Pożar sadzy w kominie
27.10.2022
Sadza stanowi poważny problem w instalacjach grzewczych opalanych paliwem stałym (najczęściej drewnem lub węglem). Osiada ona w instalacji kominowej stanowiąc zagrożenie pożarowe. Uniesiona w powietrze stanowi uciążliwe zanieczyszczenie powietrza i powierzchni, na którą opada. Ponadto hamuje wypływ spalin z komina, w skrajnych przypadkach grożąc zatruciem spalinami. Sadza, jako niespalona forma węgla jest przyczyną spadku sprawności urządzeń grzewczych i przez to większego zużycia paliwa.
Zapalenie się sadzy w kominie jest to zapalenie się cząstek nagromadzonych wewnątrz przewodów kominowych (spalinowych), które zbierały się w czasie pracy urządzeń ogrzewczych, a nie były wyczyszczone przez kominiarzy.
Sadza powstaje w wyniku niepełnego spalania stałego materiału palnego. W piecach grzewczych nie wolno spalać tzw. resztek, wszelkiego rodzaju śmieci i odpadów komunalnych, które powinny być oddawane do Punktów Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych.
Zapaleniu się sadzy w kominie towarzyszy bardzo głośny szum spowodowany trwającą gwałtowną reakcją spalania w przewodzie. Paląca się w wysokich temperaturach sadza może spowodować nieszczelności w przewodzie kominowym, którymi ogień lub wysoka temperatura wyjdzie na zewnątrz, dokonując zapalenia materiałów na poddaszu, czy w pomieszczeniach na niższych kondygnacjach, przylegających bezpośrednio lub pośrednio do komina.
W przypadku zaistnienia pożaru w kominie należy:
- wykonać połączenie na numer alarmowy 112, podając szczegółowo adres zdarzenia oraz co się wydarzyło,
- wygasić ogień w piecu, kominku,
- zamknąć dopływ powietrza do pieca od dołu i w miarę możliwości od góry,
- zabezpieczyć środki gaśnicze, takie jak: gaśnica, koc gaśniczy czy piasek w wiadrze,
- dozorować całą długość przewodu kominowego wewnątrz pomieszczeń.
UWAGA !
- Nie należy wlewać wody do palącego się komina (wzrost ciśnienia wewnątrz może spowodować rozszczelnienie przewodu kominowego)
- Po pożarze sadzy w kominie należy wezwać kominiarza, aby dokonał przeglądu stanu przewodów spalinowych oraz wentylacyjnych.
PRZEPISY PRAWNE
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2010 r., Nr. 109, poz. 719).
§ 34. [Usuwanie zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych]
1. W obiektach lub ich częściach, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów dymowych i spalinowych w okresach ich użytkowania:
1) od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej raz w miesiącu, jeżeli przepisy miejscowe nie stanowią inaczej;
2) od palenisk opalanych paliwem stałym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 3 miesiące;
3) od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym niewymienionych w pkt 1 - co najmniej raz na 6 miesięcy.
2. W obiektach lub ich częściach, o których mowa w ust. 1, usuwa się zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych co najmniej raz w roku, jeżeli większa częstotliwość nie wynika z warunków użytkowych.
3. Czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują osoby posiadające kwalifikacje kominiarskie.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się przy usuwaniu zanieczyszczeń z przewodów dymowych, spalinowych i wentylacyjnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego.
Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U.2021.2351)
Art. 62. [Okresowe kontrole stanu technicznego obiektu budowlanego, instalacji i przewodów]
1. Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:
1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:
a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,
b)instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,
c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).
Opracowanie: sekc. Piotr Janik