Dokument – obejmujący czteroletnią strategię zarządzania długiem Skarbu Państwa oraz czynniki oddziaływania na państwowy dług publiczny – jest przygotowywany corocznie. Przyjęte założenia makroekonomiczne i fiskalne zostały oparte o założenia projektu ustawy budżetowej na 2024 r.

Najważniejsze założenia

• Na koniec 2023 r. relacja państwowego długu publicznego do PKB obniży się do 37,9 proc., a następnie wzrośnie do 44,3 proc. w 2027 r., pozostając bezpiecznie poniżej progu ostrożnościowego 55 proc., który określony jest w ustawie o finansach publicznych. Powodem wzrostu jest zwiększenie wydatków na obronność i bezpieczeństwo, a także na wsparcie dla rodzin czy finansowanie służby zdrowia. Dla porównania, relacja państwowego długu publicznego do PKB wynosiła w 2011 r. 52,5 proc., a w 2013 r. nawet 54,1 proc.
• Relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych (wg definicji UE) do PKB wzrośnie do 49,3 proc. w 2023 r., a następnie – w okresie objętym prognozą Strategii – wzrośnie do 58,7 proc. Oznacza to, że wartość referencyjna relacji długu do PKB na poziomie 60 proc., zawarta w traktacie o funkcjonowaniu UE, nie zostanie przekroczona w horyzoncie Strategii.
• Założony w projekcie budżetu na 2024 r. limit kosztów obsługi długu Skarbu Państwa wynosi 66,5 mld zł, tj. 1,76 proc. PKB. Zakłada się, że koszty obsługi długu nieznacznie przekroczą 2 proc. PKB w 2027 r.

Celem Strategii pozostaje minimalizacja kosztów obsługi długu Skarbu Państwa w długim horyzoncie czasowym, przy przyjętych ograniczeniach związanych z ryzykiem. Utrzymane zostały także zadania służące wykonaniu celu Strategii, związane z rozwojem rynku finansowego, tj. zapewnienie płynności, efektywności i przejrzystości rynku skarbowych papierów wartościowych oraz efektywne zarządzanie płynnością budżetu państwa.

Dla realizacji celu Strategii w latach 2024-2027 przyjęto m.in., że:

• utrzymane zostanie elastyczne podejście do kształtowania struktury finansowania pod względem wyboru rynku, waluty i instrumentów, w stopniu przyczyniającym się do minimalizacji kosztów obsługi długu i przy ograniczeniach, które wynikają z przyjętych poziomów ryzyka;
• głównym źródłem finansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa pozostanie rynek krajowy;
• udział długu nominowanego w walutach obcych w długu Skarbu Państwa zostanie utrzymany na poziomie poniżej 25 proc., z możliwością przejściowych odchyleń wynikających z uwarunkowań rynkowych lub budżetowych;
• utrzymywana będzie średnia zapadalność krajowego długu Skarbu Państwa na poziomie zbliżonym do 4,5 roku, a całego długu co najmniej 5 lat, z uwzględnieniem możliwości przejściowych odchyleń, wynikających z uwarunkowań rynkowych lub budżetowych.