Obecny system rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych obowiązywał do 2020 r. Jeśli chodzi o koszty poniesione w latach 2021−2030 obowiązują nowe wytyczne Komisji Europejskiej, które zostały ogłoszone w 2020 r.

Rekompensaty dla sektorów i podsektorów energochłonnych przyznawane są w związku z przenoszeniem kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarnianych na ceny energii elektrycznej zużywanej do wytwarzania produktów w sektorach energochłonnych. Takie rozwiązanie ma również na celu ograniczenie ryzyka przeniesienia produkcji do krajów, w których nie jest prowadzona tak ambitna, jak w UE, polityka klimatyczna.

Najważniejsze rozwiązania

• Zmieni się formuła, która służy do obliczania maksymalnej kwoty rekompensaty. Chodzi o zastąpienie produkcji referencyjnej i referencyjnego zużycia energii danymi rzeczywistymi z roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty.
• Wprowadzona zostanie możliwość zwiększenia pomocy tak, by ograniczyć kwotę kosztów pośrednich pokrywanych na poziomie przedsiębiorstwa do 1,5% wartości dodanej tego przedsiębiorstwa. Dotyczy to firm, w których intensywność pomocy w wysokości 75% jest niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji.  Intensywność pomocy względem kosztów kwalifikowanych nie może jednak przekroczyć 100%.
• Wsparciem objęta zostanie całość zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. Zgodnie z wytycznymi obowiązującymi do 2020 r. autoprodukcja w tym zakresie nie mogła być używana do wyliczenia rekompensat.

Dzięki proponowanym zmianom, rekompensaty kosztów pośrednich będą stanowić skuteczną ochronę przed ucieczką emisji CO₂. Pozwolą także uniknąć niepożądanych zakłóceń konkurencji oraz zachować funkcjonujące w ramach ETS zachęty do realizowania, efektywnej pod względem kosztów, dekarbonizacji gospodarki.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie po 7 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw