W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Projekt ustawy o działalności windykacyjnej i zawodzie windykatora POPRZEDNI TYTUŁ: Projekt ustawy o działalności windykacyjnej i zawodzie windykatora oraz zmianie niektórych innych ustaw

{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD435","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UD{#UD_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"D – pozostałe projekty","value":"D – pozostałe projekty"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie","value":"Obecnie działalność windykacyjna nie jest objęta żadną kompleksową regulacją, a w toku „pozaegzekucyjnej” windykacji osoby zobowiązane często pozbawione są możliwości obrony i przeciwdziałania nielegalnej aktywności windykatorów. Dokonywane w tym zakresie przez różne podmioty, w tym instytucje państwowe oraz organizacje społeczne badania i analizy wskazują na liczne nieprawidłowości, a nawet patologie związane z pozasądowym i „pozaegzekucyjnym” dochodzeniem wierzytelności. W powszechnym odbiorze społecznym, także wskutek braku odpowiednich regulacji prawnych w omawianym zakresie, windykator jest często mylony z komornikiem sądowym. \nZgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych to komornik wykonuje czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, zaś na podstawie art. 758 k.p.c. sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy tych sądach komorników sądowych. Pomimo ww. regulacji niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, w których pracownicy firm windykacyjnych stosują lub grożą zastosowaniem środków przymusu określonych w k.p.c., a które to środki zastrzeżone są jedynie dla komorników sądowych i sądów. Nie należą do rzadkości sytuacje, w których celem odzyskania należności windykatorzy wymuszają spełnienie świadczeń. Wymuszanie to przybiera różnorodną formę, taką np. jak: sugerowanie posiadania uprawnień zbliżonych do komorników sądowych, wchodzenie do mieszkań i pozorowanie zajęcia ruchomości, nachodzenie w miejscu pracy, żądanie ujawnienia posiadanego majątku, czy też żądanie wskazania numeru rachunku bankowego. \nAktualnie brak regulacji szczegółowych dotyczących tego segmentu gospodarki oraz mechanizmu realnego nadzoru. Natomiast od osób przeprowadzających windykację nie wymaga się posiadania jakichkolwiek kwalifikacji merytorycznych i moralnych.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań ujętych w projekcie","value":"Przedmiotowy projekt ustawy wprowadza uregulowania dotyczące funkcjonowania przedsiębiorstw windykacyjnych i działalności windykatorów. Chodzi o normatywne określenie pojęcia i zakreślenie ram prawnych działalności windykacyjnej oraz wprowadzenie uregulowań dotyczących statusu oraz praw i obowiązków osób prowadzących windykację, zwanych windykatorami. \nProjekt obejmuje unormowania określające podmioty uprawnione do podjęcia działalności windykacyjnej, regulujące kwestie udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie tej działalności oraz kompetencje właściwego w tym zakresie organu i wreszcie określające zasady sprawowania nadzoru nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych. \nOdrębne regulacje poświęcone zostały unormowaniu statusu windykatora, w szczególności kwestii nabywania uprawnień zawodowych oraz jego praw i obowiązków. Dotyczą one w szczególności warunków uzyskania licencji i zasad jej przyznawania i ewentualnego cofnięcia, kwestii związanych z samym dokumentem potwierdzającym posiadanie licencji oraz szczegółowych zagadnień związanych z prowadzeniem czynności windykacyjnych przez windykatorów. Najobszerniejszą część projektowanej regulacji poświęcono zasadom prowadzenia samej windykacji oraz nadzorowi nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych i windykatorów. \nZałożeniem projektowanej ustawy jest, że wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie windykacji jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i wymaga uzyskania zezwolenia, i wpisu do odpowiedniego rejestru.\nDziałalność windykacyjna będzie mogła być prowadzona wyłącznie przez określoną kategorię podmiotów po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki i wpisie do prowadzonego przez niego Centralnego Rejestru Przedsiębiorstw Windykacyjnych i Windykatorów. \nNatomiast samo wykonywanie czynności windykacyjnych rozumianych jako faktyczne działania zmierzające bezpośrednio do dobrowolnej zapłaty dochodzonej należności zostało zastrzeżone dla windykatorów zatrudnionych w przedsiębiorstwie windykacyjnym. Windykatorem będzie mogła być jedynie osoba posiadająca licencję i wpisana do rejestru windykatorów. \nWszystkie dokumenty i pisma sporządzane w związku z działalnością windykacyjną będą musiały zawierać oznaczenie przedsiębiorstwa windykacyjnego, w tym jego adres; wskazanie numeru w Rejestrze Przedsiębiorstw Windykacyjnych i Windykatorów oraz numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym; imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania przedsiębiorstwa windykacyjnego.\nMa to istotne znaczenie dla zapewnienia rzetelności działania przedsiębiorstw windykacyjnych, ochrony obywateli przed ewentualnymi nadużyciami przedsiębiorstw windykacyjnych lub innych podmiotów podszywających się pod taką działalność, jak również umożliwienia efektywnego nadzoru nad działalnością regulowaną w ustawie oraz ustalenia osób odpowiedzialnych za ewentualne nieprawidłowości. Podobne znaczenie ma obowiązek prowadzenia akt windykacyjnych, w tym sporządzania noty windykacyjnej oraz ewidencjonowania prowadzonych windykacji w formie na bieżąco aktualizowanej listy windykacji. \nNota windykacyjna będzie częścią akt windykacyjnych, które przedsiębiorstwo windykacyjne będzie miało obowiązek prowadzić oddzielnie dla każdej osoby zobowiązanej. Oprócz noty windykacyjnej będą one zawierały dokumentuję wszystkich podejmowanych z udziałem osoby zobowiązanej czynności windykacyjnych, doręczonych jej pism, pouczeń i formularzy, złożone przez nią pisma, w tym skargi i zastrzeżenia, wykaz wykonanych połączeń telefonicznych, wiadomości tekstowych oraz wiadomości przesłanych elektronicznie, zestawienie wszystkich dokonanych przez osobę zobowiązaną płatności. Akta windykacyjne będą wydawane niezwłocznie na każde żądanie sądu, prokuratora oraz organów nadzoru. \nPonadto przedsiębiorstwo windykacyjne będzie miało obowiązek prowadzenia i aktualizowania listy prowadzonych windykacji zawierającej w szczególności: dane osób zobowiązanych, oznaczenie akt windykacyjnych, wykaz podejmowanych czynności windykacyjnych ze wskazaniem daty i miejsca, złożonych w toku windykacji sprzeciwów, notyfikacji i reklamacji. \nCelem zagwarantowania osobom zobowiązanym i innym osobom, których mogą dotykać konsekwencje działalności windykacyjnej, jak również umożliwienia przedsiębiorstwu windykacyjnemu polubownego załatwienia sprawy, zaproponowano regulacje dotyczące prowadzenia w toku windykacji postępowania reklamacyjnego. \nPo wyczerpaniu trybu reklamacyjnego możliwe będzie wniesienie zastrzeżeń do organu nadzoru. Ułatwieniem dla osoby zamierzającej złożyć zastrzeżenie ma być doręczenie wraz z odpowiedzią formularza notyfikacji i pouczenia o sposobie jej wniesienia. Założeniem ustawy jest jednak, że każdy środek zaskarżenia będzie mógł być złożony w dowolnej formie. Stosowane formularze mają być jedynie udogodnieniem i jedną z możliwych form ich wniesienia. Natomiast możliwość złożenia zastrzeżenia nie będzie uzależniona od wyczerpania trybu reklamacyjnego. \nPrzed przystąpieniem do faktycznych czynności windykacyjnych konieczne będzie przeprowadzenie przez przedsiębiorstwo windykacyjne wewnętrznego postępowania mediacyjnego. Jego celem ma być doprowadzenie do zawarcia porozumienia, ewentualnie ugody przez wierzyciela i osobę zobowiązaną. Dopiero, gdy działania mediacyjne nie przyniosą skutku windykator uprawniony będzie do prowadzenia działań windykacyjnych.\nJeżeli chodzi o nadzór nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych oraz windykatorów, to powierzony on został ministrowi właściwemu ds. gospodarki. Minister ten będzie wydawał, odmawiał wydania oraz cofał zezwolenia na działalność przedsiębiorstw windykacyjnych, właściwy będzie również w tych samych kwestiach odnośnie do licencji dla windykatora. Ministrowi temu przyznano szerokie uprawnienia kontrolne i nadzorcze, będzie on także m.in. rozpatrywał zastrzeżenia wniesione przez osobę zobowiązaną. \nW zakresie określonym ustawą z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym organem nadzoru będzie Komisja Nadzoru Finansowego.\nOdnośnie do proponowanych uregulowań karnych, w ocenie projektodawcy, aktualne uregulowania prawne w tym obszarze nie stwarzają dostatecznych podstaw i środków do zwalczania oraz obrony przed niezgodnymi z prawem działaniami windykacyjnymi. Zaproponowane w projekcie ustawy nowe typy czynów zabronionych, w tym szersza penalizacja zachowań, w przypadku których pokrzywdzonymi są osoby dotknięte windykacją, zapewnią skuteczniejszą ochronę przed karygodnymi praktykami windykatorów.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MS","value":"MS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Marcin Warchoł Sekretarz Stanu ","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20476989,"dictionaryValues":[{"id":"MS","value":"MS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"III kwartał 2023 r.","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20476989,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD435
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Informacje o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań planowanych w projekcie:
Obecnie działalność windykacyjna nie jest objęta żadną kompleksową regulacją, a w toku „pozaegzekucyjnej” windykacji osoby zobowiązane często pozbawione są możliwości obrony i przeciwdziałania nielegalnej aktywności windykatorów. Dokonywane w tym zakresie przez różne podmioty, w tym instytucje państwowe oraz organizacje społeczne badania i analizy wskazują na liczne nieprawidłowości, a nawet patologie związane z pozasądowym i „pozaegzekucyjnym” dochodzeniem wierzytelności. W powszechnym odbiorze społecznym, także wskutek braku odpowiednich regulacji prawnych w omawianym zakresie, windykator jest często mylony z komornikiem sądowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych to komornik wykonuje czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, zaś na podstawie art. 758 k.p.c. sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy tych sądach komorników sądowych. Pomimo ww. regulacji niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, w których pracownicy firm windykacyjnych stosują lub grożą zastosowaniem środków przymusu określonych w k.p.c., a które to środki zastrzeżone są jedynie dla komorników sądowych i sądów. Nie należą do rzadkości sytuacje, w których celem odzyskania należności windykatorzy wymuszają spełnienie świadczeń. Wymuszanie to przybiera różnorodną formę, taką np. jak: sugerowanie posiadania uprawnień zbliżonych do komorników sądowych, wchodzenie do mieszkań i pozorowanie zajęcia ruchomości, nachodzenie w miejscu pracy, żądanie ujawnienia posiadanego majątku, czy też żądanie wskazania numeru rachunku bankowego.
Aktualnie brak regulacji szczegółowych dotyczących tego segmentu gospodarki oraz mechanizmu realnego nadzoru. Natomiast od osób przeprowadzających windykację nie wymaga się posiadania jakichkolwiek kwalifikacji merytorycznych i moralnych.
Istota rozwiązań ujętych w projekcie:
Przedmiotowy projekt ustawy wprowadza uregulowania dotyczące funkcjonowania przedsiębiorstw windykacyjnych i działalności windykatorów. Chodzi o normatywne określenie pojęcia i zakreślenie ram prawnych działalności windykacyjnej oraz wprowadzenie uregulowań dotyczących statusu oraz praw i obowiązków osób prowadzących windykację, zwanych windykatorami.
Projekt obejmuje unormowania określające podmioty uprawnione do podjęcia działalności windykacyjnej, regulujące kwestie udzielania i cofania zezwoleń na prowadzenie tej działalności oraz kompetencje właściwego w tym zakresie organu i wreszcie określające zasady sprawowania nadzoru nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych.
Odrębne regulacje poświęcone zostały unormowaniu statusu windykatora, w szczególności kwestii nabywania uprawnień zawodowych oraz jego praw i obowiązków. Dotyczą one w szczególności warunków uzyskania licencji i zasad jej przyznawania i ewentualnego cofnięcia, kwestii związanych z samym dokumentem potwierdzającym posiadanie licencji oraz szczegółowych zagadnień związanych z prowadzeniem czynności windykacyjnych przez windykatorów. Najobszerniejszą część projektowanej regulacji poświęcono zasadom prowadzenia samej windykacji oraz nadzorowi nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych i windykatorów.
Założeniem projektowanej ustawy jest, że wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie windykacji jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców i wymaga uzyskania zezwolenia, i wpisu do odpowiedniego rejestru.
Działalność windykacyjna będzie mogła być prowadzona wyłącznie przez określoną kategorię podmiotów po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki i wpisie do prowadzonego przez niego Centralnego Rejestru Przedsiębiorstw Windykacyjnych i Windykatorów.
Natomiast samo wykonywanie czynności windykacyjnych rozumianych jako faktyczne działania zmierzające bezpośrednio do dobrowolnej zapłaty dochodzonej należności zostało zastrzeżone dla windykatorów zatrudnionych w przedsiębiorstwie windykacyjnym. Windykatorem będzie mogła być jedynie osoba posiadająca licencję i wpisana do rejestru windykatorów.
Wszystkie dokumenty i pisma sporządzane w związku z działalnością windykacyjną będą musiały zawierać oznaczenie przedsiębiorstwa windykacyjnego, w tym jego adres; wskazanie numeru w Rejestrze Przedsiębiorstw Windykacyjnych i Windykatorów oraz numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym; imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania przedsiębiorstwa windykacyjnego.
Ma to istotne znaczenie dla zapewnienia rzetelności działania przedsiębiorstw windykacyjnych, ochrony obywateli przed ewentualnymi nadużyciami przedsiębiorstw windykacyjnych lub innych podmiotów podszywających się pod taką działalność, jak również umożliwienia efektywnego nadzoru nad działalnością regulowaną w ustawie oraz ustalenia osób odpowiedzialnych za ewentualne nieprawidłowości. Podobne znaczenie ma obowiązek prowadzenia akt windykacyjnych, w tym sporządzania noty windykacyjnej oraz ewidencjonowania prowadzonych windykacji w formie na bieżąco aktualizowanej listy windykacji.
Nota windykacyjna będzie częścią akt windykacyjnych, które przedsiębiorstwo windykacyjne będzie miało obowiązek prowadzić oddzielnie dla każdej osoby zobowiązanej. Oprócz noty windykacyjnej będą one zawierały dokumentuję wszystkich podejmowanych z udziałem osoby zobowiązanej czynności windykacyjnych, doręczonych jej pism, pouczeń i formularzy, złożone przez nią pisma, w tym skargi i zastrzeżenia, wykaz wykonanych połączeń telefonicznych, wiadomości tekstowych oraz wiadomości przesłanych elektronicznie, zestawienie wszystkich dokonanych przez osobę zobowiązaną płatności. Akta windykacyjne będą wydawane niezwłocznie na każde żądanie sądu, prokuratora oraz organów nadzoru.
Ponadto przedsiębiorstwo windykacyjne będzie miało obowiązek prowadzenia i aktualizowania listy prowadzonych windykacji zawierającej w szczególności: dane osób zobowiązanych, oznaczenie akt windykacyjnych, wykaz podejmowanych czynności windykacyjnych ze wskazaniem daty i miejsca, złożonych w toku windykacji sprzeciwów, notyfikacji i reklamacji.
Celem zagwarantowania osobom zobowiązanym i innym osobom, których mogą dotykać konsekwencje działalności windykacyjnej, jak również umożliwienia przedsiębiorstwu windykacyjnemu polubownego załatwienia sprawy, zaproponowano regulacje dotyczące prowadzenia w toku windykacji postępowania reklamacyjnego.
Po wyczerpaniu trybu reklamacyjnego możliwe będzie wniesienie zastrzeżeń do organu nadzoru. Ułatwieniem dla osoby zamierzającej złożyć zastrzeżenie ma być doręczenie wraz z odpowiedzią formularza notyfikacji i pouczenia o sposobie jej wniesienia. Założeniem ustawy jest jednak, że każdy środek zaskarżenia będzie mógł być złożony w dowolnej formie. Stosowane formularze mają być jedynie udogodnieniem i jedną z możliwych form ich wniesienia. Natomiast możliwość złożenia zastrzeżenia nie będzie uzależniona od wyczerpania trybu reklamacyjnego.
Przed przystąpieniem do faktycznych czynności windykacyjnych konieczne będzie przeprowadzenie przez przedsiębiorstwo windykacyjne wewnętrznego postępowania mediacyjnego. Jego celem ma być doprowadzenie do zawarcia porozumienia, ewentualnie ugody przez wierzyciela i osobę zobowiązaną. Dopiero, gdy działania mediacyjne nie przyniosą skutku windykator uprawniony będzie do prowadzenia działań windykacyjnych.
Jeżeli chodzi o nadzór nad działalnością przedsiębiorstw windykacyjnych oraz windykatorów, to powierzony on został ministrowi właściwemu ds. gospodarki. Minister ten będzie wydawał, odmawiał wydania oraz cofał zezwolenia na działalność przedsiębiorstw windykacyjnych, właściwy będzie również w tych samych kwestiach odnośnie do licencji dla windykatora. Ministrowi temu przyznano szerokie uprawnienia kontrolne i nadzorcze, będzie on także m.in. rozpatrywał zastrzeżenia wniesione przez osobę zobowiązaną.
W zakresie określonym ustawą z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym organem nadzoru będzie Komisja Nadzoru Finansowego.
Odnośnie do proponowanych uregulowań karnych, w ocenie projektodawcy, aktualne uregulowania prawne w tym obszarze nie stwarzają dostatecznych podstaw i środków do zwalczania oraz obrony przed niezgodnymi z prawem działaniami windykacyjnymi. Zaproponowane w projekcie ustawy nowe typy czynów zabronionych, w tym szersza penalizacja zachowań, w przypadku których pokrzywdzonymi są osoby dotknięte windykacją, zapewnią skuteczniejszą ochronę przed karygodnymi praktykami windykatorów.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MS
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Marcin Warchoł Sekretarz Stanu
Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM:
MS
Planowany termin przyjęcia projektu przez RM:
III kwartał 2023 r.
Informacja o rezygnacji z prac nad projektem:
Status realizacji: