Rada Ministrów przyjęła i skierowała do Sejmu 10 maja 2019 r. projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny. Autopoprawka dotyczy Kodeksu karnego i Kodeksu karnego wykonawczego. Jednocześnie wycofana została autopoprawka przyjęta przez rząd 18 czerwca br.

Najważniejsze rozwiązania:

• Proponowana zmiana art. 64 Kodeksu karnego zmierza do zaostrzenia odpowiedzialności karnej wobec szczególnej kategorii sprawców, jakimi są sprawcy popełniający przestępstwo w warunkach powrotu do przestępstwa (recydywa).
  Zaproponowano zaostrzenie warunków odpowiedzialności karnej wobec wielokrotnych recydywistów.Są to sprawcy, którzy przynajmniej trzykrotnie zostali skazani na kary pozbawienia wolności, a mimo to w świetle obowiązującego prawa mogą liczyć na wymierzenie kary pozbawienia wolności za dane przestępstwo w dolnych granicach jej wymiaru – w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Zatem wobec takich sprawców sąd będzie musiał wymierzyć karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości od podwójnej wysokości dolnego ustawowego zagrożenia do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Tak ukształtowana sankcja pozwoli na zrealizowanie zamierzonych celów dotyczących oddziaływania kary na tę kategorię sprawców, i znacząco przyczyni się do ograniczenia rozmiarów zjawiska recydywy wielokrotnej.
  Przewidziano też odrębne, surowsze zasady wymierzania kary wyłącznie wobec sprawców przestępstw przeciwko wolności seksualnej, co ma dotyczyć sprawcy uprzednio skazanego za przestępstwo umyślne przeciwko wolności seksualnej na karę pozbawienia wolności, który popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, ponownie przestępstwo. Wobec takiego sprawcy sąd (w oparciu o wskazaną podstawę prawną) powinien wymierzyć karę pozbawienia wolności w granicach od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.
• Zaproponowano utrzymanie stosowania do sprawców występków zasad odnoszących się do recydywistów specjalnych wielokrotnych (art. 64 § 2 k.k.), zmieniono jedynie redakcję przepisu art. 65 § 1 k.k. Chodzi o rozszerzenie stosowania wskazanych obostrzeń również na sprawców zbrodni. Są to bowiem czyny o szczególnie wysokim stopniu społecznej szkodliwości, i w pełni uzasadnione jest dokonanie stosownego zróżnicowania reakcji karnej wobec sprawców tych przestępstw popełnionych w szczególnie obciążających warunkach. W stosunku do sprawców, którzy z popełnienia zbrodni uczynili  stałe źródło dochodu lub popełnili zbrodnię działając w zorganizowanej grupie albo związku, mających na celu popełnienie przestępstwa i o charakterze zbrojnym oraz wobec sprawcy zbrodni o charakterze terrorystycznym –  sąd zaostrzałby karę przez wymierzenie pozbawienia wolności w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.
• Zmiana art. 258 Kodeksu karnego zmierza do zwiększenia surowości sankcji za przestępstwa objęte tym przepisem, tak aby odzwierciedlała stopień karygodności przestępstwa, wzmacniając ochronę prawnokarną w zakresie czynów godzących w podstawowe dobra prawne, zwłaszcza tam, gdzie przestępczość zorganizowanej grupy godzi w życie, zdrowie czy wolność seksualną
• Kolejne zmiany umożliwią prawidłowe wykorzystywanie rozmów telefonicznych przez osadzonych. Chodzi o wyeliminowanie sytuacji, gdy rozmowy te były wykorzystywane do kontaktu z innymi osobami, niż deklarowane przez osadzonych.
• Przewidziano dodanie do Kodeksu karnego wykonawczego nowego rozdziału XXa, w którym uregulowano zasady przeszukania osób osadzonych, w tym granice tego przeszukania.
• Dodano możliwość przeprowadzania badań seksuologicznych. Umożliwi to przeprowadzenie badania osadzonych w kierunku występowania zaburzeń preferencji seksualnych osadzonych.
• Wprowadzono limit przepustek dla skazanych odbywających karę w jednostkach półotwartych.