Działalność cywilna i administracyjna
W oparciu o przepisy kodeksowe oraz przepisy ustawy o prokuraturze w Prokuraturze Regionalnej w Lublinie oraz w jednostkach jej podległych podejmowane są działania
o charakterze cywilnym oraz o charakterze administracyjnym określane jako pozakarne.
Działania te mają związek z realizacją zadania Prokuratury w zakresie stania na straży praworządności - art. 2 ustawy Prawo o prokuraturze.
W obszarze działalności cywilnej prokurator może ingerować w postępowaniach procesowych, nieprocesowych, egzekucyjnych, nieletnich i rodzinnych (art. 7 k.p.c., art. 60 k.p.c. ). W sprawach tych nie posiada jednak żadnych szczególnych uprawnień innych aniżeli sama strona.
Natomiast w ramach procedury administracyjnej prokurator ma możliwość skorzystania ze szczególnego środka weryfikacji decyzji ostatecznej poprzez wniesienie sprzeciwu (art. 184 k.p.a.), może także zainicjować postępowanie administracyjne w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem (art. 182 k.p.a.) lub zgłosić udział do toczącego się już postępowania (183 k.p.a.).
Swoje uprawnienia prokurator może realizować również na płaszczyźnie sądowo-administracyjnej w odniesieniu do spraw, które zamierza zainicjować lub zawisłych przed sądami administracyjnymi I i II instancji, nie tylko na skutek wniesionych skarg od decyzji ostatecznych organów, ale także w zakresie weryfikacji aktów prawa miejscowego (art. 70 ustawy Prawo o prokuraturze i art. art. 53 ustawy p.p.s.a).
W regionie lubelskim działania pozakarne podejmowane są przez prokuratorów Działu Sądowego, który wyodrębniony został w ramach struktury Wydziału Organizacyjno-Sądowego Prokuratury Regionalnej w Lublinie oraz przez wyznaczonych prokuratorów jednostek okręgowych i rejonowych podległych tut. Prokuraturze.
Na szczeblu regionalnym realizacja zadań w tym przedmiocie odbywa się m.in. poprzez
- zapewnienie udziału w postępowaniu odwoławczym przed sądem apelacyjnym w sprawach cywilnych, ze stosunku pracy, ubezpieczeń społecznych i gospodarczych,
- zapewnienie udziału w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a w szczególności
w posiedzeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego,
- przedstawianie oceny dopuszczalności i celowości wniesienia skargi nadzwyczajnej o jakiej mowa w art. 89 ustawy o Sądzie Najwyższym.