W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Koci świat

16.02.2024

Szare, bure i pstrokate, wszystkie koty mają swoje święto - te dzikie też. W polskich lasach występują przedstawiciele dwóch gatunków dzikich kotów: ryś i żbik.

Pośród drzew w lesie, na mchu siedzą dwa rysie. Duża samica z małym potomkiem. W lewym górnym roku napis: 17 lutego 2024 Dzień Kota, Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska i logo (biały liść)

Z Dniem Kota, obchodzonym 17 lutego, kojarzą się nam przede wszystkim koty domowe. Warto pamiętać, że rodzina kotowatych jest znacznie liczniejsza. Poza dobrze znanymi nam Mruczkami i Filemonami, występują również osobniki dziko żyjące. Niektóre mają także nadane imiona, jak choćby sześć rysic Rózia, Hyża, Szelma, Mniszka, Luna i Azjatka, które w 2021 roku zasiliły populację rysi na Pomorzu Zachodnim. Samice trafiły na ten obszar w ramach długoterminowego programu reintrodukcji (reintrodukcja - ponowne wprowadzenie na stary obszar bytowania gatunku).

Żbik

  • Na pozór żbik przypomina kota domowego, jest jednak typowo leśnym stworzeniem.
  • Wygląd: charakterystyczną cechą żbika jest czarna pręga, która przechodzi wzdłuż tułowia. Czarne są również poduszki łap. Budowa ciała żbika jest mocniejsza niż przeciętnego kota domowego, futro zaś krótsze i gęstsze. Natomiast oczy są koloru żółtego.
  • W Polsce żyje tylko około 200 osobników.
  • Występują w Karpatach – w Beskidzie Niskim, Bieszczadach, Na Pogórzu Przemyskim i w Górach Sanocko-Turczańskich.
  • Żbik jest typowym mięsożercą.
  • W 1952 roku polski żbik został wpisany na listę gatunków objętych całkowitą ochroną. Choć podlegają ścisłej ochronie, coraz trudniej im przetrwać w ich naturalnym środowisku. 
  • Zagrożenia:
    - możliwość krzyżowania z niekastrowanymi wychodzącymi kotami domowymi (potomstwo takich par jest płodne),
    - naturalnymi wrogami są też m.in. wilki, zdziczałe psy czy drapieżne ptaki, które polują na młode osobniki,
    - choroby,
    - rozwój cywilizacji,
    - tworzenie monokultur leśnych,
    - zmiany środowiskowe – wycinka lasów i istnienie dróg szybkiego ruchu między kompleksami leśnymi, co powoduje zmniejszenie terenów łowieckich i uboższe zasoby pokarmowe.

Ryś

  • To największe drapieżniki z rodziny kotowatych występujące w Polsce.
  • Wygląd: najbardziej charakterystycznym jego elementem są pędzelki na uszach, pomagają rysiom lepiej słyszeć (kępki włosów skupiają fale dźwiękowe i doprowadzają dźwięk do uszu). Zwierzę ma krótki ogon, długie łapy, krępą budowę i czarne cętki. Samce mają po bokach pyska dłuższą sierść, tzw. bokobrody. Są też zazwyczaj większe niż samice.
  • W Polsce występują dwie populacje rysia: karpacka i bałtycka.
  • Rysie mają duże wymagania przestrzenne poszukują rozległych i trudno dostępnych obszarów leśnych do życia. Obecnie na wolności rysie występują w północno-wschodniej i południowej części Polski. Występują głównie w Karpatach i na Pogórzu Karpackim oraz w puszczach: Białowieskiej, Knyszyńskiej i Augustowskiej oraz bardzo nielicznie na Mazowszu i Kujawach. A dzięki programowi reintrodukcji, który realizuje Zachodniopomorskie Towarzystwo Przyrodnicze, rysie są również w północno-zachodniej Polsce. W ramach tego projektu udało się już wypuścić na wolność ponad 60 rysi.
  • Rysie prowadzą samotniczy tryb życia. Polują m.in. na sarny, jelenie, dziki czy ptaki.
  • Ryś jest objęty ścisłą ochroną od 1995 roku. 
  • Na terenie Polski w 2022 było 558 rysiów (dane GUS).
  • Zagrożenia:
    - kłusownictwo,
    - choroby (np. świerzb),
    - fragmentacja terytoriów leśnych,
    - uproszczenie, ujednolicenie struktury gatunkowej i wiekowej, brak leżących drzew,
    - rosnące natężenie ruchu samochodowego oraz rozwój sieci autostrad i dróg szybkiego ruchu.

Podejmowane są działania, które zmierzają do zwiększenia populacji rysia w Polsce, np. odtworzenie i ochrona korytarzy ekologicznych, a także urozmaicenie struktury gatunkowej i wiekowej naszych lasów oraz konsekwentne zwalczanie kłusownictwa, a także wdrożenie programu reintrodukcji. Postulowany jest też lepszy monitoring saren i jeleni - bazy pokarmowej rysiów.

Wobec tak niskiej populacji rysia i żbika w Polsce, najlepszym prezentem dla tych kotowatych, będą nasze działania na rzecz zachowania różnorodności biologicznej. Wszystko w naszych rękach!

Materiały

Materiał na stronie GDOŚ
{"register":{"columns":[]}}