Prawo do godności i intymności w szpitalu psychiatrycznym
07.03.2025
Każdy obywatel ma prawo do poszanowania jego godności i intymności. Poszanowanie godności gwarantuje Konstytucja. To, że obywatel jednocześnie jest pacjentem nikogo nie zwalnia z obowiązku poszanowania tego prawa, personel medyczny również jest do tego zobowiązany. Pacjent w procesie leczenia powinien być traktowany z szacunkiem i traktowany jako partner.
Co to oznacza w szczególności? Między innymi to, że przekazywanie informacji o stanie zdrowia pacjentowi powinno odbywać się na osobności, w komfortowych dla pacjenta warunkach. Osoby postronne niezaangażowane w proces leczniczy nie powinny w nim uczestniczyć.
Personel ma obowiązek zwracać się do pacjenta „pan/i”. Zaniechanie używania tych przedrostków jest naruszeniem prawa do godności osoby hospitalizowanej. Pacjent ma prawo do podmiotowego traktowania swojej osoby. Podmiotowe podejście to wyraz uznania autonomii i sprawczości, a także partnerskie podejście do pacjenta. Oznacza ono akceptację wpływu pacjenta na organizowane przez personel medyczny działania, a nie tylko danie możliwość obserwowania czy uczestniczenia w nim.
Podczas udzielania świadczeń zdrowotnych wymagających obnażenia stref intymnych pacjenta lub też w sytuacji zastosowanego przymusu bezpośredniego wobec pacjenta, powinno się to odbywać w warunkach zapewniających poszanowanie intymności. Pacjent powinien być zasłonięty przed wzrokiem osób postronnych. Jeżeli nie ma innej możliwości personel medyczny powinien zasłonić pacjenta parawanem.
Na życzenie pacjenta, podczas udzielania świadczeń zdrowotnych może być obecna osoba bliska.
Prawo to obejmuje także prawo do umierania w spokoju i godności oraz do łagodzenia bólu.
Podstawa prawna:
Art. 20 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 r. ( Dz. U. z 2024 r. poz. 581)