Przygotowano rozwiązania, które dostosowują polskie przepisy do dyrektywy europejskiej 2009/103/WE w sprawie ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowania obowiązku ubezpieczenia od takiej odpowiedzialności (tzw. dyrektywa komunikacyjna).

Uwzględniając inflację podwyższono minimalne sumy gwarancyjne w obowiązkowym ubezpieczeniu odpowiedzialności cywilnej (OC): posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody wynikające z ich poruszania się oraz rolników mających gospodarstwa rolne. 

W ubezpieczeniu OC określona jest wysokość sumy gwarancyjnej, do której szkody pokrywa ubezpieczyciel. Po zmianach przepisów suma gwarancyjna nie będzie mogła być niższa niż równowartość w złotych:

• w przypadku szkód dotyczących osoby – 5,21 mln euro na jedno zdarzenie bez względu na liczbę poszkodowanych (obecnie jest to 5 mln euro);
• w przypadku szkody materialnej – 1 050 tys. euro na jedno zdarzenie niezależnie od liczby poszkodowanych (obecnie jest to 1 mln euro).

Ustalenie sumy gwarancyjnej na wyższym poziomie w odniesieniu do szkód dotyczących osoby niż w przypadku szkód w mieniu, wynika z tego, że szkody osobiste (np. inwalidztwo) mają poważniejsze skutki społeczne niż szkody na majątku (np. zniszczenie samochodu), dlatego są lepiej zabezpieczone. Suma gwarancyjna ustalana jest w euro, a nie w złotych, przez co nie ma stałego charakteru.

Z konsultacji przeprowadzonych przez Polską Izbę Ubezpieczeń z zakładami ubezpieczeń wynika, że podwyższenie minimalnych sum gwarancyjnych o 4,2 proc. będzie miało niewielki wpływ na wysokość składki. Decydujący wpływ na wysokość składki mają oceny ryzyka ubezpieczeniowego oraz analizy, na podstawie których ustalane są taryfy, tak aby wpływy ze składek pozwalały na wypłatę odszkodowań z zachowaniem płynności finansowej przez zakład ubezpieczeń. Natomiast w dłuższym okresie podwyższenie minimalnych sum gwarancyjnych może mieć wpływ na wzrost średniej kwoty wypłacanych odszkodowań.

• Rozstrzygnięto, że w przypadku sporu między Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym i zakładem ubezpieczeń dotyczącego ustalenia, który z nich ma wypłacić odszkodowanie – to zakład ubezpieczeń ma niezwłocznie wypłacać odszkodowanie poszkodowanemu (nie później jednak niż w ciągu 30 dni od daty otrzymania z Funduszu akt dotyczących szkody). Rozwiązanie takie jest uzasadnione, bo czynności likwidacyjne dla Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego prowadzą zakłady ubezpieczeń. Jeżeli po dokonaniu wypłaty przez zakład ubezpieczeń zostanie ustalona odpowiedzialność Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego – to Fundusz będzie musiał zwrócić zakładowi ubezpieczeń wypłacone odszkodowanie (lub jego część) oraz poniesione koszty.
• Nowe rozwiązania mają obowiązywać od 31 grudnia 2018 r. Jednocześnie do postępowań dotyczących roszczeń odszkodowawczych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy będą stosowane przepisy dotychczasowe (ma to dotyczyć sporów między Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym i zakładem ubezpieczeń dotyczących ustalenia, który z nich ma wypłacić odszkodowanie).