Patron szkoły

zzz

Mieczysław Karłowicz – Kalendarium życia

1876 – 11 grudnia w Wiszniewie na Litwie przychodzi na świat przyszły kompozytor Mieczysław Karłowicz z rodziców Jana Karłowicza, wybitnego etnologa i językoznawcy oraz Ireny z Sulistrowskich Karłowiczowej.
1882-1887 – częste zmiany miejsc zamieszkania: Heidelberg, Praga, Drezno.
1887 – rodzina Karłowiczów osiedla się na stałe w Warszawie.
1888 – rozpoczyna naukę w renomowanej, prywatnej szkole Wojciecha Górskiego.
1889 – kształci się w grze skrzypcowej u sławnego wirtuoza Stanisława Barcewicza. We wrześniu rozpoczyna studia uniwersyteckie w Berlinie – muzykologia, filozofia oraz kompozycja u Heinricha Urbana.
1895-1901 – Mieczysław Karłowicz zostaje członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego. Powstają pierwsze kompozycje m.in. pieśni, Serenada na orkiestrę smyczkową /1897/. 1901 studiuje w Berlinie.
1902 – Kompozycje: Koncert skrzypcowy A – dur, Symfonia e – moll „Odrodzenie”, muzyka do melodeklamacji wiersza K. Przerwy – Tetmajera „Na Anioł Pański”; wybór M. Karłowicza do zarządu Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.
Koncerty kompozytorskie: 21 marca w Berlinie, 7 kwietnia we Lwowie.
14 czerwca śmierć ojca, 13 września śmierć siostry.
1903 – kolejne koncerty kompozytorskie: 8 lutego w Wiedniu, 28 listopada w wynajętej Filharmonii Warszawskiej, pobyt w Zakopanem, wycieczki w Tatry.
1904 – Wyjazd do Niemiec – Berlin, Lipsk, Drezno, Monachium, Norymberga. Od maja do grudnia M. Karłowicz pełni obowiązki dyrektora Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego.
1905 – Poemat symfoniczny „Odwieczne pieśni”, czerwiec – wrzesień pobyt w Zakopanem, wycieczki tatrzańskie. 21 marca koncert „Młodej Polski” w Berlinie, prawykonanie „Odwiecznych pieśni” pod batutą Grzegorza Fitelberga, przyjazd do Zakopanego na stałe.
1906 – M. Karłowicz zostaje wybrany wiceprezesem Zakopiańskiego Oddziału Narciarzy, organizującego wycieczki i kursy narciarskie.
1907 – 27 kwietnia koncert Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego w Filharmonii Warszawskiej, prawykonanie poematu symfonicznego „Stanisław i Anna Oświecimowie” pod dyr. kompozytora.
1908 – Działalność społecznikowska Karłowicza związana w Zakopiańskim Oddziałem Narciarzy, prowadzenie kursów i wycieczek narciarskich, członkostwo w „Komitecie dla Turystyki Tatrzańskiej”, utworzenie Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, dofinansowanie przebudowy schroniska na Hali Gąsienicowej. Karłowicz interesuje się fotografią plenerową, ze szczególnym upodobaniem fotografuje widoki tatrzańskie, odbywa samotne, letnie i zimowe, wycieczki w góry. Jest również autorem publikacji na tematy muzyczne.
1909 – 8 lutego M. Karłowicz ginie w Tatrach zasypany lawiną na stoku Małego Kościelca. 16 lutego zostaje pochowany na warszawskich Powązkach.

Ważniejsze kompozycje:

Pieśni na głos i fortepian,
Serenada na orkiestrę smyczkową
Koncert skrzypcowy A – dur
6 poematów symfonicznych: Powracające fale, Odwieczne pieśni, Rapsodia litewska, Stanisław i Anna Oświecimowie, Smutna opowieść, Epizod na maskaradzie

Wybór z literatury:

H. P. Anders: Mieczysław Karłowicz. Życie i dokonania. ABOS, Poznań 1998.
B. Chmara-Żaczkiewicz, A. Spóz, K. Michałowski: Mieczysław Karłowicz. Katalog tematyczny dzieł i bibliografia. PWM, Kraków 1986.
M. Pinkwart: Zakopiańskim szlakiem Mieczysława Karłowicza. Wydawnictwo PTTK „Kra”, Warszawa – Kraków 1985.
L. Polony: Poetyka muzyczna Mieczysława Karłowicza. PWM, Kraków1986.
A. Wightman: Karłowicz. Młoda Polska i muzyczny fin de sjecle. PWM. Kraków 1996.

Materiały

Biblioteka Narodowa: Karłowicz, Mieczysław (1876-1909) Mieczysław Karłowicz w Tatrach: pisma taternickie i zdjęcia fotograficzne
wikipedia.org
culture.pl
portalmuzykipolskiej.pl