- Wystawa artystów z Litwy i Polski, nosząca metaforyczny tytuł „Czekając na kolejne nadejście”, potwierdza opinię, że najtrwalsze związki kulturalne powstają dzięki bezpośredniej współpracy środowisk i instytucji artystycznych – powiedziała wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka  podczas inauguracji wystawy "Czekając na kolejne nadejście" w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Do projektu zostało zaproszonych 30 artystów polskich i litewskich, którzy w swej twórczości stawiają pytania o współczesną kondycję społeczną, nowe wyzwania ekonomiczne i perspektywy rozwoju kultur lokalnych w warunkach globalizacji.

-Ten wyjątkowy w historii obu naszych narodów rok stanowi znakomitą okazję do pogłębionej refleksji, nie tylko historycznej, ale również artystycznej. Czerpiąc z wielowiekowych doświadczeń bliskiego sąsiedztwa, z niełatwej historii Europy Środkowej, chcemy skupiać się dziś na wyzwaniach świata współczesnego. Doskonałym medium dla naszej refleksji jest sztuka współczesna (…). W ten sposób setna rocznica odzyskania niepodległości staje się okazją do pokazania odrębności naszej estetyki, ale także szansą na stworzenie wspólnej przestrzeni, w której artyści obu krajów mogą się spotkać i pokazać efekt artystycznego dialogu – zaznaczyła wiceminister kultury Wanda Zwinogrodzka.

„Czekając na kolejne nadejście”

To pierwsza tak duża, zbiorowa wystawa twórców polskich i litewskich w najnowszej historii stosunków kulturalnych pomiędzy obydwoma krajami. Punktem wyjścia tego międzynarodowego projektu jest stulecie odzyskania niepodległości, które Litwa i Polska świętują w tym samym roku. W tym wyjątkowym przedsięwzięciu nie ma jednak zbyt wielu odniesień do przeszłości, jest raczej poszukiwanie możliwych obszarów wspólnych i nowych perspektyw, kształtujących teraźniejszość i przyszłość. Tę ideę wyraża tytuł wystawy „Czekając na kolejne nadejście”. W prezentowanych na wystawie pracach młodzi artyści skupiają się na teraźniejszości, chętnie korzystając z lokalnego dziedzictwa kulturowego, którego wartość doceniają w warunkach globalizacji, która dotyka również sztuki współczesnej. Przemiany ostatnich stu lat oraz odmienne wybory, podejmowane przez oba kraje spowodowały, że stały się one różnymi bytami. Rocznica jest okazją do przyjrzenia się odrębności obu kultur. 

Wystawa zachęca do refleksji nad tym, czy wspólna przestrzeń obydwu krajów jest możliwa i co moglibyśmy współdzielić. Do szukania odpowiedzi na pytanie, jak doszło do tego, że kultury niegdyś sobie tak bliskie stały się tak odrębne? Czy spotkanie jest jeszcze możliwe? Być może wystawa będzie  także dla odbiorców okazją do rozpoznania tego, co jest lub może być wspólne dla Litwy i Polski, bez popadania w klisze i stereotypy, przez które zwykliśmy na siebie patrzeć.

Głównym tematem, poruszanym przez artystów, jest gra z podmiotowością w odniesieniu do kultury popularnej, codzienności i teraźniejszości. Większość prezentowanych dzieł to prace premierowe, stworzone specjalnie na potrzeby projektu. Są wśród nich realizacje wideo, instalacje, rzeźby, obrazy.

Projekt jest współorganizowany przez Instytut Adama Mickiewicza jako część międzynarodowego programu kulturalnego WPR Niepodległa, towarzyszącego setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości.