Regionalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska we Wrocławiu

Inwazyjne gatunki obce (IGO) to takie gatunki, które wskutek działalności człowieka zostały wprowadzone poza obszar naturalnego występowania, a rozprzestrzenianie ich i wprowadzenie do środowiska zagraża różnorodności biologicznej oraz oddziałuje w niepożądany sposób na człowieka i środowisko.

Przetrzymywanie zwierzęcia domowego, należącego do inwazyjnych gatunków obcych (IGO) umieszczonych w wykazie IGO stwarzających zagrożenie dla Unii albo na liście IGO stwarzających zagrożenie dla Polski, wymaga stosownego zezwolenia, odpowiednio Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska lub właściwego miejscowo regionalnego dyrektora ochrony środowiska. Należy jednak zauważyć, że zawsze przetrzymywanie takiego zwierzęcia pociąga to za sobą ryzyko jego rozmnażania się i ucieczki, a w konsekwencji ryzyko rozprzestrzeniania się IGO.

Obecność IGO w środowisku naturalnym może się wiązać z różnymi negatywnymi skutkami dla rodzimej chronionej fauny i flory, w tym ograniczeniem różnorodności biologicznej, zmniejszeniem populacji lub eliminowaniem gatunków rodzimych, poprzez konkurencję pokarmową, drapieżnictwo lub przekazywanie patogenów oraz zakłócanie funkcjonowania ekosystemów.

Inwazyjne gatunki obce są często dla hodowców atrakcyjne, gatunki te są hodowane jako zwierzęta domowe, np. żółwie ozdobne czy szopy pracze. Niejednokrotnie ich właściciele nie są świadomi zagrożeń, jakie ww. gatunki stanowią dla rodzimej fauny, ani też obowiązujących wobec IGO przepisów. Należy wskazać, że jednym ze znaczących czynników ograniczających skalę problemu inwazyjnych gatunków obcych w środowisku przyrodniczym są odpowiednie zachowania właścicieli zwierząt domowych.

Dlatego też właściciele zwierzęcia domowego należącego do IGO stwarzającego zagrożenie dla Unii/ Polski winni przestrzegać  poniższych zasad w celu zminimalizowania ryzyka ucieczki i rozmnażania się takiego zwierzęcia:

• Zwierzęta domowe, należące do IGO, należy przetrzymywać w warunkach odpowiadających ich potrzebom biologicznym w pomieszczeniach zewnętrznych lub wewnętrznych zabezpieczonych w sposób uniemożliwiający ich ucieczkę (np. zabezpieczenie przewodów wentylacyjnych, kanałów instalacyjno-kanalizacyjnych, okien, drzwi i innych otworów, zabezpieczenie szczelności klatki z siatki z drutu nierdzewnego, wytrzymałej na przegryzanie i rozrywanie).
• Zwierzęta IGO należy transportować wyłącznie w zamkniętych klatkach lub innych pojemnikach z możliwością czasowego zamykania.
• Jeżeli jest możliwe zwierzęta IGO należy zabezpieczyć przed możliwością rozmnażania się poprzez ich sterylizację. W przypadku żółwi które osiągnęły zdolność rozrodczą, osobniki należy zabezpieczyć przed rozmnażaniem poprzez izolowanie samca i samicy w okresie rozrodczym, a w wyniku przypadkowego rozrodu należy zniszczyć jaja zniesione przez samicę.
• Jeżeli jest możliwe zwierzęta IGO należy poddać oznakowaniu poprzez wszczepienie mikroczipa.

Właściciele powinni być także przygotowani na powiadomienie odpowiednich władz w razie ucieczki zwierzęcia, aby umożliwić w razie potrzeby szybką reakcję. W ten sposób biorą oni udział w rozwiązywaniu potencjalnego problemu, o ile tylko mogą dowieść, że dołożyli wszelkich rozsądnych starań, aby zwierzęta bezpiecznie zatrzymać.

Więcej informacji dostępnych jest, na stronie GDOS na portalu www.gov.pl, lub np. w Europejskim kodeksie postępowania w sprawie zwierząt domowych i inwazyjnych gatunków obcych

https://www.gov.pl/web/gdos/uwaga-wazne-informacje-ws-inwazyjnych-gatunkow-obcych-groza-wysokie-kary