POPC Wsparcie

Klasyfikacja TIER centrum danych wskazuje, że dane centrum spełnia wymagania norm w danej klasie centrum danych. Klasyfikacja dotyczy wymogów fizycznych i technicznych, a nie proceduralnych, jak to ma miejsce w przypadku norm ISO (np. ISO27001-2013).

Obecnie funkcjonuje kilka standardów klasyfikujących infrastrukturę centrum danych. Zalicza się do nich m.in. ANSI/TIA, Uptime Institute, BICSI Classes. Aktualnie klasyfikacja TIER prowadzona przez Uptime Institute to najbardziej znana i poważana na świecie klasyfikacja centrów danych. Jako jedyna wydaje certyfikaty zgodności z wytycznymi TIER i wytycznymi stabilności operacyjnej. Wytyczne są obiektywną informacją, która służy do porównania możliwości ochrony infrastruktury IT w centrach danych.

Klasyfikacja TIER (według Uptime Institute) opiera się na poziomach dostępności usług. Na tej podstawie wytyczne wyznaczają następujące poziomy:

1. Poziom TIER I – system podstawowy, zapewnia 99,671% dostępności

Jest najczęściej stosowany w małych serwerowniach do wewnętrznych potrzeb. Wyposażony w 1 tor zasilania transformator lub obwód, główną rozdzielnię z podstawowym przełącznikiem SZR (układ samoczynnego załączania rezerwy zasilania), a główne odbiory IT są zabezpieczone przez urządzenia zasilania awaryjnego UPS. W razie zaniku zasilania mają za zadanie utrzymać je dla odbiorów IT do czasu uruchomienia agregatu prądotwórczego. Instalacje klimatyzacji i wentylacji są zasilane z rozdzielni głównej i rezerwowane zasilaniem z agregatu prądotwórczego. Elementem redundantnym (nadmiarowym) jest tylko źródło zasilania. Jednym źródłem jest zasilanie podstawowe, a drugim – agregat prądotwórczy. Podstawowy system uniemożliwia przeprowadzenie konserwacji bez utraty funkcjonowania całości systemu z uwagi na przerwy w zasilaniu przeznaczone na jego konserwację. Dodatkowo całość systemu ma wiele punktów awarii. To powoduje, że przy wyliczeniach niezawodności systemu jest on niedostępny ok. 1 godziny miesięcznie. Przy doliczeniu czasu potrzebnego na konserwację systemu jego niedostępność wzrasta dwukrotnie i w skali roku wynosi co najmniej 24 godziny.

2. Poziom TIER II – system podstawowy z redundancją, zapewnia 99,741% dostępności

Ma cechy określone na poziomie TIER I, ale z dodatkowymi urządzeniami redundantnymi. Ma też dodatkowe (redundantne) komponenty (zasilacze UPS, agregaty prądotwórcze, instalacja chłodząca), które eliminują błędy i awarie. Podobnie jak na poziomie TIER I system uniemożliwia przeprowadzenie bezprzerwowych konserwacji, serwisów systemów oraz ma wiele punktów awarii.

Na poziomie TIER I i TIER II występuje po 1 torze zasilania, a redundancja dla całości kluczowej infrastruktury wynosi odpowiednio: N i N+1.

3. Poziom TIER III – system oparty na współbieżności serwisu i konserwacji (concurrently maintainable), zapewnia 99,982% dostępności

Na tym poziomie całość infrastruktury jest redundantna. System jest zbudowany na 2 torach zasilania. Ma też wiele aktywnych instalacji zasilających, ale tylko 1 z nich zawiera elementy zapewniające redundancję i jest utrzymywana konkurencyjnie. Oznacza to, że zasilanie układu następuje za pomocą podstawowego źródła. Źródło zapasowe służy do ewentualnego serwisowania i konserwowania systemu. System utrzymywany jest tylko na 1 aktywnej linii zasilania, natomiast 2 linia może być uruchomiona lub jest uruchamiania w czasie prac serwisowych i konserwatorskich. W razie utraty podstawowego źródła zasilania cały układ jest podtrzymywany najczęściej dzięki dodatkowym elementom, takim jak zasilacze UPS oraz agregat prądotwórczy. Dubluje się także instalację energetyczną przez zamontowanie dodatkowych rozdzielni i wyłączników oraz pozostałą infrastrukturę, która zapewnia poprawne działania systemów IT.

W przeciwieństwie do TIER I i TIER II na tym poziomie konserwacja i serwisowanie następują bez utraty zasilania i systemu chłodzenia. Liczba błędów i usterek jest ograniczona tylko do kilku miejsc. To wpływa na poziom dostępności całości systemu.

4. Poziom TIER IV – system odporny na uszkodzenia (fault tolerant), zapewnia 99,995% dostępności

Na tym poziomie infrastruktura systemu jest najbardziej rozbudowana. Składa się z 2 systemów zbudowanych równolegle i tak też działających. Cały układ jest redundantny. Układ podstawowy i rezerwowy mają zdublowane elementy działające jednocześnie i zasilające odbiory IT. Układ ma rozbudowaną strukturę. To wpływa na brak pojedynczego punktu awarii i poziom jego dostępności. System ma dwutorowy system zasilający z pełnymi zabezpieczeniami i redundantnymi wszystkimi elementami systemów infrastruktury. Dodatkowym wymaganiem jest zapewnienie odpowiedniego rozdziału całości instalacji na obiekcie oraz ciągłe jego chłodzenie, nawet gdy następuje utrata zasilania. Jakakolwiek awaria nie będzie odczuwalna dla odbiorów końcowych – system jest odporny na błędy/pojedyncze zdarzenia i musi na nie odpowiadać automatycznie.

Niezależnie od wyboru klasyfikacji i wytycznych je zawierających każdy budowany obiekt przede wszystkim powinien spełniać wymagania i uwzględniać środki, jakimi dysponuje dana organizacja. Różnice w kosztach między systemem infrastrukturalnym spełniającym wymagania zaledwie na poziomie TIER I a TIER III są znaczne. A rozwiązania z najwyższej półki – TIER IV –  mogą znacząco nadwyrężyć budżet organizacji.

Przed podjęciem decyzji, jakimi standardami będziemy się kierować przy budowie centrów danych, przede wszystkim należy przeprowadzić analizę potrzeb oraz dostępnego budżetu.

 

Autorka: Joanna Wieczorek