Państwowe Muzeum na Majdanku ogłosiło otwarty konkurs na najlepszą aranżację plastyczną przygotowywanej wystawy stałej dla Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze. Niemiecki nazistowski obóz zagłady (1942–1943). Oddział Państwowego Muzeum na Majdanku w styczniu 2019 roku. Konkurs został zorganizowany zgodnie z ustawą Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o regulamin dostępny na stronie internetowej Muzeum. Wszyscy oferenci, którzy przesłali wnioski niepełne bądź posiadające inne uchybienia, zostali wezwani do ich uzupełnienia. Jeśli tego nie zrobili, zostali zgodnie z przepisami wykluczeni z dalszego udziału w postępowaniu. Żaden z wykluczonych podmiotów nie odwołał się od decyzji Muzeum. Postępowania konkursowe jest prowadzone zgodnie z obowiązującą w Polsce ustawą Prawo zamówień publicznych.

Posądzanie Muzeum o pominięcie w scenariuszu wystawy roli, jaką Aleksander Peczerski odegrał w przygotowaniu powstania więźniów niemieckiego obozu zagłady w Sobiborze, jest tezą kłamliwą, nie popartą żadnymi faktami. Polska i jej instytucje potrafią docenić bohaterów bez względu na ich pochodzenie.

MKIDN przypomina, że prace nad utworzeniem upamiętnienia w miejscu byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Sobiborze są przedmiotem starań Polski od ponad 10 lat. Od 2010 r. działa Komitet Sterujący Muzeum-Miejsca Pamięci, którego członkami są przedstawiciele Holandii, Izraela, Słowacji i Polski. W 2012 r. teren Sobiboru został ustanowiony oddziałem Państwowego Muzeum na Majdanku. Rosja, podobnie jak 9 pozostałych państw, których obywatele ginęli w lesie pod Włodawą, została zaproszona do współpracy przy projekcie w 2014 r. Strona rosyjska nie uczestniczy w pracach Komitetu Sterującego, ale w żaden sposób nie jest wykluczana ani pomijana w pracach związanych z realizacją tego projektu, a jej przedstawiciele są zawsze zapraszani do udziału w oficjalnych uroczystościach upamiętniających rocznicę powstania w Sobiborze.

Publikacja rosyjskich mediów miała miejsce 10 kwietnia – w czasie, gdy Polacy wspominają Katyń, kiedy upamiętniają ofiary jednej z największych sowieckich zbrodni, a od 9 lat oddają hołd również ofiarom katastrofy smoleńskiej. Narracja, jakoby Polska tworzyła „nową historię” i wymazywała z niej ślady „bohaterskich” Sowietów jest kolejną próbą odwracania znaczeń, chęci zacierania pamięci o ponurych zbrodniach NKWD i dyskredytacji Polaków w oczach opinii publicznej w Rosji i poza nią za rzekomą „rusofobię”. I tak należy traktować te doniesienia.