Ośrodki rehabilitacji zwierząt
Ośrodek rehabilitacji zwierząt, w myśl art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, to miejsce, w którym jest prowadzone leczenie i rehabilitacja zwierząt dziko występujących, wymagających okresowej opieki człowieka w celu przywrócenia ich do środowiska przyrodniczego.
Zgodnie z art. 75 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie przyrody, utworzenie i prowadzenie ośrodka rehabilitacji zwierząt wymaga uzyskania zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Zezwolenie takie wydaje się na wniosek, który zawiera:
- imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;
- wskazanie położenia ośrodka;
- opis pomieszczeń do leczenia i rehabilitacji zwierząt;
- wykaz gatunków lub grup gatunków zwierząt, które mogą być leczone i rehabilitowane w ośrodku, zawierający nazwę gatunków lub wyższych jednostek systematycznych grup gatunków w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje;
- wskazanie osoby odpowiedzialnej za prowadzenie ośrodka;
- informację o możliwości zapewnienia opieki lekarsko-weterynaryjnej;
- opinię właściwej miejscowo rady gminy.
Warunki przebywania zwierząt w ośrodku powinny odpowiadać potrzebom biologicznym zwierząt w okresie ich leczenia i rehabilitacji, a zwierzęta objęte w ośrodku leczeniem i rehabilitacją nie mogą być sprzedawane.
Na podstawie art. 76 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody, regionalny dyrektor ochrony środowiska może dofinansowywać z własnych środków budżetowych leczenie i rehabilitację zwierząt w ośrodkach.
Nie rzadziej niż raz na trzy lata, regionalny dyrektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce położenia ośrodka rehabilitacji, z własnej inicjatywy lub na wniosek Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, przeprowadza kontrole w zakresie działalności ośrodka.
Zezwolenie na prowadzenie ośrodka rehabilitacji może być cofnięte przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w przypadku:
- niespełnienia warunków leczenia i rehabilitacji zwierząt odpowiadających potrzebom biologicznym danego gatunku;
- nieusunięcia, w wyznaczonym przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska terminie, nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonej przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska.
W takim przypadku ośrodek rehabilitacji podlega likwidacji, a osoba odpowiedzialna za prowadzenie ośrodka jest zobowiązana zapewnić leczonym i rehabilitowanym w ośrodku zwierzętom warunki odpowiadające ich potrzebom biologicznym.
Ustawa o ochronie przyrody oprócz ww. zawiera przepisy karne odnoszące się do ośrodków rehabilitacji zwierząt (art. 131 pkt 2 i 3 ustawy o ochronie przyrody).
Materiały
Czujkowska A, 2012, Poradnik ochrony bociana białego dla lekarzy weterynarii, Towarzystwo Przyrodnicze Bocian i Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Chronionych Ptasi AzylPoradnik_ochrony_bociana.pdf 2.94MB Czujkowska A, 2012, Podstawy rehabilitacji dzikich zwierząt. Przewodnik po dostępnej wiedzy na temat biologii i leczenia w kontekście rehabilitacji dzikich zwierząt, Stowarzyszenie Miłośników Żubrów
Podstawy_rehabilitacji_dzikich_zwierzat.pdf 0.91MB