 70 lat Zawodowej Straży Pożarnej w Kwidzynie 1945-2015 pod red. S. Bogla, J. Chodukiewicza, K. Wolskiej, Kwidzyn 2015, s. 20, 22

W związku z reorganizacją i utworzeniem z dniem 1lipca 1992 roku Państwowej Straży Pożarnej w miejsce Komendy Rejonowej powstała Jednostka Ratowniczo - Gaśnicza PSP, która była podległa Komendzie Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Malborku do dnia 31 grudnia 2001 r.

Z dniem 1 lipca 1992 r. Komendant Główny PSP st. bryg. Feliks Dela powołał Jednostkę Ratowniczo-Gaśniczą kategorii „D” z 33 etatami. W tym czasie Dowódcą JR-G PSP w Sztumie został st. asp. Roman Markowicz, a od dnia 16 lipca 1996r. mł. kpt. inż. Jacek Serocki. 
W 1999 r. Sztum należał do powiatu malborskiego i województwa Pomorskiego z siedzibą w Gdańsku,  a od 1 stycznia 2002 r. Sztum znów stał się powiatem.

W marcu 1998 roku kolejny raz samorządy podjęły uchwałę o przynależności do powiatu i powołaniu Społecznego Komitetu Obrony Powiatu Sztumskiego, składającego się z przedstawicieli wszystkich ugrupowań politycznych i gmin mających wejść w skład powiatu.
W związku z nieuwzględnieniem naszego powiatu w projekcie rozporządzenia Rady Ministrów określającego granice przyszłych powiatów została zorganizowana blokada drogi krajowej.

W maju 1998 roku pojawiła się szansa na utworzenie powiatu sztumskiego, jednak w rozporządzeniu Rady Ministrów, które ukazało się w sierpniu tego roku, Sztumu zabrakło na mapie powiatów. 

W roku 1999 po raz trzeci zostały podjęte uchwały w sprawie przynależności pięciu gmin do powiatu sztumskiego. W grudniu 1999 roku Społeczny Komitet Obrony Powiatu Sztumskiego złożył na ręce wicewojewody pomorskiego wniosek o utworzenie powiatu sztumskiego, który został poparty w 2000 roku pozytywnymi opiniami Sejmiku Województwa Pomorskiego i Wojewody Pomorskiego- Tomasza Sowińskiego.          

20 maja wyruszyła ze Sztumu do Urzędu Rady Ministrów w Warszawie sztafeta sportowców z petycją o uwzględnienie powiatu sztumskiego w korekcie mapy administracyjnej kraju. Petycja została przekazana 24 maja na ręce Michała Musiała z Kancelarii Premiera Jerzego Buzka. 
W tym samym dniu odbyło się w Sztumie spotkanie przedstawicieli gmin przyszłego powiatu z ministrem Józefem Płoskonką. 
W dniu 31 maja decyzją Rady Ministrów powołano siedem nowych powiatów, w tym powiat sztumski.

Obszarem chronionym przez Jednostkę Ratowniczo-Gaśniczą w Sztumie  był teren rejonu sztumskiego (740,98 km2) leżący w województwie pomorskim, obejmujący 5 jednostek administracyjnych. 

Stan organizacyjny Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej w Sztumie, który utrzymywał się do końca roku 2001. 

Zarządzeniem Nr2/2002 Wojewody Pomorskiego z dn. 02. 01. 2002 r. została utworzona Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Sztumie, której komendantem Powiatowym został kpt. mgr inż. Jacek Serocki.

Terenem działania Komendy Powiatowej są miasto i gmina Sztum, Dzierzgoń oraz gminy: Stary Targ, Stary Dzierzgoń i Mikołajki Pomorskie. Komenda Powiatowa PSP w Sztumie powstała na bazie dotychczas funkcjonującej Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej, która straciła statut  jednostki organizacyjnej PSP stając się komórką organizacyjną Komendy Powiatowej. Na terenie powiatu organem Państwowej Straży Pożarnej został Komendant Powiatowy, powoływany spośród oficerów Państwowej Straży Pożarnej przez Komendanta Wojewódzkiego PSP po uzgodnieniu ze starostą. Komenda Powiatowa PSP w Sztumie została zakwalifikowana do V kategorii komend powiatowych PSP (powiaty o liczbie mieszkańców poniżej 50 000).

W skład Komendy Powiatowej PSP w Sztumie wchodzą następujące komórki organizacyjne:
1) Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza,
2) Wydział Operacyjno- Kontrolno -Rozpoznawczy,
3) Sekcja  Kwatermistrzowsko- Techniczna
4) Samodzielne Stanowisko Pracy ds. Organizacyjno- Kadrowych,
5) Samodzielne Stanowisko Pracy ds. Finansowych,

Pracownicy zatrudnieni są w następujących systemach pracy i służby:
▪ w systemie codziennym − 9 osób, w tym 1 pracownik korpusu służby cywilnej oraz 1   
  pracownik cywilny,
▪ w systemie zmianowym − 35 osób, w tym:
− 30 osób w systemie 24/48 – Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza,
− 5 osób w systemie 12/24-12/48 – Stanowisko Kierowania Komendanta Powiatowego
Z dniem  5 października 2012 r. na stanowisko Komendanta Powiatowego PSP w Sztumie został powołany st. kpt. mgr inż. Tomasz Banach. Zastąpił on odchodzącego ze służby na zaopatrzenie emerytalne bryg. mgr inż. Jacka Serockiego. 

Komendanci powiatowi od 1953

Komendanci Powiatowi i Rejonowi Zawodowej Straży Pożarnej w Sztumie od 1953 r. do 2016 r.:

• chor. Jan Chyła (1953-1960),
• kpt. Ryszard Szkolnicki (1960-1966),
• kpt. poż. Bogdan Staniewski (1966-1968),
• por. poż. Stefan Terek (10.1968-12.1970),
• st. ogn. Roman Markowicz (p.o. 01.1970-07.1970), 
• por. poż. Stanisław Domurat (08.1970-07.1973),
• por. poż. Zenon Kapiszka (07.1973-08.1976),
• st. asp. Roman Markowicz (01.01.1977-30.06.1992),
• bryg. mgr inż. Jacek Serocki (01.01.2002-05.10.2012),
• mł. bryg. mgr inż. Tomasz Banach (06.10.2012- aktualnie).