W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Analiza możliwości wykorzystania infrastruktury dotyczącej jednego projektu na rzecz innego

Jakie wydatki są dofinansowywane przez Unię Europejską (UE)

Tylko wydatki ponoszone w sposób przejrzysty, racjonalny i efektywny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, dostają dofinansowanie ze środków UE. Muszą one spełniać szczegółowe zasady kwalifikowalności (zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020). Obowiązują je też Wytyczne w zakresie kontroli oraz Ustawa Wdrożeniowa (Ustawa o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020).

Wydatki (w tym wydatki poniesione za kupno infrastruktury) są kwalifikowalne, jeśli są:

  • bezpośrednio związane z realizowanym projektem i niezbędne do jego realizacji
  • racjonalnie skalkulowane na podstawie cen rynkowych
  • faktycznie poniesionymi kosztami

O celowości i racjonalności wydatków poniesionych nie tylko ze środków UE, ale generalnie ze środków publicznych mówi też art. 44 Ustawy o finansach publicznych (dalej „uofp”). Wydatki publiczne powinny być celowe i oszczędne, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.

Co z infrastrukturą

Infrastrukturę kupioną w ramach projektu wykorzystujemy zgodnie z przeznaczeniem, by osiągnąć odpowiednie wskaźniki i rezultaty. Liczba i rodzaj kupionego w ramach projektu sprzętu jest:

  • bezpośrednio związana z przedmiotem projektu, np. serwery, oprogramowanie systemowe
  • wykorzystywana, by wspomóc wdrażanie projektu, np. rzutnik na szkolenia – są kwalifikowalne wyłącznie odpisy amortyzacyjne za okres, w którym były one wykorzystywane na rzecz projektu  

Dlatego też ilość i „rozmiar” infrastruktury dopasowujemy do potrzeb projektu.

Wykorzystanie infrastruktury kupionej w ramach jednego projektu unijnego na rzecz innego przed zakończeniem okresu trwałości co do zasady nie jest dopuszczalne.

Wykorzystanie na rzecz jednego projektu infrastruktury kupionej i w całości sfinansowanej z budżetu innego projektu jest ryzykowne. Jeżeli infrastrukturę projektową kupiliśmy nadmiarowo (z przestrzenią do wykorzystania na inne cele, np. do innego projektu), mogliśmy ponieść nadmiarowe wydatki. Takie ustalenie IP lub innych podmiotów kontrolnych może doprowadzić do korekty finansowej. Z drugiej jednak strony zasada racjonalności i efektywności może sugerować konieczność zakupu adekwatnego do prognozowanych wolumenów przetwarzanych danych w dłuższym okresie.

Jeżeli beneficjent prowadzący dwa (lub więcej projektów) kupi wspólną infrastrukturę na wspólne potrzeby tych projektów, może rozliczyć wydatki z nią związane w proporcjonalnych do faktycznego wykorzystania na ich potrzeby częściach w ramach obydwu projektów. Jednak musi zapewnić monitorowanie wykorzystania infrastruktury na potrzeby różnych projektów. Podobnie jeśli wykorzystuje zasoby lub infrastrukturę również poza projektem (np. na cele statutowe), koszt kwalifikowalny oblicza proporcjonalnie do ich wykorzystania do realizacji projektu.

Jednak ze względu na specyfikę projektów informatycznych i digitalizacyjnych z II osi Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa (dalej „POPC”) kwestia racjonalnego wykorzystywania infrastruktury nie jest jednoznaczna. Pamiętajmy o zmiennym obciążeniu infrastruktury na różnych etapach projektu oraz wymogach interoperacyjności budowanych w ramach projektów systemów. Interoperacyjność jest jednym z kryteriów oceny projektów – zakłada budowę systemu, którego interfejsy funkcjonują w pełnej zgodności, tak by współpracować z innymi produktami lub systemami, które istnieją lub mogą istnieć w przyszłości, bez jakiegokolwiek ograniczenia dostępu lub ograniczonych możliwości implementacji. Założenia programowe zachęcają też do wzajemnej komunikacji i współpracy systemów, tak aby maksymalizować korzyści, w szczególności te dla obywateli czy przedsiębiorców. Te argumenty, jak również potencjalne oszczędności i korzyści z utrzymania jednolitej infrastruktury (a więc łatwiejsze zarządzanie, jeden serwis, mniejsze koszty utrzymania) mogą przemawiać za użyciem istniejącej infrastruktury czy oprogramowania zamiast budowania czy kupna odrębnego rozwiązania. Wtedy bezwzględnym warunkiem jest zachowanie celów i zadań realizowanych w ramach projektu, w którym infrastruktura została kupiona. W takich przypadkach warto pozyskać stanowisko instytucji nadzorujących realizację projektu.

Nie wiesz, co zrobić? Skonsultuj się!

Ze względu na opisane wyżej ryzyka, każdy przypadek traktujemy indywidualnie. Prawidłowość postępowania konsultujmy z Instytucją Pośredniczącą POPC (Centrum Projektów Polska Cyfrowa) lub Instytucją Zarządzającą POPC (Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju).

 

Autor: Anna Wolak

 

Artykuły powiązane:

Materiały

Jak w poddziałaniu 2.3.1 oceniane są projekty, które nie tworzą własnej infrastruktury informatycznej?
{"register":{"columns":[{"header":"Pozycja","value":"102","registerId":20735334,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Obszar publikacji","value":"","registerId":20735334,"dictionaryValues":[{"id":"aspekty techniczne/technologie IT","value":"aspekty techniczne/technologie IT"}],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}