Polska w Libii

– Jesteśmy w stałym kontakcie z potencjalnymi uczestnikami naszego konkursu. Wsłuchując się w ich głosy zdecydowaliśmy, w porozumieniu z jury konkursu, o wydłużeniu terminu nadsyłania przez zgłoszeń o dwa tygodnie. Rozumiemy, że w zmieniających się warunkach epidemicznych w różnych krajach, niektórym kandydatom może być trudno przygotować, nagrać i przesłać swój własny program złożony wyłącznie z polskich kompozycji – mówi Katarzyna Meissner, dyrektor Instytutu Muzyki i Tańca.

Do udziału w konkursie zaproszeni są muzycy-instrumentaliści zgłaszający się indywidualnie: pianiści oraz jako zespoły kameralne (od duetów po składy dwunastoosobowe). Nie ma ograniczeń ze względu na wiek i obywatelstwo uczestników.

Artyści mogą prezentować w konkursie utwory 56 polskich kompozytorów, tworzących głównie w XIX i XX wieku. Uczestnicy przygotowują własny program, wybierając utwory do poszczególnych etapów konkursu.

Druga edycja Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki odbędzie się w dniach od 11 do 18 września 2021 roku w Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Uczestnicy powalczą o łączną pulę nagród w wysokości ponad 80 tys. euro.

Organizatorem konkursu jest Instytut Muzyki i Tańca oraz Filharmonia Podkarpacka im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Konkurs jest finansowany ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz objęty honorowym patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy. Konkurs należy do sieci konkursów pianistycznych Fundacji Alink-Argerich.

 

Zgłoszenia należy przesyłać do 31 maja 2021 za pomocą formularzy elektronicznych:

• Pianiści https://www.konkursmuzykipolskiej.pl/zgloszenia/pianisci
• Zespoły kameralne https://www.konkursmuzykipolskiej.pl/zgloszenia/zespoly

 

Biuro konkursu:

• Lilianna Zalesińska (biuro@konkursmuzykipolskiej.pl, 785 360 000)

Kontakt dla mediów:

• Agata Szymczak (agata.szymczak@imit.org.pl, 785 310 000)

 

BIOGRAFIA STANISŁAWA MONIUSZKI

Stanisław Moniuszko urodził się we wsi Ubiel. Wzrastał w rodzinie o zainteresowaniach muzycznych i naukowych. Po krótkim okresie nauki domowej pod kierunkiem matki Elżbiety, kształcił się w grze na fortepianie w Warszawie, Mińsku i Wilnie. W 1837 roku wyjechał na studia do Berlina, gdzie uczył się prywatnie harmonii, kontrapunktu, instrumentacji i dyrygentury pod kierunkiem Carla Friedricha Rungenhagena, dyrektora Towarzystwa Muzycznego "Singakademie". Odbywał także praktykę, prowadząc chóry i akompaniując śpiewakom, poznawał wielki repertuar operowy, oratoryjny i symfoniczny oraz proces przygotowywania dzieł do wystawienia i technikę dyrygowania, biorąc udział w próbach prowadzonych przez Rungenhagena oraz goszczącego wówczas w Berlinie Gaspara Spontiniego.

W 1840 roku Moniuszko powrócił do kraju, ożenił się z Aleksandrą Müllerówną (z którą doczekał się dziesięciorga potomków!) i zamieszkał w Wilnie, gdzie został prywatnym nauczycielem gry na fortepianie oraz objął stanowisko organisty w Kościele p.w. św. Jana. Jego działalność przyczyniła się wybitnie do ożywienia muzycznego środowiska wileńskiego. Przy Kościele św. Jana zorganizował amatorski zespół chóralny, z którym podczas kilku miesięcy jego istnienia wykonał z towarzyszeniem doraźnie zorganizowanej orkiestry "Requiem" Wolfganga Amadeusa Mozarta oraz fragmenty oratoriów "Stworzenie świata" Josepha Haydna i "Św. Paweł" Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego. Na jednym z koncertów orkiestra wykonała pod jego batutą dzieła Gaspara Spontiniego, Felixa Mendelssohna i Ludwiga van Beethovena. Odbywał także podróże artystyczne do Petersburga. Zapoznawał tamtejszą publiczność ze swoją twórczością, która zyskała duże powodzenie i przychylną prasę. W czasie podróży nawiązał bliską znajomość z wybitnymi muzykami rosyjskimi, m.in. Michaiłem Glinką, Aleksandrem Dargomyżskim, Cezarem Cui, Aleksandrem Sierowem.

W 1848 roku w Wilnie przygotował i osobiście poprowadził prawykonanie na estradzie pierwszej, dwuaktowej wersji opery "Halka". W 1854 roku przy współudziale Achillesa Bonoldiego założył Towarzystwo im. św. Cecylii, którego członkowie-amatorzy dawali pod jego batutą dwa razy do roku publiczne koncerty. Po triumfie, jaki odniosła 1 stycznia 1858 roku warszawska premiera nowej, czteroaktowej wersji "Halki", odbył podróż artystyczną do Niemiec i Francji, a po powrocie 1 sierpnia 1858 roku został powołany na stanowisko pierwszego dyrygenta Opery Polskiej w Teatrze Wielkim w Warszawie (obecnie @operanarodowa).

Pierwszym dziełem, jakie jeszcze w 1858 roku wystawił, była jego własna jednoaktowa opera "Flis". Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku przygotował i wystawił kolejno wszystkie swoje następne opery. Ograniczał się prawie wyłącznie do dyrygowania własnymi dziełami. Prowadził ponadto sporadycznie chóry w kościołach warszawskich. Występował także corocznie jako dyrygent na koncertach kompozytorskich. W 1862 roku ponownie wyjechał do Paryża, licząc na wystawienie którejś ze swoich oper, co jednak nie doszło do skutku. Okres powstania styczniowego (1863-64) zahamował prace kompozytora, warunki polityczne i represje władz rosyjskich nie sprzyjały twórczości. W 1865 roku zaś wystawienie opery "Straszny dwór" wywołało jednak entuzjazm społeczny. Nowa opera odniosła sukces podobny do tryumfu "Halki".

Jeszcze w 1864 roku Moniuszko rozpoczął wykłady z zakresu harmonii, kontrapunktu i kompozycji oraz prowadził zespół chóralny w Instytucie Muzycznym w Warszawie (obecnie @UMFChopin). Jego uczniami byli m.in. Zygmunt Noskowski i Henryk Jarecki. Stanisław Moniuszko zmarł nagle na atak serca 4 czerwca 1872 roku. Jego pogrzeb stał się wielką manifestacją narodową, a mogło w nim uczestniczyć nawet 60 do 100 tysięcy osób. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Muzyka Moniuszki zyskała szerokie uznanie w polskim społeczeństwie. Uważa się ją powszechnie za wzór muzyki "słowiańskiej", a samego Moniuszkę za „ojca opery narodowej”. Większość pamiątek po kompozytorze przechowuje @warszawskietowarzystwomuzyczneWTM, które w tym roku obchodzi swoje 150-lecie istnienia.

Zapraszamy do wysłuchania  I Kwartetu smyczkowego d-moll Moniuszki w wykonaniu laureatek I Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej im. Stanisława Moniuszki 2019, zespołu @atmaquartet: https://www.youtube.com/watch?v=eP1eWhdyKNo. Utwór został także nagrany na płycie „Międzynarodowy Konkurs Muzyki Polskiej im. S. Moniuszki 2019 vol. 1” do słuchania na platformach cyfrowych oraz zakupu w formie fizycznej w dobrych sklepach płytowych.