W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych oraz niektórych innych ustaw
{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD162","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UD{#UD_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"D – pozostałe projekty","value":"D – pozostałe projekty"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie","value":"Obecne regulacje zawarte w ustawie z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 182), zwanej dalej „ustawą offshore wind”, nie zapewniają wystarczających warunków do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, dalej: „MEW”, w Polsce. W celu przyśpieszenia realizacji i poprawy warunków inwestycyjnych dla projektów morskich farm wiatrowych, dalej „MFW”, proponuje się również zmiany w innych obszarach, które zapewnią rozwiązania zmierzające do osiągnięcia skutecznego i zrównoważonego rozwoju MEW w Polsce.\nZmiany wprowadzane niniejszym projektem ustawy są kolejnym krokiem we wspieraniu rozwoju MEW, która stanowi jeden z fundamentów polskiej transformacji energetycznej, korzystnej z perspektywy cen energii, konkurencyjności polskiej gospodarki oraz tworzenia nowych miejsc pracy w Polsce w nadchodzących latach.\nNależy również zauważyć, że ważnymi elementami zawartymi w projekcie ustawy są nowe instrumenty realizacji polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej wprowadzone Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2413 z dnia 18 października 2023 r. zmieniającą Dyrektywę (UE) 2018/2001, rozporządzenie (UE) 2018/1999 i Dyrektywę 98/70/WE w zakresie promowania energii ze źródeł odnawialnych oraz uchylającą Dyrektywę (UE) 2015/652, dalej „dyrektywa RED III”, wynikające z art. 15b i 15c dyrektywy RED III, które mają być transponowane do krajowego porządku prawnego niniejszą ustawą.\nRegulacje, które będą zawarte w nowelizacji dotyczą następujących obszarów ustawy offshore wind:\n1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia;\n2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych;\n3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW;\n4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych;\n5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów;\n6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowania inwestycji;\n7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych;\n8. Zmiany w regułach wydatkowych;\n9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych;\nPozostałe zmiany dotyczą następujących obszarów:\n10. Ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1125), dalej: UOM:\na. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc; \nb. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW;\nc. Niezbędne uproszczenia terminologiczne;\n11. Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725) w zakresie doprecyzowania terminologicznego definicji budowli;\n12. Ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2024 r. poz. 1290) w zakresie składania dokumentacji w formie elektronicznej;\n13. Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 1068):\na. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW;\nb. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych;\nc. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej;\n14. Ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 243 ) w zakresie uzupełnienia regulacji o delegacje ustawowe do możliwości wydania rozporządzenia dot. sposobu dokumentacji i obliczania ewentualnych rekompensat dla rybaków za straty związane z budową, eksploatacją i likwidacją morskich farm wiatrowych oraz rozporządzenia określającego szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów;\n15. Ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2023 r. poz. 2257) w zakresie dotyczącym czasu pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych;\n16. Ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz.U. z 2024 r. poz. 1087) w zakresie zwolnienia z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW;\n17. Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii ( Dz.U. z 2024 r. poz. 1361) w zakresie nowych instrumentów realizacji polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej wprowadzonych dyrektywą RED III, takich jak obowiązek zmapowania obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz wprowadzenie ram prawnych dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych, dalej „OPRO”.\n1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia\nAukcyjny system wsparcia dla MFW zakłada przeprowadzenie pierwszej aukcji w 2025 r. W momencie tworzenia przepisów w przedmiotowym zakresie zakładano sprawne przydzielenie nowych pozwoleń lokalizacyjnych dla MFW, co zapewniłoby terminową realizację procesów inwestycyjnych, umożliwiającą spełnienie określonych w przepisach wymogów przystąpienia do aukcji w 2025 r. przez większą liczbę projektów.\nOpóźnienie procesu wydawania pozwoleń lokalizacyjnych dla nowych projektów (zakończenie pod koniec 2023 r.) spowodowało duże wyzwanie dla wytwórców związane z koniecznością spełnienia wymogów przystąpienia do aukcji w 2025 r. \nEfektywna realizacja tych procesów przygotowawczych do wzięcia udziału w aukcji, a w konsekwencji skuteczne przeprowadzenie aukcji w 2025 r. jest niezbędnym elementem zapewnienia długoterminowej i stabilnej pracy krajowego systemu elektroenergetycznego oraz uniknięcia tzw. luki generacyjnej, wynikającej ze zwiększającego się zapotrzebowania na energię elektryczną przy jednoczesnym spodziewanym wycofywaniu części jednostek węglowych.\nZwiększenie korzyści płynących z budowy MFW dla krajowej gospodarki było jednym z kluczowych założeń tworzenia rozwiązań wspierających sektor MEW. Konieczne jest zatem dalsze budowanie stabilnych ram prawnych realizujących przedstawione założenia dla maksymalizacji powszechnych korzyści płynących z sektora MEW.\nWdrożenie dodatkowych rozwiązań prawnych do funkcjonującego aukcyjnego systemu wsparcia zwiększy podaż projektów MFW spełniających ustawowe wymagania, tym samym zwiększając prawdopodobieństwo skutecznej realizacji aukcji w 2025 r. oraz latach kolejnych.\n2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych\nPrzepisy dotyczące możliwości pokrycia ujemnego salda wymagają dostosowania do sytuacji redysponowania na zasadach rynkowych w okresie, w którym operator systemu elektroenergetycznego nie gwarantuje niezawodnych dostaw energii. Dzięki wprowadzeniu dodatkowego rozwiązania podmioty korzystające z systemu wsparcia morskich farm wiatrowych uzyskają odpowiedni poziom przychodów również w przypadku redysponowania na zasadach rynkowych w okresie braku gwarancji niezawodnych dostaw energii.\n3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW\nMożliwość sprzedaży energii elektrycznej z MFW w okresie oddawania ich do użytkowania wyłącznie na rynku bilansującym oznacza brak konieczności informowania operatora systemu przesyłowego o prognozowanej produkcji energii elektrycznej. Brak tych informacji może oznaczać problem dla operatora przy prognozowaniu produkcji energii z MFW co spowodowałby znaczące utrudnienia w bilansowaniu systemu w czasie rzeczywistym. W rezultacie mogłoby to znacząco wpłynąć na koszty bilansowania systemu. Proponuje się umożliwienie sprzedaży energii elektrycznej produkowanej w trakcie okresu oddawania MFW do użytkowania na rynkach: dnia następnego, dnia bieżącego oraz bilansującym. Takie podejście będzie spójne z przeważającą praktyką na innych rynkach państw europejskich i przyczyni się do bardziej zbilansowanego i efektywnego kosztowo systemu, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo dostaw energii.\n4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych\nProponowane zmiany mają na celu umożliwienie bardziej sprawnej realizacji inwestycji w przypadku konieczności nieznacznych zmian w lokalizacji morskich turbin wiatrowych. Ze względu na czynniki atmosferyczne, zakłócenia urządzeń pomiarowych czy niespodziewane uwarunkowania geologiczne, nawet zachowując najwyższe standardy należytej staranności, może dojść do nieznacznego przesunięcia morskich turbin wiatrowych lub innych elementów MFW względem zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę.\nPrzepisy w zakresie zmiany rozmieszczenia morskich turbin wiatrowych lub innych elementów morskiej farmy wiatrowej nie są wystarczająco elastyczne i nie przystają do realiów takich przedsięwzięć. Wymagane jest wprowadzenie przepisów usprawniających w kontekście tzw. mikroprzesunięć.\n5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów\nRozwiązanie ma na celu ułatwienie przyłączania projektów z kolejnych faz wsparcia MEW oraz ograniczenie liczby kabli eksportowych lokalizowanych na polskich obszarach morskich. Obszary morskie stanowią ograniczone zasoby, które powinny być zagospodarowane w racjonalny i najbardziej efektywny sposób, dlatego umożliwienie współdzielenia wyprowadzenia mocy pozytywnie wpłynie na środowisko morskie, a także może mieć przełożenie na niższą cenę energii dla odbiorcy końcowego, poprzez zmniejszenie kosztów inwestycyjnych i operacyjnych inwestycji MFW.\n6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowania inwestycji\nNa gruncie ustawy offshore wind możliwe jest oddawanie instalacji do użytkowania i uzyskiwania koncesji etapami, jednakże nie wszystkie przepisy ww. ustawy są dostosowane do etapowania inwestycji. Proponuje się doprecyzowanie przepisów tak, aby uwzględniały one sytuację oddawania inwestycji etapami i nie budziły wątpliwości interpretacyjnych.\n7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych\nProjektowane przepisy maja na celu doprecyzowanie, że pracownicy znajdujący się na lądzie, wykonujący pracę w terminalach instalacyjnych i serwisowych, a także w stacji elektroenergetycznej na lądzie, powinni, ze względu na specyficzny charakter realizowanych zadań związanych z budową i obsługa serwisową morskich farm wiatrowych i powiązanej infrastruktury, podlegać tym samym normom czasu pracy, co pracownicy wykonujący pracę na morzu. \n8. Zmiana reguł wydatkowych \nW związku ze zmianami na rynku pracy, a także wzrostem wynagrodzeń w strefie budżetowej konieczne są zmiany w limitach wydatków z budżetu państwa, w szczególności w przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw klimatu i ministra właściwego do spraw środowiska. Obecne limity nie są dostosowane do charakteru realizowanych obowiązków, które wymagają szczegółowej wiedzy eksperckiej i znacznego doświadczenia.\n9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych\nProponuje się wprowadzenie niezbędnych modyfikacji redakcyjno-technicznych w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych przepisów ustawy poprzez doprecyzowanie definicji tak, aby uwzględniały dokonany postęp technologiczny w projektowaniu morskich farm wiatrowych.\nPonadto konieczne jest uporządkowanie rozwiązań z punktu widzenia spójności systemu prawnego. Na przykład decyzje zatwierdzające dokumentacje geologiczne nie podlegają wykonaniu, zaś rygor natychmiastowej wykonalności w przypadku dokumentacji geologicznych nic nie wnosi, ponieważ roboty geologiczne na tym etapie są już zrealizowane.\n10a. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc; \nPropozycja ma na celu dostosowanie harmonogramu realizacji inwestycji wynikającego z ustawy o obszarach morskich do harmonogramu wynikającego z ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. W obecnym stanie prawnym istnieje ryzyko, iż w odniesieniu do niektórych inwestorów, którzy uzyskali już pozwolenia i uzgodnienia lokalizacyjne dla MFW i zespołu urządzeń wyprowadzających moc, pozwolenia/uzgodnienia te wygasną przed rozstrzygnięciem aukcji.\n10b. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW\nObowiązujące przepisy nie regulują w wystarczającym stopniu kwestii ustanawiania stref zamkniętych dla żeglugi i rybołówstwa wokół akwenów zajętych pod budowę MFW (w trakcie ich budowy). Wymagane jest doprecyzowanie możliwości ustanawiania takich stref w celu zachowania spójności z postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich i jednocześnie w celu zapewnienia bezpieczeństwa w toku procesu inwestycyjnego MFW. \n10c. Niezbędne uproszczenia terminologiczne\nCelem propozycji jest dostosowanie regulacji ustawy o obszarach morskich RP i administracji morskiej do uwarunkowań związanych z budową morskich farm wiatrowych w polskich obszarach morskich. Już w obecnym otoczeniu prawnym prawodawca zdecydował się na wprowadzenie odrębnych norm dla tego rodzaju inwestycji, niemniej nadal konieczne jest doprecyzowanie pojęć, takich jak „rozpoczęcie budowy” czy „rozpoczęcie wykorzystywania” morskich farm wiatrowych w taki sposób, aby uniknąć wszelkich wątpliwości regulacyjnych. \n11. Klasyfikacja elementów MFW jako budowli\nAktualnie na gruncie prawa pojawiają się wątpliwości co do kwalifikacji morskich turbin wiatrowych jako budowli. Aktualnie na terenie całej Unii Europejskiej morskie turbiny wiatrowe traktowane są jako urządzenia, które w całości stanowią jedną maszynę i są produkowane i wprowadzane na rynek zgodnie z Dyrektywą maszynową. W konsekwencji morskie turbiny wiatrowe są projektowane, wytwarzane i montowane zgodnie z normą IEC 61400 oraz normami zharmonizowanymi. \nW przypadku kwalifikacji morskiej turbiny wiatrowej jako budowli, budowa morskich farmach wiatrowych w Polsce może być pod istotną presją rynkową i czasową. Producenci turbin musieliby dostosować swoje procesy produkcyjne to wymogów jakie obowiązywałyby jedynie w Polsce co wymaga czasu i znaczących nakładów inwestycyjnych. Ze względu na dynamiczny rozwój morskiej energetyki wiatrowej na świecie obawiać się można presji priorytetyzowania mniej ryzykownych i problematycznych projektów w innych częściach EU lub świata. \nMając na uwadze powyższe konieczne jest doprecyzowanie definicji budowli i wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych.\n12. Składanie dokumentacji w formie elektronicznej\nW celu przyśpieszenia procedury zatwierdzania projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych oraz dodatków do nich na potrzeby posadawiania MFW oraz urządzeń i obiektów wchodzących w skład zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy proponuje się wprowadzenie wymogu komunikacji z organem za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Opracowania przedkładane przez wykonawców do zatwierdzenia w dużej mierze nie są prawidłowo dostosowane do wymogów prawa, a co za tym idzie wielokrotnie podmioty te są wzywane do uzupełnienia braków formalnych. Tradycyjny obieg korespondencji wydłuża postępowania, dlatego wymóg komunikacji z organem elektronicznie za pośrednictwem platformy ePUAP spowoduje przyspieszenie procesu.\n13a. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW\nObsługa, budowa i serwis morskich farm wiatrowych wymaga wykwalifikowanego personelu, któremu należy zapewnić odpowiednie standardy bezpieczeństwa wykonywanej pracy. W świetle obecnych przepisów, personel przemysłowy wykonujący tego typu zadania na specjalistycznych jednostkach typu CTV (Crew Transfer Vessel), SOV (Service Operations Vessel) czy instalacyjnych, traktowany jest jak zwykli pasażerowie. Proponuje się wprowadzenie nowej definicji personelu przemysłowego, która pozwoli na sprawniejsze i bezpieczniejsze realizowanie zadań z zakresu budowy i obsługi morskich farm wiatrowych.\n13b. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych\nWytwórcy energii elektrycznej w MFW są obowiązani do sporządzenia ekspertyzy technicznej w zakresie oceny wpływu MFW i zespołu urządzeń na systemy obronności państwa, w tym na system zobrazowania radiolokacyjnego, obserwacji technicznej, morskiej łączności radiowej oraz system kontroli służb ruchu lotniczego Sił Zbrojnych RP. Ekspertyzy podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Obrony Narodowej (MON). \nW chwili obecnej istnieje możliwość, że ekspertyzy sporządzane przez wytwórców nie będą spełniały oczekiwań MON z uwagi na nieuwzględnienie dokumentów i informacji, które znajdują się wyłącznie w posiadaniu MON lub sił zbrojnych. Zachodzi więc konieczność doprecyzowania przepisów w taki sposób, aby wytwórcy mogli w sposób nie budzący wątpliwości sporządzić ekspertyzy techniczne wymagane przepisami ustawy o bezpieczeństwie morskim.\n13c. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej\nCertyfikat zgodności projektowej należy uzyskać przed zawiadomieniem organu nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych dotyczących morskiej farmy wiatrowej lub zespołu urządzeń. Problemem wynikającym z obecnej regulacji jest duża luka czasowa między rozpoczęciem robót budowlanych (rozpoczęciem budowy) w myśl – ustawy Prawo Budowlane, a faktycznym rozpoczęciem docelowych prac budowlanych na rzecz MFW oraz zespołu urządzeń tj. instalacji fundamentów oraz układania kabli.\nOpracowany projekt budowlany po rozpoczęciu budowy może ulegać zmianie, co jest związane ze specyfiką inwestycji (np. konieczność modyfikacji trasy kablowej ze względu na napotkane głazy). W takiej sytuacji projekt budowlany musiałby ulec ponownej certyfikacji (co poddaje pod wątpliwość sens wykonywania certyfikacji przed rozpoczęciem budowy). \n14. Sposób dokumentowania utraconych możliwości połowowych oraz wypłaty ewentualnych odszkodowań z tego tytułu oraz warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy\nProponowane przepisy mają na celu umożliwienie właściwemu organowi administracji publicznej wydania rozporządzenia określającego sposób weryfikacji ewentualnych strat i możliwych oraz adekwatnych metod i skali ich kompensacji z tytułu udokumentowania utraconych możliwości połowowych dla właścicieli i armatorów statków rybackich, a także rozporządzenia określającego szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy.\n15. Czas pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych;\nEksploatacja morskiej farmy wiatrowej to praca 24 godziny na dobę, która ma zapewnić bezpieczne i ekonomiczne prowadzenie całego projektu. Propozycja ma na celu wprowadzenie tożsamych przepisów dotyczących czasu pracy jak w przypadku pracy na platformach wiertniczych lub wydobywczych, a także na specjalistycznych statkach technicznych, takich jak holowniki, pogłębiarki i dźwigi pływające, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi.\n16. Zwolnienie z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW \nZastosowanie aktualnie stosowanych stawek w odniesieniu do strefy ochronnej dla kablowej linii eksportowej, wchodzącej w skład zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy z MFW, jest niewspółmierne do obszaru faktycznego użytkowania i korzyści inwestycyjnych wynikających z wykorzystania gruntów zajmowanych przez tę infrastrukturę. Proponowane jest zwolnienie właścicieli urządzeń wyprowadzających moc z MFW z konieczności uiszczenia takiej opłaty rocznej.\n17. Mapowanie obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych \nZe względu na potrzebę przyspieszenia rozwoju OZE w Państwach Członkowskich UE, zgodnie z celem unijnym udział energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii końcowej do 2030 roku powinien wynosić co najmniej 42,5%, z ambicją dojścia do 45%. Największy nacisk w prawodawstwie unijnym położony został na tzw. „permitting”, czyli wszelkie działania mające na celu skracanie czasu na wydawanie niezbędnych pozwoleń inwestycyjno-budowlanych i przyłączanie instalacji OZE do sieci.\nTym samym, dyrektywa RED III wprowadziła m.in. obowiązek zmapowania obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz określenia krajowego potencjału i dostępnego obszaru lądowego, podpowierzchniowego, wód morskich lub wód śródlądowych, który jest niezbędny do instalacji elektrowni OZE, a także powiązanej z nimi infrastruktury, takiej jak instalacje sieciowe i magazynowe, w tym do magazynowania energii cieplnej. \nKolejnym narzędziem, ściśle związanym z mapowaniem potencjału OZE jest wprowadzenie definicji obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych. Obszary te mają zostać wyznaczone na powierzchniach i terenach niebudzących wątpliwości z punktu widzenia ochrony środowiska, co docelowo ma pozwolić na znaczące skrócenie etapu wydawania pozwoleń środowiskowych, uznawanego za najbardziej czasochłonny, dzięki czemu proces inwestycyjny ma zostać znacząco skrócony (12 miesięcy, z wyjątkiem morskich elektrowni wiatrowych).\nNależy jednocześnie podkreślić, że projektowane przepisy są elementem Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO).","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji","value":"1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia\nZakres proponowanych zmian odnosi się do następujących kwestii:\nI. Warunkowa prekwalifikacja\nProces prekwalifikacji do systemu aukcyjnego to istotny element mający na celu dopuszczenie do aukcji jedynie projektów, które ze względu na stopień zaawansowania dają wysokie prawdopodobieństwo skutecznej realizacji. Proces uzyskiwania niezbędnych pozwoleń i decyzji jest wyjątkowo skomplikowany i długotrwały, dlatego też zaproponowano, aby możliwe było uzyskanie warunkowego zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji w przypadku, gdy na dzień złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczenie do aukcji wytwórca nie posiada jeszcze decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W przypadku aukcji w 2025 r. proponuje się umożliwienie dostarczenia brakujących dokumentów na 30 dni przed terminem aukcji oraz 14-dniowy termin dla Prezesa URE na dokonanie weryfikacji wymaganej podaży ofert (min. 3 oferty).\nII. Przesunięcie aukcji 2025 roku na I poł. 2026 rok w przypadku niewystarczającej liczby zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji\nPropozycja ma na celu umożliwienie przeprowadzenia w 2026 r. aukcji w odniesieniu do mocy z aukcji z 2025 r., gdyby aukcji w 2025 r. nie udało się przeprowadzić w wyniku braku wystarczającej liczby zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji). W takiej sytuacji Prezes URE w dniu 31 marca 2026 r. obliczałby ponownie ilość wydanych ważnych zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji i jeśli ich liczba wynosiłaby co najmniej 3, w terminie do 15 kwietnia 2026 r. ogłosiłby nowy termin aukcji, przypadający pomiędzy 15 maja a 30 czerwca 2026 r. \nIII. Umożliwienie obszarom z I fazy uczestniczenia w aukcjach w odniesieniu do niewykorzystanej mocy\nW stosunku do niektórych obszarów z tzw. I fazy wsparcia, moc z wskazana w decyzji lokalizacyjnej dla MFW i wydanych warunkach przyłączenia może być wyższa niż moc, dla której przyznano wsparcie w ramach I fazy. Tym samym, chcąc efektywnie wykorzystać dostępne zasoby morskiej energetyki wiatrowej proponuje się rozwiązanie, które umożliwi realizację dodatkowej mocy z danego obszaru.\nUmożliwienie udziału w aukcji projektów wykorzystujących dodatkową moc, niezagospodarowaną dotychczas w ramach tzw. I fazy wsparcia, zwiększy podaż projektów oraz szanse na przeprowadzenie skutecznej aukcji w 2025 r., a także poprawi konkurencyjność aukcji. Dodatkowo zaproponowane rozwiązanie maksymalizuje efektywność wykorzystania polskich obszarów morskich. \nIV. Umożliwienie złożenia dwóch oddzielnych ofert aukcyjnych dla dwóch morskich farm wiatrowych zlokalizowanych w granicach tego samego obszaru wskazanego w załączniku 2 do ustawy offshore wind pod warunkiem posiadania osobnego wyprowadzenia mocy\nUmożliwienie projektom z tzw. II fazy przedstawienia ofert aukcyjnych dla dwóch farm wiatrowych zlokalizowanych na tym samym obszarze stanowi rozwiązanie zwiększające podaż ofert aukcyjnych, a tym samym zwiększa prawdopodobieństwo skutecznego rozstrzygnięcia aukcji. W takim przypadku w ramach jednego obszaru funkcjonowałyby de facto dwie farmy wiatrowe, a każda z nich musiałaby posiadać osobne wyprowadzenie mocy. Wykazanie osobnych wyprowadzeń mocy byłoby warunkiem koniecznym do wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji dla dwóch morskich farm wiatrowych z jednego obszaru zdefiniowanego w Załączniku 2 do ustawy offshore wind.\nCzęść obszarów z Załącznika 2 charakteryzuje się znaczącym potencjałem mocy zainstalowanej. Dodatkowo, część z nich znajduje się w znacznej odległości od punktu przyłączenia, co uzasadnia zastosowanie wyprowadzenia mocy w technologii prądu stałego (HVDC). Z perspektywy Krajowej Sieci Elektroenergetycznej korzystny jest podział znaczących mocy zainstalowanych na mniejsze części, co może jednak nie być możliwe w przypadku HVDC – w szczególności w technologii tzw. single monopole. Podział obszaru na dwie farmy wprowadzi zachętę do obniżania pojedynczej mocy przyłączeniowej jednej farmy. \nDodatkowo zdefiniowanie możliwości podziału obszaru na maksymalnie dwa projekty morskich farm ma zapobiec dzieleniu lokalizacji na nieadekwatnie dużą ilość obszarów, a co za tym idzie ofert aukcyjnych.\nOddzielne wprowadzenie mocy dla każdej z farm zlokalizowanych w ramach jednego obszaru ma na celu zapewnienie odpowiedniego rozzielenia energii produkowanej przez obie farmy na podstawie specjalnych urządzeń pomiarowych.\nV. Dostosowanie przepisów do rozliczania ujemnego salda w całości lub części w euro\nUstawodawca w ustawie offshore wind przewidział możliwość rozliczania ujemnego salda przy wykorzystaniu ceny maksymalnej wyrażonej w całości lub części w euro zarówno dla projektów realizowanych w I fazie systemu wsparcia, jak i w fazie aukcyjnej. \nDla projektów I fazy systemu wsparcia, na potrzeby tego rozliczenia, w ustawie offshore wind zawarto delegację ustawową do wydania obwieszczenia w którym ogłasza się kurs wymiany euro, przyjęty do obliczenia ceny maksymalnej określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy offshore. Obowiązująca regulacja nie zawiera tożsamej delegacji dla aukcyjnej fazy systemu wsparcia. Należy więc zniwelować tę lukę prawną.\nVI. Zmiana sposobu waloryzacji wsparcia w przypadku przyznania prawa do pokrycia ujemnego salda na zasadach określonych w rozdziale 4.\nObecne przepisy ustawy offshore wind przewidują, że wsparcie przyznane uczestnikowi aukcji podlega corocznej waloryzacji średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego, określonym w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski'', począwszy od roku następującego po roku rozstrzygnięcia aukcji. \nIndeksacja wsparcia średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego jest problematyczna z punktu widzenia długofalowej przewidywalności przepływów pieniężnych MFW oraz może być potencjalnie niekorzystna i nieadekwatna z punktu widzenia finansów publicznych i odbiorców końcowych, włączając ryzyko wystąpienia nadmiernego, nieuzasadnionego wsparcia dla inwestora. Aby unormować to zagadnienie proponuje się wprowadzenie rozwiązania polegającego na ustaleniu tunelu waloryzacyjnego ograniczonego od góry celem inflacyjnym przyjętym przez Radę Polityki Pieniężnej. Zabieg ten pozwoli w sposób przewidywalny planować realizację inwestycji, w tym rzetelnie oszacować cenę ofertową, a także wpłynie pozytywnie na stabilizację kosztów zakupu energii z MFW przez odbiorców końcowych.\n2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych\nProponuje się wprowadzenie do ustawy offshore wind zmian mających na celu zagwarantowanie, że również w przypadku rynkowego redysponowania MFW w okresie, w którym Operator Systemu Przesyłowego (OSP) nie gwarantuje pełnego wyprowadzenia mocy, wytwórca będzie miał możliwość uzyskania od Zarządcy Rozliczeń prawa do pokrycia ujemnego salda jako formy rekompensaty za ograniczenie produkcji w wyniku redysponowania. Wprowadzenie przepisów spowoduje, że wytwórcy energii z MFW będą mieli zapewnioną stabilność przychodów przez cały okres realizacji inwestycji.\n3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW\nCelem proponowanych rozwiązań jest doprecyzowanie i jednoznaczne uregulowanie statusu prawnego podmiotów wytwarzających energię elektryczną w okresie rozruchu technologicznego morskiej farmy wiatrowej. W ramach propozycji doprecyzowano, że sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego jest dopuszczalna, jednak wobec braku przesłanki ciągłości i zorganizowania nie stanowi ona przejawu działalności gospodarczej, wymagającej uzyskania stosownej koncesji. Jednocześnie, wskazany w propozycji termin ma charakter limitujący, a zarazem motywujący wytwórców do sprawnego oddawania poszczególnych etapów morskiej farmy wiatrowej do eksploatacji, a w konsekwencji uzyskiwania koncesji. \nJednocześnie, w celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych, przewidziano, że prawo sprzedaży energii elektrycznej w okresie rozruchu nie pozbawia wytwórcy możliwości rozliczenia tej energii na rynku bilansującym (w przypadku, gdyby umowa sprzedaży energii nie została zawarta dla tego okresu).\nNależy wskazać, że rynek bilansujący powinien działać w sposób tworzący zachęty do minimalizacji niezbilansowania i służyć do wyrównywania odchyleń wynikających z takich czynników jak błędy w prognozowaniu produkcji czy nieplanowane wyłączenia, nie powinien natomiast stanowić miejsca obrotu znacznymi wolumenami energii elektrycznej.\n4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych\nProponuje się dodanie przepisów regulujących możliwość przesunięcia środka okręgu opisanego na obrysie stałego fundamentu morskiej turbiny wiatrowej lub morskiej stacji transformatorowej o nie więcej niż 50 m. Informacja o przesunięciu będzie podlegać zgłoszeniu dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla lokalizacji morskiej farmy wiatrowej. Przesunięcie nie będzie wymagało zmiany pozwolenia lokalizacyjnego dla morskiej farmy wiatrowej, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub ekspertyz i planów, o których mowa w art. 113b i 113c UBM.\n5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów\nZ punktu widzenia efektywnego wykorzystywania zasobów oraz ograniczania kosztów po stronie odbiorców końcowych niezmiernie istotne jest uregulowanie możliwości wyprowadzenia mocy z obszarów, na których realizowane są projekty tzw. I i II fazy wsparcia.\nProponuje się zatem wprowadzenie przepisów umożliwiających korzystanie ze wspólnego wyprowadzenia mocy, o ile będą wprowadzone systemy pomiarowe umożliwiające określenie która farma produkuje ile energii. Takie podejście zoptymalizuje koszty związane z wyprowadzeniem mocy, co w przypadku niektórych projektów może mieć decydujące znaczenie o możliwości ich realizacji.\nProjektowane zmiany uwzględniają także korekcję wsparcia w przypadku gdy dla współdzielonej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów została uzyskana pomoc inwestycyjna lub gdy dojdzie do zbycia współdzielonej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów.\n6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowanie inwestycji\nW ustawie offshore wind wprowadzono wzór, za pomocą którego należy wyliczyć wysokość ceny skorygowanej stanowiącej podstawę wypłaty ujemnego salda w przypadku, gdy wytwórca otrzyma pomoc inwestycyjną przeznaczoną na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy. Jednym z elementów wzoru jest ilość energii elektrycznej, która została zdefiniowana jako ilość energii elektrycznej, wyrażona w MWh, obliczona w oparciu o moc zainstalowaną elektryczną morskiej farmy wiatrowej, objętą wnioskiem o udzielenie lub zmianę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. \nPrzepisy ustawy offshore wind przewidują możliwość etapowego występowania do Prezesa URE z wnioskiem koncesyjnym, obejmującym tylko część mocy instalacji. Może zatem dojść do sytuacji, w której cena skorygowana będzie wyliczana w oparciu o wartość udzielonego wsparcia inwestycyjnego dotyczącego całej morskiej farmy wiatrowej (jej mocy całkowitej, a nie objętej wnioskiem koncesyjnym), jednak z uwzględnieniem tylko tej ilości energii elektrycznej, która wynika z mocy objętej wnioskiem koncesyjnym. Tym samym skutkować to będzie nadmiernym obniżeniem ceny skorygowanej czyli zaniżeniem poziomu wsparcia. \nNiezbędne jest zatem takie zmodyfikowanie przepisów dotyczących kumulacji pomocy publicznej, aby pomoc inwestycyjna przeznaczona na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy była uwzględniana w takiej samej części, w jakiej moc tej instalacji została objęta wnioskiem koncesyjnym.\n7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych\nProponuje się wprowadzenie przepisów wskazujących, że czas pracy osób znajdujących się w portach morskich terminalach instalacyjnych lub bazach serwisowych przeznaczonych do celów obsługi budowy lub eksploatacji morskiej farmy wiatrowej lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi, może być przedłużony do 14 godzin na dobę i 84 godzin na tydzień. \n8. Zmiana reguł wydatkowych \nProponuje się przeniesienie na ministra właściwego do spraw klimatu limitu wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw środowiska.\n9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych\nProponuje się wprowadzenie niezbędnych modyfikacji redakcyjno-technicznych w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych na przykład w zakresie ujęcia w definicji morskiej farmy wiatrowej oraz kabli łączących morskie turbiny wiatrowe lub morskie stacje elektroenergetyczne.\nPonadto proponuje się uchylenie przepisu ustawy offshore wind dotyczącego natychmiastowej wykonalności decyzji zatwierdzających dokumentacje geologiczne.\n10a. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc\nProponuje się wprowadzenie przepisów, które ujednolicą harmonogram realizacji inwestycji wynikający z ustawy o obszarach morskich z harmonogramem wynikającym z ustawy offshore wind. Proponuje się, powiązanie braku wygaśnięcia pozwolenia lub uzgodnienia lokalizacyjnego, w związku z brakiem terminowego uzyskania pozwolenia na budowę dla całości albo części przedsięwzięcia objętego tym pozwoleniem lub uzgodnieniem lokalizacyjnym, z udziałem w aukcji.\nTakie rozwiązanie będzie mobilizujące dla inwestorów do sprawnego przygotowania dokumentacji potrzebnej do wzięcia udziału w aukcji i nie odkładania realizacji inwestycji. Zagwarantuje to osiągnięcie celów strategicznych w zakresie udziału odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym, a także uwolni obszary pod MFW w przypadku, gdy inwestor nie będzie dążył do sprawnego realizacji inwestycji MFW.\n10b. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW\nRozwiązanie doprecyzuje czy w przypadku morskiej farmy wiatrowej ustanawia się jedną strefę bezpieczeństwa czy też strefy bezpieczeństwa wokół każdego z elementów farmy. W celu ograniczenia utrudnień dla żeglugi proponuje się, aby strefy bezpieczeństwa dotyczyły każdego z elementów morskiej farmy wiatrowej z osobna. Jednocześnie minimalny zakres strefy powinien – ze względów bezpieczeństwa – wynosić 150 m.\n10c. Niezbędne uproszczenia terminologiczne\nW związku z wątpliwościami interpretacyjnymi proponuje się doprecyzowanie terminów takich, jak „rozpoczęcie budowy” czy „rozpoczęcie wykorzystywania” MFW i zastąpienie ich odpowiednio „rozpoczęciem instalacji pierwszych fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych zlokalizowanych na morzu” i „uzyskaniem decyzja o udzieleniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w MFW lub jej części”.\n11. Klasyfikacja elementów MFW jako budowli\nProponowanym rozwiązaniem jest doprecyzowanie definicji budowli poprzez wykreślenie z definicji morskich turbin wiatrowych jako części budowlanych urządzeń technicznych.\n12. Składanie dokumentacji w formie elektronicznej;\nAnalogicznie do przepisów ustawy o obszarach morskich i administracji morskiej wprowadza się obowiązek korespondencji z organem za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne albo na adres do doręczeń elektronicznych w rozumieniu o doręczeniach elektronicznych.\n13a. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW\nRozwiązanie wprowadza definicję personelu przemysłowego, która pozwoli na sprawniejsze i bezpieczniejsze realizowanie zadań z zakresu budowy i obsługi morskich farm wiatrowych.\nZaproponowana definicja jest zgodna z regulacjami uchwalonymi przez Komitet Międzynarodowej Organizacji Morskiej w rozdziale XV Konwencji SOLAS oraz Międzynarodowym Kodeksie Bezpieczeństwa Statków Przewożących Personel Przemysłowy.\n13b. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych\nWprowadza się obowiązek udostępnienia przez Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych w terminie 30 dni od otrzymania wniosku danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyzy w zakresie oceny wpływu morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń na funkcjonowanie systemów łączności, bezpieczeństwa morskiego, ochronę granicy państwowej na morzu oraz na obronność państwa.\n13c. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej\nRozwiązanie wprowadza doprecyzowanie, że certyfikat zgodności projektowej należy uzyskać przed rozpoczęciem robót budowlanych polegających na instalacji fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych zlokalizowanych na morzu lub układaniu kabli w dnie morskim lub na nim.\n14. Sposób dokumentowania utraconych możliwości połowowych oraz wypłaty ewentualnych odszkodowań z tego tytułu oraz warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy\nDodaje się delegacje ustawowe do możliwości wydania dwóch rozporządzeń z zakresu rybołówstwa morskiego.\n15. Czas pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych;\nW przypadku czasu personelu przemysłowego w rozumieniu zaproponowanym w projekcie ustawy proponuje się odesłanie wprost do przepisów dotyczących czasu pracy w przypadku pracy na platformach wiertniczych lub wydobywczych, a także na specjalistycznych statkach technicznych, takich jak holowniki, pogłębiarki i dźwigi pływające, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi.\n16. Zwolnienie z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW \nWprowadza się zwolnienie z wymogu zawarcia umowy użytkowania i uiszczenia opłaty rocznej dla gruntów pod obszarami ochronnymi, w tym strefami bezpieczeństwa związanymi z przedsięwzięciami realizowanymi na gruntach, dla których uzyskano pozwolenie lokalizacyjne lub decyzję o realizacji strategicznej inwestycji dotyczące zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub jego elementów.\n17. Mapowanie obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych\nAnalizując obowiązujące ramy prawne, w których prowadzone są inwestycje z obszaru odnawialnych źródeł energii w Polsce, należy ocenić, że wymagają one interwencji legislacyjnej, mającej na celu ułatwienie przedmiotowych procesów poprzez ich optymalizację, a także wdrożenie nowych rozwiązań systemowych. \nCelem powyższego proponuje się wprowadzenie definicji map potencjału energii ze źródeł odnawialnych oraz definicji obszaru przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych (OPRO). Te pierwsze mają określać krajowy obszar lądowy, podpowierzchniowy, wód morskich i wód śródlądowych o największym potencjale do lokalizowania instalacji OZE, magazynów energii i powiązanej z nimi infrastruktury sieciowej i stanowić jednocześnie obszar w granicach którego będą wyznaczane OPRO, rozumiane jako teren służący lokalizowaniu instalacji OZE, magazynów energii i powiązanej z nimi infrastruktury sieciowej. \nPonadto projekt przepisów proponuje ustanowienie nowego rozdziału w ustawie OZE, poświęconego instrumentom wspierającym procesy inwestycyjne instalacji odnawialnego źródła energii. Na jego podstawie określony zostanie sposób publikacji map potencjału energii ze źródeł odnawialnych, a także ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju OZE.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Oddziaływanie na życie społeczne nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Spodziewane skutki i następstwa projektowanych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Sposoby mierzenia efektów nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MKiŚ","value":"MKiŚ"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Miłosz Motyka Podsekretarz Stanu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MKiŚ","value":"MKiŚ"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"IV kwartał 2024 r.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD162
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie:
Obecne regulacje zawarte w ustawie z dnia 17 grudnia 2020 r. o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 182), zwanej dalej „ustawą offshore wind”, nie zapewniają wystarczających warunków do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, dalej: „MEW”, w Polsce. W celu przyśpieszenia realizacji i poprawy warunków inwestycyjnych dla projektów morskich farm wiatrowych, dalej „MFW”, proponuje się również zmiany w innych obszarach, które zapewnią rozwiązania zmierzające do osiągnięcia skutecznego i zrównoważonego rozwoju MEW w Polsce. Zmiany wprowadzane niniejszym projektem ustawy są kolejnym krokiem we wspieraniu rozwoju MEW, która stanowi jeden z fundamentów polskiej transformacji energetycznej, korzystnej z perspektywy cen energii, konkurencyjności polskiej gospodarki oraz tworzenia nowych miejsc pracy w Polsce w nadchodzących latach. Należy również zauważyć, że ważnymi elementami zawartymi w projekcie ustawy są nowe instrumenty realizacji polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej wprowadzone Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2413 z dnia 18 października 2023 r. zmieniającą Dyrektywę (UE) 2018/2001, rozporządzenie (UE) 2018/1999 i Dyrektywę 98/70/WE w zakresie promowania energii ze źródeł odnawialnych oraz uchylającą Dyrektywę (UE) 2015/652, dalej „dyrektywa RED III”, wynikające z art. 15b i 15c dyrektywy RED III, które mają być transponowane do krajowego porządku prawnego niniejszą ustawą. Regulacje, które będą zawarte w nowelizacji dotyczą następujących obszarów ustawy offshore wind: 1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia; 2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych; 3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW; 4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych; 5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów; 6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowania inwestycji; 7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych; 8. Zmiany w regułach wydatkowych; 9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych; Pozostałe zmiany dotyczą następujących obszarów: 10. Ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1125), dalej: UOM: a. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc; b. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW; c. Niezbędne uproszczenia terminologiczne; 11. Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024 r. poz. 725) w zakresie doprecyzowania terminologicznego definicji budowli; 12. Ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2024 r. poz. 1290) w zakresie składania dokumentacji w formie elektronicznej; 13. Ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 1068): a. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW; b. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych; c. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej; 14. Ustawy z dnia 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 2024 r. poz. 243 ) w zakresie uzupełnienia regulacji o delegacje ustawowe do możliwości wydania rozporządzenia dot. sposobu dokumentacji i obliczania ewentualnych rekompensat dla rybaków za straty związane z budową, eksploatacją i likwidacją morskich farm wiatrowych oraz rozporządzenia określającego szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów; 15. Ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2023 r. poz. 2257) w zakresie dotyczącym czasu pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych; 16. Ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz.U. z 2024 r. poz. 1087) w zakresie zwolnienia z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW; 17. Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii ( Dz.U. z 2024 r. poz. 1361) w zakresie nowych instrumentów realizacji polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej wprowadzonych dyrektywą RED III, takich jak obowiązek zmapowania obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz wprowadzenie ram prawnych dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych, dalej „OPRO”. 1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia Aukcyjny system wsparcia dla MFW zakłada przeprowadzenie pierwszej aukcji w 2025 r. W momencie tworzenia przepisów w przedmiotowym zakresie zakładano sprawne przydzielenie nowych pozwoleń lokalizacyjnych dla MFW, co zapewniłoby terminową realizację procesów inwestycyjnych, umożliwiającą spełnienie określonych w przepisach wymogów przystąpienia do aukcji w 2025 r. przez większą liczbę projektów. Opóźnienie procesu wydawania pozwoleń lokalizacyjnych dla nowych projektów (zakończenie pod koniec 2023 r.) spowodowało duże wyzwanie dla wytwórców związane z koniecznością spełnienia wymogów przystąpienia do aukcji w 2025 r. Efektywna realizacja tych procesów przygotowawczych do wzięcia udziału w aukcji, a w konsekwencji skuteczne przeprowadzenie aukcji w 2025 r. jest niezbędnym elementem zapewnienia długoterminowej i stabilnej pracy krajowego systemu elektroenergetycznego oraz uniknięcia tzw. luki generacyjnej, wynikającej ze zwiększającego się zapotrzebowania na energię elektryczną przy jednoczesnym spodziewanym wycofywaniu części jednostek węglowych. Zwiększenie korzyści płynących z budowy MFW dla krajowej gospodarki było jednym z kluczowych założeń tworzenia rozwiązań wspierających sektor MEW. Konieczne jest zatem dalsze budowanie stabilnych ram prawnych realizujących przedstawione założenia dla maksymalizacji powszechnych korzyści płynących z sektora MEW. Wdrożenie dodatkowych rozwiązań prawnych do funkcjonującego aukcyjnego systemu wsparcia zwiększy podaż projektów MFW spełniających ustawowe wymagania, tym samym zwiększając prawdopodobieństwo skutecznej realizacji aukcji w 2025 r. oraz latach kolejnych. 2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych Przepisy dotyczące możliwości pokrycia ujemnego salda wymagają dostosowania do sytuacji redysponowania na zasadach rynkowych w okresie, w którym operator systemu elektroenergetycznego nie gwarantuje niezawodnych dostaw energii. Dzięki wprowadzeniu dodatkowego rozwiązania podmioty korzystające z systemu wsparcia morskich farm wiatrowych uzyskają odpowiedni poziom przychodów również w przypadku redysponowania na zasadach rynkowych w okresie braku gwarancji niezawodnych dostaw energii. 3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW Możliwość sprzedaży energii elektrycznej z MFW w okresie oddawania ich do użytkowania wyłącznie na rynku bilansującym oznacza brak konieczności informowania operatora systemu przesyłowego o prognozowanej produkcji energii elektrycznej. Brak tych informacji może oznaczać problem dla operatora przy prognozowaniu produkcji energii z MFW co spowodowałby znaczące utrudnienia w bilansowaniu systemu w czasie rzeczywistym. W rezultacie mogłoby to znacząco wpłynąć na koszty bilansowania systemu. Proponuje się umożliwienie sprzedaży energii elektrycznej produkowanej w trakcie okresu oddawania MFW do użytkowania na rynkach: dnia następnego, dnia bieżącego oraz bilansującym. Takie podejście będzie spójne z przeważającą praktyką na innych rynkach państw europejskich i przyczyni się do bardziej zbilansowanego i efektywnego kosztowo systemu, jednocześnie zapewniając bezpieczeństwo dostaw energii. 4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych Proponowane zmiany mają na celu umożliwienie bardziej sprawnej realizacji inwestycji w przypadku konieczności nieznacznych zmian w lokalizacji morskich turbin wiatrowych. Ze względu na czynniki atmosferyczne, zakłócenia urządzeń pomiarowych czy niespodziewane uwarunkowania geologiczne, nawet zachowując najwyższe standardy należytej staranności, może dojść do nieznacznego przesunięcia morskich turbin wiatrowych lub innych elementów MFW względem zatwierdzonego projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę. Przepisy w zakresie zmiany rozmieszczenia morskich turbin wiatrowych lub innych elementów morskiej farmy wiatrowej nie są wystarczająco elastyczne i nie przystają do realiów takich przedsięwzięć. Wymagane jest wprowadzenie przepisów usprawniających w kontekście tzw. mikroprzesunięć. 5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów Rozwiązanie ma na celu ułatwienie przyłączania projektów z kolejnych faz wsparcia MEW oraz ograniczenie liczby kabli eksportowych lokalizowanych na polskich obszarach morskich. Obszary morskie stanowią ograniczone zasoby, które powinny być zagospodarowane w racjonalny i najbardziej efektywny sposób, dlatego umożliwienie współdzielenia wyprowadzenia mocy pozytywnie wpłynie na środowisko morskie, a także może mieć przełożenie na niższą cenę energii dla odbiorcy końcowego, poprzez zmniejszenie kosztów inwestycyjnych i operacyjnych inwestycji MFW. 6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowania inwestycji Na gruncie ustawy offshore wind możliwe jest oddawanie instalacji do użytkowania i uzyskiwania koncesji etapami, jednakże nie wszystkie przepisy ww. ustawy są dostosowane do etapowania inwestycji. Proponuje się doprecyzowanie przepisów tak, aby uwzględniały one sytuację oddawania inwestycji etapami i nie budziły wątpliwości interpretacyjnych. 7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych Projektowane przepisy maja na celu doprecyzowanie, że pracownicy znajdujący się na lądzie, wykonujący pracę w terminalach instalacyjnych i serwisowych, a także w stacji elektroenergetycznej na lądzie, powinni, ze względu na specyficzny charakter realizowanych zadań związanych z budową i obsługa serwisową morskich farm wiatrowych i powiązanej infrastruktury, podlegać tym samym normom czasu pracy, co pracownicy wykonujący pracę na morzu. 8. Zmiana reguł wydatkowych W związku ze zmianami na rynku pracy, a także wzrostem wynagrodzeń w strefie budżetowej konieczne są zmiany w limitach wydatków z budżetu państwa, w szczególności w przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw klimatu i ministra właściwego do spraw środowiska. Obecne limity nie są dostosowane do charakteru realizowanych obowiązków, które wymagają szczegółowej wiedzy eksperckiej i znacznego doświadczenia. 9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych Proponuje się wprowadzenie niezbędnych modyfikacji redakcyjno-technicznych w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych przepisów ustawy poprzez doprecyzowanie definicji tak, aby uwzględniały dokonany postęp technologiczny w projektowaniu morskich farm wiatrowych. Ponadto konieczne jest uporządkowanie rozwiązań z punktu widzenia spójności systemu prawnego. Na przykład decyzje zatwierdzające dokumentacje geologiczne nie podlegają wykonaniu, zaś rygor natychmiastowej wykonalności w przypadku dokumentacji geologicznych nic nie wnosi, ponieważ roboty geologiczne na tym etapie są już zrealizowane. 10a. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc; Propozycja ma na celu dostosowanie harmonogramu realizacji inwestycji wynikającego z ustawy o obszarach morskich do harmonogramu wynikającego z ustawy o promowaniu wytwarzania energii elektrycznej w morskich farmach wiatrowych. W obecnym stanie prawnym istnieje ryzyko, iż w odniesieniu do niektórych inwestorów, którzy uzyskali już pozwolenia i uzgodnienia lokalizacyjne dla MFW i zespołu urządzeń wyprowadzających moc, pozwolenia/uzgodnienia te wygasną przed rozstrzygnięciem aukcji. 10b. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW Obowiązujące przepisy nie regulują w wystarczającym stopniu kwestii ustanawiania stref zamkniętych dla żeglugi i rybołówstwa wokół akwenów zajętych pod budowę MFW (w trakcie ich budowy). Wymagane jest doprecyzowanie możliwości ustanawiania takich stref w celu zachowania spójności z postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich i jednocześnie w celu zapewnienia bezpieczeństwa w toku procesu inwestycyjnego MFW. 10c. Niezbędne uproszczenia terminologiczne Celem propozycji jest dostosowanie regulacji ustawy o obszarach morskich RP i administracji morskiej do uwarunkowań związanych z budową morskich farm wiatrowych w polskich obszarach morskich. Już w obecnym otoczeniu prawnym prawodawca zdecydował się na wprowadzenie odrębnych norm dla tego rodzaju inwestycji, niemniej nadal konieczne jest doprecyzowanie pojęć, takich jak „rozpoczęcie budowy” czy „rozpoczęcie wykorzystywania” morskich farm wiatrowych w taki sposób, aby uniknąć wszelkich wątpliwości regulacyjnych. 11. Klasyfikacja elementów MFW jako budowli Aktualnie na gruncie prawa pojawiają się wątpliwości co do kwalifikacji morskich turbin wiatrowych jako budowli. Aktualnie na terenie całej Unii Europejskiej morskie turbiny wiatrowe traktowane są jako urządzenia, które w całości stanowią jedną maszynę i są produkowane i wprowadzane na rynek zgodnie z Dyrektywą maszynową. W konsekwencji morskie turbiny wiatrowe są projektowane, wytwarzane i montowane zgodnie z normą IEC 61400 oraz normami zharmonizowanymi. W przypadku kwalifikacji morskiej turbiny wiatrowej jako budowli, budowa morskich farmach wiatrowych w Polsce może być pod istotną presją rynkową i czasową. Producenci turbin musieliby dostosować swoje procesy produkcyjne to wymogów jakie obowiązywałyby jedynie w Polsce co wymaga czasu i znaczących nakładów inwestycyjnych. Ze względu na dynamiczny rozwój morskiej energetyki wiatrowej na świecie obawiać się można presji priorytetyzowania mniej ryzykownych i problematycznych projektów w innych częściach EU lub świata. Mając na uwadze powyższe konieczne jest doprecyzowanie definicji budowli i wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych. 12. Składanie dokumentacji w formie elektronicznej W celu przyśpieszenia procedury zatwierdzania projektów robót geologicznych i dokumentacji geologicznych oraz dodatków do nich na potrzeby posadawiania MFW oraz urządzeń i obiektów wchodzących w skład zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy proponuje się wprowadzenie wymogu komunikacji z organem za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Opracowania przedkładane przez wykonawców do zatwierdzenia w dużej mierze nie są prawidłowo dostosowane do wymogów prawa, a co za tym idzie wielokrotnie podmioty te są wzywane do uzupełnienia braków formalnych. Tradycyjny obieg korespondencji wydłuża postępowania, dlatego wymóg komunikacji z organem elektronicznie za pośrednictwem platformy ePUAP spowoduje przyspieszenie procesu. 13a. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW Obsługa, budowa i serwis morskich farm wiatrowych wymaga wykwalifikowanego personelu, któremu należy zapewnić odpowiednie standardy bezpieczeństwa wykonywanej pracy. W świetle obecnych przepisów, personel przemysłowy wykonujący tego typu zadania na specjalistycznych jednostkach typu CTV (Crew Transfer Vessel), SOV (Service Operations Vessel) czy instalacyjnych, traktowany jest jak zwykli pasażerowie. Proponuje się wprowadzenie nowej definicji personelu przemysłowego, która pozwoli na sprawniejsze i bezpieczniejsze realizowanie zadań z zakresu budowy i obsługi morskich farm wiatrowych. 13b. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych Wytwórcy energii elektrycznej w MFW są obowiązani do sporządzenia ekspertyzy technicznej w zakresie oceny wpływu MFW i zespołu urządzeń na systemy obronności państwa, w tym na system zobrazowania radiolokacyjnego, obserwacji technicznej, morskiej łączności radiowej oraz system kontroli służb ruchu lotniczego Sił Zbrojnych RP. Ekspertyzy podlegają zatwierdzeniu przez Ministra Obrony Narodowej (MON). W chwili obecnej istnieje możliwość, że ekspertyzy sporządzane przez wytwórców nie będą spełniały oczekiwań MON z uwagi na nieuwzględnienie dokumentów i informacji, które znajdują się wyłącznie w posiadaniu MON lub sił zbrojnych. Zachodzi więc konieczność doprecyzowania przepisów w taki sposób, aby wytwórcy mogli w sposób nie budzący wątpliwości sporządzić ekspertyzy techniczne wymagane przepisami ustawy o bezpieczeństwie morskim. 13c. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej Certyfikat zgodności projektowej należy uzyskać przed zawiadomieniem organu nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych dotyczących morskiej farmy wiatrowej lub zespołu urządzeń. Problemem wynikającym z obecnej regulacji jest duża luka czasowa między rozpoczęciem robót budowlanych (rozpoczęciem budowy) w myśl – ustawy Prawo Budowlane, a faktycznym rozpoczęciem docelowych prac budowlanych na rzecz MFW oraz zespołu urządzeń tj. instalacji fundamentów oraz układania kabli. Opracowany projekt budowlany po rozpoczęciu budowy może ulegać zmianie, co jest związane ze specyfiką inwestycji (np. konieczność modyfikacji trasy kablowej ze względu na napotkane głazy). W takiej sytuacji projekt budowlany musiałby ulec ponownej certyfikacji (co poddaje pod wątpliwość sens wykonywania certyfikacji przed rozpoczęciem budowy). 14. Sposób dokumentowania utraconych możliwości połowowych oraz wypłaty ewentualnych odszkodowań z tego tytułu oraz warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy Proponowane przepisy mają na celu umożliwienie właściwemu organowi administracji publicznej wydania rozporządzenia określającego sposób weryfikacji ewentualnych strat i możliwych oraz adekwatnych metod i skali ich kompensacji z tytułu udokumentowania utraconych możliwości połowowych dla właścicieli i armatorów statków rybackich, a także rozporządzenia określającego szczegółowe warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy. 15. Czas pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych; Eksploatacja morskiej farmy wiatrowej to praca 24 godziny na dobę, która ma zapewnić bezpieczne i ekonomiczne prowadzenie całego projektu. Propozycja ma na celu wprowadzenie tożsamych przepisów dotyczących czasu pracy jak w przypadku pracy na platformach wiertniczych lub wydobywczych, a także na specjalistycznych statkach technicznych, takich jak holowniki, pogłębiarki i dźwigi pływające, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi. 16. Zwolnienie z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW Zastosowanie aktualnie stosowanych stawek w odniesieniu do strefy ochronnej dla kablowej linii eksportowej, wchodzącej w skład zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy z MFW, jest niewspółmierne do obszaru faktycznego użytkowania i korzyści inwestycyjnych wynikających z wykorzystania gruntów zajmowanych przez tę infrastrukturę. Proponowane jest zwolnienie właścicieli urządzeń wyprowadzających moc z MFW z konieczności uiszczenia takiej opłaty rocznej. 17. Mapowanie obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych Ze względu na potrzebę przyspieszenia rozwoju OZE w Państwach Członkowskich UE, zgodnie z celem unijnym udział energii ze źródeł odnawialnych w zużyciu energii końcowej do 2030 roku powinien wynosić co najmniej 42,5%, z ambicją dojścia do 45%. Największy nacisk w prawodawstwie unijnym położony został na tzw. „permitting”, czyli wszelkie działania mające na celu skracanie czasu na wydawanie niezbędnych pozwoleń inwestycyjno-budowlanych i przyłączanie instalacji OZE do sieci. Tym samym, dyrektywa RED III wprowadziła m.in. obowiązek zmapowania obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz określenia krajowego potencjału i dostępnego obszaru lądowego, podpowierzchniowego, wód morskich lub wód śródlądowych, który jest niezbędny do instalacji elektrowni OZE, a także powiązanej z nimi infrastruktury, takiej jak instalacje sieciowe i magazynowe, w tym do magazynowania energii cieplnej. Kolejnym narzędziem, ściśle związanym z mapowaniem potencjału OZE jest wprowadzenie definicji obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych. Obszary te mają zostać wyznaczone na powierzchniach i terenach niebudzących wątpliwości z punktu widzenia ochrony środowiska, co docelowo ma pozwolić na znaczące skrócenie etapu wydawania pozwoleń środowiskowych, uznawanego za najbardziej czasochłonny, dzięki czemu proces inwestycyjny ma zostać znacząco skrócony (12 miesięcy, z wyjątkiem morskich elektrowni wiatrowych). Należy jednocześnie podkreślić, że projektowane przepisy są elementem Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO).
Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji:
1. Zmiany w aukcyjnym systemie wsparcia Zakres proponowanych zmian odnosi się do następujących kwestii: I. Warunkowa prekwalifikacja Proces prekwalifikacji do systemu aukcyjnego to istotny element mający na celu dopuszczenie do aukcji jedynie projektów, które ze względu na stopień zaawansowania dają wysokie prawdopodobieństwo skutecznej realizacji. Proces uzyskiwania niezbędnych pozwoleń i decyzji jest wyjątkowo skomplikowany i długotrwały, dlatego też zaproponowano, aby możliwe było uzyskanie warunkowego zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji w przypadku, gdy na dzień złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o dopuszczenie do aukcji wytwórca nie posiada jeszcze decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W przypadku aukcji w 2025 r. proponuje się umożliwienie dostarczenia brakujących dokumentów na 30 dni przed terminem aukcji oraz 14-dniowy termin dla Prezesa URE na dokonanie weryfikacji wymaganej podaży ofert (min. 3 oferty). II. Przesunięcie aukcji 2025 roku na I poł. 2026 rok w przypadku niewystarczającej liczby zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji Propozycja ma na celu umożliwienie przeprowadzenia w 2026 r. aukcji w odniesieniu do mocy z aukcji z 2025 r., gdyby aukcji w 2025 r. nie udało się przeprowadzić w wyniku braku wystarczającej liczby zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji). W takiej sytuacji Prezes URE w dniu 31 marca 2026 r. obliczałby ponownie ilość wydanych ważnych zaświadczeń o dopuszczeniu do aukcji i jeśli ich liczba wynosiłaby co najmniej 3, w terminie do 15 kwietnia 2026 r. ogłosiłby nowy termin aukcji, przypadający pomiędzy 15 maja a 30 czerwca 2026 r. III. Umożliwienie obszarom z I fazy uczestniczenia w aukcjach w odniesieniu do niewykorzystanej mocy W stosunku do niektórych obszarów z tzw. I fazy wsparcia, moc z wskazana w decyzji lokalizacyjnej dla MFW i wydanych warunkach przyłączenia może być wyższa niż moc, dla której przyznano wsparcie w ramach I fazy. Tym samym, chcąc efektywnie wykorzystać dostępne zasoby morskiej energetyki wiatrowej proponuje się rozwiązanie, które umożliwi realizację dodatkowej mocy z danego obszaru. Umożliwienie udziału w aukcji projektów wykorzystujących dodatkową moc, niezagospodarowaną dotychczas w ramach tzw. I fazy wsparcia, zwiększy podaż projektów oraz szanse na przeprowadzenie skutecznej aukcji w 2025 r., a także poprawi konkurencyjność aukcji. Dodatkowo zaproponowane rozwiązanie maksymalizuje efektywność wykorzystania polskich obszarów morskich. IV. Umożliwienie złożenia dwóch oddzielnych ofert aukcyjnych dla dwóch morskich farm wiatrowych zlokalizowanych w granicach tego samego obszaru wskazanego w załączniku 2 do ustawy offshore wind pod warunkiem posiadania osobnego wyprowadzenia mocy Umożliwienie projektom z tzw. II fazy przedstawienia ofert aukcyjnych dla dwóch farm wiatrowych zlokalizowanych na tym samym obszarze stanowi rozwiązanie zwiększające podaż ofert aukcyjnych, a tym samym zwiększa prawdopodobieństwo skutecznego rozstrzygnięcia aukcji. W takim przypadku w ramach jednego obszaru funkcjonowałyby de facto dwie farmy wiatrowe, a każda z nich musiałaby posiadać osobne wyprowadzenie mocy. Wykazanie osobnych wyprowadzeń mocy byłoby warunkiem koniecznym do wydania zaświadczenia o dopuszczeniu do aukcji dla dwóch morskich farm wiatrowych z jednego obszaru zdefiniowanego w Załączniku 2 do ustawy offshore wind. Część obszarów z Załącznika 2 charakteryzuje się znaczącym potencjałem mocy zainstalowanej. Dodatkowo, część z nich znajduje się w znacznej odległości od punktu przyłączenia, co uzasadnia zastosowanie wyprowadzenia mocy w technologii prądu stałego (HVDC). Z perspektywy Krajowej Sieci Elektroenergetycznej korzystny jest podział znaczących mocy zainstalowanych na mniejsze części, co może jednak nie być możliwe w przypadku HVDC – w szczególności w technologii tzw. single monopole. Podział obszaru na dwie farmy wprowadzi zachętę do obniżania pojedynczej mocy przyłączeniowej jednej farmy. Dodatkowo zdefiniowanie możliwości podziału obszaru na maksymalnie dwa projekty morskich farm ma zapobiec dzieleniu lokalizacji na nieadekwatnie dużą ilość obszarów, a co za tym idzie ofert aukcyjnych. Oddzielne wprowadzenie mocy dla każdej z farm zlokalizowanych w ramach jednego obszaru ma na celu zapewnienie odpowiedniego rozzielenia energii produkowanej przez obie farmy na podstawie specjalnych urządzeń pomiarowych. V. Dostosowanie przepisów do rozliczania ujemnego salda w całości lub części w euro Ustawodawca w ustawie offshore wind przewidział możliwość rozliczania ujemnego salda przy wykorzystaniu ceny maksymalnej wyrażonej w całości lub części w euro zarówno dla projektów realizowanych w I fazie systemu wsparcia, jak i w fazie aukcyjnej. Dla projektów I fazy systemu wsparcia, na potrzeby tego rozliczenia, w ustawie offshore wind zawarto delegację ustawową do wydania obwieszczenia w którym ogłasza się kurs wymiany euro, przyjęty do obliczenia ceny maksymalnej określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy offshore. Obowiązująca regulacja nie zawiera tożsamej delegacji dla aukcyjnej fazy systemu wsparcia. Należy więc zniwelować tę lukę prawną. VI. Zmiana sposobu waloryzacji wsparcia w przypadku przyznania prawa do pokrycia ujemnego salda na zasadach określonych w rozdziale 4. Obecne przepisy ustawy offshore wind przewidują, że wsparcie przyznane uczestnikowi aukcji podlega corocznej waloryzacji średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego, określonym w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej ,,Monitor Polski'', począwszy od roku następującego po roku rozstrzygnięcia aukcji. Indeksacja wsparcia średniorocznym wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem z poprzedniego roku kalendarzowego jest problematyczna z punktu widzenia długofalowej przewidywalności przepływów pieniężnych MFW oraz może być potencjalnie niekorzystna i nieadekwatna z punktu widzenia finansów publicznych i odbiorców końcowych, włączając ryzyko wystąpienia nadmiernego, nieuzasadnionego wsparcia dla inwestora. Aby unormować to zagadnienie proponuje się wprowadzenie rozwiązania polegającego na ustaleniu tunelu waloryzacyjnego ograniczonego od góry celem inflacyjnym przyjętym przez Radę Polityki Pieniężnej. Zabieg ten pozwoli w sposób przewidywalny planować realizację inwestycji, w tym rzetelnie oszacować cenę ofertową, a także wpłynie pozytywnie na stabilizację kosztów zakupu energii z MFW przez odbiorców końcowych. 2. Pokrycie ujemnego salda w przypadku redysponowania MFW na zasadach rynkowych Proponuje się wprowadzenie do ustawy offshore wind zmian mających na celu zagwarantowanie, że również w przypadku rynkowego redysponowania MFW w okresie, w którym Operator Systemu Przesyłowego (OSP) nie gwarantuje pełnego wyprowadzenia mocy, wytwórca będzie miał możliwość uzyskania od Zarządcy Rozliczeń prawa do pokrycia ujemnego salda jako formy rekompensaty za ograniczenie produkcji w wyniku redysponowania. Wprowadzenie przepisów spowoduje, że wytwórcy energii z MFW będą mieli zapewnioną stabilność przychodów przez cały okres realizacji inwestycji. 3. Sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego MFW Celem proponowanych rozwiązań jest doprecyzowanie i jednoznaczne uregulowanie statusu prawnego podmiotów wytwarzających energię elektryczną w okresie rozruchu technologicznego morskiej farmy wiatrowej. W ramach propozycji doprecyzowano, że sprzedaż energii w okresie rozruchu technologicznego jest dopuszczalna, jednak wobec braku przesłanki ciągłości i zorganizowania nie stanowi ona przejawu działalności gospodarczej, wymagającej uzyskania stosownej koncesji. Jednocześnie, wskazany w propozycji termin ma charakter limitujący, a zarazem motywujący wytwórców do sprawnego oddawania poszczególnych etapów morskiej farmy wiatrowej do eksploatacji, a w konsekwencji uzyskiwania koncesji. Jednocześnie, w celu uniknięcia wątpliwości interpretacyjnych, przewidziano, że prawo sprzedaży energii elektrycznej w okresie rozruchu nie pozbawia wytwórcy możliwości rozliczenia tej energii na rynku bilansującym (w przypadku, gdyby umowa sprzedaży energii nie została zawarta dla tego okresu). Należy wskazać, że rynek bilansujący powinien działać w sposób tworzący zachęty do minimalizacji niezbilansowania i służyć do wyrównywania odchyleń wynikających z takich czynników jak błędy w prognozowaniu produkcji czy nieplanowane wyłączenia, nie powinien natomiast stanowić miejsca obrotu znacznymi wolumenami energii elektrycznej. 4. Umożliwienie mikroprzesunięć fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych Proponuje się dodanie przepisów regulujących możliwość przesunięcia środka okręgu opisanego na obrysie stałego fundamentu morskiej turbiny wiatrowej lub morskiej stacji transformatorowej o nie więcej niż 50 m. Informacja o przesunięciu będzie podlegać zgłoszeniu dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla lokalizacji morskiej farmy wiatrowej. Przesunięcie nie będzie wymagało zmiany pozwolenia lokalizacyjnego dla morskiej farmy wiatrowej, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub ekspertyz i planów, o których mowa w art. 113b i 113c UBM. 5. Współdzielenie przez więcej niż jedną morską farmę wiatrową tej samej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów Z punktu widzenia efektywnego wykorzystywania zasobów oraz ograniczania kosztów po stronie odbiorców końcowych niezmiernie istotne jest uregulowanie możliwości wyprowadzenia mocy z obszarów, na których realizowane są projekty tzw. I i II fazy wsparcia. Proponuje się zatem wprowadzenie przepisów umożliwiających korzystanie ze wspólnego wyprowadzenia mocy, o ile będą wprowadzone systemy pomiarowe umożliwiające określenie która farma produkuje ile energii. Takie podejście zoptymalizuje koszty związane z wyprowadzeniem mocy, co w przypadku niektórych projektów może mieć decydujące znaczenie o możliwości ich realizacji. Projektowane zmiany uwzględniają także korekcję wsparcia w przypadku gdy dla współdzielonej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów została uzyskana pomoc inwestycyjna lub gdy dojdzie do zbycia współdzielonej stacji elektroenergetycznej zlokalizowanej na morzu lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub ich elementów. 6. Niezbędne doprecyzowania w zakresie etapowanie inwestycji W ustawie offshore wind wprowadzono wzór, za pomocą którego należy wyliczyć wysokość ceny skorygowanej stanowiącej podstawę wypłaty ujemnego salda w przypadku, gdy wytwórca otrzyma pomoc inwestycyjną przeznaczoną na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy. Jednym z elementów wzoru jest ilość energii elektrycznej, która została zdefiniowana jako ilość energii elektrycznej, wyrażona w MWh, obliczona w oparciu o moc zainstalowaną elektryczną morskiej farmy wiatrowej, objętą wnioskiem o udzielenie lub zmianę koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej. Przepisy ustawy offshore wind przewidują możliwość etapowego występowania do Prezesa URE z wnioskiem koncesyjnym, obejmującym tylko część mocy instalacji. Może zatem dojść do sytuacji, w której cena skorygowana będzie wyliczana w oparciu o wartość udzielonego wsparcia inwestycyjnego dotyczącego całej morskiej farmy wiatrowej (jej mocy całkowitej, a nie objętej wnioskiem koncesyjnym), jednak z uwzględnieniem tylko tej ilości energii elektrycznej, która wynika z mocy objętej wnioskiem koncesyjnym. Tym samym skutkować to będzie nadmiernym obniżeniem ceny skorygowanej czyli zaniżeniem poziomu wsparcia. Niezbędne jest zatem takie zmodyfikowanie przepisów dotyczących kumulacji pomocy publicznej, aby pomoc inwestycyjna przeznaczona na realizację inwestycji w zakresie morskiej farmy wiatrowej wraz z zespołem urządzeń służących do wyprowadzenia mocy była uwzględniana w takiej samej części, w jakiej moc tej instalacji została objęta wnioskiem koncesyjnym. 7. Czas pracy w portach morskich lub bazach serwisowych Proponuje się wprowadzenie przepisów wskazujących, że czas pracy osób znajdujących się w portach morskich terminalach instalacyjnych lub bazach serwisowych przeznaczonych do celów obsługi budowy lub eksploatacji morskiej farmy wiatrowej lub zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi, może być przedłużony do 14 godzin na dobę i 84 godzin na tydzień. 8. Zmiana reguł wydatkowych Proponuje się przeniesienie na ministra właściwego do spraw klimatu limitu wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na wykonywanie zadań ministra właściwego do spraw środowiska. 9. Modyfikacje redakcyjno-techniczne w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych Proponuje się wprowadzenie niezbędnych modyfikacji redakcyjno-technicznych w celu wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych na przykład w zakresie ujęcia w definicji morskiej farmy wiatrowej oraz kabli łączących morskie turbiny wiatrowe lub morskie stacje elektroenergetyczne. Ponadto proponuje się uchylenie przepisu ustawy offshore wind dotyczącego natychmiastowej wykonalności decyzji zatwierdzających dokumentacje geologiczne. 10a. Wydłużenie terminu ważności pozwoleń i uzgodnień lokalizacyjnych dla morskich farm wiatrowych oraz zespołu urządzeń wyprowadzających moc Proponuje się wprowadzenie przepisów, które ujednolicą harmonogram realizacji inwestycji wynikający z ustawy o obszarach morskich z harmonogramem wynikającym z ustawy offshore wind. Proponuje się, powiązanie braku wygaśnięcia pozwolenia lub uzgodnienia lokalizacyjnego, w związku z brakiem terminowego uzyskania pozwolenia na budowę dla całości albo części przedsięwzięcia objętego tym pozwoleniem lub uzgodnieniem lokalizacyjnym, z udziałem w aukcji. Takie rozwiązanie będzie mobilizujące dla inwestorów do sprawnego przygotowania dokumentacji potrzebnej do wzięcia udziału w aukcji i nie odkładania realizacji inwestycji. Zagwarantuje to osiągnięcie celów strategicznych w zakresie udziału odnawialnych źródeł energii w krajowym miksie energetycznym, a także uwolni obszary pod MFW w przypadku, gdy inwestor nie będzie dążył do sprawnego realizacji inwestycji MFW. 10b. Tworzenie stref ochronnych i bezpieczeństwa dla MFW Rozwiązanie doprecyzuje czy w przypadku morskiej farmy wiatrowej ustanawia się jedną strefę bezpieczeństwa czy też strefy bezpieczeństwa wokół każdego z elementów farmy. W celu ograniczenia utrudnień dla żeglugi proponuje się, aby strefy bezpieczeństwa dotyczyły każdego z elementów morskiej farmy wiatrowej z osobna. Jednocześnie minimalny zakres strefy powinien – ze względów bezpieczeństwa – wynosić 150 m. 10c. Niezbędne uproszczenia terminologiczne W związku z wątpliwościami interpretacyjnymi proponuje się doprecyzowanie terminów takich, jak „rozpoczęcie budowy” czy „rozpoczęcie wykorzystywania” MFW i zastąpienie ich odpowiednio „rozpoczęciem instalacji pierwszych fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych zlokalizowanych na morzu” i „uzyskaniem decyzja o udzieleniu koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w MFW lub jej części”. 11. Klasyfikacja elementów MFW jako budowli Proponowanym rozwiązaniem jest doprecyzowanie definicji budowli poprzez wykreślenie z definicji morskich turbin wiatrowych jako części budowlanych urządzeń technicznych. 12. Składanie dokumentacji w formie elektronicznej; Analogicznie do przepisów ustawy o obszarach morskich i administracji morskiej wprowadza się obowiązek korespondencji z organem za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej utworzoną na podstawie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne albo na adres do doręczeń elektronicznych w rozumieniu o doręczeniach elektronicznych. 13a. Zdefiniowanie personelu do obsługi MFW Rozwiązanie wprowadza definicję personelu przemysłowego, która pozwoli na sprawniejsze i bezpieczniejsze realizowanie zadań z zakresu budowy i obsługi morskich farm wiatrowych. Zaproponowana definicja jest zgodna z regulacjami uchwalonymi przez Komitet Międzynarodowej Organizacji Morskiej w rozdziale XV Konwencji SOLAS oraz Międzynarodowym Kodeksie Bezpieczeństwa Statków Przewożących Personel Przemysłowy. 13b. Udostępniania danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyz technicznych Wprowadza się obowiązek udostępnienia przez Ministra Obrony Narodowej oraz ministra właściwego do spraw wewnętrznych w terminie 30 dni od otrzymania wniosku danych niezbędnych do sporządzenia ekspertyzy w zakresie oceny wpływu morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń na funkcjonowanie systemów łączności, bezpieczeństwa morskiego, ochronę granicy państwowej na morzu oraz na obronność państwa. 13c. Terminy dot. certyfikatu zgodności projektowej Rozwiązanie wprowadza doprecyzowanie, że certyfikat zgodności projektowej należy uzyskać przed rozpoczęciem robót budowlanych polegających na instalacji fundamentów morskich turbin wiatrowych lub stacji elektroenergetycznych zlokalizowanych na morzu lub układaniu kabli w dnie morskim lub na nim. 14. Sposób dokumentowania utraconych możliwości połowowych oraz wypłaty ewentualnych odszkodowań z tego tytułu oraz warunki wykonywania rybołówstwa komercyjnego na obszarze morskiej farmy wiatrowej i zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy Dodaje się delegacje ustawowe do możliwości wydania dwóch rozporządzeń z zakresu rybołówstwa morskiego. 15. Czas pracy personelu przemysłowego do obsługi morskich farm wiatrowych; W przypadku czasu personelu przemysłowego w rozumieniu zaproponowanym w projekcie ustawy proponuje się odesłanie wprost do przepisów dotyczących czasu pracy w przypadku pracy na platformach wiertniczych lub wydobywczych, a także na specjalistycznych statkach technicznych, takich jak holowniki, pogłębiarki i dźwigi pływające, obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi lub część załogi. 16. Zwolnienie z opłaty za grunty pokryte wodami Skarbu Państwa stref ochronnych i stref bezpieczeństwa dla kabli MFW Wprowadza się zwolnienie z wymogu zawarcia umowy użytkowania i uiszczenia opłaty rocznej dla gruntów pod obszarami ochronnymi, w tym strefami bezpieczeństwa związanymi z przedsięwzięciami realizowanymi na gruntach, dla których uzyskano pozwolenie lokalizacyjne lub decyzję o realizacji strategicznej inwestycji dotyczące zespołu urządzeń służących do wyprowadzenia mocy lub jego elementów. 17. Mapowanie obszarów niezbędnych do wniesienia krajowych wkładów w realizację ogólnego celu unijnego w zakresie energii odnawialnej wyznaczonego na 2030 r. oraz ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych Analizując obowiązujące ramy prawne, w których prowadzone są inwestycje z obszaru odnawialnych źródeł energii w Polsce, należy ocenić, że wymagają one interwencji legislacyjnej, mającej na celu ułatwienie przedmiotowych procesów poprzez ich optymalizację, a także wdrożenie nowych rozwiązań systemowych. Celem powyższego proponuje się wprowadzenie definicji map potencjału energii ze źródeł odnawialnych oraz definicji obszaru przyspieszonego rozwoju energii ze źródeł odnawialnych (OPRO). Te pierwsze mają określać krajowy obszar lądowy, podpowierzchniowy, wód morskich i wód śródlądowych o największym potencjale do lokalizowania instalacji OZE, magazynów energii i powiązanej z nimi infrastruktury sieciowej i stanowić jednocześnie obszar w granicach którego będą wyznaczane OPRO, rozumiane jako teren służący lokalizowaniu instalacji OZE, magazynów energii i powiązanej z nimi infrastruktury sieciowej. Ponadto projekt przepisów proponuje ustanowienie nowego rozdziału w ustawie OZE, poświęconego instrumentom wspierającym procesy inwestycyjne instalacji odnawialnego źródła energii. Na jego podstawie określony zostanie sposób publikacji map potencjału energii ze źródeł odnawialnych, a także ramy prawne dla wyznaczania obszarów przyspieszonego rozwoju OZE.