Patron szkoły
Arno Kant, nauczyciel śpiewu i muzyki.
Urodził się 5 października 1900r. w Działdowie. Ojciec Leon pochodził z Górzna, matka Jadwiga z domu Taubert urodziła się w Poznaniu. W Działdowie osiedlili się w 1898 roku.
Młody Arno uczęszczał do niemieckiej Volksschule (7 klasowa Szkoła Ludowa) i Realschule (odpowiednik średniej szkoły ogólnokształcącej). Polskich szkół wówczas w Działdowie nie było. Poza niemieckim uczył się języka francuskiego i łaciny. W domu rodzinnym mówiło się po polsku. kontynuował nauczkę w Seminarium Nauczycielskim w Grudziądzu. Już w wieku 10 lat wykazywał nieprzeciętne zdolności muzyczne. Uczył się obowiązkowo gry na skrzypcach, organach oraz prywatnie gry na fortepianie. Jako samouk samodzielnie opanował w późniejszym czasie grę na instrumentach dętych i wiolonczeli. Egzaminy końcowe zdał w 1918r. Już jako absolwent został wcielony do armii niemieckiej. Szkolenie odbył w koszarach w Kamieniu Pomorskim. Stamtąd wysłano go na front. Po zakończeniu wojny powrócił do Działdowa. Jeszcze w 1918r. zorganizował polski, świecki męski chór „Echo” oraz męski i mieszany chór „Lutnia”.
1 września 1920 r. podjął pracę w charakterze nauczyciela śpiewu i muzyki oraz jako wychowawca w Szkole Powszechnej w Działdowie gdzie pracował do września 1939r. Wspólnie z Janem Dawidem prowadził szkolne kółko muzyki i tańca. Ich członkowie brali czynny udział w różnych imprezach kulturalnych, organizowanych przez miasto. Uczył także muzyki w działdowskim gimnazjum, które powstało w 1933r.
Zorganizował i prowadził jako nauczyciel obu szkół chóry młodzieżowe. Kierowane przez niego zespoły chóralne były wysoko cenione za udział w wielu imprezach szkolnych i miejskich. Dochody uzyskiwane z występów w głównej mierze przeznaczał na cele humanitarne i społeczne.
Obok działalności muzycznej Arno Kant prowadził działalność literacką. Zbierał i opracowywał pieśni ludowe mazurów działdowskich. Plonem tej pracy był wydany w 1936r. „Mazurski Śpiewnik Regionalny”. Działał również w życiu społeczno-politycznym regionu. W czasie trwania Plebiscytu na Warmii i Mazurach, aktywnie walczył o przyłączenie całej mazurskiej ziemi do Polski.
17 sierpnia 1939 roku Arno Kant został powołany do oddziału batalionu obrony Narodowej „Mazury”. Walczył pod Lidzbarkiem, Mławą i Modlinem. Z początkiem października 1939 roku wrócił do Działdowa. Został aresztowany przez gestapo i wywieziony do obozu Hohenbruch pod Królewcem. Więźniowie byli tam wykorzystywani do morderczej pracy przy osuszaniu bagien. Dwa miesiące później przewieziono go do Olsztyna do „czerwonego domu” – siedziby gestapo. Codziennie bity i maltretowany – zmarł 8 grudnia 1939 roku. Pochowany został na cmentarzu przy kościele Serca Jezusowego w Olsztynie w zbiorowej nieznanej mogile.