W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

25. Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej rozstrzygnięty

01.07.2019

Triumfatorem 25. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej został spektakl „Najmrodzki, czyli dawno temu w Gliwicach” w reżyserii Michała Siegoczyńskiego z Teatru Miejskiego w Gliwicach, który zdobył nagrodę Grand Prix, główna nagrodę aktorską, nagrodę za reżyserię oraz pięć wyróżnień indywidualnych. „Spektakl jest dziełem perfekcyjnym” – powiedziała przewodnicząca jury Anna Wakulik.

25. Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej rozstrzygnięty

Podczas uroczystego ogłoszenia wyników, które tradycyjnie odbyło się w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, dyrektor Departamentu Narodowych Instytucji Kultury MKiDN Agnieszka Komar-Morawska odczytała list wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego skierowany do uczestników konkursu:

„Szanowni Państwo,

z wielką przyjemnością przekazuję wyrazy uznania Uczestnikom, Finalistom, a nade wszystko Laureatom dwudziestego piątego Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

Gdy ćwierć wieku temu Konkurs rozpoczynał swoją historię, teatry polskie zmagały się z dramatycznymi problemami. Niepewności organizacyjnej i finansowej oraz odpływowi publiczności towarzyszył kryzys dramatopisarstwa. Skomplikowana współczesność z coraz większym trudem odnajdowała swoje odbicie na scenie. Walce z tą tendencją i przywróceniu naturalnych proporcji repertuarowych miała służyć idea Kazimierza Dejmka, by ufundować prestiżowy konkurs poświęcony polskim sztukom współczesnym.

W ciągu dwudziestu pięciu lat trafność tej decyzji została potwierdzona po wielokroć. Przeglądając dzisiejsze repertuary teatrów widzimy jak istotną ich część stanowią nowe dramaty, pisane przez stale poszerzające się grono autorów. Część tytułów wystawiana jest wiele razy, po niektóre sięgają radio i telewizja, a znacząca grupa tłumaczona oraz wystawiana jest także za granicą. Wszystko to świadczy o wysokiej pozycji współczesnego dramatu polskiego, potwierdzając zarazem, że obchodzący swój jubileusz Konkurs stał się naturalnym elementem krwiobiegu naszej kultury.

Gratulując zwycięzcom, słowa uznania kieruję również do Zespołu Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, będącego od lat organizatorem tego unikatowego przedsięwzięcia. Szczególnie dziękuję Koordynatorowi Merytorycznemu, Panu Jackowi Sieradzkiemu oraz Koordynatorowi Organizacyjno-Finansowemu, Pani Marii Stępkowskiej, których wytrwała praca współtworzy rangę tego wydarzenia. Dziękuję też członkom obu Komisji i Jury Konkursu oraz wszystkim osobom, które poświęciły swój czas i starania jego rozwojowi.”

 

P.o. dyrektora Instytutu Teatralnego Elżbieta Wrotnowska-Gmyz podkreśliła, że jest to konkurs, który ma swoją legendę, którego celem jest promocja rodzimej twórczości dramaturgicznej i teatralnej, wspieranie twórców oraz nagradzanie najlepszych wykonań.

W tym roku zgłoszonych zostało 130 spektakli z 81 teatrów. W finale 25. konkursu znalazło się dwanaście spektakli, które walczyły o nagrodę główną oraz nagrody indywidualne: „Dziki” z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, „Król” z Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie, „Kwiat paproci” z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, „Lwów nie oddamy” z Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, „Najmrodzki, czyli dawno temu w Gliwicach” z Teatru Miejskiego w Gliwicach, „O mężnym Pietrku i sierotce Marysi. Bajka dla dorosłych” z Teatru Polskiego w Poznaniu, „Pod adresem marzeń” z Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach, „Postać dnia/siedem reakcji na jedno zdarzenie, czyli opowieść teatralna o aktorze Przegrodzkim” z Teatru Polskiego w Podziemiu, „Rzeczy, których nie wyrzuciliśmy” z Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, „Staś i Zła Noga” z Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, „Thriller” z Nowego Teatru w Warszawie oraz „Wyzwolenia” z Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.

Finałową dwunastkę wskazała Komisja Artystyczna (Jacek Sieradzki – przewodniczący, Zuzanna Berendt, Dominik Gac, Andrzej Lis, Henryk Mazurkiewicz, Piotr Morawski, Sandra Szwarc). Komisja Artystyczna wybrała 53 spektakle, które mogą ubiegać się o prawo do refundacji kosztów produkcji, jednocześnie przyznając też swoje nagrody.

Po obejrzeniu 12 spektakli, które zakwalifikowane zostały się do finału tegorocznej edycji Konkursu, jury w składzie: Krzysztof Babicki, Michał Kotański, Jacek Kopciński, Paweł Płoski oraz Anna Wakulik (przewodnicząca), przyznało osiem nagród głównych i sześć wyróżnień. Zdecydowanymi zwycięzcami okazali się twórcy spektaklu „Najmrodzki, czyli dawno temu w Gliwicach”, którzy otrzymali aż pięć wyróżnień i trzy nagrody główne, w tym tę najważniejszą – Grand Prix dla najlepszego spektaklu w Konkursie. Do Michała Siegoczyńskiego trafiła nagroda za reżyserię „Najmrodzkiego...”, a do odtwarzającego główną rolę w spektaklu Mariusza Ostrowskiego – nagroda aktorska. Za najlepszą aktorkę jury uznało Oksanę Czerkaszynę, grającą w spektaklu „Lwów nie oddamy”. Spektakl w reżyserii Katarzyny Szyngiery z Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie był drugim największym zwycięzcą tegorocznej edycji Konkursu – do aktorów: Oksany Czerkaszyny, Dagny Cipory, Małgorzaty Machowskiej, Mateusza Mikosia, Piotra Mieczysława Napieraja, Jacka Sotomskiego i Roberta Żurka, trafiła bowiem także nagroda zespołowa.

Najlepszą scenografię i muzykę jury dostrzegło w spektaklu „Pod adresem marzeń” z Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach. Nagroda za scenografię powędrowała do Marka Zákosteleckiego, a nagroda za muzykę do Martina Husovskiego.

W 25. edycji Konkursu przyznano również sześć wyróżnień aktorskich. Pięć trafiło w ręce aktorów spektaklu „Najmrodzki, czyli dawno temu w Gliwicach” – Izabeli Baran, Karoliny Olgi Burek, Aleksandry Maj, Dominiki Majewskiej oraz Przemysława Chojęty. Szóste wyróżnienie powędrowało do Doroty Furmaniuk za rolę w spektaklu „Dziki” z Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.

Nagrodę im. Jana Świderskiego, ufundowaną przez Zarząd Sekcji Teatrów Dramatycznych Związku Artystów Scen Polskich, otrzymał w tym roku Paweł Tomaszewski za rolę w spektaklu „Król” Szczepana Twardocha w adaptacji Pawła Demirskiego w reżyserii Moniki Strzępki z Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie.

Anna Wakulik, przewodnicząca jury, zwróciła uwagę, że spektakl „Najmrodzki...” wygrał jednogłośnie.

– A to dlatego, że jest teatrem, dla którego podstawą jest słowo... słowo, które działa na scenie. [spektakl] Nie jest lingwistyczną zabawą do analizowania na uniwersytetach, nie jest próbą wybrnięcia z zadania „jak napisać coś na zamówienie, udając, że temat mnie obchodzi”. A i takie teksty zdarzyły się w finale. Na scenie w Gliwicach ożyły wszystkie postaci, każdy aktor miał swoje pięć minut. Publiczność pokochała postać Najmrodzkiego graną przez Mariusza Ostrowskiego. I nie nudziliśmy się ani chwili przez – uwaga – 220 minut! – powiedziała przewodnicząca jury uzasadniając wybór.

Już po raz piąty swoje nagrody przyznała również Komisja Artystyczna, która wybiera finałowe spektakle. W tym roku w jej składzie znaleźli się: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Zuzanna Berendt, Dominik Gac, Andrzej Lis, Henryk Mazurkiewicz, Piotr Morawski i Sandra Szwarc. Komisja zdecydowała o przyznaniu dwóch równorzędnych nagród za najlepszy tekst w Konkursie autorom: Magdalenie Drab za teksty „Dzielni Chłopcy” i „Wyzwolenia” oraz Przemysławowi Pilarskiemu za teksty „Horroł szał, Reality Show(s)” i „Wracaj”. Komisja wyróżniła także dwie młode autorki za oryginalne prace scenariuszowo-dramaturgiczne. Wyróżnienia otrzymały: Katarzyna Błaszczyńska oraz Klaudia Hartung-Wójciak.

Zdjęcia (3)

{"register":{"columns":[]}}