[[jQueryInclude?preset=slides]]

Wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka zwiedza pawilony podczas 16. Międzynarodowej Wystawy Architektury – La Biennale di Venezia, fot. Anna Zagrodzka

16. Międzynarodowa Wystawa Architektury – La Biennale di Venezia, fot. Anna Zagrodzka

16. Międzynarodowa Wystawa Architektury – La Biennale di Venezia, fot. Anna Zagrodzka

16. Międzynarodowa Wystawa Architektury – La Biennale di Venezia, fot. Anna Zagrodzka

Wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka zwiedza pawilony podczas 16. Międzynarodowej Wystawy Architektury – La Biennale di Venezia, fot. Anna Zagrodzka

Wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka zwiedza pawilony podczas 16. Międzynarodowej Wystawy Architektury – La Biennale di Venezia, fot.: MKiDN

Spotkanie Wiceminister Kultury Wandy Zwinogrodzkiej z Minister Kultury i Rozwoju Wiedzy ZEA Nurą bint Muhammad al-Kabi. Wiceminister Wanda Zwinogrodzka odwiedziła pawilon ZEA podczas wizyty w Wenecji z okazji 16. Międzynarodowej Wystawie Architektury – La Biennale di Venezia, fot. MKiDN

Architektura jako sfera zbiorowej wiedzy o przyrodzie i sposób doświadczania skali planety – to myśl leżąca u podstaw projektu „Amplifikacja natury”. Wystawa wg pomysłu grupy projektowej CENTRALA i kuratorki Anny Ptak jest prezentowana w Pawilonie Polskim na 16. Międzynarodowej Wystawie Architektury – La Biennale di Venezia. Wernisaż wystawy, zorganizowanej przez Zachętę, odbył się 24 maja. Uczestnikiem tegorocznej wystawy architektury w Wenecji była wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka.

„Amplifikacja natury”, czyli polska wystawa w Wenecji

Do współpracy przy projekcie „Amplifikacja natury” zaproszono artystkę Izę Tarasewicz, która zinterpretowała efekty badań CENTRALI, tworząc instalację podkreślającą procesualny charakter projektu. Jej rzeźbiarska reprezentacja pojęcia amplifikacji natury unaoczni zmienność i skalę zjawisk naturalnych oraz procesów przyrodniczych, jakim podlegają konstrukcje architektoniczne, a które stanowią ich niedoceniany budulec.

W przestrzeni Pawilonu Polskiego artystka Iza Tarasewicz rzeźbiarsko interpretuje zagadnienia projektu i badania grupy CENTRALA. Efektem jej pracy jest odwzorowanie rzeźby terenu – formy ukształtowanej na wzór skarpy warszawskiej wyrzeźbionej przez pra-Wisłę i wody polodowcowe. Rzeźba jako odlew i odcisk, negatyw i pozytyw, w przestrzeni wystawy pełni funkcję ekspozycyjną. Wypełniona wodą niecka wraz z unoszącymi się na wodzie modelami tworzy laboratorium wyobraźni, nazwane przez twórców „pływającym imaginarium”. To analityczny diagram przeobrażania sposobu myślenia o architekturze – jako o procesie materialnym, przyrodniczym, oddziałującym na różne zmysły i sposoby organizowania życia. Dzięki temu zabiegowi twórcy pokazują, że wyporność wody inaczej niż siła grawitacji organizuje układ obiektów w przestrzeni. Celem projektu jest więc odwrócenie uwagi odbiorców od formy architektonicznej. Zespół koncentruje własne twórcze i badawcze poszukiwania na zagadnieniach związanych z przestrzenią architektoniczną jako strefą współistnienia i interakcji z innymi ludźmi, zwierzętami czy nawet wirusami i bakteriami uczestniczącymi w procesach zachodzących w systemach Ziemi.

Sześcioletnie badania architektoniczne

„Amplifikacja natury” jest efektem trwających od sześciu lat badań architektonicznych prowadzonych przez grupę CENTRALA. Akcentuje całe spektrum zmysłowych odczuć i emocji wywoływanych przez naturę i świadomie niedoświadczanych na co dzień przez człowieka, który „zamyka się” w architekturze. Wystawa ma oddziaływać na widza na trzech poziomach. Na pierwszym wskazuje siły stanowiące budulec architektury – grawitację, krążenie wody, oscylację światła. Na drugim – analizuje pięć obiektów architektonicznych, które zostały wybrane ze względu na działanie tych sił. Trzeci, najbardziej rozbudowany poziom, pokazuje obiekty w szerokim kontekście: architektonicznym, artystycznym i naukowym, oraz w skalach – od najmniejszej, lokalnej, aż po planetarną. Kolejnym elementem uzupełniającym wystawę jest książka „Amplifikacja natury. Wyobraźnia planetarna architektury w epoce antropocenu” pod redakcją Anny Ptak, według projektu graficznego Krzysztofa Pydy.

„Freespace” tematem przewodnim wystawy architektury w Wenecji

Prezentacja w Pawilonie Polskim wpisuje się w temat przewodni 16. Międzynarodowej Wystawy Architektury – La Biennale di Venezia, której kuratorki Yvonne Farrell i Shelley McNamara nadały tytuł „Freespace” (Wolna przestrzeń). Wskazując różne aspekty tego zagadnienia oraz rolę architektury w choreografii życia codziennego, zaakcentowały także rolę darów natury: światła słońca i blasku księżyca, powietrza, grawitacji, materiałów – zasobów naturalnych i tych wytworzonych przez człowieka. Grupa CENTRALA i kuratorka Anna Ptak interpretują tytuł „Freespace” jako pewną „darmową przestrzeń”, rodzaj daru, jakim są siły podtrzymujące życie na planecie, bez których nie byłoby architektury.