Lasy Państwowe Nadleśnictwo Pniewy

Zagadnienie dotyczące ochrony przyrody znajdują się na stronie internetowej Nadleśnictwa Pniewy
 

REZERWATY PRZYRODY:

 Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Na terenie Nadleśnictwa Pniewy znajduje się dziewięć rezerwatów przyrody. Siedem z nich położonych jest na gruntach zarządzanych przez Lasy Państwowe. Są to:
• Rezerwat „Bytyńskie Brzęki"
• Rezerwat „Brzęki przy Starej Gajówce"
• Rezerwat „Huby Grzebieniskie"
• Rezerwat „Duszniczki"
• Rezerwat „Jakubowo"
• Rezerwat „Las Grądowy nad Mogilnicą"
• Rezerwat „Wielki Las"
Rezerwat „Bytyńskie Brzęki"
Dokument będący podstawą prawną do ustanowienia tego obszaru jako rezerwatu pochodzi z roku 1959. Na mocy rozporządzenia Wojewody Wielkopolskiego z dnia 28 lipca 2003 został on powołany w formie istniejącej do dziś. Obszar zajmujący 15,15 ha charakteryzuje się unikatowym, jednym z większych w Wielkopolsce stanowisk jarzębu brekinii (Sorbus torminalis). Oprócz tego wyróznia się dobrze zachowanymi fragmentami lasu grądowego (Galio sylvatici Carpinetum) z licznie występującymi gatunkami roślin chronionych takich jak: wawrzynek wilczełyko (Daphne mesereum), wiciokrzew pomorski (Lonicera periklymenum) oraz łęgu jesionowo-olszowego (Fraxino-Alnetum).

Rezerwat „Brzęki przy Starej Gajówce"
Podobnie jak rezerwat „Bytyńskie Brzęki" powstał w roku 2003 a jego głównym celem jest ochrona istniejącego, rzadkiego w skali wielkopolski stanowiska jarzębu brekinii (Sorbus torminalis). Jego powierzchnia liczy 6,71 ha.

Rezerwat „Huby Grzebieniskie"
Rezerwat ten powołano w 2002 roku, jako obszar z doskonale zachowanym fragmentem lasu liściastego. Celem ochrony jest występujący w tym miejscu obuwik pospolity (Cypripedium calceous). Jego stanowisko jest unikatem w tej części kraju.

Rezerwat „Duszniczki"
Rezerwat powołano w 1958 roku, w celu ochrony fragmentu lasu z udziałem modrzewia polskiego (Larix decidua subsp. polonica). Zajmuje on 0,77 ha, na których możemy znaleźć takie osobliwości przyrodnicze jak lilia złotogłów (Lilium martagon). Niestety modrzew występujący na terenie rezerwatu ma już około 150 lat a jego odnowienie nie jest często spotykane.

Rezerwat „Jakubowo"
Rezerwat powołany został w 1959 roku jako fragment dobrze zachowanego lasu liściastego z udziałem buka.. Jako przedmiot ochrony wymienia się też fragment lasu mieszanego ze stanowiskiem jarzębu brekinii. Powierzchnia rezerwatu wynosi 4,02 ha.

Rezerwat „Las Grądowy nad Mogilnicą"
Ustanowiony w 1959 roku rezerwat ma za zadanie chronić wielogatunkowy i wielopiętrowy las liściasty o charakterze naturalnym wraz ze stanowiskiem lilii złotogłów (Lilium martagon). Wielowiekowy drzewostan grądowy tworzą tu takie gatunki jak: dąb szypułkowy, buk, grab, lipa drobnolistna, klon jawor, klon pospolity, wiąz szypułkowy, wiąz polny, sosna, modrzew i świerk.

Rezerwat „Wielki Las"
Rezerwat „Wielki Las" powołano w 1959 roku. Pierwotnie obejmował on obszar liczący 3,16 ha. W 2003 roku rozporządzenie Wojewody Wielkopolskiego powiększyło tę powierzchnię do 78,96 ha. Głównym przedmiotem ochrony jest tu fragment łęgu jesionowo-wiazowego (Querco-Ulmetum minoris) rzadko spotykanego w Wielkopolsce. We florze rezerwatu występują licznie rośliny chronione. Dobre miejsce rozwoju znalazło też wiele chronionych gatunków płazów między innymi kumak nizinny (Bombina bombina), ropucha szara (Bufo bufo), ropucha zielona (Bufo viridis), rzekotka drzewna (Hyla arborea), żaba moczarowa (Rana arvalis), żaba trawna (Rana temooraria). Rezerwat Wielki las wraz z przylegającym do niego rezerwatem im. Bolesława Papiego na Jeziorze Zgierzynieckim wchodzą w skład obszaru Natura 2000 „Jezioro Zgierzynieckie", stanowiącego ważną ostoję ptaków w Wielkopolsce.

PARKI KRAJOBRAZOWE :

Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy. Część obszaru Nadleśnictwa Pniewy (1203 ha) znajduje się w granicach Sierakowskiego Parku Krajobrazowego.

Sierakowski Park Krajobrazowy położony jest w zachodniej części województwa wielkopolskiego, w przeważającej części w powiecie międzychodzkim na terenie gmin: Chrzypsko Wielkie, Kwilcz i Sieraków oraz w niewielkiej części w powiecie szamotulskim, na terenie gminy Pniewy, w odległości ok. 60 km na północny zachód od Poznania.

Utworzony został na mocy rozporządzenia nr 6/91 Wojewody Poznańskiego z dnia 12 sierpnia 1991 r. na powierzchni 30 413 ha, w celu ochrony polodowcowego krajobrazu części Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego, o rzeźbie urozmaiconej wzgórzami morenowymi, wydmami, dolinami rzek i rynnami jezior. Płynąca przez Park rzeka Warta dzieli go na dwie części: północną z wydmowymi terenami porośniętymi borami i południową z pagórkowatym obszarem morenowym częściowo porośniętym lasami liściastymi i leżącymi w głębokich rynnach jeziorami. Najwyższym wzniesieniem na terenie parku jest morenowe wzgórze o wysokości 126 m n.p.m. w okolicach Kwilcza.

W Parku są 52 jeziora polodowcowe o powierzchni powyżej 1 ha i wiele mniejszych zbiorników wodnych. Na ogół są to jeziora rynnowe, np. Jezioro Lutomskie, ale największe jezioro – Chrzypskie (304 ha) – jest jeziorem morenowym. Najgłębszym jeziorem jest Jezioro Śremskie (45 m), a jego dno leży 6 m poniżej poziomu morza (jedyna w Wielkopolsce kryptodepresja).

OBSZARY NATURA 2000

Celem działania europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jest powstrzymanie wymierania zagrożonych roślin i zwierząt oraz ochrona różnorodności biologicznej na terenie Europy. Do wdrożenia sieci zobowiązane są wszystkie kraje Wspólnoty. Sprawdź jakie obszary Natura 2000 występują na terenie Nadleśnictwa Pniewy.


Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:
• obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
• specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i zwierząt.
Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.
Obszary Natura 2000 stanowią 40 proc. gruntów w zarządzie Lasów Państwowych, zajmują ponad 2,8 mln ha
Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.
Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.
Przeczytaj więcej o sieci Natura 2000.

Lasy Państwowe zarządzając lasami w imieniu państwa są bezpośrednio zobowiązane do realizowania obowiązków nałożonych przez obie Dyrektywy. Do obowiązków tych należy między innymi ocena każdego planu, także planu urządzenia lasu pod kątem jego oddziaływania na obszary NATURA 2000. Oznacza to, że wszelkie działania z zakresu gospodarki leśnej prowadzone na obszarach wchodzących w skład sieci, podporządkowane są zaleceniom zgodnym z obowiązującymi Dyrektywami.
Na terenie Nadleśnictwa Pniewy znajduje się sześć obszarów ochrony NATURA 2000, których krótką charakterystykę przedstawia poniższa tabela.

Ostoja rzadkich gatunków ptaków


Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "Puszcza Notecka" (kod obszaru PLB300015) . Zajmuje on obszar o powierzchni 178 255,8 ha. Z czego w Nadleśnictwie Pniewy położone jest 1228 ha. Obszar stanowi zwarty, jednolity kompleks leśny w międzyrzeczu Noteci i Warty, części pradoliny Eberswaldsko-Toruńskiej. Jest to równina akumulacyjna w znacznym stopniu przekształcona przez wiatry, które usypały tu, największy w Polsce, zespół wydm śródlądowych, o wysokości 20-30 m, a maksymalnie dochodzący do 98m npm. Wydmy porasta drzewostan głównie sosnowy (92%), posadzony tu po wielkiej klęsce w okresie międzywojennym, spowodowanej masowym pojawieniem się szkodników owadzich.

Występuje tu co najmniej 30 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 7 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi. W okresie lęgowym obszar zasiedla powyżej 2% populacji krajowej bielika, kani czarnej i kani rudej oraz co najmniej 1% populacji krajowej następujących gatunków ptaków: bąk,, podgorzałka, puchacz, rybołów, trzmielojad, gągoł, nurogęś. Jest to jedyna w ostatnich latach, stała ostoja wilka w zachodniej Polsce. Występuje tu 9 gatunków storczyków.

Ważniejsze gatunki zwierząt występujące na terenie obszaru "Puszcza Notecka":

bąk, bączek, bocian czarny, bocian biały, podgorzałka, trzmielojad, kania ruda, kania czarna, bielik, błotniak stawowy, błotniak zbożowy, orlik krzykliwy, rybołów, kropiatka, derkacz, żuraw, rybitwa czarna, puchacz, włochatka, lelek, zimorodek, dzięcioł czarny, dzięcioł średni, lerka, świergotek polny, jarzębatka, muchołówka białoszyja, muchołówka mała, gąsiorek, ortolan, bóbr europejski, wydra, wilk.

Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków "Jezioro Zgierzynieckie" (kod obszaru PLB300009). Powierzchnia obszaru to 552,80 ha. Z tej powierzchni 78,50 ha położone jest w Nadleśnictwie Pniewy.

Ostoja obejmuje bagienny obszar, który powstał w wyniku osuszenia rozległego niegdyś jeziora, obecnie znajdującego się w fazie intensywnego zarastania, m.in.płatami Cladietum marisci. Obszar stanowi rozległy kompleks zbiorowisk szuwarowych z mniejszymi lub większymi oczkami wodnymi, rowami otoczonymi łąkami i pastwiskami oraz niewielkim fragmentem łęgu jesionowo-wiązowego. Poziom wody oraz powierzchnia jej otwartego lustra zależne są od wysokości jej piętrzenia jazem na rzece Mogilnicy. Bagienną część ostoi zajmują szuwary, przede wszystkim trzcinowe i pałkowe. Występują tu także połacie szuwaru kłoci wiechowatej. Występuje tu co najmniej 7 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej gęgawy. Na jesiennych zlotowiskach żurawie występują w ilości do 1000 osobników.

W skład obszaru wchodzą dwa rezerwaty przyrody: Rezerwat na Jeziorze Zgierzynieckim im. Bolesława Papi ( 71,43 ha) oraz rezerwat Wielki Las o powierzchni 78,96 ha.

Ważniejsze gatunki zwierząt występujące na terenie obszaru Jezioro Zgierzynieckie:

orlik krzykliwy, podgorzałka, bąk, rybitwa czarna, bocian biały, bocian czarny, błotniak stawowy, błotniak zbożowy, łabędź krzykliwy, dzięcioł średni, dzięcioł czarny, czapla biała, ortalon, dubelt, żuraw, bielik, bączek, gąsiorek, podróżniczek, kania czarna, kania ruda, rybołów , trzmielojad, batalion, siewka złota, zielonka, kropiatka, bóbr europejski, wydra, nocek duży, traszka grzebieniasta, kumak nizinny.

Z ważnych dla Europy gatunków roślin występuje : aldrowanda pęcherzykowata.

Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Ostoja Międzychodzko-Sierakowska". Kod obszaru PLH300032. Powierzchnia 7 591,1 ha. Z tego w Nadleśnictwie Pniewy położone jest 696,81 ha.

Ostoja Międzychodzko-Sierakowska znajduje się na północnych obrzeżach Wielkopolski, na pograniczu Kotliny Gorzowskiej i Pojezierza Poznańskiego. Przebiega tędy peryglacjalny odcinek rzeki Warty w otoczeniu kilkudziesięciu, różnej wielkości jezior i źródeł. Dominującą powierzchnię obszaru pokrywają utwory polodowcowe - piaski i gliny zwałowych moren dennych, sandry i piaski przemodelowane eolicznie oraz współczesne utwory akumulacji rzecznej w dolinie Warty. W wielu miejscach dochodzi do akumulacji torfów niskich i przejściowych. Ostoja ta posiada fragmenty terenu o "górskim" krajobrazie. W dolinach rzek ina brzegach jezior występują higrofilne zbiorowiska zaroślowe i ziołoroślowe w kompleksie z ekstensywnie użytkowanymi zbiorowiskami łąkowymi i łęgami olszowymi. Dominującą grupę zespołów lasów liściastych stanowią grądy i buczyny. Obszar charakteryzuje się dużą różnorodnością siedliskową, bogactwem gatunkowym roślin naczyniowych, występowaniem roślin kalcyfilnych.

Ważne dla Europy typy siedlisk przyrodniczych:

- starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion

- niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie

- torfowiska przejściowe i trzęsawiska

- kwaśne buczyny

- żyzne buczyny

- pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy

- łęgowe lasy dębowo-wiązowe-jesionowe

Ważne dla Europy gatunki zwierząt:

bóbr europejski, wydra, kumak nizinny, traszka grzebieniasta.

Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Grądy Bytyńskie". Kod obszaru PLH300051. Powierzchnia 1294,43 ha. Obszar w całości obejmuje teren Nadleśnictwa Pniewy.

W skład obszaru wchodzą dwa kompleksy drzewostanów liściastych położone niedaleko siebie. Należą one do najlepiej zachowanych w Wielkopolsce grądów o dużym bogactwie gatunkowym. Bardzo istotnym, występującym gatunkiem jest obuwik pospolity (Cypripedium calceolus) - gatunek rzadkiej rośliny z rodziny storczykowatych. występują tu inne rzadkie gatunki chronione: lilia złotogłów, listeria jajowata, kruszczyk szerokolistny. Licznie występuje na naturalnych stanowiskach jarząb brekinia. Na całym obszarze występują niewielkie zabagnienia będące ostoją dla wielu gatunków płazów.

Na terenie obszaru znajdują się cztery rezerwaty przyrody będące w zarządzie Nadleśnictwa Pniewy:

- rezerwat "Duszniczki" - powierzchnia 0,77 ha.

- rezerwat "Bytyńskie Brzęki"- powierzchnia 15,15 ha,

- rezerwat "Brzęki przy Starej Gajówce" - powierzchnia 6,71 ha,

- rezerwat "Huby Grzebieniskie" - powierzchnia 14,73 ha.



Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Ostoja Zgierzyniecka". Kod obszaru PLH300007. Powierzchnia obszaru wynosi 574,9 ha. Na terenie Nadleśnictwa Pniewy 78,50 ha.

Ostoja obejmuje bagienny obszar, który powstał w wyniku osuszenia rozległego niegdyś jeziora, obecnie znajdującego się w fazie intensywnego zarastania m.in. płatami Cladietum marisci. Melioracje dorzecza rzeki Obry prowadzone były od końca XVII w. a na terenie obszaru jeszcze w latach 90. ubiegłego stulecia. Obszar stanowi rozległy kompleks zbiorowisk szuwarowych z mniejszymi lub większymi oczkami wodnymi, rowami otoczonymi łąkami i pastwiskami oraz niewielkim fragmentem łęgu jesionowo-wiązowego. Poziom wody oraz powierzchnia jej otwartego lustra zależne są od wysokości jej piętrzenia jazem na rzece Mogilnicy. Bagienną część ostoi zajmują szuwary, przede wszystkim trzcinowe i pałkowe. Występuje tu także rozległe połacie szuwaru kłoci wiechowatej. Wśród użytków zielonych dominują łąki mezofilne oraz trzęślicowe. Do częstych zbiorowisk, zwłaszcza wzdłuż rowów melioracyjnych oraz w pobliżu szuwarów, należą zarośla łozowe Salicetum pentandro-cinereae. Obszar ważny dla zachowania 8 rodzajów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, w tym priorytetowych torfowisk nakredowych z kłocią wiechowatą Cladium mariscus oraz lasów łęgowych. W ostoi występują populacje 2 gatunków zwierząt wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, m.in. silna populacja bobra europejskiego. Obszar ma również duże znaczenie dla ochrony ptaków.
Rezerwaty przyrody: Rezerwat na Jeziorze Zgierzynieckim im. Bolesława Papi (71,43 ha; 1974) i Wielki Las (78,96 ha; 1959 i 2003).

Ważne dla Europy typy siedlisk przyrodniczych:

- starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
- zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion)
- niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
- torfowiska nakredowe (Cladietum marisci, Caricetum buxbaumii, Schoenetum nigricantis) *
- górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk
- grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum)
- łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy żródliskowe) *
- łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ficario-Ulmetum).

Ważne dla Europy gatunki zwierząt:
wydra, bóbr europejski, kropiatka, żuraw, błotniak stawowy, bielik, bocian biały, bąk, czapla biała.
Ważne dla Europy gatunki roślin:

aldrowanda pęcherzykowata.

Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk "Zamorze Pniewskie". Kod obszaru PLH300036. Powierzchnia obszaru 305,3 ha. Na terenie Nadleśnictwa Pniewy 198,69 ha
Obszar obejmuje jedno z większych w Wielkopolsce, dobrze zachowanych, pojeziornych torfowisk mszarnych. Położone jest ono pomiędzy dwoma jeziorami, przy czym Jezioro Lubosz Wlk. należy do obszaru, zaś Jezioro Pniewy sąsiaduje z nim. Na terenie Zamorza Pniewskiego, w jego południowej części, znajduje się jeszcze jedno, dużo mniejsze, pokryte nymfeidami jeziorko- Jezioro Zamorze. Teren torfowiska zarasta silnie krzewami wierzby. Otaczają go przede wszystkim lasy liściaste o charakterze olsów. Występuje tu wiele gatunków chronionych mszaków i roślin naczyniowych, w tym dość liczne stanowisko lipiennika Loesela.

Ważne dla Europy typy siedlisk przyrodniczych:
• starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
• niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
• torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea)
• grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (Galio-Carpinetum, Tilio-Carpinetum)
• łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe (Ficario-Ulmetum)
• twardowodne oligo- i mezotroficzne zbiorniki wodne z podwodnymi łąkami ramienic Charetea
• łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy żródliskowe)

Ważne dla Europy gatunki zwierząt:
• bóbr europejski - ssak
• kumak nizinny - płaz

Ważne dla Europy gatunki roślin:
• lipiennik Loesela

POMNIKI PRZYRODY

Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2012 r. mieliśmy ich w całej Polsce już prawie 11 tys., z czego 8,5 tys. stanowiły właśnie drzewa.

Pomniki przyrody mają duże znaczenie dla nauki, oprócz tego podnoszą ocenę walorów krajobrazu szczególnie z punktu widzenia turystyki i rekreacji. Pełnią rolę kulturotwórczą, będąc związane często z wydarzeniami historycznymi, legendami, wybitnymi postaciami kultury narodowej. Stanowią często unikalne biocenozy dla życia innych organizmów.
Na terenie naszego nadleśnictwa występują 57 pomniki przyrody, tym:
• pojedyncze drzewa –53szt.,
• grupy drzew – 4 szt.,

wykaz stanowisk pomników przyrody zamieszczony został w załączniku

OCHRONA GATUNKOWA

Ochrona gatunkowa dotyczy najcenniejszych, unikatowych i rzadkich przedstawicieli flory i fauny. W Polsce ochroną ścisłą objętych jest 415 gatunków roślin, 90 gatunków grzybów i 589 gatunków zwierząt. 65 proc. gatunków dzikiej flory i fauny Polski to gatunki leśne.

Lasy Państwowe podejmują również własne inicjatywy ochronne. Pomagają wybranym gatunkom zwierząt i roślin zasiedlić miejsca, gdzie gatunki te wyginęły (tzw. reintrodukcje) lub gdzie są zagrożone wyginięciem (restytucje). Dotyczy to np. cisa, sudeckich jodeł, cietrzewia czy głuszca.

Szanse na przetrwanie ginącym gatunkom mają dać strefy ochronne dla wybranych gatunków zwierząt (m.in. wokół gniazd ptaków). Leśnicy są za nie szczególnie odpowiedzialni, ponieważ większość z nich znajduje się na gruntach zarządzanych przez LP.

W naszym nadleśnictwie występuje ok 50 gatunków roślin chronionych, z których niektóre podlegają ochronie ścisłej
Najcenniejsze gatunki roślin to m.in:

• obuwik pospolity (Cypripedium calceolus), "szczególnie cenny dla pniewskich lasów jest obuwik pospolity (Cypripedium calceolus)"
• widłaki (Lycopodiaceae),
• pomocnik baldaszkowy (Chimaphilia umbellata),
• rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia),
• bagno zwyczajne (Ledum palustre),
• lilia złotogłów (Lilium martagon),
• przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis),
• wawrzynek wilczełyko (Daphne mesereum).

Obuwik występujący na terenie Nadleśnictwa Pniewy w rez. Huby Grzebieniskie stał się nieformalnym symbolem naszego Nadleśnictwa. Jego stanowisko w tej części wielkopolski jest bowiem unikatem w skali całego regionu.
Na naszym terenie żyje 266 gatunków zwierząt podlegających ochronie. Wśród nich ochronie podlegają: 17 gatunków bezkręgowców, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 210 gatunków ptaków i 21 gatunków ssaków. Na szczególną uwagę zasługuje rzęsorek rzeczek – rzadka ryjówka będąca najmniejszym ssakiem żyjącym w Polsce.
W nadleśnictwie wyznaczono także strefy ochronne ostoi, miejsc rozrodu i przebywania rzadkich gatunków ptaków objętych ochroną gatunkową. Obecnie na terenie Nadleśnictwa Pniewy zlokalizowanych jest 17 stref ochronnych ptaków.

LASY REPREZENTATYWNE

Lasy o szczególnych walorach przyrodniczych i ekosystemy reprezentatywne to powierzchnie identyfikowane na potrzeby certyfikacji odpowiedzialnej gospodarki leśnej FSC. W artykule tym znajdziecie Państwo podstawowe informacje na ich temat oraz mapki z zasięgami tych powierzchni.

FSC – Forest Stewardship Council to międzynarodowa organizacja pozarządowa, promująca odpowiedzialną gospodarkę leśną poprzez system certyfikacji. Jednostki objęte certyfikatem dążą do odpowiedzialnego gospodarowania zasobami leśnymi przy zachowaniu najwyższych standardów przyrodniczych i społecznych oraz przy jednoczesnym zachowaniu opłacalności prowadzonej gospodarki leśnej. Standard FSC zawiera zasady, kryteria i wskaźniki, według których akredytowane jednostki powinny prowadzić gospodarkę leśną. Jednym z wymogów dotyczących ochrony przyrody jest identyfikowanie lasów o szczególnej wartości ochronnej, poprzedzane analizą ich biologicznej wartości i walorów społeczno-kulturowych. Gospodarka leśna prowadzona na tych obszarach ma służyć zachowaniu i wzmacnianiu cech charakterystycznych dla tych lasów. Zasada zapobiegania jest wiodącą w procesie podejmowania decyzji dotyczących lasów o szczególnej wartości. Kolejnym ważnym aspektem jest wyznaczenie lasów reprezentujących istniejące ekosystemy zachowanych w stanie naturalnym. Gospodarka leśna na tych obszarach nie jest prowadzona bądź ograniczona tylko do działań koniecznych, poprawiających stan siedliska. Zgodnie z wytycznymi przeprowadzono weryfikację lasów o szczególnych walorach przyrodniczych oraz ekosystemów reprezentatywnych i umieszczono je na mapach Nadleśnictwa.

Więcej informacji dostępnych jest na wniosek.