List wicepremiera, ministra kultury prof. Piotra Glińskiego

„Wielce Szanowny Panie,

jest dla mnie zaszczytem móc złożyć Panu najserdeczniejsze życzenia z okazji dziewięćdziesiątej rocznicy urodzin, a także wyrazy głębokiego uznania za dotychczasową działalność artystyczną i społeczną.

Przeszłość jest to dziś, tylko cokolwiek dalej – nie inaczej, jak słowami wielkiego polskiego poety Cypriana Kamila Norwida, właściwe jest otworzyć skarbnicę Pańskiej wieloletniej aktywności oraz licznych zasług dla polskiej kultury. Wyłącznie bowiem poetycka metafora ma moc zanurzenia nas w przestrzeń wspomnień – niezliczonych momentów emocji i wzruszeń, którymi darzył Pan serca widzów, jak również słuchaczy.

Tuż po ukończeniu ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie rozpoczął Pan pracę w zespole stołecznego Teatru Polskiego, któremu poświęcił Pan znaczną część zawodowej drogi, odnosząc wspaniałe sukcesy, zapoczątkowane kreacją Gustawa–Konrada w Dziadach reżyserowanych przez Aleksandra Bardiniego. Pański nadzwyczajny talent do interpretacji wiersza oraz wyjątkową dbałość o słowo publiczność mogła podziwiać także na innych warszawskich scenach, w tym Teatru Dramatycznego, Współczesnego oraz - przez wiele lat - Teatru Narodowego, gdzie wirtuozerią zachwycał Pan jako Szarm w Operetce w inscenizacji Jerzego Grzegorzewskiego, Laurenty w Na czworakach w reżyserii Kazimierza Kutza czy Konrad w Żarze w odsłonie Edwarda Wojtaszka. Pańska charyzmatyczna osobowość sceniczna dodawała również blasku spektaklom Teatru Telewizji Polskiej oraz Teatru Polskiego Radia, co zaowocowało przyznaniem Wielkiej Nagrody Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za wybitne osiągnięcia aktorskie.

Odrębny rozdział imponującego dossier stanowią kreacje filmowe na małym i dużym ekranie, wśród których zasłynął Pan jako niezapomniany Antek Boryna w ekranizacji narodowej epopei Chłopi.

Aktywność twórczą w doskonały sposób łączył Pan z rolą organizatora życia artystycznego, kierując Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, stołecznym Rozmaitości czy Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Przez lata konsekwentnej pracy dawał Pan wyraz zaangażowania w sprawy środowiska aktorskiego, jako prezes Związku Artystów Scen Polskich. Przykładem była obecność na uroczystości poświęcenia nowego sztandaru Stowarzyszenia w maju bieżącego roku, czym dał Pan wyraz szacunku oraz wyznawanej wartości, jaką jest poczucie społecznego obowiązku.

Pańska wielowymiarowa działalność artystyczna i społeczna została uhonorowana licznymi wyróżnieniami i odznaczeniami, jak Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Chyląc czoła przed wybitnymi dokonaniami, a także dziękując za wieloletnią działalność na rzecz kultury, proszę przyjąć życzenia zdrowia, radości z każdego nadchodzącego dnia oraz wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.”

---

Ignacy Gogolewski

Ignacy Gogolewski – uznany i utytułowany aktor teatralny i filmowy, reżyser, dyrektor teatrów, prezes Związku Artystów Scen Polskich w latach 2005 – 2006. Absolwent ówczesnej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Występował na deskach stołecznego Teatru Polskiego, Dramatycznego, Współczesnego i Narodowego. Kierował Teatrem Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie oraz Teatrem Rozmaitości w Warszawie.

Na początku kariery uznanie i rozgłos zdobył dzięki kreacji Gustawa-Konrada w „Dziadach” reżyserowanych przez Aleksandra Bardiniego. Współpracował z wieloma wybitnymi reżyserami i aktorami polskich scen. Jego wielki dorobek artystyczny tworzą nie tylko role na deskach teatrów dramatycznych, ale także wspaniałe kreacje w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia. Na dużym ekranie stworzył kreację Antka Boryny w ekranizacji epopei narodowej „Chłopi” Władysława Stanisława Reymonta.

Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień, m.in.: Splendora Splendorów, Wielkiej Nagrody Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”, Mistrza Mowy Polskiej i wielu innych. W 2000 roku zdobył Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za kreację Szarma w „Operetce” Witolda Gombrowicza w stołecznym Teatrze Narodowym. Został uhonorowany m.in.: Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”.