INSTRUKTOR REKREACJI RUCHOWEJ (SPORT POWSZECHNY)

Zawód instruktora rekreacji ruchowej, przestał być regulowany od 16 października 2010 r.
tj. od wejścia w życie ustawy o sporcie z dnia 25 czerwca 2010 r. (Dz.U. z 2020 r., poz. 1133
z późn. zm.). Od tego dnia nie istnieją przepisy dotyczące zasad, warunków i trybu uzyskiwania uprawnień instruktora rekreacji ruchowej oraz przepisy określające, do czego uprawniony jest instruktor rekreacji ruchowej. O zatrudnieniu danej osoby w charakterze instruktora rekreacji ruchowej decyduje pracodawca i jest to jego samodzielna, suwerenna decyzja.

Sprawa ta dotyczy sportu powszechnego.

Nie ma żadnych warunków określających zasady prowadzenia szkoleń, kadry szkoleniowej
i wydawanych po nich zaświadczeń, certyfikatów, dyplomów. Pracodawca może uznawać dokumenty wydawane przez podmiot szkolący instruktorów o nazwie X a nie uznawać dokumentów wydanych przez podmiot Y, lub zatrudnić osobę, która nie ma żadnego dokumentu potwierdzającego wiedzę i umiejętności do prowadzenia zajęć (zatrudnia w tym wypadku wyłącznie na podstawie własnej oceny kandydata).

INSTRUKTOR I TRENER SPORTU (SPORT WYCZYNOWY)

Zawody instruktora sportu i trenera sportu nie są regulowane od 23 sierpnia 2013 r.
tj. od wejścia w życie ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Dz.U. z 2013 r., poz. 829).  Od tego czasu możemy mówić de facto nie o uprawnieniach instruktora sportu lub trenera sportu, a o zatrudnieniu
w charakterze instruktora lub trenera sportu. Sprawa ta dotyczy sportu wyczynowego.

Zgodnie z obecnie obowiązującą ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (art. 41) zorganizowane zajęcia w zakresie sportu w związku sportowym oraz w klubie sportowym uczestniczącym we współzawodnictwie organizowanym przez polski związek sportowy może prowadzić wyłącznie trener lub instruktor sportu w rozumieniu ustawy. W charakterze trenera lub instruktora sportu może zostać zatrudniona osoba, która: ukończyła 18 lat,
posiada co najmniej średnie wykształcenie, posiada wiedze, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu, nie była karana za określony rodzaj przestępstw. O tym, czy dana osoba posiada wiedzę, doświadczenie i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań trenera lub instruktora sportu decyduje pracodawca
(związek sportowy) na podstawie ustalonych przez siebie kryteriów. Nie regulują tego przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Nie istnieją żadne przepisy określające zasady, warunki
i tryb uzyskiwania uprawnień trenera i instruktora sportu oraz określające dokumenty potwierdzające te uprawnienia.

Nie ma żadnych prawnych warunków określających zasady prowadzenia szkoleń,
kadry szkoleniowej i wydawanych po nich zaświadczeń, certyfikatów, dyplomów.
Związki sportowe mogą ustalić dla klubów w nich zrzeszonych i uczestniczących w rywalizacji sportowej organizowanej przez związek, listę podmiotów szkolących instruktorów i trenerów sportu, których dokumenty potwierdzające ukończenie kursu, powinny być honorowane
przy zatrudnianiu w charakterze instruktora lub trenera sportu.

UZNAWALNOŚC DOKUMENTÓW WYDANYCH ZA GRANICĄ

Od 2013 r. nie przeprowadza się już prawnej procedury uznawania zagranicznych dokumentów potwierdzających posiadanie uprawnień do prowadzenia zajęć w sporcie jako trener
lub instruktor (zarówno z krajów UE jak i pozostałych krajów świata). O zatrudnieniu takiej osoby decyduje wyłącznie pracodawca.

DUPLIKATY LEGITYMACJI I DYPLOMÓW

Od czasu deregulacji zawodów instruktora rekreacji ruchowej, instruktora sportu, trenera sportu, Ministerstwo Sportu i Turystyki nie ma podstaw prawnych do wydawania duplikatów ww. dokumentów ani wydawania zaświadczeń, że dana osoba nabyła ww. uprawnienia.
Zgodnie z przepisami RODO, ministerstwo może posługiwać się dokumentacją archiwalną dotyczącą nadanych przed deregulacją uprawnień instruktorskich i trenerskich,
wyłącznie na żądanie organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości.

Osoby, które utraciły ww. dokumenty, mogą wystąpić do podmiotów w których kończyły szkolenia na ww. uprawnienia, by wydały im zaświadczenia o ukończeniu kursów.
Z tymi zaświadczeniami można ubiegać się o zatrudnienie u danego pracodawcy.
Pracodawca, od czasu deregulacji zawodów, wyłącznie na podstawie własnych kryteriów
(z wyłączeniem ograniczeń ustanowionych w art. 41 ustawy o sporcie) decyduje,
czy daną osobę zatrudni.