Inwazyjne gatunki obce
- Informacja dla osób posiadających zwierzęta domowe należące do inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Unii/Polski
- Informacja dotycząca sprzedaży zapasów inwazyjnych gatunków obcych stwarzających zagrożenie dla Polski
- Przepisy prawne dotyczące gatunków obcych
- Wzory raportów dla gminy – inwazyjne gatunki obce
- Projekt GDOŚ na temat inwazyjnych gatunków obcych
- Inwazyjne gatunki obce (IGO)
1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych, które winno być stosowane bezpośrednio w krajach członkowskich UE.
1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 1143/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań zapobiegawczych i zaradczych w odniesieniu do wprowadzania i rozprzestrzeniania inwazyjnych gatunków obcych, które winno być stosowane bezpośrednio w krajach członkowskich UE. Rozporządzenie w sposób kompleksowy reguluje takie zagadnienia jak: zapobieganie wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się inwazyjnych gatunków obcych, ich wczesne wykrywanie i szybka eliminacja bądź długofalowa i efektywna kontrola populacji w przypadku gatunków rozpowszechnionych.
Lista gatunków inwazyjnych stwarzających zagrożenie dla Unii zostanie opracowana z udziałem państw członkowskich Unii na podstawie oceny ryzyka i dowodów naukowych.
Obecnie zgodnie prawem krajowym, tj. art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, zabrania się wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz przemieszczania w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych.
Przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić rodzimym gatunkom lub siedliskom przyrodniczym (inaczej inwazyjnych gatunków obcych) jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody). Natomiast wwożenie z zagranicy inwazyjnych gatunków obcych oraz jednocześnie przetrzymywanie, hodowla, rozmnażanie, oferowanie do sprzedaży i zbywanie tych sprowadzonych okazów wymaga zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (art. 120 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie przyrody). Powyższych przepisów nie stosuje się do gatunków ryb, na których wprowadzanie jest wymagane zezwolenie ministra właściwego do spraw rolnictwa, wydawane na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym albo art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie zgodnie z art. 120 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody.
Zakaz wprowadzania do środowiska przyrodniczego oraz przemieszczania, w tym środowisku roślin, zwierząt lub grzybów gatunków obcych, z wyjątkiem gatunków, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym, nie stosuje się do wprowadzania do środowiska przyrodniczego i przemieszczania w tym środowisku roślin:
- przy zakładaniu i utrzymywaniu terenów zieleni oraz zakładaniu i utrzymywaniu zadrzewień poza lasami i obszarami objętymi formami ochrony przyrody,
- wykorzystywanych w ramach racjonalnej gospodarki leśnej i rolnej (art. 120 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody).
Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa określa, w drodze rozporządzenia, listę roślin, zwierząt i grzybów gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym, kierując się potrzebą zapewnienia ciągłości istnienia i ochrony różnorodności rodzimych gatunków roślin, zwierząt lub grzybów (art. 120 ust. 2 f ustawy o ochronie przyrody).
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. w sprawie listy roślin i zwierząt gatunków obcych, które w przypadku uwolnienia do środowiska przyrodniczego mogą zagrozić gatunkom rodzimym lub siedliskom przyrodniczym zostało opublikowane 4 października 2011 r. i weszło w życie 5 kwietnia 2012 r.
Wniosek o wydanie stosownego zezwolenia Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska lub właściwego regionalnego dyrektora ochrony środowiska powinien zawierać następujące elementy (art. 120 ust. 2 b ustawy o ochronie przyrody):
- imię, nazwisko i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
- cel wykonania wnioskowanych czynności;
- opis czynności, której dotyczy wniosek;
- nazwę gatunku lub gatunków, w języku łacińskim i polskim, jeżeli polska nazwa istnieje, których będą dotyczyć czynności;
- liczbę lub ilość osobników, których dotyczy wniosek, o ile jest to możliwe do ustalenia;
- określenie warunków, miejsca i czasu wykonania czynności;
- świadectwo pochodzenia.
Należy zwrócić uwagę na przypisy zawarte w ww. rozporządzeniu.
Przypis nr 1: nie dotyczy dalszego przetrzymywania, bez zmiany lokalizacji, okazów przetrzymywanych w dniu wejścia w życie rozporządzenia, odnosi się do następujących gatunków roślin:
- azolla drobna (azolla karolińska) Azolla filiculoides,
- barszcz Mantegazziego (barszcz kaukaski) Heracleum mantegazzianum,
- barszcz Sosnowskiego Heracleum sosnowskyi,
- bożodrzew gruczołowaty (ajlant gruczołkowaty) Ailanthus altissima,
- kolcolist zachodni Ulex europaeus,
- kolczurka klapowana Echinocystis lobata,
- niecierpek gruczołowaty Impatiens glandulifera,
- niecierpek pomarańczowy Impatiens capensis,
- rdestowiec czeski (rdestowiec pośredni) Reynoutria x bohemia,
- rdestowiec japoński (rdestowiec ostrokończysty) Reynoutria japonia,
- rdestowiec sachaliński Reynoutria sachalinensis,
- trojeść amerykańska Asclepias syriaca.
Przypis nr 2: nie dotyczy okazów przetrzymywanych poza akwenami w celach spożywczych, odnosi się do następujących gatunków zwierząt:
- krab wełnistoręki (krab wełnistoszczypcy) Eriocheir sinensis,
- rak luizjański Procambarus clarkii,
- rak pręgowany (rak amerykański) Orconectes limosus,
- rak sygnałowy (rak kalifornijski) Pacifastacus leniusculus,
- ostryga pacyficzna Crassostrea gigas,
- babka bycza Neogobius melanostomus,
- babka łysa (babka gołogłowa) Neogobius gymnotrachelus,
- babka szczupła (babka rzeczna) Neogobius fluviatilis.
Przypis nr 3: nie dotyczy okazów wpisanych w dniu wejścia w życie rozporządzenia do rejestru starosty na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody, odnosi się do następujących gatunków zwierząt:
- żółw malowany Chrysemys picta,
- żółw czerwonolicy Trachemys scripta elegant.
Przydatne linki
- Inwazyjne gatunki obce, a Konwencja Berneńska
- Wyniki konferencji Dobre praktyki w zakresie stosowania roślin gatunków obcych w ogrodnictwie
- Baza danych IOP PAN Gatunki Obce w Polsce
- Księga Gatunków Obcych Inwazyjnych w Faunie Polski IOP PAN
- Baza danych o inwazyjnych gatunkach obcych w Europie (DAISIE)
- Baza danych o inwazyjnych gatunkach obcych w Europie Północnej i Centralnej (NOBANIS)
- Konwencja o ochronie różnorodności biologicznej a inwazyjne gatunki obce
- Dyrektywa Siedliskowa a inwazyjne gatunki obce
- Gatunki obce w dokumentach UE
- Gatunki obce w dokumentach międzynarodowych
- Dodatkowe informacje o gatunkach obcych
- Baza danych i mapy rozmieszczenia barszczu Sosnowskiego i barszczu olbrzymiego - Wyższej Szkoły Ekologii i Zarządzania w Warszawie
Publikacje
- Kodeks postępowania w zakresie ogrodnictwa i inwazyjnych roślin obcych opracowany przez Radę Europy (wersja polska)
- Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz, Cz. Hołdyński, 2012
- Folder informacyjny Nie pozbywaj się inwazyjnych gatunków obcych
Zachęcamy do korzystania z publikacji Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych autorstwa B. Tokarskiej-Guzik, Z. Dajdoka, M. Zając, A. Zająca, A. Urbisz, W. Danielewicza i Cz. Hołdyńskiego.
Mamy nadzieję że publikacja zachęci do inicjowania działań mających na celu przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się w środowisku przyrodniczym gatunków inwazyjnych, a także do prowadzenia badań, edukacji i innych działań praktycznych.
Publikacja Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych zawiera katalog roślin gatunków obcych, które można zaobserwować w środowisku przyrodniczym w Polsce. Każdy gatunek został oceniony pod kątem stwarzanego zagrożenia dla rodzimej przyrody, w tym dla siedlisk przyrodniczych chronionych na mocy Dyrektywy Siedliskowej. Ponadto w opracowaniu umieszczono kluczowe informacje o gatunkach obcych, tj. o ich pochodzeniu geograficznym, okresie przybycia, rodzaju kolonizowanych zbiorowisk, opis ekologii i oddziaływań na gospodarkę, zdrowie i środowisko oraz wiele innych zagadnień.