Apel strażaków. STOP WYPALANIU TRAW!
UWAGA!!!
wypalanie traw i pozostałości roślinnych
Na terenach rolniczych powszechnością stało się wypalanie łąk, pastwisk i ściernisk.
Prowadzenie czynności wypalania pozostałości roślinnych na obszarach, gdzie jest to zabronione,
a także w sposób źle zorganizowany i bez należytego zabezpieczenia najczęściej prowadzi
do rozprzestrzenienia się ognia poza teren zamierzonego wypalania, powodując pożary lasów, zabudowań, naziemnych urządzeń technicznych, a także niejednokrotnie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego na drogach przebiegających przez tereny objęte wypalaniem.
Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880
ze zm.) zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.
Wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu zabrania art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444 ze zm.).
Obowiązujące przepisy w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów stanowią, że wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione (art. 43 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku, Dz. U. Nr 109, poz. 719).
Wypalania gruntów rolnych zabrania art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 marca 2007 roku ,w sprawie minimalnych norm (Dz. U. Nr 46, poz. 306).
Jednocześnie przypominamy, że wszyscy rolnicy, którzy starają się o dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych, muszą przestrzegać zasad „dobrej kultury rolnej”. Wśród tych zasad jest m.in. zakaz wypalania, łąk, pastwisk oraz ściernisk. W związku z powyższym zabiegi te mogą skutkować odebraniem dopłat bezpośrednich za nie utrzymanie gruntów w dobrej kulturze rolnej!
Zgodnie z art. 131 ustawy o ochronie przyrody za wypalanie łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych, trzcinowisk lub szuwar grozi kara aresztu lub grzywny.
Ponadto za wypalenie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych grożą surowe sankcje:
- Art. 82 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971r. Nr 12, poz.114 ze zm.), za wykroczenia tego typu przewiduje karę aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5.000 zł.
- Art.163. § 1 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zm.) stanowi: Kto spowoduje zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Tylko w marcu tego roku dyżurni Stanowiska Kierowania Komendanta Powiatowego w Żarach przyjęli 97 zgłoszeń o palących się trawach, a także 3 zgłoszenia o pożarach lasu. W działania zaangażowani byli Strażacy Państwowej Straży Pożarnej i Ochotnicze Straży Pożarnej z terenu powiatu żarskiego.