Komenda Powiatowa
Państwowej Straży Pożarnej
w Żarach

W dniu 5 maja 2023 roku o godzinie 14:40 dyżurny Stanowiska Kierowania Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Żarach przyjął zgłoszenie o pożarze wiaty drewnianej na posesji w miejscowości Czerna (gmina Tuplice). Dyżurny Stanowiska Kierowania niezwłocznie zadysponował zastęp najbliższej  jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej z Tuplic oraz dwa zastępy z Jednostki Ratowniczo Gaśniczej w Lubsku. Z chwilą przybycia pierwszego zastępu straży ogniem objęte były już dwie wiaty, trawa na posesji, słup energetyczny. Pożar stwarzał realne zagrożenie dla budynku gospodarczego. Strażacy ochotnicy z Tuplic przystąpili do gaszenia pożaru jednocześnie przekazując informację do dyżurnego Stanowiska Kierowania o niewystarczających siłach i środkach na miejscu zdarzenia. Do zdarzenia dodatkowo zostali zadysponowani  strażacy z OSP Trzebiel (dwa zastępy) i OSP Dębinka, a także Dowódca Jednostki Ratowniczo Gaśniczej w Lubsku. Działania strażaków polegały na zabezpieczeniu miejsca zdarzenia, ugaszeniu pożaru palących się wiat poprzez użycie dwóch prądów piany sprężonej w natarciu. Równocześnie prowadzone były działania w obronie zagrożonego budynku gospodarczego. Przepaleniu uległa również linia energetyczna przechodząca przez posesję, w związku z tym na miejsce zadysponowano pogotowie energetyczne. Po ugaszeniu pożaru strażacy przeszukali pogorzelisko przy pomocy kamery termowizyjnej. Do powstania pożaru prawdopodobnie przyczynił się właściciel wypalając pozostałości roślinne zgromadzone na swojej posesji. W akcji gaśniczej brało łącznie 7 zastępów i 23 strażaków. Cała akcja trwała 2 godziny i 46 minut.

 

Strażacy apelują o niewypalanie traw i pozostałości roślinnych!

Na terenach rolniczych powszechnością stało się wypalanie łąk, pastwisk i ściernisk. Prowadzenie czynności wypalania pozostałości roślinnych na obszarach, gdzie jest to zabronione, a także w sposób źle zorganizowany i bez należytego zabezpieczenia najczęściej prowadzi do rozprzestrzenienia się ognia poza teren zamierzonego wypalania, powodując pożary lasów, zabudowań, naziemnych urządzeń technicznych, a także niejednokrotnie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego na drogach przebiegających przez tereny objęte wypalaniem.

Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 ze zm.) zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów.

Wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu zabrania  art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. Nr 101, poz. 444 ze zm.).

Obowiązujące przepisy w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów stanowią, że wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach jest zabronione (art. 43 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 roku, Dz. U. Nr 109, poz. 719).

Wypalania gruntów rolnych zabrania art. 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa  i Rozwoju Wsi  z dnia 12 marca 2007 roku ,w sprawie minimalnych norm (Dz. U. Nr 46, poz. 306).

          Jednocześnie przypominamy, że wszyscy rolnicy, którzy starają się o dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych, muszą przestrzegać zasad „dobrej kultury rolnej”. Wśród tych zasad jest m.in. zakaz wypalania, łąk, pastwisk oraz ściernisk. W związku z powyższym zabiegi te mogą skutkować odebraniem dopłat bezpośrednich za nie utrzymanie gruntów w dobrej kulturze rolnej!

Zgodnie z art. 131 ustawy o ochronie przyrody za wypalanie łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych, trzcinowisk lub szuwar grozi kara aresztu lub grzywny. Ponadto za wypalenie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych grożą surowe sankcje:

 Art. 82 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971r. Nr 12, poz.114 ze zm.), za wykroczenia tego typu przewiduje karę aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5.000 zł.

 Art.163. § 1 ustawy z dnia z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zm.) stanowi: Kto spowoduje zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.