W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.

Kampanie i akcje prozdrowotne

Światowy Dzień bez Tytoniu 2024
Światowy Dzień bez Tytoniu 2024

Co roku 31 maja obchodzimy Światowy Dzień Bez Tytoniu. W 2024 roku dzień ten przypada w piątek. Obchody Światowego Dnia Bez Tytoniu zostały zainicjowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) w 1987 roku. Prowadzona kampania ma na celu zwrócenie uwagi na szkodliwość palenia papierosów. Każdego roku święto jest obchodzone pod innym hasłem. Tegoroczne hasło kampanii brzmi: „Młodzież wkracza i zabiera głos #TobaccoExposed”

Światowy Dzień Bez Tytoniowy 2024 da platformę młodym ludziom na całym świecie, którzy wzywają rządy do ochrony ich przed drapieżnymi taktyką marketingu tytoniu. Branża atakuje młodzież na całe życie zysków, tworząc nową falę uzależnień. Dzieci używają e-papierosów w tempie wyższym niż dorośli we wszystkich regionach i na całym świecie szacuje się, że 37 milionów młodych ludzi w wieku 13-15 lat używa tytoniu.

Tegorocznym tematem jest ochrona młodych ludzi przed wpływem przemysłu tytoniowego. Kampania komunikacyjna podjęta przez WHO w mediach społecznościowych jest kontynuacją strategii „dla młodzieży przez młodzież”, w ramach której będą oni protestować przeciwko manipulacyjnym taktykom przemysłu tytoniowego oraz wskazywać na jego szkodliwy wpływ na zdrowie, sprawiedliwość społeczną i środowisko.

Branże tytoniowe i pokrewne wykorzystują fakt, że nie ustalono długoterminowych skutków zdrowotnych używania e-papierosów i nie zostały one jeszcze uregulowane w większości krajów, co umożliwia obejście przepisów prawnych.

O skuteczności strategii stosowanych przez firmy tytoniowe świadczy fakt, że dzieci używają e-papierosów częściej niż dorośli. Badania nt. używania wyrobów tytoniowych przeprowadzone:

  • w 45 krajach wykazały, że uczniowie w wieku 13–15 lat kupowali pojedyncze papierosy, a w niektórych krajach aż 80% uczniów przyznało, że kupowało pojedyncze papierosy,
  • w ponad 50 krajach pokazały, że co najmniej 10% uczniów w wieku 13–15 lat przedstawiciel firmy tytoniowej kiedykolwiek zaproponował darmowy papieros,
  • w ponad 120 krajach wykazały, że co najmniej 1 na 10 uczniów w wieku 13–15 lat posiadał przedmiot z logo firmy tytoniowej.

 

https://www.who.int/campaigns/world-no-tobacco-day/2024

Legionelloza - co powinieneś wiedzieć?
Legionelloza - co powinieneś wiedzieć2

Legionelloza jest chorobą zakaźną, ale nie zaraźliwą, nie przenosi się z człowieka na człowieka, stanowi zagrożenie dla ludzi gdy dostanie się do dróg oddechowych. Do zakażenia może dochodzić poprzez wdychanie powietrza, w którym znajduje się aerozol skażonej bakteriami wody (mgła wodna powstała w wyniku rozprysku wody).

Podczas oddychania kropelki aerozolu dostają się do naszych dróg oddechowych i osadzają na błonach śluzowych nosa lub płucach.

Legionella nie przenosi się drogą pokarmową tzn. nie jest dla nas niebezpieczna gdy trafi do układu pokarmowego wraz ze spożytą wodą.

  • Regularnie czyść i dezynfekuj urządzenia natryskowe w domu (głowice prysznicowe, nawilżacze powietrza, wanny z hydromasażem) zgodnie z zaleceniami producenta.
  • Po nieużywaniu kranu ponad 2 tygodnie odkręć wodę na przynajmniej 2 min, zanim zaczniesz z niej korzystać.
  • Okresowo opróżniaj i przepłukuj urządzenia grzewcze, zgodnie z zaleceniami producenta, aby zredukować osiadające na dnie i ściankach zanieczyszczenia.
  • Jeżeli możesz, zachowaj temperaturę wody w urządzeniach grzewczych na poziomie 60°C

Komunikat Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Rzeszowie w sprawie ogniska wywołanego zakażeniem Legionella pneumophila 

Zapobieganie zakażeniom bakteriami z rodzaju Legionella – zalecenia dot. ponownego otwierania budynków użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego po wydłużonym przestoju lub ograniczonej eksploatacji

LEGIONELLA- opracowanie-Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH

 

Materiały do pobrania

Najczęściej zadawane pytania - Legionella

Legionelloza - co musisz wiedzieć?

Możliwe źródła Legionelli

Plakat A3-Legionella - do druku

Ulotka Legionella

Światowy Dzień Zdrowia

W 2024 roku obchody Światowego Dnia Zdrowia będą organizowane pod hasłem „Moje zdrowie, moje prawo”.

Obraz przedstawia kobietę w kolorowym ubraniu, elementy związane ze zdrowiem oraz tekst 75 lat- zdrowie dla wszystkich

Tegoroczny temat przypomina nam, że każdy człowiek ma prawo do dostępu do wysokiej jakości usług zdrowotnych, edukacji i informacji, a także bezpiecznej wody pitnej, czystego powietrza, dobrego odżywiania, wysokiej jakości mieszkań, godnych warunków pracy i środowiska oraz wolności od dyskryminacji.

Zdrowie jest podstawowym prawem każdego człowieka. Zdrowie jako prawo człowieka zostało uznane w Konstytucji WHO (1948), Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka (1948) oraz wielu międzynarodowych i regionalnych traktatach dotyczących praw człowieka. Wszystkie państwa członkowskie WHO ratyfikowały co najmniej jeden traktat uznający prawo do najwyższego osiągalnego standardu zdrowia fizycznego i psychicznego. Oznacza to, że kraje mają zobowiązania prawne, przy jednoczesnym uznaniu, że do ich pełnego wypełnienia potrzebny jest czas i zasoby. Niektóre bezpośrednie obowiązki krajów obejmują gwarancje niedyskryminacji i równego traktowania w zdrowiu. Prawo do zdrowia obejmuje uprawnienia, takie jak prawo do kontroli własnego zdrowia, świadomej zgody, nienaruszalności cielesnej i udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia. Obejmuje także wolności, takie jak wolność od tortur, złego traktowania i szkodliwych praktyk.

Prawo do zdrowia jest ściśle powiązane i zależne od realizacji innych praw człowieka, w tym prawa do życia, wyżywienia, mieszkania, pracy, edukacji, prywatności, dostępu do informacji, wolności od tortur oraz wolności zrzeszania się, zgromadzeń i przemieszczania się . Obejmuje zarówno niedyskryminujący dostęp do wysokiej jakości, terminowych i odpowiednich usług i systemów zdrowotnych, jak i do podstawowych czynników warunkujących zdrowie.

Bezpieczne ferie

Państwowa Inspekcja Sanitarna dba o to, aby ferie zimowe były dla dzieci zdrowe i bezpieczne. W tym celu nadzorujemy miejsca wypoczynku znajdujące się na terenie województwa podkarpackiego.

Sprawdzamy:

  • warunki zakwaterowania, w tym stan techniczny pomieszczeń i sprzętów,
  • czystość pomieszczeń,
  • stan sanitariatów i dostęp do bieżącej ciepłej wody,
  • żywienie uczestników wypoczynku,
  • sposób zapewnienia opieki medycznej,
  • sposób postępowania z odpadami.

Obok działań kontrolnych podejmujemy wiele inicjatyw oraz włączamy się w działania lokalnych społeczności w zakresie propagowania zasad bezpiecznego wypoczynku. W naszych działaniach edukacyjnych kładziemy nacisk na:

  • profilaktykę chorób zakaźnych,
  • propagowanie szczepień ochronnych,
  • profilaktykę uzależnień,
  • promowanie zdrowego stylu życia, w szczególności aktywnego wypoczynku,
  • propagowanie podstawowych zasad higieny osobistej,
  • zapobieganie wypadkom i urazom, z uwzględnieniem zasad bezpiecznego poruszania się po drogach oraz zagrożeń wynikających z zabaw dzieci na zamarzniętych rzekach i jeziorach.
Światowy Dzień Rzucania Palenia 2023

W 2023 roku Światowy Dzień Rzucania Palenia Tytoniu przypada na 16 listopada (czwartek).

Dzień ten, przypadający w trzeci czwartek listopada, ma już ponad 30-letnią tradycję. Pomysł zrodził się w USA w Californii, gdzie w 1974 roku zachęcono ponad milion palaczy do odstawienia papierosów na jeden dzień.

Oczywiście 24 godziny nie wystarczą – mają jedynie zachęcić do całkowitego porzucenia nałogu. Z czasem do walki z tytoniem dołączył cały świat – zaczęły pojawiać się podobne inicjatywy, jak na przykład Dzień bez Papierosa (obchodzony 31 maja).

Na całym świecie tytoń zabija ponad 5 milionów osób każdego roku – w tym ponad 600 tysięcy osób, które palą biernie, wdychając dym osób palących w najbliższym otoczeniu. Choć śmiertelne skutki tego nałogu są powszechnie znane, głównym problemem związanym z rzucaniem palenia jest fakt, iż papierosy zabijają powoli – palacz może nie odczuwać skutków swojego nałogu przez wiele lat. Niestety, kiedy już się pojawią, często bywa za późno.

Choć ostrzeżenia „Palenie zabija” widoczne jest na każdej paczce papierosów, informacja ta – z racji swojej powszechności – szybko traci swój wydźwięk. Jak się jednak okazuje, dość skuteczne są „odstraszacze” graficzne – na przykład zdjęcia, nieraz makabryczne, zniszczonych organów wewnętrznych skutecznie zniechęcają młodzież do sięgania po papierosy oraz zwiększają liczbę palaczy, którzy decydują się zerwać z nałogiem.

W wielu krajach – również w Polsce – wprowadza się współcześnie zakazy palenia w miejscach publicznych. Niestety, jak wskazuje badanie CBOS-u, zmiany te nie wpłynęły na zmniejszenie liczby palaczy. Zakazy odgórne odgrywają zwykle niewielką rolę – znacznie lepiej działa bowiem motywacja wewnętrzna, którą każdy powinien odnaleźć w sobie. Każdy palący, czyli co trzeci Polak.

 

Organizm zaczyna się regenerować już od chwili rzucenia palenia. Korzyści są natychmiastowe i długoterminowe:

  • po 24 godzinach – zmniejsza się ryzyko ostrego zawału serca
  • po 20 minutach – spada tętno
  • w ciągu 12 godzin – wraca do normy poziom tlenku węgla we krwi
  • w ciągu 2–12 tygodni – poprawia się krążenie i czynność płuc
  • do 3 miesięcy – poprawia się kondycja fizyczna
  • w ciągu 1–9 miesięcy – ustępują kaszel i duszność
  • po roku – o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca
  • po 5 latach – zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru mózgu oraz zachorowania na raka jamy ustnej, przełyku i krtani oraz płuc
  • w ciągu 10 lat – śmiertelność z powodu raka płuc jest o około połowę mniejsza niż wśród palaczy
  • w ciągu 5–15 lat – ryzyko udaru zmniejsza się do poziomu porównywalnego do osób niepalących
  • po 15 latach – ryzyko zachorowania na raka płuca jest podobne jak u osoby nigdy niepalącej
  • w ciągu 15 lat – ryzyko wystąpienia chorób serca jest takie jak u niepalących.

Metody rzucenia palenia

Istnieje wiele sposobów na rzucenie palenia od naturalnych metod (zmniejszenie ilości wypalanych papierosów, znalezienie sprzymierzeńca w postanowieniu, pozytywne nastawienie do osiągnięcia cel), przez nikotynową terapię zastępczą (nikotynowe gumy do żucia, plastry nikotynowe, inhalatory nikotynowe) do metod niekonwencjonalnych (hipnoza, akupunktura, Bicom). Istnieją również specjalne, sprofilowane darmowe aplikacje mobilne, które mają na celu wspomagać osobę uzależnioną w rzucaniu palenia. Takie aplikacje analizują wprowadzone przez użytkownika dane i dostosowują najbardziej odpowiedni program wsparcia dopasowany do jego potrzeb.

Jedną z nich jest aplikacja „Jak rzucić palenie”, o której więcej informacji można znaleźć na stronie http://jakrzucicpalenie.pl/rzuc-palenie-z-aplikacja/ 

Problem wagi ciężkiej
Problem wagi ciężkiej

Wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego pracownicy Państwowej Inspekcji Sanitarnej na terenie województwa podkarpackiego przeprowadzają akcję informacjo-edukacyjną pt. „Problem wagi ciężkiej”.

 

Adresaci: uczniowie klas I-IV szkół podstawowych, rodzice, opiekunowie, nauczyciele.

   Cel główny:

  • Zwrócenie uwagi na problem przeciążonych plecaków/tornistrów.
  • Rozpowszechnienie informacja, że jedną z przyczyn wad postawy mogą być przeciążone kręgosłupy,
  • Dotarcie z rzetelną informacją do uczniów, rodziców i nauczycieli.

   Przewidywane efekty:

  • Uświadomienie uczniów jak prawidłowo spakować tornistry i dlaczego wkładanie do nich zbędnych rzeczy może zaszkodzić ich kręgosłupom.
  • Rodzice i opiekunowie będą wiedzieli, że należy konsultować zawartość tornistrów swoich dzieci, będą wiedzieli, jak wybrać prawidłowy plecak oraz będą znali prawidłowe normy dotyczące ciężaru.
  • Nauczyciele będą wymagali noszenia do szkoły tylko niezbędnych podręczników i zeszytów,
    a także przekazywali niezbędne informacje z tego zakresu rodzicom i opiekunom.

Materiały

Broszura

Plakat

Podsumowanie

Kleszcze!
Uwaga kleszcze

Kleszcze żyją powszechnie na terenie całego kraju w miejscach wilgotnych i obfitujących w roślinność. Można spotkać je w lasach (zwłaszcza liściastych i mieszanych), na podmokłych terenach porośniętych krzewami i trawami, na łąkach oraz nad brzegami rzek i jezior.
Pojawiają się także w parkach i na działkach. Aktywność kleszczy rozpoczyna się zwykle wczesną wiosną i trwa aż do późnej jesieni, jest większa, im wyższa jest temperatura i wilgotność otoczenia. Żyją w ściółce i w poszukiwaniu swych żywicieli (zwierząt, ludzi) wspinają się na trawy i krzewy. Wiszą na źdźbłach trawy i na spodzie liści, z tego powodu są niewidoczne. Dlatego „zbieramy” kleszcze przechodząc przez trawy lub krzewy. Kleszcze żywią się krwią zwierząt i ludzi.

Kleszcze mogą przytwierdzać się do różnych części ciała człowieka, często do ukrytych i owłosionych (pachy, pachwiny). Małe rozmiary kleszczy i obecność w ich ślinie substancji znieczulających powodują, że mogą być one niezauważone przez człowieka w czasie żerowania. Kleszcz po wessaniu krwi powiększa swoją objętość nawet 10-krotnie W czasie wysysania krwi kleszcze mogą przenieść groźne dla zdrowia bakterie i wirusy wywołujące boreliozę i kleszczowe zapalenie mózgu.

 

Jak zapobiegać ukąszeniu przez kleszcza?

W razie możliwości unikać miejsc zalesionych np. lasów i pól nie zbaczać ze ścieżki leśnej.

  1. W miejscach, gdzie istnieje ryzyko występowania kleszczy, nosić odpowiednią odzież, zakrywającą jak najwięcej części ciała (długie spodnie, koszule z długimi rękawami, nakrycie głowy etc.), można włożyć nogawki spodni w skarpety, lub założyć spodnie ze ściągaczami w kostce
  2. Stosować środki odstraszające kleszcze, (zgodnie z zaleceniami producenta) do kupienia w drogeriach i aptekach.
  3. Zmienić i dokładnie wytrzepać odzież, którą nosiliśmy w lesie.
  4. Po wizycie w lesie lub innym miejscu bytowania kleszczy dokładne obejrzeć całe ciało. Zwłaszcza zwrócić uwagę na pachy, pachwiny, zgięcia podkolanowe i łokciowe. Należy pamiętać również o obejrzeniu skóry głowy.

 

Jak postąpić w przypadku ukąszenia?

  1. Po zauważeniu ukąszenia przez kleszcza należy natychmiast delikatnie usunąć kleszcza. W tym celu należy użyć pęsety. Pęseta ująć kleszcza tuż przy skórze i pociągnąć ku górze zdecydowanym ruchem, nie ściskać kleszcza zbyt mocno, by nie wycisnąć jego wydalin. Kleszcza nie należy wykręcać lub próbować wycisnąć. Przed usunięciem kleszcza, nie smarować miejsca wkłucia żadną substancją.
  2. Po usunięciu kleszcza miejsce ukłucia należy zdezynfekować odpowiednim preparatem.
  3. Gdyby usunięcie kleszcza sprawiało trudności, należy zwrócić się o pomoc do lekarza.
  4. Następnie należy udać się do lekarza rodzinnego, który podejmie decyzję o odpowiednim leczeniu.

 

„Kleszczowanka”, to najnowsza kolorowanka edukacyjna, którą przekazujemy w ręce dzieci w wieku przedszkolnym. To książeczka z ciekawostkami i łamigłówkami o kleszczach. Przez zabawę uczy jak się chronić przed ich wkłuciem w ciało i chorobami, które przenoszą. Otwierając „Kleszczowankę” można wykazać się kreatywnością - rysować, kolorować, pisać, wykreślać, dodawać swoje obrazki.

Zapraszamy także dorosłych – rodziców, nauczycieli, dziadków, opiekunów do wspólnego spędzania czasu z dziećmi przy „Kleszczowance”. Książeczka może Was wesprzeć w prowadzeniu rozmów na temat sposobów dbania o własne zdrowie.

Ilustracje w książeczce są autorstwa Anety Czarnieckiej, znanej jako Obrazownik, która współtworzyła również teksty. Publikacja powstała przy wsparciu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie, Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia Higieny i Zdrowia Publicznego w Olsztynie w Olsztynie, a powstała z inicjatywy Oddziału Oświaty i Promocji Zdrowia Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Olsztynie.

Zachęcamy również do zapoznania się z pozostałymi materiałami przygotowanymi przez Państwową Inspekcję Sanitarną.

Materiały

Kleszczowanka

Kleszczowanka (wersja ukraińska)

Ulotka - Kleszcze - co powinieneś wiedzieć

Wideo

Kleszcze a repelenty
Obraz przedstawia kleszcza siedzącego na zielonym liściu

Wiosenna aura zachęca do wypoczynku na świeżym powietrzu, ale niestety wyższe temperatury sprzyjają także większej aktywności kleszczy. Aby w pełni czerpać radość z chwil spędzonych na łonie natury należy mieć świadomość jak można chronić się przed tymi uciążliwymi pajęczakami oraz niebezpiecznymi chorobami, które mogą przenosić. W Polsce najczęstszymi chorobami będącymi skutkiem ukąszenia kleszczy są borelioza oraz kleszczowe zapalenie mózgu. Przed kleszczowym zapaleniem mózgu może ochronić nas szczepionka, ale w przypadku boreliozy pozostaje nam unikanie miejsc bytowania kleszczy oraz stosowanie odstraszających je profesjonalnych i zbadanych produktów biobójczych.

Zastosowanie odpowiednich produktów biobójczych (czyli substancji lub mieszanin, których przeznaczeniem jest m. in. odstraszanie organizmów szkodliwych w inny sposób niż działanie czysto fizyczne lub mechaniczne), w tym przypadku repelentów należących do kategorii 3, grupy 19 załącznika V rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych, pozwoli na skuteczne odstraszenie tych stawonogów i wyeliminowanie zagrożeń związanych z ich ugryzieniami.

W sklepach stacjonarnych oraz internetowych oferowanych jest wiele różnorodnych produktów działających odstraszająco na kleszcze oraz insekty. Będą wśród nich produkty aplikowane na skórę w postaci spreju, balsamu, kremu, czy pianki, nasączone repelentem chusteczki, naklejki, czy opaski na rękę, a także produkty w spreju do odzieży. 

Ze uwagi na fakt, że substancje czynne zawarte w produktach biobójczych mogą stwarzać zagrożenie zarówno dla ludzi jak i dla środowiska, produkty te przed wprowadzeniem do obrotu podlegają profesjonalnej ocenie i rejestracji przez powołane do tego instytucje. Na polskim rynku oraz w całej Unii Europejskiej wprowadzane do obrotu i stosowane mogą być tylko te produkty biobójcze, na które uzyskano odpowiednie pozwolenie i którego unikatowy numer umieszczono na jego etykiecie. Posiadanie przez produkt biobójczy numeru odpowiedniego pozwolenia gwarantuje, że produkt zawiera znaną i zbadaną substancję czynną oraz przeszedł właściwe badania, które potwierdziły jego skuteczność w zwalczaniu organizmów szkodliwych, a także określono zasady bezpiecznego użycia tego biocydu.

Informację, czy dany produkt jest aktualnie zarejestrowany jako biobójczy na terenie Polski, tzn. czy został dopuszczony do obrotu na terenie Polski można uzyskać pod adresem: https://bip.urpl.gov.pl/pl/biuletyny-i-wykazy/produkty-biob%C3%B3jcze, gdzie znajdują się następujące dokumenty:

  • Wykaz Produktów Biobójczych cz. I - zawierający wykaz produktów biobójczych, na które wydano pozwolenie na obrót, zgodnie z procedurą narodową,
  • Wykaz Produktów Biobójczych cz. II, dokument ten zawiera produkty zarejestrowane zgodnie z procedurami europejskimi.

Wykaz wszystkich produktów biobójczych zarejestrowanych w procedurze europejskiej znajduje się na stronie Europejskiej Agencji Chemikaliów: https://echa.europa.eu/pl/information-on-chemicals/biocidal-products.

Istotny jest wybór odpowiedniego repelentu zarówno z uwagi na jego skuteczność, sposób użycia, jak i potencjalne działania szkodliwe. Szczególną uwagę należy zwrócić na produkty, które mają być stosowane przez dzieci oraz kobiety w ciąży. Należy ściśle przestrzegać instrukcji stosowania zawartej na etykiecie lub ulotce, m. in. sposobu i miejsca aplikacji, maksymalnej dziennej dawki oraz ograniczeń wiekowych użytkownika. Czas działania danego repelentu zależy od zastosowanej w nim substancji czynnej oraz jej stężenia, o czym należy pamiętać zwłaszcza przy dłuższych wycieczkach.

Zakupu zawsze należy dokonywać w pewnych źródłach zwracając szczególną uwagę, czy produkt znajduje się w oryginalnych opakowaniach, na których widnieje oznaczenie podmiotu odpowiedzialnego za wprowadzenie go na rynek oraz numer pozwolenia.

Bezpieczne wakacje

Bezpieczne wakacje

Wakacje to wzmożony okres działalności Państwowej Inspekcji Sanitarnej województwa podkarpackiego.

Zapraszamy do zapoznania się z najważniejszymi kierunkami działań w ramach #BezpieczneWakacje.

Akcja lato: W ramach corocznie przeprowadzanej przez Państwową Inspekcję Sanitarną województwa podkarpackiego AKCJI LATO sprawowany jest wzmożony nadzór sanitarno-higieniczny w zakładach żywienia zbiorowego (np. bary, restauracje, stołówki, zakłady małej gastronomii), zwłaszcza w miejscowościach turystycznych i wypoczynkowych. Szczególną atencją objęte są miejsca wypoczynku dzieci i młodzieży, w których spożywają posiłki, zwłaszcza tzw. „zielone szkoły”, kolonie, półkolonie.  W trakcie trwania tej akcji - od początku maja do końca września 2022 r. - Państwowa Inspekcja Sanitarna jest obecna również na festynach, jarmarkach, eventach, piknikach i imprezach plenerowych, podczas których są wprowadzane do obrotu środki spożywcze. AKCJA  LATO ma na celu nie tylko zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego serwowanych posiłków i sprzedawanej żywności, ale również edukacje społeczeństwa w zakresie prozdrowotnych zachowań, począwszy od higieny rąk, poprzez popularyzowanie wiedzy na temat zdrowego odżywania.

Nadzór nad kąpieliskami: W ramach nadzoru nad kąpieliskami i miejscami okazjonalnie wykorzystywanymi do kąpieli, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej prowadzą monitoring jakości wody. Pobierane są próbki wody zgodnie z ustalonym harmonogramem oraz przeprowadzana jest wizualna ocena wody pod kątem obecności zanieczyszczeń bądź sinic. Dodatkowo przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego, przeprowadzana jest kontrola obiektu, gdzie sprawdzane są: tablice informacyjne, regulamin obiektu, postępowanie z odpadami komunalnymi, infrastruktura (np. toalety, prysznice, szatnie) oraz ogólne zagospodarowanie terenu.

Bezpieczny wypoczynek: Zbliżające się wyczekiwane wakacje to czas wytężonej pracy dla Policji, Inspekcji Sanitarnej i Straży.  Inspekcja Sanitarna realizując zadania na rzecz zdrowia publicznego, sprawuje także nadzór nad letnim wypoczynkiem w bezpiecznych warunkach. Pracownicy Powiatowych Stacji Sanitarno-Epidemiologicznych przeprowadzają kontrole turnusów zgłoszonych do elektronicznej bazy wypoczynku w trakcie ich trwania. Podczas przeprowadzanych kontroli zwraca się uwagę na warunki sanitarno-higieniczne, w jakich przebywają uczestnicy wypoczynku. Zwraca się uwagę na stan sanitarno – techniczny pokoi, ich wyposażenie, infrastrukturę sanitarną, zaopatrzenie w środki do utrzymania higieny osobistej. Sprawdzana jest dokumentacja organizatorów wypoczynku,  w tym orzeczenia lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych oraz dostęp uczestników do opieki medycznej.

Zapobieganie chorobom zakaźnym: obszerne działania informacyjne edukacyjne połączone z wzmożonym  nadzorem  nad obiektami  związanymi z żywnością, zaopatrzeniem w wodę do spożycia oraz kąpieliskami i miejscami  wykorzystywanymi do kąpieli. Prowadzone działania informacyjno-edukacyjne obejmują organizację stoisk informacyjno-edukacyjnych obejmują tematykę promocji szczepień ochronnych, higieny osobistej, prawidłowego mycia rąk, bezpiecznego korzystania ze słońca, profilaktykę chorób zakaźnych oraz profilaktykę zatruć pokarmowych, profilaktykę chorób odkleszczowych, propagowaniu bezpiecznych form spędzania wolnego czasu jak również edukację i informację nt. szkodliwości alkoholu, nikotyny i innych środków psychoaktywnych.

Bezpieczne grzybobranie: akcja edukacyjno-informacyjna „Poznaj grzyby unikniesz zatrucia” prowadzona jest na terenie województwa podkarpackiego z użyciem 46 makiet grzybów. Wystawa organizowania jest w czasie eventów, festynów i innych spotkań zrzeszających większą liczbę społeczeństwa. Podczas wystawy wykwalifikowanie klasyfikatorzy grzybów udzielają porad oraz rozwiewają wszelkie wątpliwości dotyczące grzybów jadalnych, niejadalnych i trujących.

Materiały

Kolorowanka - bezpieczne wakacje

GRYPA - informacje

GRYPA SEZONOWA

Grypa to ostre wirusowe zakażenie górnych dróg oddechowych, wywoływane przez wirusy grypy. Przyczyną corocznych, sezonowych wzrostów zachorowań na grypę w okresie jesienno-zimowym są wirusy grypy typu A i B.

Grypa powoduje zachorowania w każdej grupie wiekowej (Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że rocznie dotyczyć może 5% – 10% dorosłych i 20% – 30% dzieci). Na całym świecie, szacuje się, że corocznie zachorowania na grypę są przyczyną około 3 do 5 milionów przypadków ciężkich powikłań pogrypowych, a około 250 000 do 500 000 zgonów, równocześnie jednak dostępne są skuteczne szczepienia ochronne przeciw grypie.

Jak przenosi się grypa?

Grypa przenosi się z osoby na osobę drogą kropelkową podczas kichania, kaszlu lub w wyniku bezpośredniego kontaktu ze świeżą wydzieliną z dróg oddechowych zakażonych osób.

Objawy grypy są niecharakterystyczne, lecz najczęstsze dotyczą nagłego występowania:

  • objawów ogólnych – wysokiej gorączki, dreszczy, bólów mięśni, bólów głowy (najczęściej okolicy czołowej i zagałkowy), uczucia rozbicia i osłabienia, złego ogólnego samopoczucia;
  • objawów ze strony układu oddechowego – suchego kaszlu, bólu gardła i katarem (zwykle o niedużym nasileniu).

U małych dzieci obraz kliniczny może być całkowicie niecharakterystyczny – obejmować zmienione zachowanie dziecka, senność lub rozdrażnienie, brak apetytu, wymioty.

Powikłania

Choroba zwykle ustępuje samoistnie po 3-7 dniach, ale kaszel, zmęczenie i uczucie rozbicia mogą się utrzymywać do ok. 2 tyg. Najczęstsze powikłania grypy to zapalenia ucha środkowego oraz angina paciorkowcowa. Grypa może prowadzić również do ciężkich powikłań i hospitalizacji – najczęstsze to zapalenie płuc, do rzadszych należą zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i opon mózgowych i inne, które zdarzają się u dzieci poniżej 2 roku życia, dorosłych w wieku 65 lat lub starszych, kobiet w ciąży oraz osób przewlekle chorych. Śmiertelność grypy sezonowej wynosi 0,1-0,5% (tzn. umiera 1-5 na 1000 osób, które zachorowały), przy czym 90% zgonów występuje u osób po 60 r.ż.

Leczenie

Tak jak w przypadku innych chorób wywoływanych przez wirusy antybiotyki są nieskuteczne i leczenie jest głównie objawowe. Zaleca się pozostanie w domu i odpoczynek, picie dużej ilości płynów, stosowanie niesterydowych środków przeciwzapalnych – uwaga: u dzieci poniżej 16 r.ż. nie należy stosować salicylanów. U małych dzieci niezwykle istotne jest nawadnianie i obniżanie gorączki, która może doprowadzić do wystąpienia drgawek gorączkowych. W przypadku osób należących do grup ryzyka lekarz może zadecydować o zastosowaniu leków antywirusowych (oseltamivir, zanamivir).

Szczepienie przeciwko grypie sezonowej

Należy podkreślić, iż najskuteczniejszą metodą uniknięcia zachorowania i związanych z nim powikłań jest profilaktyka pod postacią corocznego szczepienia poprzedzającego sezon zachorowań na grypę. W Polsce dostępne są (na receptę) szczepionki przeciwko grypie produkowane przez kilka firm. Ich skład jest zgodny z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i obejmuje 3 lub 4 szczepy wirusa, krążące w danym sezonie.

Bezpieczne i skuteczne szczepionki są dostępne i stosowane od ponad 60 lat. Wśród zdrowych osób dorosłych, szczepionka przeciw grypie może zapewnić odpowiednią ochronę. Jednak wśród osób starszych, szczepionka przeciw grypie może być mniej skuteczna w zapobieganiu chorobie, ale może zmniejszyć nasilenie objawów choroby oraz częstości występowania powikłań i zgonów.

W Polsce coroczne szczepienia są zalecane przez ekspertów wszystkim osobom powyżej 6 miesiąca życia, a w szczególności:

  • osobom chorym na choroby przewlekłe,
  • zdrowym dzieciom w wieku od 6 miesiąca życia do 18 roku,
  • osobom w wieku powyżej 55 lat,
  • pracownikom ochrony zdrowia oraz placówek zapewniających opiekę osobom chorym i niepełnosprawnym,
  • pracownikom wykonującym zawody wymagające ciągłego kontaktu z ludźmi.

Kwalifikację osoby do szczepienia przeprowadza lekarz, a samo szczepienie może być wykonywane wyłącznie przez lekarza lub pielęgniarkę. Ze względu na zmienność antygenową grypy konieczne jest coroczne ponawianie szczepienia, aby chronić się przed nowymi szczepami wirusa.

Osoby, u których występuje jeden lub więcej z opisanych objawów takich jak gorączka, bóle głowy, bóle mięśni, ból gardła, katar, dreszcze, poczucie ogólnego rozbicia – mogą być chore na grypę.

W celu zapobieżenia zachorowaniu i dalszemu szerzeniu się grypy sezonowej zaleca się:

  • regularne, coroczne szczepienie przeciwko grypie,
  • regularne mycie rąk. Częste mycie rąk wodą i mydłem, a w przypadku, gdy nie jest to możliwe środkiem dezynfekującymi na bazie alkoholu, zmniejsza ryzyko zakażenia przenoszonego przez ręce zanieczyszczone wirusami grypy,
  • unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi,
  • w przypadku wystąpienia objawów grypowych pozostanie w domu, a gdy konieczne jest przebywania poza domem – unikanie tłumu i masowych zgromadzeń,
  • zakrywanie ust i nosa podczas kaszlu oraz kichania, najlepiej przy pomocy chusteczki, ewentualnie rękoma, które następnie należy umyć wodą i mydłem lub środkiem dezynfekującym na bazie alkoholu.

Źródło: Główny Inspektorat Sanitarny

Materiały

Ulotka 1

Ulotka 2

Myję ręce, bo wiem więcej!

Publikacja daje możliwość połączenia nauki z zabawą. Zawiera treści informujące o tym, dlaczego trzeba myć ręce, kiedy to robić koniecznie i jak myć ręce właściwie. W zabawny sposób przedstawia wirusy i bakterie, które można kolorować, ucząc się jednocześnie, jak się ich pozbyć z rąk, a dzięki temu nie zachorować na różne choroby.

Dzieci, biorąc do rąk książeczkę, mają możliwość kolorowania obrazków, czytania, nauki wierszyków, które utrwalają wiedzę. To sposób na spędzanie przez dzieci wolnego czasu np. podczas ferii, ale również wspólnej zabawy z rodzicami. Jest to także propozycja pomocy dydaktycznej dla nauczycieli przedszkoli i najmłodszych klas szkół podstawowych.

Kolorowanka jest też częścią akcji profilaktyki zdrowia „Myję ręce, bo wiem więcej!”, prowadzonej przez Państwową Inspekcją Sanitarną na Warmii i Mazurach, jak też działań edukacyjnych, dotyczących zapobiegania zakażeniom koronawirusem.

Materiały

„Myję ręce, bo wiem więcej!” - prezentacja

Kolorowanka „Myję ręce, bo wiem więcej!”

Kolorowanka „Myję ręce, bo wiem więcej!” (wersja ukraińska)

Zadania szkoły w przypadkach związanych z wszawicą

Problem wszawicy, powraca do placówek oświatowych jak bumerang. Mimo, że na rynku dostępnych jest wiele skutecznych preparatów zwalczających wszy, problem występuje cyklicznie a stereotypowe myślenie o wszawicy jako chorobie wstydliwej nie pomaga w eliminacji tego zjawiska.

Sprawdzanie głowy - wszawica

Działania szkoły w ramach profilaktyki wszawicy

Zapewnienie warunków do bezpiecznego i higienicznego pobytu dzieci w placówkach oświatowych i opiekuńczych jest obowiązkiem dyrektora placówki.

Co powoduje wszawicę?

Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np.stosowanie wspólnych przedmiotów (szczotki, spinki, grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki, materace, pościel).

Jakie są objawy wszawicy i jak ją rozpoznać?

Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy. Może temu towarzyszyć zaczerwienienie głowy, szczególnie na linii włosów lub za uszami. Mogą występować przeczosy tj. drobne ranki i zadrapania spowodowane uporczywym świądem i drapaniem. Konsekwencją tego jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzi do stanów zapalny i otwiera drogę do zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych. W skrajnych przypadkach na głowie osoby zarażonej wszawicą pojawia się tzw. „kołtun” tj. włosy zlepione ropno-surowiczą wydzieliną.

Jak leczyć wszawicę?

W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko samego pacjenta, ale także obserwować i ewentualnie leczyć wszystkie osoby kontaktujące się blisko z pacjentem (rodzina). Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. Obecnie stosowane są preparaty w postaci lotionu, żelu, szamponu i/lub kremu, można je dostać w aptekach. W trakcie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym grzebieniem (zabieg ten usuwa martwe wszy oraz odklejone gnidy). Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie lub zanurzenie we wrzącej wodzie).

Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10 dniach. Specjalnym czynnościom poddane powinny być również rzeczy osobiste osoby zarażonej i osób z najbliższego otoczenia. Wszelkie ozdoby do włosów, grzebienie, szczotki należy wygotować lub zniszczyć. Ubrania, pościel należy wyprać w temperaturze co najmniej 60°C (temp. 53.5°C zabija wszy i ich jaja) lub chemicznie i wyprasować żelazkiem z funkcją pary szczególnie przy szwach. Rzeczy, których nie można wyprać trzeba spryskać preparatem owadobójczym, a następnie szczelnie zamknąć na 10 dni w foliowym worku, następnie wyczyścić na sucho lub mokro. W pomieszczeniach należy odkurzyć podłogę i meble. Pluszowe zabawki wyprać lub przetrzymać w zamrażalniku ok. 24-48 godzin.

Kiedy wszawica jest wyleczona?

Czas leczenia zależy od czasu trwania kuracji. Zasady i zalecenia co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji znajdują się na opakowaniu i/lub ulotce dołączonej do opakowania odpowiedniego preparatu.

Bezwzględnie nie wolno piętnować osoby dotkniętej wszawicą i jej rodziny!

Wszawica może wystąpić w każdym środowisku niezależnie od statusu ekonomicznego i poziomu higieny. Powszechnie występująca stygmatyzacja pacjentów ze zdiagnozowaną wszawicą jest główną przyczyną braku wymiany informacji i tym samym utrudnia w znacznym stopniu podjęcie czynności mających na celu leczenie i zapobieganie tym pasożytom.

Dlaczego wszawica powraca?

Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi, ponadto zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi.

Mity i fakty o wszawicy

Mity Fakty
Wszawica wynika z brudu i braku higieny. Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi.
Wszy potrafią skakać i pływać. Pasożyty te poruszają się wyłącznie poprzez pełzanie. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego  kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi.
Osobie dotkniętej wszawicą należy ogolić głowę. Nie należy golić głowy chorego. Powstające przy okazji golenia mikro uszkodzenia skóry głowy mogą stanowić wrota zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych i przedłużenie procesu leczenia.

 

Wystarczy zastosować dostępne preparaty zwalczające pasożyty.

Wszawica jest wyłącznie problemem estetycznym. Wszawica jest także problemem zdrowotnym. Powoduje wystąpienie swędzących grudek zapalnych, które po zdrapaniu mogą ulec wtórnym zakażeniom bakteryjnym.
Zwierzęta domowe mogą być źródłem. Wesz ludzka nie bytuje na zwierzętach, dlatego nie jest konieczne przeglądanie sierści zwierząt w obawie, że mogą być przyczyną zakażenia.
Dokładne umycie głowy szamponem pozwoli pozbyć się wszy. Wszy dzięki specjalnym odnóżom i pazurkom czepnym silnie przytwierdzają się do włosów. Gnidy są przyczepiane do włosów specjalną wydzieliną, która nie rozpuszcza się w wodzie i jest trud na do usunięcia.
Wszy mają tylko dzieci. Zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi. Dlatego choroba ta jest szczególnie popularna wśród dzieci uczęszczających do przedszkoli czy szkół.

Materiały do pobrania/druku

DRUK​_wszawica​_BROSZURA​_A5-1

DRUK​_wszawica​_PLAKAT​_A2-1

DRUK​_wszawica​_ULOTKA​_A5-1

wszawica​_BROSZURA​_A5-1

wszawica​_PLAKAT​_A2-1

wszawica​_ULOTKA​_A5-1

Zdjęcia (2)

 

{"register":{"columns":[]}}