W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Nowy rezerwat przyrody „Dębniak”

05.08.2022

Na mocy zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Opolu z 27 czerwca 2022 r. wyznaczony został kolejny rezerwat przyrody na Opolszczyźnie.

Płat_siedliska_podgórskiej_dąbrowy_acydofilnej_w_rezerwacie_przyrody_Dębniak,

Na mocy zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Opolu z 27 czerwca 2022 r. wyznaczony został kolejny rezerwat przyrody na Opolszczyźnie. Celem ochrony rezerwatu przyrody „Dębniak” jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych leśnych zbiorowisk o charakterze wilgotnych dąbrów acydofilnych tworzących 31,32 hektarową enklawę lasów liściastych zbliżonych do naturalnych, położonych na północno-wschodnich skłonach Olszaka.
Podgórska wilgotna dąbrowa acydofilna Molinio arundinaceae-Quercetum należy do zbiorowisk rzadkich i zagrożonych na poziomie krajowym, jak i regionalnym, ponieważ ich zasięg geograficzny obejmuje tylko zachodnią część Polski, gdzie występują atlantyckie wpływy klimatyczne.
Obszar rezerwatu przyrody „Dębniak” to las wilgotny budowany głównie przez dęba bezszypułkowego Quercus petraea, dęba szypułkowego Quercus robur, brzozę omszoną Betula pubescens, brzozę brodawkowatą Betula pendula i domieszkowo świerka Picea abies i modrzewia Larix decidua. W podszycie występuje tu przede wszystkim kruszyna pospolita Frangula alnus, czasem świerk Picea abies. Runo zdominowane jest przez trzęślicę Molinia arundinacea, jastrzębce Hieracium spp., borówkę czernicę Vaccinium myrtillus, tojeść pospolitą Lysimachia vulgaris, konwalijkę dwulistną Maianthemum bifolium, kosmatkę gajową Luzula luzuloides, pszeńca łąkowego Melampyrum pratense i kłosówkę miękką Holcus mollis.
Ten bardzo ważny w ochronie przyrody Polski i Śląska Opolskiego las występuje na przedpolu Gór Opawskich (315-325 m n.p.m.), w najlepiej zachowanej postaci, w obniżeniach terenu z oglejoną glebą.

Zdjęcia (1)

{"register":{"columns":[]}}