Gatunki niebezpieczne

Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody zabrania się posiadania i przetrzymywania, sprowadzania z zagranicy, sprzedaży, wymiany, wynajmu, darowizny i użyczania podmiotom nieuprawnionym do ich posiadania żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.

Ogrody zoologiczne, cyrki i placówki naukowe prowadzące badania nad zwierzętami, zwolnione są z zakazu posiadania i przetrzymywania oraz sprowadzania z zagranicy żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych, natomiast ośrodków rehabilitacji zwierząt nie dotyczy zakaz posiadania i przetrzymywania żywych zwierząt gatunków niebezpiecznych (art. 73 ust. 2 ustawy o ochronie przyrody).

Gatunki zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi dzielą się na dwie kategorie (art. 73 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody):

kategoria I - obejmująca najbardziej niebezpieczne gatunki lub grupy gatunków zwierząt, które z przyczyn naturalnej agresywności lub właściwości biologicznych mogą stanowić poważne zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi,
kategoria II - obejmująca pozostałe gatunki lub grupy gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.

Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą ochrony ludzi przed zagrożeniami powodowanymi przez zwierzęta gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia określa, w drodze rozporządzenia (art. 73 ust. 11 ustawy o ochronie przyrody):

gatunki lub grupy gatunków zwierząt zaliczane do kategorii I i II,
warunki przetrzymywania poszczególnych gatunków lub grup gatunków zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi,
sposoby znakowania zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi zostało opublikowane 22 sierpnia 2011 r. i weszło w życie 23 listopada 2011 r.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustaw, osoby przetrzymujące zwierzęta niebezpieczne, określone w ww. rozporządzeniu w ciągu:

6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia winne były przekazać zwierzęta podmiotom uprawnionym do ich posiadania - jeśli przetrzymywały zwierzęta z gatunków należących do I kategorii,
12 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia winny uzyskać zezwolenie właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz złożyć wniosek o dokonanie wpisu do rejestru starosty właściwego ze względu na miejsce przetrzymywania zwierząt - jeśli przetrzymują zwierzęta z gatunków należących do II kategorii. Termin minął 23 listopada 2012 r.

Zezwolenie może być wydane na wniosek zawierający następujące elementy (art. 73 ust. 5 ustawy o ochronie przyrody):

imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
nazwę gatunku w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
liczbę osobników poszczególnych gatunków, których dotyczy wniosek;
wskazanie miejsca przetrzymywania zwierząt, których dotyczy wniosek;
zaświadczenie powiatowego lekarza weterynarii stwierdzające spełnianie przez wnioskodawcę warunków przetrzymywania zwierząt gatunków niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi odpowiednich do liczby zwierząt, których dotyczy wniosek oraz uniemożliwiających ich ucieczkę lub przypadkowy kontakt z osobami postronnymi, a także spełnienie warunków, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Środowiska.

Zadania organów administracji publicznej i służb, a zwierzęta niebezpieczne