Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Mrągowie

Wszawica stanowi poważny problem higieniczny z uwagi na łatwość rozprzestrzeniania się tych pasożytów wśród dzieci i młodzieży, zwłaszcza kiedy przebywają w grupach. Najczęściej do zakażenia wszawicą dochodzi przez bezpośredni kontakt z włosami osoby chorej podczas przytulania się czy stykania się głowami. Możliwe jest także zakażenie poprzez używanie wspólnych przyrządów do pielęgnacji włosów, nakryć głowy, ręczników i bielizny pościelowej oraz poprzez stykanie się odzieży wierzchniej w szatni. W tym przypadku zawsze najważniejsze jest wykrycie i likwidacja źródła i oraz prowadzenie odpowiedniej profilaktyki.

Należy pamiętać, że wszawica nie jest zaliczana do chorób zakaźnych, ani do chorób podlegających obowiązkowemu leczeniu czy izolacji. Oznacza to, że w razie jej rozpoznania przepisy prawa nie wymagają obowiązku zgłoszenia tego faktu państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu, jak również nie ma możliwości wydania decyzji administracyjnej nakazującej podejrzanemu o wszawicę wstrzymanie się od uczęszczania do szkoły. Zatem w sytuacji zachorowania na wszawicę należy kierować się przede wszystkim rozsądkiem mając na uwadze dobro chorego dziecka oraz dobro pozostałych przebywających w placówce dzieci.

Każdy rodzic powinien informować wychowawcę klasy o wystąpieniu wszawicy u dziecka po to, aby podjęto właściwe działania zaradcze i profilaktyczne w celu uniknięcia dalszego szerzenia się zakażenia na inne dzieci. Działania zapobiegające zakażeniom wszawicy muszą być realizowane systematycznie, do czego niezbędna jest współpraca rodziców, dyrekcji oraz wychowawców sprawujących pieczę nad dziećmi. Dyrektor wiedząc o wystąpieniu przypadków wszawicy w placówce, w porozumieniu z wychowawcami powinien poinformować o tym fakcie opiekunów prawnych dzieci (z zachowaniem poufności) oraz pouczyć o konieczności podjęcia niezwłocznych zabiegów higienicznych skóry głowy. Natomiast zabiegi higieniczne polegające na usuwaniu pasożytów oraz ich jaj (gnid) muszą być przeprowadzane przez rodziców.

W sytuacji braku podjęcia u dziecka właściwych działań higienicznych, bądź kiedy dana rodzina z przyczyn finansowych nie jest w stanie zapewnić leczniczych środków przeciwpasożytniczych, wówczas pracownicy placówki powinni zgłosić ten fakt do miejscowego ośrodka pomocy społecznej, który w zakresie ustawowym udzieli pomocy.