Patron szkoły
28 kwietnia 2005 roku Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nadało Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Grajewie imię Jana Sebastiana Bacha - wybitnego kompozytora niemieckiego epoki baroku. Patron szkoły został wybrany poprzez głosowanie uczniów, rodziców oraz Rady Pedagogicznej. Szkoła Muzyczna w Grajewie organizuje co roku Dzień Patrona Szkoły, który ma przybliżać uczniom oraz środowisku lokalnemu sylwetkę oraz twórczość słynnego kompozytora.
Jan Sebastian Bach przez wielu uważany jest za najwspanialszego kompozytora wszech czasów. Jego muzyczne osiągnięcia zdają się być podsumowaniem wszystkiego co było przed nim i jest drogowskazem dla dalszych pokoleń. Taki geniusz jak Bach nie pojawił się w żadnej innej ze sztuk, mówił Pablo Casals, zafascynowany genialnym kompozytorem wybitny hiszpański wiolonczelista.
Jan Sebastian Bach - Życie i Twórczość
21 III 1685 rok (Eisenach) – narodziny Jana Sebastiana Bacha.
Wybitny twórca pochodził z rodziny, w której tradycje muzyczne były kultywowane przez wiele pokoleń. Zgodnie z obliczeniami naukowców linia rodziny Bachów, dała w sumie 75 muzyków.
Młody kompozytor początki wykształcenia muzycznego otrzymał w domu rodzinnym: ojciec uczył go gry na instrumentach smyczkowych, zaś kuzyn na organach. Od 10 roku życia Bach uczęszczał do przyklasztornej szkoły w Ohrdurf, gdzie poznał twórczość dawnych mistrzów muzyki kościelnej. W dziedzinie gry na organach doskonalił się słuchając sławnych ówczesnych organistów m. in. D. Buxtehudego.
1702 rok – Rozpoczęcie pracy zarobkowej jako nadworny skrzypek w Weimerze , następnie jako organista w Arnstadt. W tym czasie był on już nie tylko świetnym wykonawcą, ale i kompozytorem.
1707 rok – Bach zawiera związek małżeński i przenosi się do Mühlhausen , a następnie zostaje nadwornym organistą i muzykiem kameralnym na dworze ks. Jana Ernesta w Weimarze. Po otrzymaniu posady koncertmistrza Bach ma obowiązek komponować dla kapeli dworskiej jeden utwór w ciągu miesiąca. Wtedy też rozpoczyna działalność pedagogiczną ucząc muzyki członków rodziny królewskiej.
Jako 32-latek przenosi się na dwór ks. Leopolda w Köthen. Tam komponuje wiele dzieł wokalnych i instrumentalnych, które wykonywane są na różnych uroczystościach dworskich.
1723 rok - Jan Sebastian obejmuje stanowisko kantora przy kościele św. Tomasza w Lipsku oraz dyrektora muzyki miasta Lipsk. Oprócz tego Bach prowadzi zajęcia muzyczne w szkole. Koncertuje także w innych miastach niemieckich jako organista.
W Lipsku rozwija swoją działalność związaną z popularyzacją muzyki: przez 12 lat prowadzi koncerty towarzystwa Collegium Musicum oraz działa w Korespondencyjnym Towarzystwie Wiedzy Muzycznej. Jest cenionym muzykiem i otrzymuje szereg dworskich tytułów honorowych. Kompozytor nadal tworzy tu utwory organowe i klawesynowe oraz kompozycje wokalne. Pod koniec życia Bach choruje na jaskrę – chorobę oczu.
28 lipca 1750 rok (Lipsk) – śmierć Jana Sebastiana Bacha .
Bach nie był łatwym we współżyciu człowiekiem – bezkompromisowość w stosunku do muzyki była przyczyną licznych nieporozumień z kolejnymi pracodawcami. Był bardzo wymagający w stosunku do śpiewaków i instrumentalistów, nie tolerował sprzeciwu. W odróżnieniu od innych kompozytorów, Bach napisał wiele utworów z myślą o edukacji członków swojej licznej rodziny. Niezwykły pragmatyzm kompozytora przekładał się na jego muzykę, w której aspekt logiczny górował nad emocjonalnym. Swoje muzyczne motto, zamknięte w dźwiękach B-A-C-H zawarł kompozytor w ostatniej kompozycji – poczwórnej fudze, ostatniej z tomu Kunst der Fuge BWV 1080, która urywa się w 239 takcie.
Najważniejsze i najbardziej znane dzieła Jana Sebastiana Bacha:
- Pasja według św. Mateusza
- Pasja według św. Jana
- Wielka Msza h – moll
- Kantaty – około 201 kantat kościelnych i kilkanaście świeckich
- Motety
- Magnificat
- Koncerty Brandenburskie
- Musicaliches Opfer
- Das Woltemperierte Klavier – zbiór preludiów i fug
- Kunst der Fuge – zbiór fug opartych na jednym temacie