Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia im. R. Bukowskiego we Wrocławiu

Kompozytor, pedagog, publicysta. Urodził się 2 stycznia 1916 r. w Cieszkowach, zmarł 19 maja 1987 r. we Wrocławiu. Studia w zakresie teorii muzyki i kompozycji ukończył w Konserwatorium Warszawskim w 1939 r. Pierwsze lata powojenne spędził w Katowicach, a w 1948 r. związał się na stałe z Wrocławiem. Prowadził bardzo intensywną działalność pedagogiczną. Przez ponad dwadzieścia lat uczył równocześnie w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej – dziś Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego. Pracował również na stanowisku ministerialnego wizytatora szkół muzycznych Dolnego Śląska. Z czasem ograniczył dydaktykę do wykładów w PWSM, gdzie specjalizował się w kompozycji, harmonii, kontrapunkcie i analizie dzieła muzycznego. Sprawował też kolejno funkcje dziekana Wydziału Wychowania Muzycznego, Wydziału Instrumentalnego oraz Wydziału Kompozycji, Teorii Muzyki i Dyrygentury, a także kierownika licznych katedr.

Bogaty i różnorodny dorobek twórczy Ryszarda Bukowskiego obejmuje formy symfoniczne, koncertujące, wokalno-instrumentalne, kameralne, solowe, a także dzieła sceniczne, muzykę teatralną i filmową. Najważniejsze utwory to m.in. siedem symfonii, dwa koncerty fortepianowe, koncert na trąbkę, kwartety smyczkowe, Capriccio na sopran i orkiestrę, Fresk symfoniczny, Pasja wg św. Marka, dramat muzyczny Pierścień wielkiej damy, Spotkania w czasie na chór i orkiestrę.

Ryszard Bukowski systematycznie publikował recenzje i artykuły o tematyce muzycznej w prasie Dolnego i Górnego Śląska. Opublikował podręcznik Metodyka nauczania form muzycznych (PWM, 1968). Od 19 maja 1992 r. jest patronem Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia we Wrocławiu.