W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Projekt ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego
{"register":{"columns":[{"header":"Numer projektu","value":"UD180","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"sequence":{"regex":"UD{#UD_1}"},"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Rodzaj dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"Projekty ustaw","value":"Projekty ustaw"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Typ dokumentu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"D – pozostałe projekty","value":"D – pozostałe projekty"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie","value":"Rada Dialogu Społecznego (Rada) jest najważniejszą instytucją krajowego dialogu społecznego w Polsce. Stanowi ona forum dialogu trójstronnego w Polsce i współpracy strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej, funkcjonujące na poziomie centralnym. Rada prowadzi dialog w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej. Przez jej działanie jest realizowana zasada partycypacji i solidarności społecznej w zakresie stosunków zatrudnienia. Rada działa również na rzecz poprawy jakości formułowania i wdrażania polityk oraz strategii społeczno-gospodarczych, a także budowania wokół nich społecznego porozumienia poprzez prowadzenie przejrzystego, merytorycznego i regularnego dialogu organizacji pracowników i pracodawców oraz strony rządowej, a także wspiera prowadzenie dialogu społecznego na wszystkich szczeblach jednostek samorządu terytorialnego.\nStosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232), zwanej dalej „ustawą o RDS”, w skład Rady wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców. Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o RDS stronę pracowników w Radzie reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych. Za reprezentatywne organizacje związkowe uznaje się ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), które spełniają łącznie następujące kryteria:\n1) zrzeszają więcej niż 300 000 członków będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych;\n2) działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej.\nPrzy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100 000 członków organizacji związkowej, będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, zatrudnionymi w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja związkowa ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację związkową przy ustalaniu liczby osób wykonujących pracę zarobkową, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie uwzględnia osób wykonujących pracę zarobkową zrzeszonych w tych spośród jej organizacji członkowskich, które są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności były zrzeszone w reprezentatywnej organizacji związkowej mającej przedstawicieli w składzie Rady (art. 23 ust. 2 ustawy o RDS).\nW świetle art. 24 ust. 1 ustawy o RDS stronę pracodawców reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców. Za reprezentatywne organizacje pracodawców uznaje się ogólnokrajowe organizacje pracodawców o charakterze ponadbranżowym, funkcjonujące na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. z 2022 r. poz. 97) lub ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2020 r. poz. 2159), spełniające łącznie następujące kryteria:\n1) zrzeszają pracodawców, o których mowa w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, zwanych dalej ,,pracodawcami'”, zatrudniających łącznie co najmniej 300 000 osób wykonujących pracę zarobkową, z zastrzeżeniem ust. 3;\n2) zrzeszają pracodawców prowadzących podstawowy rodzaj działalności gospodarczej w co najmniej połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4;\n3) posiadają wśród członków regionalne organizacje pracodawców o charakterze ponadbranżowym, mające siedziby w co najmniej połowie województw.\nPrzy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1:\n1) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w zakresie jednej sekcji PKD wszystkie osoby wykonujące pracę zarobkową są przyporządkowywane do tej sekcji albo\n2) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w więcej niż jednej sekcji PKD wszystkie zatrudnione osoby wykonujące pracę zarobkową zostają przyporządkowane do sekcji obejmującej podstawowy rodzaj działalności danego podmiotu\n- przy czym uwzględnia się nie więcej niż 100 000 osób wykonujących pracę zarobkową w danej sekcji PKD.\nPodkreślenia wymaga, że w przypadku stwierdzania reprezentatywności organizacji pracodawców nie obowiązuje przepis tożsamy co do wyrażonego w art. 23 ust. 3 ustawy o RDS zakazu tzw. podwójnego członkostwa pracowników w związkach zawodowych dla celów liczenia reprezentatywności. Przepis art. 23 ust. 3 ustawy o RDS jest wzorowany na przepisie art. 6 ust. 3 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do spraw społeczno–gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1080). W świetle przepisów ustawy Trójstronnej Komisji do spraw społeczno–gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego, którą zastąpiono ustawą o RDS, jednakowy zakaz istniał w stosunku do organizacji pracodawców. Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o Trójstronnej Komisji, organizacja pracodawców ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację pracodawców przy ustalaniu liczby pracowników, o której mowa w ust. 3, nie uwzględniała pracowników zatrudnionych przez tych spośród zrzeszanych pracodawców, którzy są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności byli zrzeszeni w reprezentatywnej organizacji pracodawców mającej przedstawicieli w składzie Komisji.\nAktualnie w skali kraju 3 organizacje związkowe uzyskały orzeczenia o reprezentatywności i zgłosiły swój udział do prac Rady. Są to:\n1) Forum Związków Zawodowych,\n2) Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”,\n3) Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. \nStrona pracodawców jest reprezentowana przez przedstawicieli 7 organizacji pracodawców, które uzyskały orzeczenia o reprezentatywności i zgłosiły swój udział do prac Rady. Są to:\n1) Konfederacja Lewiatan,\n2) Federacja Przedsiębiorców Polskich,\n3) Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej,\n4) Polskie Towarzystwo Gospodarcze,\n5) Związek Pracodawców Business Centre Club,\n6) Związek Przedsiębiorców i Pracodawców,\n7) Związek Rzemiosła Polskiego. \nW świetle art. 26 ustawy o RDS każda z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 (tj. każda z reprezentatywnych organizacji związków zawodowych) i art. 24 ust. 1 (tj. każda z reprezentatywnych organizacji pracodawców), oraz strona rządowa są reprezentowane w Radzie przez swych przedstawicieli. Liczbę przedstawicieli każdej z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. ustawy o RDS, w składzie Rady ustalają wspólnie strony pracowników i strony pracodawców (art. 26 ust. 2 ustawy o RDS). Liczby przedstawicieli zatwierdza Rada w drodze uchwały (art. 26 ust. 6 ustawy o RDS).\nStrona pracowników i strona pracodawców Rady mają równą liczbę przedstawicieli, nie więcej niż 25 każda ze stron (art. 26 ust. 3 ustawy o RDS). Zasadą wyrażoną w art. 26 ust. 4 ustawy o RDS jest, że każda z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ma równą liczbę przedstawicieli w ramach danej strony (art. 26 ust. 4 ustawy o RDS). Wyjątek od tej zasady został wyrażony w art. 26 ust. 4a ustawy o RDS – w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie równej liczby przedstawicieli każdej z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę pracowników lub stronę pracodawców w Radzie, każda ze stron Rady może ustalić różną liczbę przedstawicieli każdej z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę pracowników lub stronę pracodawców w Radzie, przy czym ta różnica nie może wynosić więcej niż 1. \nNa podstawie art. 83 ustawy o RDS do pierwszego składu Rady Dialogu Społecznego Prezydent RP powołał po ośmiu przedstawicieli każdej organizacji związkowej oraz po sześciu przedstawicieli każdej organizacji pracodawców, które w dniu wejścia w życie ustawy były reprezentowane w Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, na wniosek tych organizacji. W dniu wejścia w życie ustawy o RDS, tj. w dniu 11 września 2015 r. w Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych były reprezentowane 4 organizacje pracodawców: Konfederacja Lewiatan, Pracodawcy RP, Business Centre Club i Związek Rzemiosła Polskiego. \nDnia 14 grudnia 2015 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 3 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. Zgodnie z § 1 ust. 2 uchwały każda z organizacji, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy (tj. każda z reprezentatywnych organizacji pracodawców) była reprezentowana przez sześciu przedstawicieli. \nW związku z uzyskaniem przymiotu reprezentatywności przez organizację pracodawców - Związek Przedsiębiorców i Pracodawców w marcu 2018 r., było konieczne uwzględnienie piątej kolejnej organizacji pracodawców przy ustaleniu liczby przedstawicieli współtworzących stronę pracodawców. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców wystosował pismo do Przewodniczącego RDS w sprawie przystąpienia do Rady w kwietniu 2018 r. Dnia 28 listopada 2018 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. \nW związku z uzyskaniem przymiotu reprezentatywności przez organizację pracodawców - Federację Przedsiębiorców Polskich w sierpniu 2020 r., było konieczne uwzględnienie szóstej kolejnej organizacji pracodawców przy ustaleniu liczby przedstawicieli współtworzących stronę pracodawców. Federacja Przedsiębiorców Polskich wystosowała pismo do Przewodniczącego RDS w sprawie przystąpienia do Rady we wrześniu 2020 r. Dnia 17 grudnia 2020 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 43 w sprawie zmiany uchwały nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. \nDnia 20 września 2023 r. organizacja pracodawców - Polskie Towarzystwo Gospodarcze - przedłożyła odpis prawomocnego postanowienia do Przewodniczącego Rady Dialogu Społecznego. W piśmie organizacja wyraziła wolę przystąpienia do Rady Dialogu Społecznego. Dnia 9 września 2024 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 70 w sprawie zmiany uchwały nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. \nJak można zauważyć od dnia wejścia w życie ustawy o RDS liczba reprezentatywnych organizacji pracodawców prawie się podwoiła (wzrost z 4 na 7). W tym momencie należy stwierdzić, że istnieje dysproporcja w reprezentacji głosu strony społecznej, która może negatywnie oddziaływać na jakość i efektywność prowadzonego w RDS dialogu społecznego. Według danych GUS w 2022 r. do organizacji związkowych należących do central związkowych reprezentujących pracowników w Radzie Dialogu Społecznego (RDS) należało 81,7% aktywnych związków zawodowych, natomiast struktury reprezentujące pracodawców w RDS tworzyło 21,2% działających organizacji pracodawców (Partnerzy dialogu społecznego – organizacje pracodawców i związki zawodowe w 2022 r., Informacje sygnalne 04.09.2023 r.). Brak równowagi w liczbie reprezentatywnych organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców także niesie ze sobą negatywne konsekwencje w wewnętrznym funkcjonowaniu RDS. \nJednocześnie można zauważyć trend spadkowy w liczbie związków zawodowych oraz wzrostowy w liczbie organizacji pracodawców. W latach 2014–2022 liczba organizacji pracodawców wzrosła o 28,8%, a aktywnych związków zawodowych – zmalała o 9,6%. W zakresie organizacji pracodawców nieco wyższy przyrost miał miejsce w okresie 2014–2018 (o 43 jednostki) niż na przestrzeni kolejnych 4 lat, kiedy ich liczba zwiększyła się o 36 organizacji. Z kolei wśród związków zawodowych wyższy spadek odnotowano między 2018 r., a 2022 r. (o 868 podmiotów) niż między 2014 r., a 2018 r. (369 organizacji związkowych). \nPrzepisy ustawy o RDS nie regulują trybu w jakim nowa reprezentatywna organizacja pracodawców wyznacza swoich przedstawicieli do Rady. Z art. 27 ust. 1 ustawy o RDS wynika jedynie, że organizacja powinna wystosować wniosek do Prezydenta RP o powołanie swoich przedstawicieli do Rady. Należy przyjąć, że organizacja występując z wnioskiem do Prezydenta RP powinna wskazać, ile konkretnie osób wyznacza jako swoich przedstawicieli w Radzie. Oznacza to, że występując z wnioskiem reprezentatywna organizacja pracodawców powinna posiadać wiedzę ile miejsc w Radzie będzie jej przypadało. Jednocześnie nie można pomijać faktu, że konstrukcja ustawy o RDS pozwala przyjąć, że ustawodawca promuje porozumienie i konsensus partnerów społecznych nad władczym działaniem państwa w postaci rozstrzygnięć organów władzy publicznej zaangażowanych w pracę Rady (Prezydent RP, Prezes Rady Ministrów). Prymat rozwiązań konsensualnych przejawia się w nieuregulowaniu niektórych kwestii przez ustawodawcę – vide brak przepisów w sprawie przystępowania nowych reprezentatywnych organizacji pracodawców i związków zawodowych. Można przyjąć, że ustawodawca uznając kompetencje organizacji charakteryzujących się największą liczbą członków (przymiot reprezentatywności) do prowadzenia dialogu w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej równocześnie pozostawił tym organizacjom uprawnienie, jak również obowiązek, ukształtowania prawidłowego składu strony pracodawców w Radzie Dialogu Społecznego. \nZgłoszenie się nowej, reprezentowanej organizacji pracodawców powoduje powstanie konieczności podjęcia przez stronę rady uchwały w sprawie nowego przydzielenia miejsc przedstawicielom poszczególnych organizacji. Reprezentatywne organizacje pracodawców już uczestniczące w pracach Rady dokonują zatem nowego podziału miejsc uwzględniając przedstawicieli organizacji, która zgłosiła chęć udziału w pracach Rady. Brak uzgodnienia co do liczby przedstawicieli w Radzie w praktyce uniemożliwia zrealizowanie przez Prezydenta RP dyspozycji art. 27 ust. 1 ustawy o RDS – powołania przedstawicieli nowej reprezentatywnej organizacji pracodawców do Rady. \nDwie organizacje pracodawców, które przystępowały do pracy RDS oczekiwały około 7 i 3 miesiące na podjęcie przez stronę pracodawców uchwały w sprawie nowego podziału miejsc. W przypadku trzeciej przystępującej organizacji proces ten znacząco się przedłużył i trwał ponad rok. W konsekwencji nowa reprezentatywna organizacja pracodawców nie mogła w sposób pełny korzystać ze swoich praw (wyznaczyć przedstawicieli do Rady, ubiegać o dotację, o której mowa w art. 21 ustawy o organizacjach pracodawców, zawrzeć umowę z Biurem RDS w sprawie przekazania środków budżetowych na realizację zadań związanych z udziałem w pracach w Radzie). \nMając na względzie powyższe okoliczności jest koniecznym zapewnienie właściwej reprezentacji strony społecznej w RDS oraz zrównoważenie pozycji reprezentatywnych organizacji związków zawodowych i reprezentatywnych organizacji pracodawców. Wypracowanie nowych kryteriów stwierdzania reprezentatywności pozwoli na ożywienie dialogu społecznego i poprawę funkcjonowania Rady. ","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji","value":"Projektowana regulacja zmierza do przyjęcia zasady, że zarówno strona pracowników i pracodawców jest reprezentowana w Radzie przez odpowiednio 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje związkowe oraz 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje pracodawców. \nPrzepisy w zakresie reprezentatywności organizacji związkowych nie ulegną zmianie. Istotne zmiany proponuje się dokonać w zakresie reprezentatywności organizacji pracodawców. Po pierwsze rozdziela się kwestię reprezentatywności organizacji pracodawców działających na podstawie ustawy o rzemiośle do odrębnej jednostki redakcyjnej (projektowany art. 24 ust. 2a ustawy o RDS). Z uwagi na specyfikę w jakiej funkcjonują pracodawcy, którzy jednocześnie mają status rzemieślników, jest działaniem rozsądnym obniżenie w stosunku do tych organizacji wymogów co do zrzeszania przez nich pracodawców zatrudniających odpowiednią liczbę pracowników. \nW aspekcie kryteriów reprezentatywności organizacji pracodawców działających na podstawie ustawy o organizacjach pracodawców dodaje się nowe kryterium, które ma na celu potwierdzić, że dana organizacja pracodawców nie została sztucznie stworzona przez zrzeszenie kilku – kilkunastu pracodawców płacących wysokie składki członkowskie. Dodatkowe kryterium reprezentatywności polega na wykazaniu, że organizacja pracodawców uzyskuje z tytułu składek członkowskich, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o organizacjach pracodawców, przychód nie niższy, niż 30% równowartości w złotych 2 milionów euro wg średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku obrotowego poprzedzającego rok złożenia wniosku o stwierdzenie reprezentatywności. Przy ustalaniu przychodu z tytułu składek członkowskich składki pochodzące od jednego pracodawcy lub organizacji pracodawców będzie się uwzględniać w wysokości nie większej niż 5% całkowitego przychodu organizacji pracodawców ze składek członkowskich. Na potrzeby ustalania przychodu z tytułu składek członkowskich organizacji pracodawców będzie prowadzony wyodrębniony rachunek bankowy.\nWprowadzenie w stosunku do organizacji pracodawców zakazu podwójnego członkostwa pracodawców w organizacjach pracodawców dla celów liczenia reprezentatywności jest wyrazem stosowania tych samych standardów do organizacji partnerów społecznych. Zasada równości wymaga, aby organizacje związkowe i organizacje pracodawców były tak samo traktowane w podobnych sytuacjach. \nJednocześnie rozwiązania przyjęte w projekcie kładą nacisk na możliwości konsolidacji organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców w federacje i konfederacje na potrzeby udziału w pracach Rady. Istotne jest to, aby w RDS działały organizacje, które są w stanie wykazać najsilniejszy mandat społeczny. \nW projekcie wprowadza się dodatkowe wymogi co do sądowej procedury stwierdzania reprezentatywności. W celu zapewnienia przejrzystych warunków prowadzenia dialogu społecznego oraz uwzględniając wymagania przewidziane dla pism procesowych, minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o stwierdzenie reprezentatywności organizacji związkowych i organizacji pracodawców. Do wniosku będą dołączane wyciągi z wyodrębnionego rachunku bankowego. Wnioski o stwierdzenie reprezentatywności będą podlegać obowiązkowemu badaniu biegłego w zakresie poprawności i rzetelności. W postanowieniu o stwierdzeniu reprezentatywności danej organizacji sąd określi odpowiednio liczbę członków będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych, zrzeszonych przez organizację związkową albo liczbę osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych przez pracodawców zrzeszonych przez organizację pracodawców. \nProjekt zakłada wprowadzenie mechanizmu ustalania składu RDS na okres 4 lat, według stanu na dzień 30 czerwca. Dla celów ustalenia najliczniejszej reprezentatywnej organizacji związkowych i najliczniejszej reprezentatywnej organizacji pracodawców organizacje związkowe i organizacje pracodawców przedstawią ministrowi właściwemu do spraw pracy prawomocne orzeczenia sądu w sprawie stwierdzenia reprezentatywności wydane w okresie do 6 miesięcy przypadających przed 30 czerwca danego roku. Na podstawie zebranych orzeczeń minister ustali 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje związkowe oraz 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje pracodawców, na potrzeby określenia strony pracowników i strony pracodawców w Radzie. Strona pracowników i strona pracodawców w Radzie, określona w tym trybie, będzie funkcjonowała do czasu kolejnego ustalenia najliczniejszych reprezentatywnych organizacji związkowych i najliczniejszych reprezentatywnych organizacji pracodawców. \nW zakresie przepisów przejściowych projekt przewiduje, że w terminie 6 miesięcy do dnia wejścia w życie ustawy, organizacje związkowe i organizacje pracodawców, reprezentatywne w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, będą mogły złożyć nowe wnioski do Sądu Okręgowego w Warszawie o stwierdzenie reprezentatywności według wzoru określonego w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości. Następnie odpisy prawomocnych orzeczeń o stwierdzeniu reprezentatywności organizacji związkowej i organizacji pracodawców będą przekazywane ministrowi właściwemu do spraw pracy. Zadaniem ministra będzie ustalenie 3 najliczniejszych reprezentatywnych organizacji związkowych oraz 3 najliczniejszych reprezentatywnych organizacji pracodawców, na potrzeby określenia strony pracowników i strony pracodawców w Radzie.\nNie ma możliwości osiągnięcia celu środkami pozalegislacyjnymi.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Oddziaływanie na życie społeczne nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Spodziewane skutki i następstwa projektowanych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Sposoby mierzenia efektów nowych regulacji prawnych","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":false,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MRPiPS","value":"MRPiPS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu","value":"Agnieszka Dziemianowicz-Bąk Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Organ odpowiedzialny za przedłożenie projektu RM","registerId":20874195,"dictionaryValues":[{"id":"MRPiPS","value":"MRPiPS"}],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Planowany termin przyjęcia projektu przez RM","value":"II kwartał 2025 r.","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Informacja o rezygnacji z prac nad projektem","value":"","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"},{"header":"Status realizacji","registerId":20874195,"dictionaryValues":[],"nestedValues":[],"showInContent":true,"positionSelector":".article-area__article h2","insertMethod":"after"}]}}
Numer projektu:
UD180
Rodzaj dokumentu:
Projekty ustaw
Typ dokumentu:
D – pozostałe projekty
Cele projektu oraz informacja o przyczynach i potrzebie rozwiązań planowanych w projekcie:
Rada Dialogu Społecznego (Rada) jest najważniejszą instytucją krajowego dialogu społecznego w Polsce. Stanowi ona forum dialogu trójstronnego w Polsce i współpracy strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej, funkcjonujące na poziomie centralnym. Rada prowadzi dialog w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej. Przez jej działanie jest realizowana zasada partycypacji i solidarności społecznej w zakresie stosunków zatrudnienia. Rada działa również na rzecz poprawy jakości formułowania i wdrażania polityk oraz strategii społeczno-gospodarczych, a także budowania wokół nich społecznego porozumienia poprzez prowadzenie przejrzystego, merytorycznego i regularnego dialogu organizacji pracowników i pracodawców oraz strony rządowej, a także wspiera prowadzenie dialogu społecznego na wszystkich szczeblach jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2232), zwanej dalej „ustawą o RDS”, w skład Rady wchodzą przedstawiciele strony rządowej, strony pracowników oraz strony pracodawców. Stosownie do art. 23 ust. 1 ustawy o RDS stronę pracowników w Radzie reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych. Za reprezentatywne organizacje związkowe uznaje się ogólnokrajowe związki zawodowe, ogólnokrajowe zrzeszenia (federacje) związków zawodowych i ogólnokrajowe organizacje międzyzwiązkowe (konfederacje), które spełniają łącznie następujące kryteria: 1) zrzeszają więcej niż 300 000 członków będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych; 2) działają w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w więcej niż w połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, uwzględnia się nie więcej niż po 100 000 członków organizacji związkowej, będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, zatrudnionymi w podmiotach gospodarki narodowej, których podstawowy rodzaj działalności jest określony w jednej sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej. Organizacja związkowa ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację związkową przy ustalaniu liczby osób wykonujących pracę zarobkową, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie uwzględnia osób wykonujących pracę zarobkową zrzeszonych w tych spośród jej organizacji członkowskich, które są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności były zrzeszone w reprezentatywnej organizacji związkowej mającej przedstawicieli w składzie Rady (art. 23 ust. 2 ustawy o RDS). W świetle art. 24 ust. 1 ustawy o RDS stronę pracodawców reprezentują przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców. Za reprezentatywne organizacje pracodawców uznaje się ogólnokrajowe organizacje pracodawców o charakterze ponadbranżowym, funkcjonujące na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. z 2022 r. poz. 97) lub ustawy z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2020 r. poz. 2159), spełniające łącznie następujące kryteria: 1) zrzeszają pracodawców, o których mowa w art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, zwanych dalej ,,pracodawcami'”, zatrudniających łącznie co najmniej 300 000 osób wykonujących pracę zarobkową, z zastrzeżeniem ust. 3; 2) zrzeszają pracodawców prowadzących podstawowy rodzaj działalności gospodarczej w co najmniej połowie sekcji Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), o której mowa w przepisach o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4; 3) posiadają wśród członków regionalne organizacje pracodawców o charakterze ponadbranżowym, mające siedziby w co najmniej połowie województw. Przy ustalaniu kryterium liczebności, o którym mowa w ust. 2 pkt 1: 1) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w zakresie jednej sekcji PKD wszystkie osoby wykonujące pracę zarobkową są przyporządkowywane do tej sekcji albo 2) w przypadku pracodawcy prowadzącego działalność w więcej niż jednej sekcji PKD wszystkie zatrudnione osoby wykonujące pracę zarobkową zostają przyporządkowane do sekcji obejmującej podstawowy rodzaj działalności danego podmiotu - przy czym uwzględnia się nie więcej niż 100 000 osób wykonujących pracę zarobkową w danej sekcji PKD. Podkreślenia wymaga, że w przypadku stwierdzania reprezentatywności organizacji pracodawców nie obowiązuje przepis tożsamy co do wyrażonego w art. 23 ust. 3 ustawy o RDS zakazu tzw. podwójnego członkostwa pracowników w związkach zawodowych dla celów liczenia reprezentatywności. Przepis art. 23 ust. 3 ustawy o RDS jest wzorowany na przepisie art. 6 ust. 3 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do spraw społeczno–gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. poz. 1080). W świetle przepisów ustawy Trójstronnej Komisji do spraw społeczno–gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego, którą zastąpiono ustawą o RDS, jednakowy zakaz istniał w stosunku do organizacji pracodawców. Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o Trójstronnej Komisji, organizacja pracodawców ubiegająca się o uznanie jej za reprezentatywną organizację pracodawców przy ustalaniu liczby pracowników, o której mowa w ust. 3, nie uwzględniała pracowników zatrudnionych przez tych spośród zrzeszanych pracodawców, którzy są lub w okresie roku przed złożeniem wniosku o stwierdzenie reprezentatywności byli zrzeszeni w reprezentatywnej organizacji pracodawców mającej przedstawicieli w składzie Komisji. Aktualnie w skali kraju 3 organizacje związkowe uzyskały orzeczenia o reprezentatywności i zgłosiły swój udział do prac Rady. Są to: 1) Forum Związków Zawodowych, 2) Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, 3) Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych. Strona pracodawców jest reprezentowana przez przedstawicieli 7 organizacji pracodawców, które uzyskały orzeczenia o reprezentatywności i zgłosiły swój udział do prac Rady. Są to: 1) Konfederacja Lewiatan, 2) Federacja Przedsiębiorców Polskich, 3) Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, 4) Polskie Towarzystwo Gospodarcze, 5) Związek Pracodawców Business Centre Club, 6) Związek Przedsiębiorców i Pracodawców, 7) Związek Rzemiosła Polskiego. W świetle art. 26 ustawy o RDS każda z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 (tj. każda z reprezentatywnych organizacji związków zawodowych) i art. 24 ust. 1 (tj. każda z reprezentatywnych organizacji pracodawców), oraz strona rządowa są reprezentowane w Radzie przez swych przedstawicieli. Liczbę przedstawicieli każdej z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. ustawy o RDS, w składzie Rady ustalają wspólnie strony pracowników i strony pracodawców (art. 26 ust. 2 ustawy o RDS). Liczby przedstawicieli zatwierdza Rada w drodze uchwały (art. 26 ust. 6 ustawy o RDS). Strona pracowników i strona pracodawców Rady mają równą liczbę przedstawicieli, nie więcej niż 25 każda ze stron (art. 26 ust. 3 ustawy o RDS). Zasadą wyrażoną w art. 26 ust. 4 ustawy o RDS jest, że każda z organizacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 24 ust. 1 ma równą liczbę przedstawicieli w ramach danej strony (art. 26 ust. 4 ustawy o RDS). Wyjątek od tej zasady został wyrażony w art. 26 ust. 4a ustawy o RDS – w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie równej liczby przedstawicieli każdej z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę pracowników lub stronę pracodawców w Radzie, każda ze stron Rady może ustalić różną liczbę przedstawicieli każdej z organizacji, której przedstawiciele reprezentują stronę pracowników lub stronę pracodawców w Radzie, przy czym ta różnica nie może wynosić więcej niż 1. Na podstawie art. 83 ustawy o RDS do pierwszego składu Rady Dialogu Społecznego Prezydent RP powołał po ośmiu przedstawicieli każdej organizacji związkowej oraz po sześciu przedstawicieli każdej organizacji pracodawców, które w dniu wejścia w życie ustawy były reprezentowane w Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych, na wniosek tych organizacji. W dniu wejścia w życie ustawy o RDS, tj. w dniu 11 września 2015 r. w Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych były reprezentowane 4 organizacje pracodawców: Konfederacja Lewiatan, Pracodawcy RP, Business Centre Club i Związek Rzemiosła Polskiego. Dnia 14 grudnia 2015 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 3 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. Zgodnie z § 1 ust. 2 uchwały każda z organizacji, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy (tj. każda z reprezentatywnych organizacji pracodawców) była reprezentowana przez sześciu przedstawicieli. W związku z uzyskaniem przymiotu reprezentatywności przez organizację pracodawców - Związek Przedsiębiorców i Pracodawców w marcu 2018 r., było konieczne uwzględnienie piątej kolejnej organizacji pracodawców przy ustaleniu liczby przedstawicieli współtworzących stronę pracodawców. Związek Przedsiębiorców i Pracodawców wystosował pismo do Przewodniczącego RDS w sprawie przystąpienia do Rady w kwietniu 2018 r. Dnia 28 listopada 2018 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. W związku z uzyskaniem przymiotu reprezentatywności przez organizację pracodawców - Federację Przedsiębiorców Polskich w sierpniu 2020 r., było konieczne uwzględnienie szóstej kolejnej organizacji pracodawców przy ustaleniu liczby przedstawicieli współtworzących stronę pracodawców. Federacja Przedsiębiorców Polskich wystosowała pismo do Przewodniczącego RDS w sprawie przystąpienia do Rady we wrześniu 2020 r. Dnia 17 grudnia 2020 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 43 w sprawie zmiany uchwały nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. Dnia 20 września 2023 r. organizacja pracodawców - Polskie Towarzystwo Gospodarcze - przedłożyła odpis prawomocnego postanowienia do Przewodniczącego Rady Dialogu Społecznego. W piśmie organizacja wyraziła wolę przystąpienia do Rady Dialogu Społecznego. Dnia 9 września 2024 r. Rada Dialogu Społecznego przyjęła uchwałę nr 70 w sprawie zmiany uchwały nr 29 w sprawie zatwierdzenia liczby przedstawicieli reprezentatywnych organizacji związkowych oraz reprezentatywnych pracodawców w składzie Rady Dialogu Społecznego. Jak można zauważyć od dnia wejścia w życie ustawy o RDS liczba reprezentatywnych organizacji pracodawców prawie się podwoiła (wzrost z 4 na 7). W tym momencie należy stwierdzić, że istnieje dysproporcja w reprezentacji głosu strony społecznej, która może negatywnie oddziaływać na jakość i efektywność prowadzonego w RDS dialogu społecznego. Według danych GUS w 2022 r. do organizacji związkowych należących do central związkowych reprezentujących pracowników w Radzie Dialogu Społecznego (RDS) należało 81,7% aktywnych związków zawodowych, natomiast struktury reprezentujące pracodawców w RDS tworzyło 21,2% działających organizacji pracodawców (Partnerzy dialogu społecznego – organizacje pracodawców i związki zawodowe w 2022 r., Informacje sygnalne 04.09.2023 r.). Brak równowagi w liczbie reprezentatywnych organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców także niesie ze sobą negatywne konsekwencje w wewnętrznym funkcjonowaniu RDS. Jednocześnie można zauważyć trend spadkowy w liczbie związków zawodowych oraz wzrostowy w liczbie organizacji pracodawców. W latach 2014–2022 liczba organizacji pracodawców wzrosła o 28,8%, a aktywnych związków zawodowych – zmalała o 9,6%. W zakresie organizacji pracodawców nieco wyższy przyrost miał miejsce w okresie 2014–2018 (o 43 jednostki) niż na przestrzeni kolejnych 4 lat, kiedy ich liczba zwiększyła się o 36 organizacji. Z kolei wśród związków zawodowych wyższy spadek odnotowano między 2018 r., a 2022 r. (o 868 podmiotów) niż między 2014 r., a 2018 r. (369 organizacji związkowych). Przepisy ustawy o RDS nie regulują trybu w jakim nowa reprezentatywna organizacja pracodawców wyznacza swoich przedstawicieli do Rady. Z art. 27 ust. 1 ustawy o RDS wynika jedynie, że organizacja powinna wystosować wniosek do Prezydenta RP o powołanie swoich przedstawicieli do Rady. Należy przyjąć, że organizacja występując z wnioskiem do Prezydenta RP powinna wskazać, ile konkretnie osób wyznacza jako swoich przedstawicieli w Radzie. Oznacza to, że występując z wnioskiem reprezentatywna organizacja pracodawców powinna posiadać wiedzę ile miejsc w Radzie będzie jej przypadało. Jednocześnie nie można pomijać faktu, że konstrukcja ustawy o RDS pozwala przyjąć, że ustawodawca promuje porozumienie i konsensus partnerów społecznych nad władczym działaniem państwa w postaci rozstrzygnięć organów władzy publicznej zaangażowanych w pracę Rady (Prezydent RP, Prezes Rady Ministrów). Prymat rozwiązań konsensualnych przejawia się w nieuregulowaniu niektórych kwestii przez ustawodawcę – vide brak przepisów w sprawie przystępowania nowych reprezentatywnych organizacji pracodawców i związków zawodowych. Można przyjąć, że ustawodawca uznając kompetencje organizacji charakteryzujących się największą liczbą członków (przymiot reprezentatywności) do prowadzenia dialogu w celu zapewnienia warunków rozwoju społeczno-gospodarczego oraz zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej równocześnie pozostawił tym organizacjom uprawnienie, jak również obowiązek, ukształtowania prawidłowego składu strony pracodawców w Radzie Dialogu Społecznego. Zgłoszenie się nowej, reprezentowanej organizacji pracodawców powoduje powstanie konieczności podjęcia przez stronę rady uchwały w sprawie nowego przydzielenia miejsc przedstawicielom poszczególnych organizacji. Reprezentatywne organizacje pracodawców już uczestniczące w pracach Rady dokonują zatem nowego podziału miejsc uwzględniając przedstawicieli organizacji, która zgłosiła chęć udziału w pracach Rady. Brak uzgodnienia co do liczby przedstawicieli w Radzie w praktyce uniemożliwia zrealizowanie przez Prezydenta RP dyspozycji art. 27 ust. 1 ustawy o RDS – powołania przedstawicieli nowej reprezentatywnej organizacji pracodawców do Rady. Dwie organizacje pracodawców, które przystępowały do pracy RDS oczekiwały około 7 i 3 miesiące na podjęcie przez stronę pracodawców uchwały w sprawie nowego podziału miejsc. W przypadku trzeciej przystępującej organizacji proces ten znacząco się przedłużył i trwał ponad rok. W konsekwencji nowa reprezentatywna organizacja pracodawców nie mogła w sposób pełny korzystać ze swoich praw (wyznaczyć przedstawicieli do Rady, ubiegać o dotację, o której mowa w art. 21 ustawy o organizacjach pracodawców, zawrzeć umowę z Biurem RDS w sprawie przekazania środków budżetowych na realizację zadań związanych z udziałem w pracach w Radzie). Mając na względzie powyższe okoliczności jest koniecznym zapewnienie właściwej reprezentacji strony społecznej w RDS oraz zrównoważenie pozycji reprezentatywnych organizacji związków zawodowych i reprezentatywnych organizacji pracodawców. Wypracowanie nowych kryteriów stwierdzania reprezentatywności pozwoli na ożywienie dialogu społecznego i poprawę funkcjonowania Rady.
Istota rozwiązań planowanych w projekcie, w tym proponowane środki realizacji:
Projektowana regulacja zmierza do przyjęcia zasady, że zarówno strona pracowników i pracodawców jest reprezentowana w Radzie przez odpowiednio 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje związkowe oraz 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje pracodawców. Przepisy w zakresie reprezentatywności organizacji związkowych nie ulegną zmianie. Istotne zmiany proponuje się dokonać w zakresie reprezentatywności organizacji pracodawców. Po pierwsze rozdziela się kwestię reprezentatywności organizacji pracodawców działających na podstawie ustawy o rzemiośle do odrębnej jednostki redakcyjnej (projektowany art. 24 ust. 2a ustawy o RDS). Z uwagi na specyfikę w jakiej funkcjonują pracodawcy, którzy jednocześnie mają status rzemieślników, jest działaniem rozsądnym obniżenie w stosunku do tych organizacji wymogów co do zrzeszania przez nich pracodawców zatrudniających odpowiednią liczbę pracowników. W aspekcie kryteriów reprezentatywności organizacji pracodawców działających na podstawie ustawy o organizacjach pracodawców dodaje się nowe kryterium, które ma na celu potwierdzić, że dana organizacja pracodawców nie została sztucznie stworzona przez zrzeszenie kilku – kilkunastu pracodawców płacących wysokie składki członkowskie. Dodatkowe kryterium reprezentatywności polega na wykazaniu, że organizacja pracodawców uzyskuje z tytułu składek członkowskich, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o organizacjach pracodawców, przychód nie niższy, niż 30% równowartości w złotych 2 milionów euro wg średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w ostatnim dniu roku obrotowego poprzedzającego rok złożenia wniosku o stwierdzenie reprezentatywności. Przy ustalaniu przychodu z tytułu składek członkowskich składki pochodzące od jednego pracodawcy lub organizacji pracodawców będzie się uwzględniać w wysokości nie większej niż 5% całkowitego przychodu organizacji pracodawców ze składek członkowskich. Na potrzeby ustalania przychodu z tytułu składek członkowskich organizacji pracodawców będzie prowadzony wyodrębniony rachunek bankowy. Wprowadzenie w stosunku do organizacji pracodawców zakazu podwójnego członkostwa pracodawców w organizacjach pracodawców dla celów liczenia reprezentatywności jest wyrazem stosowania tych samych standardów do organizacji partnerów społecznych. Zasada równości wymaga, aby organizacje związkowe i organizacje pracodawców były tak samo traktowane w podobnych sytuacjach. Jednocześnie rozwiązania przyjęte w projekcie kładą nacisk na możliwości konsolidacji organizacji związków zawodowych i organizacji pracodawców w federacje i konfederacje na potrzeby udziału w pracach Rady. Istotne jest to, aby w RDS działały organizacje, które są w stanie wykazać najsilniejszy mandat społeczny. W projekcie wprowadza się dodatkowe wymogi co do sądowej procedury stwierdzania reprezentatywności. W celu zapewnienia przejrzystych warunków prowadzenia dialogu społecznego oraz uwzględniając wymagania przewidziane dla pism procesowych, minister właściwy do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków o stwierdzenie reprezentatywności organizacji związkowych i organizacji pracodawców. Do wniosku będą dołączane wyciągi z wyodrębnionego rachunku bankowego. Wnioski o stwierdzenie reprezentatywności będą podlegać obowiązkowemu badaniu biegłego w zakresie poprawności i rzetelności. W postanowieniu o stwierdzeniu reprezentatywności danej organizacji sąd określi odpowiednio liczbę członków będących osobami wykonującymi pracę zarobkową, o których mowa w art. 11 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych, zrzeszonych przez organizację związkową albo liczbę osób wykonujących pracę zarobkową zatrudnionych przez pracodawców zrzeszonych przez organizację pracodawców. Projekt zakłada wprowadzenie mechanizmu ustalania składu RDS na okres 4 lat, według stanu na dzień 30 czerwca. Dla celów ustalenia najliczniejszej reprezentatywnej organizacji związkowych i najliczniejszej reprezentatywnej organizacji pracodawców organizacje związkowe i organizacje pracodawców przedstawią ministrowi właściwemu do spraw pracy prawomocne orzeczenia sądu w sprawie stwierdzenia reprezentatywności wydane w okresie do 6 miesięcy przypadających przed 30 czerwca danego roku. Na podstawie zebranych orzeczeń minister ustali 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje związkowe oraz 3 najliczniejsze reprezentatywne organizacje pracodawców, na potrzeby określenia strony pracowników i strony pracodawców w Radzie. Strona pracowników i strona pracodawców w Radzie, określona w tym trybie, będzie funkcjonowała do czasu kolejnego ustalenia najliczniejszych reprezentatywnych organizacji związkowych i najliczniejszych reprezentatywnych organizacji pracodawców. W zakresie przepisów przejściowych projekt przewiduje, że w terminie 6 miesięcy do dnia wejścia w życie ustawy, organizacje związkowe i organizacje pracodawców, reprezentatywne w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, będą mogły złożyć nowe wnioski do Sądu Okręgowego w Warszawie o stwierdzenie reprezentatywności według wzoru określonego w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw sprawiedliwości. Następnie odpisy prawomocnych orzeczeń o stwierdzeniu reprezentatywności organizacji związkowej i organizacji pracodawców będą przekazywane ministrowi właściwemu do spraw pracy. Zadaniem ministra będzie ustalenie 3 najliczniejszych reprezentatywnych organizacji związkowych oraz 3 najliczniejszych reprezentatywnych organizacji pracodawców, na potrzeby określenia strony pracowników i strony pracodawców w Radzie. Nie ma możliwości osiągnięcia celu środkami pozalegislacyjnymi.
Organ odpowiedzialny za opracowanie projektu:
MRPiPS
Osoba odpowiedzialna za opracowanie projektu:
Agnieszka Dziemianowicz-Bąk Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej