Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. J. Chełmońskiego w Nałęczowie

W 1903 r. dzięki wysiłkom doktorów R. Chełchowskiego i B. Malewskiego założono Szkołę Instruktorów Koszykarskich a w 1905 r. Szkołę Instruktorów Zabawkarskich im. J. Blocha.

Obie szkoły powstały pod patronatem Sekcji Przemysłu i Handlu Ludowego, od 1907 r. Towarzystwa Popierania Przemysłu Ludowego, którego prezesem był doktor Karol Benni, lekarz, działacz społeczny i miłośnik Nałęczowa. Środki na utrzymanie czerpano z różnych źródeł; funduszów TPPL, spadku po J. Blochu i darowizn jego spadkobierców, darowizny K. Poniatowskiego, który ofiarował szkole 1 morgę gruntów w "Wąwozach". W 1911 r. szkoły otrzymały nowy gmach, zaprojektowany specjalnie dla nich przez Jana Koszyc-Witkiewicza, położony w "Wąwozach" a zbudowany z funduszy TPPL i licznych darowizn. Od tego momentu szkoły występują również pod nazwą Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Od 1911 roku istnieje nowa szkoła - Szkoła Przemysłu Drzewnego. W 1912 r. uruchomiono też Szkołę Rzeźby w Drewnie pod kierunkiem Jana Żylskiego, absolwenta Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem i wydziału rzeźby ASP w Petersburgu. Rozszerzono też znacznie program nauczania wprowadzając przedmioty artystyczne; rysunek z natury, rysunek geometryczny, wykłady teoretyczne. Zajęcia te prowadzili J. Żylski i profesor T. Brayer, późniejszy wykładowca ASP w Warszawie.

Szkoła od początku była ceniona, świadczą o tym nagrody otrzymane na wystawach w Łowiczu i Warszawie. W 1914 r. na wystawie w Petersburgu szkoła odniosła duży sukces. Prace uczniów Szkoły Instruktorów Rzeźby w Drewnie otrzymały dyplom uznania a J. Żylski za kierowanie szkołą i prace własne otrzymał złoty medal. Część eksponatów zakupiło do swoich zbiorów Muzeum Wszechrosyjskie. Działalność szkoły przerwała w 1914 r. I wojna światowa. Próby wznowienia działalności podejmowane w latach 1915-17 przez J. Żylskiego który chciał stworzyć wówczas Szkołę Przemysłu Ludowego nie dały większych rezultatów, tak samo jak podjęte próby uruchomienia szkoły w dawnym budynku. Szkoła rychło upadła, a budynek został przejęty w 1929 r. przez nowych właścicieli. W tej sytuacji, kontynuatorem tradycji szkoły stała się otworzona w 1917 r. przez J. Żylskiego, prywatna Szkoła Rzeźby w Drewnie. Posiadała ona również działy stolarski i zabawkarski. Od 1920 r. siedzibą szkoły stała się willa "Jasna" przy ulicy Głowackiego. Pomimo pewnych problemów, jak w 1920 r., gdy większość uczniów zgłosiła się do wojska by bronić niepodległości ojczyzny przed Rosją Sowiecką, szkoła Żylskiego istniała do 1939 r. Prace uczniów były w tym okresie wystawiane na wystawach w Nowym Jorku i Londynie. W 1929 r. szkoła wzięła udział w Targach Poznańskich. W pracowni Żylskiego powstał także ołtarz nałęczowskiej kaplicy św. Karola.

Po przerwaniu działalności w 1939 r. J. Żylski w 1942 r. za zgodą okupanta uruchamia Szkołę Przemysłu Drzewnego.

Jej działalność pozwoliła uchronić wielu nauczycieli i uczniów przed wywiezieniem na roboty do Niemiec. W nowej rzeczywistości, po 1945 r. J. Żylski nie mógł już prowadzić swojej szkoły oraz pracowni i musiał podjąć pracę w szkołach średnich Nałęczowa.

W 1947 r. dzięki staraniom Mieczysława Pazury, działacza ludowego i J. Żylskiego uzyskano zgodę Ministra Kultury i Sztuki na utworzenie w Nałęczowie Prywatnego Wiciowego Liceum Technik Plastycznych.

Właścicielem i organem prowadzącym szkołę był Związek Młodzież Wiejskiej "Wici". 8 lutego 1948 r. rozpoczęto zajęcia w szkole kursem przygotowawczym. Szkoła mieściła się w willi "Jasna" należącej do J. Żylskiego, internat w willi "Gwizdanówka". Pierwszym dyrektorem szkoły został Janusz Świeży. Pierwszy normalny już rok szkolny rozpoczął się we wrześniu 1948 r., nowym dyrektorem szkoły został wówczas Michał Pudełko. Początki były skromne - 13 uczniów i 1 stały nauczyciel na pełnym etacie. Warunki nauczania i bytowe były bardzo skromne, pierwsze pomoce naukowe zostały zakupione dopiero w 1949 r.

Po likwidacji ZMW "Wici" w 1948 r. szkoła pozostała bez właściciela, znajdując się w trudnej sytuacji finansowej. Funkcjonowała dzięki dotacjom Towarzystwa Uniwersytetów Ludowych oraz państwa. Pomimo trudności szkoła rozwijała się, w 1949 r. doszła nowa 1 klasa licząca 35 uczniów i wydzierżawiono na internat willę "Lucyna". Z dniem 1.I.1950 r. szkoła została upaństwowiona i występowała odtąd jako Państwowe Liceum Technik Plastycznych. Podjęto wówczas próbę pozyskania na siedzibę szkoły Pałacu Małachowskich. Od 1950 r. nową siedzibą szkoły stała się willa "Raj" a warsztaty przeniesiono do willi "Zacisze". W 1951 r. szkoła otrzymała willę "Zosia" na internat męski a "Lucyna" stała się wówczas internatem żeńskim. W 1955 r. otrzymała willę "Marjanówka". Dyrektorem szkoły po 1950 r. pozostawał dalej M. Pudełko. Specjalnościami szkoły były od początku meblarstwo i snycerstwo, ale w 1954 r. w miejsce snycerstwa wprowadzono plecionkę i uruchomiono zabawkarstwo. W 1958 r. szkoła przetrwała też szczęśliwie chwile niepewności w związku z padającymi propozycjami aby szkołę zlikwidować lub przenieść do Kazimierza. Już za kadencji nowego dyrektora, Jana Marka pełniącego tą funkcję od 1960 r. nastąpił dalszy rozwój szkoły.

W okresie do 1966 r. dyrektor Jan Marek pilotuje budowę nowej siedziby szkoły przy al. Lipowej. Gmach ten jest jedną z pierwszych inwestycji szkolnictwa artystycznego w kraju. Wraz z artystą plastykiem Jerzym Kursą, w kontakcie z projektantami części architektonicznej tworzą program funkcjonalno-plastycznego urządzenia obiektu i otoczenia. Ten nowy budynek (wzniesiony na miejscu willi "Zacisze") oddano do użytku w 1966 r. w ramach akcji władz PRL "1000 szkół na 1000-lecie państwa polskiego". W 1967 r. po reorganizacji szkół artystycznych nazwę szkoły zmieniono na Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. Zwiększone możliwości zaowocowały nawiązaniem kontaktów i stałej współpracy z różnymi instytucjami. Była to w dużej mierze zasługa dyrektor Marii Przechodzkiej, osoby związanej ze szkołą przez wiele lat i szczerze jej oddanej. Partnerami szkoły stały się m.in.: Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Przemysłu Zabawkarskiego, CPLiA, liczne spółdzielnie i zakłady zabawkarskie szczególnie Spółdzielnia "Miś" w Siedlcach. Zakładem patronackim szkoły została w 1976 r. Spółdzielnia Pracy Rękodzieła Ludowego i Artystycznego "Artystyczny Przemysł Drzewny" w Nałęczowie. Była ona również fundatorem sztandaru szkoły na jej 30-lecie. Od 1986 r. nawiązano współpracę z Lubelskim Przedsiębiorstwem Przemysłu Drzewnego - kolejnym zakładem patronackim.

Szkoła od początku swojego istnienia starała się zaprezentować swój dorobek. Urządzano wystawy prac uczniów (zwłaszcza) w zakresie zabawkarstwa i meblarstwa. Początkowo w Nałęczowie i Lublinie. Z czasem w Warszawie, Krakowie, Białymstoku, Wrocławiu, Opolu oraz na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Prezentowane prace wzbudzają zainteresowanie kręgów przemysłowych, jako projekty i prototypy produkowanych zabawek i mebli. Nałęczowskie Liceum Plastyczne zorganizowało także duże pokazy prac uczniów poza granicami kraju m.in.: w Lipsku, Bitterfeld, Debreczynie. Od 1976 r. istnieje w szkole "Mała Galeria", w której oprócz wystaw uczniów prezentowane są wystawy indywidualne zaproszonych artystów. Szczególnie lata dziewięćdziesiąte obfitowały w znakomite wystawy wybitnych polskich malarzy i grafików oraz absolwentów szkoły i nauczycieli. Pomysłodawcą i organizatorem tych wydarzeń artystycznych jest wicedyrektor szkoły, Piotr Kmieć, odpowiedzialny za sprawy artystyczne i zawodowe w Liceum. Od 1983 r. wyroby uczniów są prezentowane i sprzedawane na corocznych aukcjach organizowanych przez Komitet Rodzicielski. Są one zarówno formą ekspozycji prac uczniów jak też źródłem pewnych dochodów przeznaczonych na potrzeby placówki. Szkoła za swoją działalność uhonorowana została licznymi odznaczeniami: w 1970 r. odznaką "Za zasługi dla Lubelszczyzny", w 1979 r. "Medalem Komisji Edukacji Narodowej", w 1987 r. odznaką "Zasłużony dla spółdzielczego przemysłu zabawkarskiego" a w 1989 r. odznaką "Zasłużony dla miasta Nałęczowa".

W 1979 r. szkole nadano imię Józefa Chełmońskiego.

Nieunikniony był też w minionych latach udział szkoły w rzeczywistości PRL. Z mniejszym lub większym efektem, w szkole działały PZPR, ZSL, SD, ZMP, ZMS. Uczniów szkoły włączano też do obchodów 1 Maja czy 7 listopada lub do masowych imprez z okazji XXX-lecia PRL czy 1000-lecia państwa polskiego. Tym niemniej, szkoła była i jest nadal inspiratorem różnych form aktywności młodzieży. Działa w niej od początku Szkolny Klub Sportowy, najpierw pod opieką Andrzeja Brandta a obecnie Konrada Borkowskiego oraz Kółko Wiedzy o Sztuce prowadzone przez Annę Jelińską a później Anetę Sereda. Szkoła dla zainteresowanych uczniów prowadzi również dodatkowe zajęcia z rysunku i malarstwa, rzeźby, konserwacji drewnianych dzieł sztuki, SolidWorks, w-f, zajęcia teatralne. Wspomnieć należy o długoletnich nauczycielach i pracownikach szkoły: Władysławie Butryn (język polski), Helenie Chróściewicz (biologia i geografia), Krzysztofie Górniaku (rysunek i malarstwo, zabawkarstwo), Jerzym Kursie (liternictwo, rysunek, kompozycja), Stanisławie Strzyżyńskim (rzeźba), Annie Jelińskiej (historia sztuki), Helenie Wolskiej (sekretarka), Aleksandrze Adamskiej (szefowa kuchni), Władysławie Strzeleckim i Kazimierze Stępniewskiej (woźnej) i wielu innych. Prawdziwą „szkołą życia” dla uczniów były też wycieczki, plenery, rajdy i obozy harcerskie, czy żeglarskie. W 1991 roku z inicjatywy dyrektora szkoły Stanisława Sołtysa powołano Fundację „Szkoła i Sztuka”, wspierającą wszelkie poczynania liceum. Działalność fundacji kontynuuje założone przez nauczycieli w 2005 roku Stowarzyszenie Szkoła i Sztuka, którego obecnym prezesem jest Bogdan Pecio. Przy wydatnym wsparciu finansowym Ministerstwa Kultury i Sztuki, Narodowego i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska dokonano wtedy również przebudowy kotłowni i doprowadzenia gazu do szkoły i internatu. Od 1991 roku trwają wymiany młodzieży z młodzieżą z Niemiec, ze szkół w Vaterstetten i Wuppertalu. W 1995 roku uczniowie powołali do życia Samorząd Szkolny wybrany w demokratycznych wyborach. W wyniku zmian zachodzących w systemie oświaty od 1999 roku cykl nauczania w szkole uległ skróceniu z 5 do 4 lat. Zmianie uległa również nazwa szkoły, najpierw na Państwowe Liceum Plastyczne a ostatecznie na Liceum Plastyczne im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie. Od 2008 roku przy szkole została powołana Rada Rodziców aktywizująca środowisko rodziców do działań na rzecz szkoły.

W 2007 roku stanowisko dyrektora szkoły objął Jarosław Ćwiek - pierwszy absolwent szkoły w tej roli - zastępując dotychczasowego dyrektora Stanisława Sołtysa pełniącego tę funkcję w latach 1981 – 2007. Dyrektor Jarosław Ćwiek we wrześniu 2013 r. - jubileuszowym dla szkoły - został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Bogdana Zdrojewskiego - odznaką Zasłużony Dla Kultury Polskiej. Odznakę w imieniu Ministra wręczał prof. Wiktor Jędrzejec, Dyrektor Departamentu Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej w Warszawie. W roku 2014 r. Dyrektor Jarosław Ćwiek, po pozytywnym zaopiniowniu przez radę pedagogiczną, decyduje o tym, że przyszłe jubileusze szkoły będą datowane od roku 1913. Rada pedagogiczna dwukrotnie pozytywnie opiniuje również przyjęcie nowej szaty graficznej sztandaru szkoły z powodu dwukrotnej zmiany logo szkoły - w roku 2008 i 2013. Ponadto Dyrektor Jarosław Ćwiek pozyskał z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ogromne środki w wysokości ponad sześciu milionów złotych na termomodernizację szkoły i zabytkowej willi "Marjanówka". Nawiązał współpracę z Oddziałem Okręgowym Narodowego Banku Polskiego w Lublinie, Bankiem Spółdzielczym w Nałęczowie, z Firmą "Cisowianka", z Gminą Miasto Puławy, kontynuuje współpracę z Firmą CBM Polska w Jackowie i wieloma innymi podmiotami.

Do dnia dzisiejszego mury szkoły opuściło ponad 2219 absolwentów. W chwili obecnej szkoła poszukuje nowych form działalności w zmieniającej się rzeczywistości jak też zacieśnia współpracę z różnymi instytucjami m.in. Samorządem Nałęczowa, Nałęczowskim Ośrodkiem Kultury, Puławskim Ośrodkiem Kultury Dom Chemika i Puławską Galerią Sztuki, gdzie odbyły się ostatnio dwie ważne wystawy jubileuszowe prac naszych uczniów z zakresu obydwu specjalizacji – meblarstwa i projektowania zabawek, Biurem Wystaw Artystycznych w Lublinie i innymi instytucjami. Szkoła osiąga znakomite wyniki w organizowanych od 2005 roku Makroregionalnych Przeglądach Średnich Szkół Plastycznych, a nasza młodzież każdego roku uzyskuje bardzo wysokie lokaty. Po pięciu przeglądach zajmujemy siódme miejsce spośród sześćdziesięciu szkół w Polsce.

Miejsce i ludzie

W 2013 roku mamy do czynienia z dwoma rocznicami; 110-leciem powstania szkół artystycznych w Nałęczowie i z 65-leciem utworzenia Liceum Plastycznego. Wydarzenia te łączą dwie pozornie odmienne epoki. Rok 1903 to apogeum despotyzmu carskiej Rosji, ostatniej monarchii absolutnej ówczesnej Europy, rok 1948 to już czas gdy Polska wchodzi w mroczny okres stalinizmu. Co łączy te dwie odległe epoki? Co doprowadziło w tamtych trudnych czasach, że mogła powstać nasza szkoła? Można spojrzeć na ten fakt przez pryzmat dwóch czynników. Pierwszy z nich to miejsce. To miejsce, w którym w 1878 r., niedługo po klęsce powstania styczniowego, gdy jeszcze trwają bezwzględne represje i nasila się ucisk oraz rusyfikacja trzech lekarzy, byłych carskich więźniów zesłańców zakłada polską instytucję, jedną z nielicznych w zaborze rosyjskim. Konrad Chmielewski, Wacław Lasocki, Fortunat Nowicki powołują wtedy do życia Zakład Leczniczy Nałęczów. To oni decydują o tym kogo zatrudnić, kogo należy zaprosić, jakie działania należy podejmować. Dzięki ich wysiłkowi Nałęczów, czy jak pisał Prus „Cisy”, stanie się najbardziej znanym uzdrowiskiem zaboru rosyjskiego pod koniec stulecia a wręcz kolonią literacką Warszawy. Tu corocznie rezyduje Bolesław Prus, także były powstaniec, tu przyjeżdża Henryk Sienkiewicz, koncertuje Ignacy Paderewski, tu zamieszkuje i umiera Michał Elwiro Andriolli - powstaniec i artysta, tu działa Faustyna Morzycka, wychowanka doktora Nowickiego, będąca pierwowzorem „Siłaczki„.

To tutaj kwitnie działalność na rzecz społeczeństwa. Miejscowe elity; inteligencja, ziemianie, mieszczanie wyrastające w takim klimacie i miejscu podejmują szereg działań na rzecz ogółu. Tutaj po 1880 r. powstanie wiele punktów tajnej oświaty prowadzonych przez Faustynę Morzycką i innych. Tutaj powstanie w 1899 r. jedna z pierwszych w regionie straży pożarnych, tutaj miejscowi lekarze z uzdrowiska utworzą w 1902 r. muzeum historyczno - etnograficzne.

Nic więc dziwnego, że to w tym miejscu, w 1903 r. z inicjatywy lekarzy uzdrowiska; Bronisława Malewskigo i Kazimierza Chechłowskiego powstała pierwsza w regionie szkoła zawodowa, Szkoła Koszykarska znana potem jako Szkoła Instruktorów Koszykarskich. Szkoła została następnie przekazana Towarzystwu Popierania Przemysłu Ludowego w Królestwie Polskim którego prezesem był doktor Karol Benni. W 1905 r. utworzono kolejną szkołę- Szkołę Instruktorów Zabawkarskich. Obie szkoły wzięły udział w 1908 r. w wystawie w Łowiczu, gdzie ich wyroby otrzymały dyplomy uznania. Dzięki przejęciu patronatu nad szkołami przez TPPL możliwy był ich dalszy rozwój dzięki funduszom towarzystwa i prywatnym darowiznom. W 1909 r. TPPL wybudowało dla swoich szkół nowy gmach nazywany „starówką’, uruchomiony w całości w 1910 r. W budynku umieszczono obie szkoły. W 1910 r. utworzono też szkołę stolarską a w 1911 r. szkołę rzeźby w drewnie. Od tego momentu szkoły występują pod wspólną nazwą Szkoły Instruktorów Przemysłu Ludowego. W 1911 r. Zarząd TPPL postanowił poszerzyć program szkoły i nadać mu charakter bardziej artystyczny. Wprowadzono zajęcia z malarstwa i rysunku oraz zatrudniono odpowiednią kadrę; prof. Tadeusza Brayera, wykładowcę Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Jana Żylskiego, absolwenta ASP w Petersburgu. Od tego momentu szkoły funkcjonują również pod nazwą Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Drugi czynnik mający wpływ na rozwój szkoły to ludzie. Jako pierwszego należałoby tu wymienić Karola Benniego. Był to absolwent medycyny w Paryżu, znany w Warszawie lekarz i działacz społeczny, miłośnik Nałęczowa, to on namówił Bolesława Prusa do przyjazdu do Nałęczowa w 1882 r. Potem został prezesem Towarzystwa Popierania Przemysłu Ludowego w Królestwie Polskim które wspierało rozwój szkolnictwa zawodowego oraz różnorodne inicjatywy gospodarcze i społeczne na ziemiach zaboru rosyjskiego. Był on również jednym z założycieli Towarzystwa Przyjaciół Nałęczowa w 1909 roku. To on oprowadził do przejęcia Szkoły Instruktorów Koszykarskich przez TPPL, co zapoczątkowało dalszy rozwój szkół. Dzięki jego poparciu powstały nowe szkoły oraz zbudowano dla nich w 1909 r. nowy budynek. Wszystko to było możliwe dzięki funduszom TPPL. Rozwój szkoły umożliwił powstanie w 1911 r. nowej szkoły, Szkoły Rzeźby w Drewnie a jej kierownikiem został Jan Żylski - postać która łączy tamte czasy ze współczesnością.

Dnia 17 grudnia 2015 roku w Liceum Plastycznym im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie zakończony został dwuletni projekt termomodernizacji i remontu kapitalnego tej placówki. Infrastruktura szkoły z internatem i zabytkowej willi "Marjanówka", to dwa położone w odległości kilkuset metrów od siebie budynki: pierwszy został zaprojektowany przez wybitnego polskiego architekta prof. Marka Leykama i oddany do użytku w 1966 roku, od samego początku swojego istnienia sprawiał niespodzianki. W zimie z powodu słabo izolowanego dachu, żelbetonowych nieocieplonych ścian, nieszczelnych wielkich okien ze stali i szkła oraz słabej jakości drzwi tracił ogromne ilości ciepła, a latem zamieniał się w gorący piec. Z trudnością można w nim było funkcjonować zarówno w części szkolnej, jak i przestrzeni internatu. Drugi, to wpisana do rejestru zabytków willa "Marjanówka", która popadła w ruinę i ze względów bezpieczeństwa nadzór budowlany nakazał wyłączenie jej z użytkowania.

W 2012 roku dzięki pomocy wyspecjalizowanych firm udało mi się w bardzo krótkim czasie skompletować niezbędną dokumentację, aby móc aplikować do programu ogłoszonego przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie pod nazwą: Green Investment Shame - System Zielonych Inwestycji. Program GIS dotyczył ograniczenia lub uniknięcia emisji dwutlenku węgla poprzez dofinansowanie przedsięwzięć poprawiających efektywność wykorzystania energii przez budynki użyteczności publicznej. W dniu 5 listopada 2013 r. podpisałem Umowę z NFOŚiGW, który w porozumieniu z Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego sfinansował w 100% zadanie: „Termomodernizacja obiektów Liceum Plastycznego im. J. Chełmońskiego w Nałęczowie.” Zakres termomodernizacji i remontu kapitalnego obydwu budynków zaplanowanego na lata 2013-2015 obejmował: wymianę i docieplenia dachów, wymianę otworów okiennych i drzwiowych zewnętrznych, izolację cieplną ścian nadziemia, izolacją pionową i ocieplenie fundamentów, wymianę i ocieplenie podłóg, kompleksową wymianę instalacji CO wraz z kotłownią, montaż instalacji solarnej dla potrzeb wspomagania instalacji podgrzewania ciepłej wody użytkowej w szkole i internacie oraz w zabytkowej willi „Marjanówka”. Finansowanie opisanego przedsięwzięcia odbywało się z czterech źródeł i było dla nas wielkim wyzwaniem „logistycznym”. W tym miejscu warto dodać, że wszystkie lekcje podczas prowadzonych prac remontowych odbywały się w internacie.

Bardzo dziękuję wszystkim osobom, których działania przyczyniły się do skompletowania niezbędnej dokumentacji: Annie Broniewskiej i Dorocie Klępce za napisanie wniosku, Bogusławowi Regulskiemu - audytorowi, Piotrowi Kmieciowi - byłemu wieloletniemu wicedyrektorowi ds. artystycznych naszej szkoły, +Oldze i Waldemarowi Doraczyńskim - architektom, długoletnim nauczycielom w naszej szkole, Elżbiecie Kaca - konstruktorowi, +Piotrowi Gawłowskiemu, Wojciechowi Szalińskiemu, Łukaszowi Woźniakowi, Michałowi Koziejowi, Radosławowi Kwiatkowskiemu - architektom, Mirosławowi Stasiakowi, Andrzejowi Przekorze, Wojciechowi Sadowskiemu - projektantom CO, Adamowi Pule - specjaliście w dziedzinie produkcji okien, Januszowi Kultysowi - kosztorysantowi i Inspektorowi nadzoru ze strony inwestora, Andrzejowi Koziejowi - specjaliście w dziedzinie SIWZ, Marii Powroźnik - głównej księgowej szkoły, Pawłowi Stelmaszczukowi - Kierownikowi gospodarczemu szkoły, Bartłomiejowi Romanowskiemu - specjaliście ds. kontroli zarządczej, a także innym pracownikom administracji i obsługi oraz wszystkim osobom, bez których pomocy realizacja tego przedsięwzięcia nie byłaby możliwa.

Dzięki wspomnianym działaniom rozpoczęliśmy nowy okres w ponad stuletniej historii szkoły. Odnowiliśmy od podstaw jej wspaniałą architekturę i cała nasza społeczność może pracować w zdecydowanie lepszych warunkach. Staliśmy się również placówką jeszcze lepiej postrzeganą zarówno lokalnie, jak i przez osoby spoza Nałęczowa. W odbudowanej willi "Marjanówka" będziemy organizować plenery, warsztaty, koncerty, konkursy, szkolenia itp. Dzięki środkom z Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie zakupiliśmy najnowocześniejszy sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem graficznym Adobe oraz SolidWorks. W roku 2015 ze środków pochodzącychc z tego samego źródła zakupiliśmy drukarkę 3D firmy MakerBoot Reeplikator Z18. Wymieniliśmy całą instalację elektryczną wraz z przewodową siecią komputerową i telefoniczną w szkole. Przebudowaliśmy ciągi piesze i jezdne, boisko szkolne wraz z ogrodzeniem terenu szkoły. Przed nami remont kapitalny internatu i części magazynowej szkoły. Wierzę, że środki na te cele uda się pozyskać z projektów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i innych żródeł. W styczniu 2016 roku uruchomiliśmy nową stronę internetową szkoły.

W dniu 10 października 2018 r., z okazji Dnia Edukacji Narodowej, dyrektor szkoły Jarosław Ćwiek został ozdnaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

20 kwietnia 2016 roku, na zabytkowej willi "Marjanówka", po wielu latach zawisło Godło Państwowe. W obecności dyrektora szkoły Jarosława Ćwieka - autora fotografii, tablice zamontował Pan Michał Grzywacz.

Dzięki staraniom Pani Anny Krzeszowskiej - Wicedyrektora szkoły, od lipca 2018 roku jest aktywnym uczestnikiem programu ERSAMUS+.

W dniu 27 czerwca 2019 r., Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydał zarządzenie o przekształceniu nazwy naszej szkoły.

Dzięki staraniom dyrektora szkoły Jarosława Ćwieka, w dniu 15 maja 2016 r. szkoła podpisała umowę, a następnie została podłączona do internetu za pomocą światłowodowego łącza wysokich prędkości.