Państwowa Bursa Szkół Artystycznych we Wrocławiu

Liesel Meminger swoją pierwszą książkę kradnie podczas pogrzebu młodszego brata. To dzięki „Podręcznikowi grabarza” uczy się czytać i odkrywa moc słów. Później przyjdzie czas na kolejne książki: płonące na stosach nazistów, ukryte w biblioteczce żony burmistrza i wreszcie te własnoręcznie napisane. Ale Liesel żyje w niebezpiecznych czasach. Kiedy jej przybrana rodzina udziela schronienia Żydowi, świat dziewczynki zmienia się na zawsze…

Biblioteka to miejsce szczególne dla każdego miłośnika słowa pisanego. Umberto Eco w lekkim, momentami ironicznym i humorystycznym stylu przybliża nam wzór biblioteki idealnej oraz tej złej; snuje rozważania nad nadrzędnym celem, jaki powinien przyświecać każdemu bibliotekarzowi oraz nad przyszłością książek i czytelnictwa.

Fascynujące wspomnienia Azar Nafisi, profesor literatury angielskiej na Uniwersytecie w Teheranie, która co tydzień w swoim domu organizowała spotkania kilku swoich studentek, aby zaznajamiać je z zakazanymi tytułami zachodnich autorów. Książka jest doskonałym źródłem wiedzy o kulturze islamskiej, ale i o kobietach w niej. Poważnym zmartwieniem islamskich władz było to, jak z opowiadania Hemingwaya wyciąć słowo „wino”, a studentki karano za śmiech na korytarzu i rozmowę z mężczyznami. We własnym mieszkaniu zorganizowała kółko literackie, które szybko stało się niezwykłym seminarium, łączącym rozmowy o bohaterach Lolity czy Wielkiego Gatsby’ego z dyskusjami o wolności, godności i codziennym życiu irańskich kobiet i ich rodzin. Dyskusje o książkach przeplatają się z niezwykłymi historiami uczestniczek tych spotkań, z których dwie były więzione za „nieprawomyślne” poglądy. Lekcja irańskich obyczajów i wielka pochwała literatury, która pozwala przetrwać i poczuć się wolnym.