31.05.2023 Światowy Dzień Bez Tytoniu
31.05.2023
31 maja 2023 r. WHO i organizacje zdrowia publicznego na całym świecie spotkają się, aby świętować Światowy Dzień Bez Tytoniu (World No Tobacco Day). Co roku obchody tego święta mają na celu informowanie opinii publicznej o niebezpieczeństwach związanych z używaniem tytoniu, praktykach biznesowych firm tytoniowych, działaniach WHO w walce z epidemią tytoniową oraz o tym, co ludzie na całym świecie mogą zrobić, aby domagać się prawa do zdrowia i życia swojego oraz przyszłych pokoleń.
Tegoroczny temat obchodów brzmi: "Uprawiaj żywność, a nie tytoń". Globalna kampania 2023 ma na celu podniesienie świadomości na temat alternatywnych rozwiązań produkcji roślinnej i możliwości marketingowych dla plantatorów tytoniu oraz zachęcanie ich do uprawy zrównoważonych, pożywnych upraw. Ponadto ma na celu ujawnienie wysiłków przemysłu tytoniowego mających na celu zakłócanie prób zastąpienia uprawy tytoniu na zrównoważone uprawy, przyczyniając się w ten sposób do światowego kryzysu żywnościowego.
Uprawa i produkcja tytoniu pogłębia brak bezpieczeństwa żywnościowego
Narastający kryzys żywnościowy jest napędzany konfliktami i wojnami, wstrząsami klimatycznymi oraz gospodarczymi i społecznymi skutkami pandemii COVID-19. Przyczyny strukturalne, takie jak wybór uprawy, również mają wpływ, a spojrzenie na uprawę tytoniu ujawnia, w jaki sposób przyczynia się ona do zwiększenia braku bezpieczeństwa żywnościowego:
- Każdego roku na całym świecie około 3,5 miliona hektarów ziemi jest przekształcanych pod uprawę tytoniu. Uprawa tytoniu przyczynia się również do wylesiania o 200 000 hektarów rocznie.
- Uprawa tytoniu jest zasobochłonna i wymaga intensywnego stosowania pestycydów i nawozów, które przyczyniają się do degradacji gleby.
- Ziemia wykorzystywana do uprawy tytoniu ma wówczas mniejszą zdolność do uprawy innych upraw, takich jak żywność, ponieważ tytoń wyczerpuje żyzność gleby.
- W porównaniu z innymi rodzajami działalności rolniczej, takimi jak uprawa kukurydzy, a nawet wypas zwierząt gospodarskich, uprawa tytoniu ma znacznie bardziej destrukcyjny wpływ na ekosystemy, ponieważ pola uprawne tytoniu są bardziej podatne na pustynnienie.
Wszelkie zyski z tytoniu jako uprawy gotówkowej nie mogą zrekompensować szkód wyrządzonych zrównoważonej produkcji żywności w krajach o niskim i średnim dochodzie. W tym kontekście istnieje pilna potrzeba podjęcia środków prawnych w celu ograniczenia uprawy tytoniu i pomóc rolnikom w przejściu do produkcji alternatywnych roślin spożywczych.
Wspieranie tworzenia alternatywnych źródeł utrzymania
Przemysł tytoniowy często reklamuje się jako orędownik środków do życia rolników uprawiających tytoń. Jest to dalekie od prawdy. Intensywne obchodzenie się z insektycydami i toksycznymi chemikaliami podczas uprawy tytoniu przyczynia się do wielu rolników i ich rodziny cierpią z powodu złego stanu zdrowia. Ponadto nieuczciwe ustalenia umowne z firmami tytoniowymi utrzymują rolników w nędzy, a praca dzieci, która jest często wpleciona w uprawę tytoniu, koliduje z prawem do edukacji i jest naruszenie praw człowieka.
Dziewięciu z 10 największych hodowców tytoniu to kraje o niskim i średnim dochodzie, a 4 z nich definiuje się jako kraje o niskim deficycie żywności. Grunty wykorzystywane do uprawy tytoniu mogłyby być efektywniej wykorzystywane do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych Cel 2 – zero głodu.
Kampania WNTD 2023 wzywa rządy i decydentów do zintensyfikowania prawodawstwa, opracowania odpowiednich polityk i strategii oraz umożliwienia rolnikom uprawiającym tytoń warunków rynkowych przejścia na uprawę roślin spożywczych, które zapewniłyby im i ich rodzinom z lepszym życiem. Ramowa konwencja Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu oferuje szczegółowe zasady i opcje polityczne w zakresie promowania ekonomicznie opłacalnych alternatyw dla pracowników tytoniu, plantatorów i sprzedawców indywidualnych (określonych w art. 17) oraz w sprawie wzmocnienia ochrony środowiska i zdrowia ludzi (art. 18). Należy wzmocnić wdrażanie tych przepisów w poszczególnych krajach.
Źródło: