Zasada 3: Niepomijanie nikogo
Zapewnienie, że nikt nie zostanie pominięty, jest głównym przesłaniem Agendy 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju ONZ, w której stwierdza się, że jest to „kluczowe, transformatywne przyrzeczenie Agendy 2030".
Zostało ono złożone w duchu wzmocnionej globalnej solidarności koncentrującej się zwłaszcza na potrzebach najuboższych i najbardziej bezbronnych osób. W ubiegłych dekadach zaobserwowano dynamiczny rozwój w wielu krajach. Jest on jednak nierównomierny, a nierówności pomiędzy krajami i w ramach jednego kraju stanowią prawdziwe wyzwanie. Najbardziej dotknięte tym rozwarstwieniem są osoby ubogie i z grup szczególnie wrażliwych. Grupy szczególnie wrażliwe to zazwyczaj dzieci, młodzież, kobiety, osoby starsze, migranci, uchodźcy, ludność rdzenna, osoby niepełnosprawne lub inne mniejszości, które napotykają na bariery uniemożliwiające im pełne uczestnictwo w życiu politycznym, gospodarczym i społecznym. Ubóstwo oraz marginalizacja grup szczególnie wrażliwych występuje zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych.
W Agendzie 2030 dąży się do tego, by w pierwszej kolejności zapewnić wsparcie najbardziej potrzebującym i wzmocnić pozycję osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji. Wymaga to od rządów wprowadzenia innowacji i przeprojektowania usług publicznych poprzez skupienie się na potrzebach osób żyjących w ubóstwie oraz na rzecz najbardziej wrażliwych grup. Oznacza to, że należy usunąć bariery w dostępie do usług publicznych oraz podnieść ich jakość dla szczególnie wrażliwych grup społecznych, również poprzez wykorzystanie innowacyjnego potencjału technologii pionierskich. Wymaga to opracowania modeli zarządzania opartych na uczestnictwie i włączeniu społecznym. Należy tworzyć partnerstwa z udziałem wielu zainteresowanych stron, pomocne w tworzeniu sprzyjających warunków dla wrażliwych grup społecznych umożliwiających im udział w życiu społecznym oraz gospodarczym.