Powołanie Komendy Wojewódzkiej Straży Pożarnych
Ustawą z dnia 28 maja 1975 r. wprowadzono podział administracyjny kraju na 49 województw. W nowo utworzonym województwie miejskim łódzkim, w miejsce Łódzkiej Komendy Straży Pożarnych, powołano Komendę Wojewódzką Straży Pożarnych obejmującą zasięgiem swego działania Łódź i województwo miejskie łódzkie. Nastąpiły kolejne daleko idące przeobrażenia organizacyjne jednostek straży. Dokonano mianowicie rejonizacji, przy której województwo miejskie łódzkie podzielone zostało na 9 rejonów.
W 1976 r. Łódzka Straż Pożarna uroczyście obchodziła jubileusz 100-lecia istnienia i choć 14 maja był dniem tego pięknego święta, główne uroczystości przesunięto na wrzesień, aby połączyć je z IV Krajowymi Zawodami Sportowo - Pożarniczymi i I Pożarniczą Spartakiadą Sportową.
W dniach 23 - 26 sierpnia 1988 r. na obiektach Stadionu Łódzkiego Klubu Sportowego odbyły się zawody, jakich dotąd nie było w historii polskiego pożarnictwa. Strażacką Olimpiadą, bez przesady, można nazwać VII Mistrzostwa Polski w Sporcie Pożarniczym oraz VII Krajowe Zawody Sportowo - Pożarnicze. Startowały 102 zespoły, w sumie około 1000 zawodników.
Wychowanie fizyczne i sport, od zarania Łódzkiej Straży Pożarnej, odgrywały bardzo ważną rolę. Reprezentacyjne drużyny Łodzi uczestniczyły w konkursach i pokazach sprawności pożarniczej, w spartakiadach i zawodach sportowych.
Kontynuatorami turyńskiej wiktorii są po dzień dzisiejszy. Co roku plasują się w czołówce imprez organizowanych przez Komendę Główną Straży Pożarnych rozgrywanych w takich dyscyplinach jak: siatkówka, tenis stołowy, mistrzostwa płetwonurków, czy mistrzostwa w sporcie pożarniczym.
Wskutek zmian ustrojowych, politycznych i gospodarczych w Polsce na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dokonano radykalnych zmian w systemie ochrony przeciwpożarowej. W 1988 roku rozpoczęto prace nad projektami nowych ustaw, które obejmowały zagadnienia związane z szeroko pojętym ratownictwem.