Strategia zarządzania długiem sektora finansów publicznych w latach 2023–2026
28.09.2022
Rada Ministrów przyjęła Strategię zarządzania długiem sektora finansów publicznych w latach 2023–2026, przedłożoną przez ministra finansów.
Dokument – obejmujący czteroletnią strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa oraz czynniki oddziaływania na państwowy dług publiczny – jest przygotowywany corocznie. Przyjęte założenia makroekonomiczne i fiskalne są zgodne z założeniami projektu ustawy budżetowej na 2023 r.
Najważniejsze rozwiązania
- Na koniec 2022 r. relacja państwowego długu publicznego do PKB obniży się do 40,5%, a na koniec 2023 r. wyniesie 40,6%. Następnie w latach 2024-2025 relacja ustabilizuje się na poziomie 41,1%, by na koniec okresu objętego prognozą Strategii spaść do 39,9%.
- Relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych (według definicji UE) do PKB obniży się do 51,7% w 2022 r., a następne wzrośnie do 53,3% w 2023 r. i 55,0% w 2024 r., stabilizując się poniżej 56% w 2026 r. Oznacza to, że relacja długu do PKB na poziomie 60% nie zostanie przekroczona w horyzoncie Strategii.
- Założony w projekcie budżetu na 2023 r. limit kosztów obsługi długu Skarbu Państwa wynosi 66 mld zł, tj. 1,99% PKB. Do 2026 r. zakłada się, że koszty obsługi długu będą się utrzymywały poniżej 2% PKB.
Celem Strategii pozostaje minimalizacja kosztów obsługi długu Skarbu Państwa w długim horyzoncie czasowym, przy przyjętych ograniczeniach związanych z ryzykiem. Utrzymane zostały także zadania służące wykonaniu celu Strategii, związane z rozwojem rynku finansowego, tj. zapewnienie płynności, efektywności i przejrzystości rynku skarbowych papierów wartościowych oraz efektywne zarządzanie płynnością budżetu państwa.
Dla realizacji celu Strategii w latach 2023-2026 przyjęto m.in., że:
- utrzymane zostanie elastyczne podejście do kształtowania struktury finansowania pod względem wyboru rynku, waluty i instrumentów, w stopniu przyczyniającym się do minimalizacji kosztów obsługi długu i przy ograniczeniach, które wynikają z przyjętych poziomów ryzyka;
- głównym źródłem finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa pozostanie rynek krajowy;
- udział długu nominowanego w walutach obcych w długu Skarbu Państwa zostanie utrzymany na poziomie poniżej 25%, z możliwością przejściowych odchyleń wynikających z uwarunkowań rynkowych lub budżetowych;
- utrzymywana będzie średnia zapadalność krajowego długu Skarbu Państwa na poziomie zbliżonym do 4,5 roku, a całego długu na poziomie zbliżonym do 5 lat, z uwzględnieniem możliwości przejściowych odchyleń, wynikających z uwarunkowań rynkowych lub budżetowych.